Ὁ φίλος μου εἶναι σοβαρός. Παλαιός καί ἔμπειρος συνάδελφος, μέ ἐνεργό ἀνάμειξη στά κοινά καί πιστός στήν ἀνανεωτική ἀριστερά ἀπό τήν ἐποχή τοῦ «Ρήγα».
Ἀνταμώσαμε προσφάτως σέ κάποια ἐκδήλωση καί συζητήσαμε γιά τόν Στέφανο Κασσελάκη. «Μετά ἀπό μιά ἀρκετά ἐπιτυχημένη πορεία στόν χῶρο τῆς Ναυτιλίας, πού τοῦ ἀπέφερε σημαντικά ὀφέλη, τί ἤθελε νά ἀναμιχθεῖ μέ τήν πολιτική;» τόν ρώτησα, μᾶλλον ἀκαδημαϊκά καί δέν περίμενα ἀπάντηση. «Μά, θέλει νά γίνει πρωθυπουργός!» μοῦ ἀπάντησε ἁπλά. Καί στήν πορεία τῆς συζητήσεως ἀντιλήφθηκα ὅτι ὁ συνομιλητής μου ἐννοοῦσε αὐτά πού μοῦ ἔλεγε. «Καί γιατί ὄχι; Μέσα σέ εἴκοσι ἡμέρες ἔγινε ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως. Ποιό εἶναι τό ἑπόμενο βῆμα;» μέ ρώτησε ὁ φίλος μου καί τοῦ ἀπάντησα: «Νά γίνει ἀξιωματική ἀντιπολίτευση τό ΠΑΣΟΚ!»…
Ἡ συζήτηση ἔγινε ἀρκετά πρό τῆς ἐνάρξεως τῶν ἐξ Ἀμερικῆς διαγραφῶν, οἱ ὁποῖες οὐδείς γνωρίζει πλέον ποῦ μπορεῖ νά φθάσουν καί τί μπορεῖ νά ἀφήσουν πίσω τους! Ἤδη εἶδαν τό φῶς τῆς δημοσιότητος κείμενα –προαναγγελία νέου κόμματος, στό ὁποῖο θά μετέχουν καί ἐν ἐνεργείᾳ βουλευτές τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ὁπότε εἶναι πολύ πιθανόν νά προκύψει ἕνα ΠΑΣΟΚ μέ περισσότερες ἕδρες ἀπό ἐκεῖνες τοῦ κόμματος τοῦ νέου ἀρχηγοῦ!
Χωρίς ἀμφιβολία, ἐλάχιστοι εἶχαν προβλέψει τήν φρενήρη αὐτή πορεία πρός τήν διάλυση τοῦ κόμματος τό ὁποῖο παρέλαβε ὁ Ἀλέξης Τσίπρας στό 4% καί τό ἔφερε στήν κορυφή, κερδίζοντας σέ δύο ἐκλογικές ἀναμετρήσεις τήν Νέα Δημοκρατία.
Γιά νά εἴμεθα εἰλικρινεῖς, ὅταν ὁ πρώην πρωθυπουργός παραιτήθηκε ἀπό τό ἀξίωμα τοῦ προέδρου τοῦ κόμματος, ἀκούστηκαν ἀρκετές φωνές γιά «κίνδυνο διαλύσεως». Ἀλλά οὐδείς εἶχε ἐπισημάνει τόν παράγοντα «Κασσελάκης». Μπορεῖ τό ὄνομά του νά βρισκόταν στόν κατάλογο τῶν ὑποψηφίων βουλευτῶν Ἐπικρατείας (σέ μή ἐκλόγιμη θέση), ἀλλά οὐδείς ἐλογάριαζε ὅτι ὁ ἐξ Ἀμερικῆς νεαρός ἐπιχειρηματίας θά ἔθετε ὑποψηφιότητα, θά ἔφερνε τά πάνω-κάτω μέ τά βίντεο στά σόσιαλ καί θά κέρδιζε μέ ἄνεση τήν κυρία Ἀχτσιόγλου, ἡ ὁποία ἐφέρετο ὡς ἀδιαφιλονίκητο φαβορί γιά τήν προεδρία…
Τί δείχνουν ὅλα αὐτά; Μά, ὅτι τό σχῆμα ΣΥΡΙΖΑ οὐδεμία συνοχή καί προοπτική εἶχε ἐκτός ἐξουσίας. Ἦταν ἕνα σχῆμα πού καβάλησε τό κῦμα σέ μιά περίοδο ἀνωμαλίας καί βρέθηκε στήν κορυφή, ἐκμεταλλευόμενο τήν λαϊκή ἀγανάκτηση γιά τήν χρεοκοπία τῆς χώρας, τήν κατακόρυφη πτώση τοῦ ΠΑΣΟΚ καί τήν φθορά πού ὑπέστη τότε ἡ Νέα Δημοκρατία ὑπογράφοντας τά μνημόνια τά ὁποῖα «ἔσκιζε κάθε μέρα».
Ρίζες, ὅμως, στόν λαό, οὐδέποτε ἀπέκτησε ὁ ΣΥΡΙΖΑ, καθώς προσεβλήθη ἀπό «πρόωρο κυβερνητισμό» καί ἀναλώθηκε στήν νομή τῆς ἐξουσίας, χωρίς νά φροντίσει νά ριζώσει, νά ἀποκτήσει βάθος στήν Τοπική Αὐτοδιοίκηση, νά διαμορφώσει στελέχη, νά ἑτοιμάσει τήν ἑπόμενη φουρνιά. Ἀντ’ αὐτοῦ παρεδόθη στήν κυβερνητική νιρβάνα καί, χωρίς νά τό καταλάβει, ἔχασε πανηγυρικά ἀπό τόν Κυριάκο Μητσοτάκη, ὁ ὁποῖος πέτυχε τήν τεράστια διαφορά τῶν εἴκοσι μονάδων στίς τελευταῖες ἐκλογές!
Θά ἀποτελέσει θαῦμα τυχόν «νεκρανάσταση» τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ὁ ὁποῖος πνέει πλέον τά λοίσθια. Ἦταν ἀρκετά μερικά βίντεο καί ὀλίγη «ἀμερικανιά», γιά νά διαλυθεῖ τό μόρφωμα εἰς τά ἐξ ὧν συνετέθη.
Ἡ συνέχεια, γιά τήν «ἀνανεωτική ἀριστερά», προβλέπεται δύσκολη, μέ πιθανότερη ἐξέλιξη τήν ἐπιστροφή στά παλιά, γνωστά μονοψήφια ποσοστά…
