ΠΑΝΤΟΤΕ πίστευα ὅτι ἕνα ἀπό τά χαρακτηριστικά πού…
… ἔκαναν καί κάνουν τόν συντηρητικό δεξιό χῶρο νά ξεχωρίζει ἀπό τόν λεγόμενο προοδευτικό σοσιαλιστικό ἀριστερό χῶρο, εἶναι ἡ προσέγγισή του σέ θέματα διαφάνειας καί ἠθικῆς. Ἀπό τό πῶς τά χειρίζεται. Ἄν ἀνατρέξει κανείς στήν νεώτερη ἱστορία μας, θά διαπιστώσει ὅτι μέ ἐξαίρεση τό 1989 (ὅπου καί πάλι Κεντρῶοι ἦταν οἱ πρωταγωνιστές καί ἀπό τίς δύο πλευρές σέ ἕνα ἱστορικό ξεκαθάρισμα λογαριασμῶν), ὁ κανόνας εἶναι ὅτι τό κέντρο διώκει τήν δεξιά καί σχεδόν ποτέ τό ἀνάποδο. Θυμηθεῖτε τήν δίκη τῶν ἕξι ὅταν τό βενιζελικό κέντρο προσπάθησε νά φορτώσει τήν μικρασιατική καταστροφή στήν ἑλληνική συντηρητική δεξιά καί νά τήν ἐξαφανίσει ἀπό προσώπου γῆς! Ὁ κανόνας ἐπίσης εἶναι ὅτι τό κέντρο (μέ ἐξαίρεση ὁρισμένες φωτεινές περιόδους) εἶναι αὐτό πού πρωταγωνίστησε στήν διασπάθιση τοῦ δημοσίου χρήματος ὅπως ἄλλως τε προέκυψε ἀπό σειρά καταδικαστικῶν ἀποφάσεων τοῦ Εἰδικοῦ καί ἄλλων δικαστηρίων εἰς βάρος στελεχῶν καί ὑπουργῶν τοῦ κυρίου Σημίτη (Τσοχατζόπουλος, Μαντέλης, Ἀνθόπουλος, Παπακωνσταντίνου.)
Ἱστορικά τό κέντρο πάντοτε αὐτό στόχευε, νά συρρικνώσει τήν Δεξιά μέ κατασκευασμένα σκάνδαλα. Τό ἔπραξαν κορυφαῖα στελέχη τῆς Ἑνώσεως Κέντρου κατά τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ τήν δεκαετία τοῦ ’60 γιά τήν ὑπόθεση τῆς Δ.Ε.Η. Τό ἔπραξαν κορυφαῖα στελέχη τοῦ ΠΑΣΟΚ κατά τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη μέ τήν πλαστή φωτογραφία, ὅταν ἐμφανίζεται ὡς στέλεχος τῶν SS στήν Κατοχή. Ὁ ἀείμνηστος ἐκδότης τῆς «Αὐριανῆς» ὁμολόγησε ποιοί ὑπουργοί τόν ἔβαλαν νά τό πράξει πρίν ἀποχαιρετήσει τόν μάταιο τοῦτο κόσμο. Τό ἔπραξαν στελέχη τοῦ ΠΑΣΟΚ ἐπί προεδρίας Γεωργίου Παπανδρέου κατά ὑπουργῶν τῆς κυβέρνησης Καραμανλῆ τό 2010 (Βατοπέδι, ὁμόλογα, κ.ἄ).
Θά ἤμουν ἐπιφυλακτικός νά δεχτῶ ἀξιωματικά αὐτό τό θεώρημα ἐάν δέν εἶχα ἀκούσει μερικές πολύ συγκεκριμένες ἱστορίες ἀπό πρῶτο χέρι πού μέ ἔκαναν νά πιστεύω ὅτι μόνον ἡ ἀπό ἐκεῖ πλευρά ἀκολουθοῦσε τέτοιες μεθόδους καί ποτέ ἡ ἀπό ἐδῶ. Ἡ ζωή τά ἔφερε ὅμως νά ἀκούσω καί τά μέν καί δυστυχῶς καί τά δέ. Θά μοιραστῶ λοιπόν μαζί σας σήμερα τρεῖς ἱστορίες ἀτιμίας εἰς βάρος στελεχῶν τῆς Νέας Δημοκρατίας μέ πρωταγωνιστές στελέχη τοῦ ΠΑΣΟΚ ἀλλά καί μία εἰς βάρος τοῦ πατριώτη φιλελεύθερου ἔντιμου ἐκδότη Γιάννη Φιλιππάκη μέ πρωταγωνιστές κορυφαῖα στελέχη τῆς Νέας Δημοκρατίας.
Αὐτό εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς συμπόρευσης τοῦ χώρου μέ τό ΠΑΣΟΚ, δυστυχῶς ἔγιναν ὅλοι ἴδιοι!
Ἡ πρώτη ἱστορία συνέβη τό 2010. Κατηγορούμενος γιά τήν ὑπόθεση τῶν δομημένων ὁμολόγων ὁ ὁποῖος ἀθωώθηκε τελικῶς γιατί τό Δημόσιο εἶχε ἐν τέλει κέρδη καί ὄχι ζημιά ἀπό τήν ἀγορά τους, δέχτηκε ὅταν περνοῦσε δύσκολες προσωπικές ὧρες κρούση ἀπό κορυφαῖο πρώην ὑπουργό τοῦ ΠΑΣΟΚ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀκόμα στά πράγματα στήν Χαριλάου Τρικούπη, μέ τό ἑξῆς περιεχόμενο: «Ἄν μᾶς δώσεις τόν Καραμανλῆ, ὅλα θά γίνουν πολύ εὔκολα γιά σένα! Δῶσε τόν Καραμανλῆ, καί ἡ ἀθώωσή σου θά εἶναι βέβαιη». Ὁ ἄνθρωπος κεραυνοβολήθηκε. Δέν μεγάλωσε μέ αὐτές τίς ἀρχές καί μέ αὐτές τίς ἀξίες. Προτίμησε νά πάει μερικούς μῆνες φυλακή παρά νά καταδώσει σάν κουκκουλοφόρος μάρτυρας τόν πρώην Πρωθυπουργό ὁ ὁποῖος ἄλλως τε δέν εἶχε καμμία συμμετοχή στίς ἀποφάσεις. Καί σήμερα ὅταν μᾶς διηγεῖται τήν ἱστορία του χαίρεται πού δέν κάμφθηκε καί παρέμεινε μέχρι τέλους ὁ ἑαυτός του. Πήλιο Γούση δέ γέννησε αὐτός ὁ χῶρος.
Τήν ἴδια ἀκριβῶς περίοδο ὅταν ἦταν σέ ἐξέλιξη ἡ ἔρευνα γιά τήν ὑπόθεση τοῦ Βατοπεδίου (πού κατέπεσε μέ θόρυβο στόν Ἄρειο Πάγο), κορυφαῖο στέλεχος τῆς δημόσιας διοίκησης, μέ κεντρικό ρόλο στό Ὑπουργεῖο Ἀγροτικῆς Ἀνάπτυξης, δέχτηκε ἀκριβῶς τήν ἴδια πρόταση. «Δῶσέ μας τόν Καραμανλῆ, καί ὅ,τι θές!». Καί πράγματι τό στέλεχος αὐτό μονόγραψε σύμφωνα μέ μαρτυρίες τῆς ἐποχῆς κάθε σελίδα μιᾶς συνέντευξης πού ἔγραψαν οἱ δικηγόροι του γιά λογαριασμό του στήν ὁποία ὑποστήριζε ὅτι ὁ Γιάννης Ἀγγέλου ἦταν τό alter ego τοῦ Πρωθυπουργοῦ, καί ἄρα ὁ Καραμανλῆς ἦταν ὁ …κατ’ ἐξοχήν νομικά ὑπεύθυνος γιά τήν ὑπόθεση τοῦ Βατοπεδίου. Ἡ συνέντευξη δημοσιεύθηκε –ποῦ ἀλλοῦ– στήν ἐφημερίδα «Τό Βῆμα».
Τό εὐρύτερο σχέδιο πού δέν ἔγινε ποτέ γνωστό ἦταν ἡ ἐκ μέρους τοῦ ΠΑΣΟΚ ἀναζήτηση κάθε λόγου γιά τήν παραπομπή τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ στό εἰδικό δικαστήριο. Εἴτε γιά τήν οἰκονομία γιά τήν ὁποία συστάθηκε τότε ἐξεταστική ἐπιτροπή ἡ ὁποία δέν ἔβγαλε τίποτα, εἴτε γιά τό Βατοπέδι, εἴτε γιά τά ὁμόλογα. Ἕνα κατηγορητήριο μαμμούθ θά ἦταν τό καλύτερο μάθημα γιά κάποιον πού ὀνειρεύτηκε τήν ἔνταξη μιᾶς ἀνεξάρτητης Ἑλλάδος στόν ἐνεργειακό χάρτη τοῦ κόσμου. Καί πρός τοῦτο ἀναζητοῦντο ψευδομάρτυρες παντοῦ. Γιά τό σχέδιο αὐτό μάλιστα ἔγινε συζήτηση ἐντός τοῦ Μεγάρου Μαξίμου σέ σύσκεψη μέ παρόντα τόν τότε Πρωθυπουργό, ἀλλά παρενέβη καί τήν διέκοψε πρός τιμήν του ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος.
Τήν πρώτη ἱστορία μέ τά ὁμόλογα μοῦ τήν διηγήθηκε ὁ ἐκβιασθείς, καί εἶναι στή διάθεση τοῦ καθενός. Μέ διευθύνσεις καί ὀνόματα. Τήν δεύτερη μέ τό στέλεχος τοῦ Ὑπουργείου μοῦ τήν διηγήθηκε ὁ ἀείμνηστος Γιάννης Ἀγγέλου, καί σχετικές ὑπαινικτικές ἀναφορές ὑπάρχουν στό «ἀπολογητικό» ὑπόμνημα πού κατέθεσε τότε στή Δικαιοσύνη. Ὑπάρχει μιά συναφής τρίτη ἱστορία τήν ὁποία μοῦ διηγήθηκε ὁ πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, ὁ ὁποῖος φυλακίστηκε μετά ἀπό μαρτυρία ἐλεγχόμενης ἀξιοπιστίας τοῦ μετέπειτα δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη. ΠΑΣΟΚου στήν ψυχή ἐπίσης. (Τοῦ κακοῦ ΠΑΣΟΚ, διότι ὑπάρχει καί καλό ἔντιμο ΠΑΣΟΚ, τό πατριωτικό.) Μαρτυρία τήν ὁποία, ἔχοντας προφανῶς τύψεις, ἀνακάλεσε μέ νεώτερη συνέντευξή του στήν ἐφημερίδα Καθημερινή ἀργότερα ὁ Μπουτάρης ὅταν ὁ Παπαγεωργόπουλος ἀποφυλακίστηκε.
Αὐτές οἱ πρακτικές δυστυχῶς δείχνουν πῶς σκέφτεται ὁ ἕνας χῶρος γιά τόν ἄλλο. Πίστευα γιά καιρό ὅτι εἶναι πρακτικές μονῆς καί ὄχι διπλῆς κατεύθυνσης. Ἕως ὅτου ἦρθε ἡ στιγμή πού ἡ προανακριτική πού συνέστησε ἡ Νέα Δημοκρατία τό φθινόπωρο τοῦ 2019 γιά τήν ὑπόθεση Novartis ἔθεσε στό στόχαστρό της –ἐκτός ἀπό τόν πρώην ὑπουργό τοῦ Σύριζα Δημήτρη Παπαγγελόπουλο καί τήν εἰσαγγελέα Ἑλένη Τουλουπάκη– τόν ἐκδότη τῶν ἐντύπων πού κρατᾶτε στά χέρια σας. Φορτώνοντάς τον μέ ἕνα κατηγορητήριο πού εἶχε στόχο τήν δολοφονία τοῦ χαρακτῆρα του. Ὅπως ἀπόπειρα ἐκβίασης, δωροδοκία, συμμετοχή σέ συμμορία καί σέ ἐγκληματική ὀργάνωση. Τό ἀντίθετο δηλαδή ἀκριβῶς ἀπό αὐτά πού ἦταν καί εἶναι ὅλη του τή ζωή ὁ Ἰωάννης Φιλιππάκης. Τό ἁμάρτημά του ἦταν ὅτι ἐπιθυμοῦσε ὁ εὐρύτερος πολιτικός καί ἰδεολογικός χῶρος πού στηρίζει τά ἔντυπα τοῦ ὁμίλου του νά μήν ἔχει καμμία σχέση μέ τήν διαφθορά καί τίς μεθόδους τοῦ ἄλλου ἰδεολογικοῦ χώρου τοῦ ὁποίου οἱ ὑπουργοί ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον καταδικάζονται ἀπό τό εἰδικό δικαστήριο.
Ξέρετε κάτι; Μέ τούς ἰδεολογικούς σου ἀντιπάλους εἶναι εὔκολο νά τά βάζεις, δύσκολο εἶναι νά τά βάζεις μέ τούς δικούς σου, τούς συνοδοιπόρους σου, ἀκόμα κι ἄν αὐτοί διετέλεσαν προσωπικοί σου καρδιακοί φίλοι! Ἐκεῖ κρίνεται ἡ ἀξιοπιστία σου. Ὁ ἐκδότης μας λοιπόν μέ ἀφορμή τήν λίστα Λαγκάρντ ἡ ὁποία ἀποκαλύφθηκε τόν καιρό πού ὁ ἑλληνικός λαός πλήρωνε μέ τά μνημόνια τά λάθη ἄλλων, στόχευσε δημόσια πρόσωπα τά ὁποῖα μέ τήν δράση τους φαίνεται ὅτι ἐκινοῦντο ἔξω ἀπό τά ὅρια τῆς νομιμότητας. Στόχευσε πρός τόν δικό του χῶρο. Καί ὅταν ὁ χῶρος αὐτός ἦρθε στήν ἐξουσία ἀνάμεσα στά πρόσωπα πού περιέλαβε στήν πρόταση παραπομπῆς γιά τό εἰδικό δικαστήριο ἦταν τό ὄνομα τοῦ ἴδιου τοῦ Γιάννη Φιλιππάκη καί τοῦ ἀρθρογράφου Ἀλέξη Τάρκα. Ἐπίσης στελέχους τοῦ ὁμίλου μας μέ διάφανη ζωή καί πορεία στήν δημοσιογραφία.
Ὁμολογῶ ὅτι τότε μοῦ προκάλεσε κατάπληξη ἡ συνειδητοποίηση τοῦ γεγονότος, ὅτι πολιτικά πρόσωπα πού στήριξε ὁ Ἰωάννης Φιλιππάκης χωρίς νά ζητήσει τό παραμικρό ἀντάλλαγμα (ὁ Ὅμιλός μας δέν ἔχει οὔτε δάνεια σέ τράπεζες οὔτε ἔχει λάβει κρατικές ἐπιχορηγήσεις) πρωταγωνίστησαν στό παρασκήνιο στίς διεργασίες γιά τήν παραπομπή τῶν Φιλιππάκη – Τάρκα στό εἰδικό δικαστήριο.
Ἐξωτερίκευσα αὐτή μου τήν ἔκπληξη. Σέ συνάντηση πού εἶχα μέ κορυφαῖο στέλεχος τῆς Νέας Δημοκρατίας στό ἵδρυμα Θεοχαράκη τέλη τοῦ 2019 ἀρχές τοῦ 2020 ρώτησα πῶς εἶναι δυνατόν νά συμβαίνει αὐτό τό πρᾶγμα καί πῶς εἶναι δυνατόν νά σχεδιάζεται ἡ διεύρυνση τοῦ κατηγορητηρίου μέ τήν συμπερίληψη καί τοῦ ἐκδότη τῆς ἐφημερίδας μας γιά ἕνα ἀνύπαρκτο θέμα. Διότι μιά ἰδιωτική ἀστική διαφορά πού εἶχε ἕνας ἐπιχειρηματίας μέ τόν ἐκδότη μας στά δικαστήρια τοῦ Λονδίνου προκειμένου νά τόν ἐξοντώσει οἰκονομικά δέν μποροῦσε μέ τίποτα νά βαπτιστεῖ μίζα, ὅταν στό πλαίσιο ἐξωδικαστικοῦ συμβιβασμοῦ ζητήθηκε ἀπό τόν ἐπιχειρηματία νά ἀναλάβει τό κόστος τῶν δικαστικῶν ἐξόδων γιά νά κλείσει ἡ ὑπόθεση.
Ὁ ἐν λόγῳ ἀξιωματοῦχος τῆς ΝΔ πού γνώριζε ἄριστα τά παρασκήνια τῆς προανακριτικῆς ἡ ὁποία ἔφθασε στό κατάντημα νά νομιμοποιήσει προϊόντα ἐγκλήματος (παράνομες ἠχογραφήσεις) μέ ἀπίστευτη σιγουριά καί αὐτοπεποίθηση μοῦ ἀπάντησε τά ἑξῆς: «Δέν εἶναι τό πρόβλημά μας ὁ Φιλιππάκης. Τό πρόβλημά μας εἶναι ὁ Παπαγγελόπουλος ὁ ὁποῖος θεωροῦμε ὅτι δωροδοκεῖται. Ἄν μᾶς δώσει ὁ κύριος Φιλιππάκης τόν Παπαγγελόπουλο, ἄλλη θά εἶναι ἡ τροπή τῶν πραγμάτων στήν προανακριτική. Διαβίβασέ το».
Ἔμεινα κυριολεκτικά ἄφωνος. Πρῶτον, διότι ὁ συνομιλητής μου ὁ ὁποῖος δέν εἶχε γνωρίσει ποτέ στήν ζωή του ἀπό κοντά τόν Δημήτρη Παπαγγελόπουλο μιλοῦσε μέ τόσο μεγάλη κατηγορηματικότητα γιά τό ποιόν του. Ἐνῶ ἐγώ γνώριζα ὅτι ἀκόμη καί τό σπίτι πού ἀγόρασε ὅταν ἀφυπηρέτησε ἀπό τό δικαστικό σῶμα τό πλήρωσε μέ χρήματα ἀπό τήν πώληση ἀκινήτου τῆς συζύγου του στήν Πάρο. Δεύτερον καί κυριότερο ὅμως, γιατί γιά πρώτη φορά ἄκουγα ἀξιωματοῦχο τῆς Νέας Δημοκρατίας νά προτείνει κάτι πού εἶχαν ἀκολουθήσει ὡς μέθοδο ὑπουργοί καί στελέχη τοῦ ΠΑΣΟΚ γιά νά στιγματίσουν τόν Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλῆ, τούς ὑπουργούς του καί τά στελέχη του τήν δεκαετία τοῦ 2010. Δέν τοῦ εἶπα τίποτα ὅμως. Ἁπλῶς σκέφτηκα μέσα μου –ἄς μοῦ συγχωρεθεῖ ὁ πληθυντικός– «ὥστε γίναμε ΠΑΣΟΚ λοιπόν!». Κάπως ἔτσι ἀρχίζουν καί μεγαλώνουν οἱ ἀποστάσεις μέσα σου γιά πρόσωπα καί πράγματα. Κάπως ἔτσι νοιώθεις ναυτία, καί ἀποξενώνεσαι.
Προφανῶς καί διηγήθηκα τήν ἐμπειρία μου στόν Ἰωάννη Φιλιππάκη, ὁ ὁποῖος ἐκ χαρακτῆρος ἀποστρέφεται τέτοιου εἴδους μεθόδους. Δέν γνώριζε ἄλλως τε καί τίποτα ἐπιβαρυντικό γιά τό πρόσωπο τοῦ πρώην ἀναπληρωτῆ ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης. Ὁ κύριος Παπαγγελόπουλος μπορεῖ νά λειτουργοῦσε πολιτικά ἐπιπόλαια κατά τήν διάρκεια τῆς θητείας του, πολλές φορές ἐρασιτεχνικά, ἀλλά ὅσα γνώριζε καί γνωρίζει δέ συνηγοροῦσαν ἐπ’ οὐδενί στό συμπέρασμα, ὅτι πρόκειται γιά ἀνέντιμο ἄνθρωπο. Ἡ ἀπόφαση τοῦ πενταμελοῦς δικαστικοῦ συμβουλίου πού ἑδρεύει στόν Ἄρειο Πάγο καί ἐξεδόθη ἀργά τό βράδυ τῆς περασμένης Πέμπτης δικαίωσε τόν Ἰωάννη Φιλιππάκη καί ἀπογοήτευσε τούς ἀπηνεῖς διῶκτες του. Εἶναι μιά λαμπρή σελίδα στήν ἱστορία τῆς Δικαιοσύνης, ἀλλά εἶναι καί μία λαμπρή σελίδα στήν ἱστορία τοῦ Τύπου. Εἶναι ὅμως μία μαύρη σελίδα γιά τήν ὑστεροφημία ὅλων ὅσοι ἤθελαν νά ἐξοντώσουν ἕναν ἐκδότη «μέχρι τέλους». Καί τώρα τό ἐρώτημα εἶναι ποίου τό πολιτικό τέλος ἔρχεται.
Γιά ὅσους ἀπό ἐσᾶς τούς ἀναγνῶστες μας μέ τούς ὁποίους διαφωνήσαμε ὅλα αὐτά τά χρόνια γιά τόν χειρισμό τῆς Novartis ἔχετε ἐρωτήματα γιά τό πῶς εἶναι δυνατόν νά συνομιλούσαμε μέ ἕναν ὑπουργό τοῦ Σύριζα ἤ γιατί κάναμε κριτική σέ ὑπουργούς τῆς κυβέρνησης τῆς Νέας Δημοκρατίας, οἱ ἀπαντήσεις εἶναι δύο. Πρῶτον, δέν κόβεις τήν καλημέρα μέ κάποιον πού γνωρίζεις πολύ πρίν ἀπό τήν ὑπουργοποίησή του. Τοῦ μιλᾶς, τοῦ κάνεις κριτική, τοῦ λές τά λάθη του κι ἄν κάνει καί κάτι σωστό ὑπέρ τῆς διαφάνειας, τό στηρίζεις. Δεύτερον καί σημαντικώτερο εἶναι πολύ εὔκολο γιά ἐμᾶς, γιά μένα προσωπικά, νά βάλλουμε συστηματικά ἐναντίον τῆς ἀριστερᾶς καί τοῦ σημιτικοῦ ΠΑΣΟΚ μέ τούς ὁποίους μᾶς χωρίζει ὁλόκληρη ἄβυσσος. Κόβει εὔκολα εἰσιτήρια αὐτό. Εἶναι εὔκολο γιά νά τό πῶ μέ παραδείγματα τῆς ἐποχῆς νά καταγγέλλεις ὅτι οἱ Συριζαῖοι ἔκλεισαν τίς τράπεζες, ἀλλά ὅταν ἔρχεσαι στήν ἐξουσία νά ἀφήνεις στό πολιτικό καί νομικό ἀπυρόβλητο αὐτούς πού τίς ἔκλεισαν καί νά στοχεύεις τόν Παπαγγελόπουλο.
Τό δύσκολο εἶναι καί τό ἐπώδυνο –ἐπιστρέφω σέ ἐμᾶς– εἶναι νά τά βάζεις μέ ἀνθρώπους πού συμπορεύτηκες στό παρελθόν. Μέ ἀνθρώπους πού ἀγαπᾶς. Μέ ἀνθρώπους τοῦ ἰδεολογικοῦ χώρου σου. Ἄν θέλεις νά κάνεις καλά τή δουλειά σου, νά εἶσαι δίκαιος καί νά εἶσαι τίμιος, τήν κρίσιμη ὥρα πρέπει νά ἀσκεῖς κριτική καί σέ αὐτούς γιά νά εἶσαι ἀξιόπιστος. Ὁ Ἰωάννης Φιλιππάκης αὐτό ἀκριβῶς ἔκανε. Δέν ἔπαψε ποτέ νά εἶναι Ἕλλην ὀρθόδοξος πατριώτης δεξιός. Τήν ἴδια φανέλλα φοράει πάντοτε. Ἄλλοι ἔπαψαν νά τήν φοροῦν! Ἄλλοι ἄλλαξαν. Ἄλλοι δέν εἶναι ἔντιμοι πατριῶτες δεξιοί πλέον.
