Πρίν ἀπό κάποια χρόνια, στά μέσα τοῦ ’90…
… δημιουργήθηκε μιά ὁμάδα ἀπό Πειραιῶτες καί στελέχη τῆς ναυτιλιακῆς μας κοινωνίας, καί προσπαθήσαμε νά φέρουμε πίσω, ἀπό τόν Ναύσταθμο τῆς Βενετίας (Arsenale), τόν μαρμάρινο λέοντα (τόν ἅρπαξε ἀπό τόν Πειραιᾶ ὁ λήσταρχος Μοροζίνι) ὁ ὁποῖος δέσποζε στήν εἴσοδο τοῦ Λιμένος Κανθάρου (τό κεντρικό λιμάνι τοῦ Πειραιῶς) τό ὁποῖο -ἐξ αὐτοῦ- οἱ Ἑνετοί κατακτητές εἶχαν ὀνομάσει «Πόρτο Λεόνε».
Ἐπί κεφαλῆς ἦταν ὁ Πειραιώτης εὐπατρίδης -μέ καταγωγή ἀπό τήν Πρίγκηπο- Ἀπόστολος Δόμβρος, καί στήν κίνηση μετεῖχαν σοβαροί ἐφοπλιστές, πρόεδροι τῶν φορέων τῆς πόλεως, Τράπεζες καί ἰδιῶτες (μεταξύ τους καί ὁ γράφων.)
Τό «καραβάνι» τῶν Πειραιωτῶν ἀπέπλευσε ἀπό τόν Πειραιᾶ καί ἔφθασε στήν Βενετία, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν τότε δήμαρχο τῆς πόλεως Στέλιο Λογοθέτη. Ὁ Δῆμος, ὅμως, τῆς Βενετίας ἀλλά καί οἱ λοιπές ἀρχές τῆς πόλεως τῶν Δόγηδων δέν συζητοῦσε κἄν τό θέμα. Καί στό ἐρώτημα «καί τώρα τί κάνουμε;» ὁ Δόμβρος πρότεινε νά συγκεντρωθοῦν χρήματα καί νά «γεννηθεῖ» ἕνα ἀκριβές ἀντίγραφο τοῦ «Λέοντος». Κι ἔτσι, βάλαμε ὅλοι «τό χέρι στήν τσέπη», ἔδωσε ὅ,τι μποροῦσε περισσότερο ὁ καθείς καί ὁ διεθνοῦς κύρους γλύπτης Γιῶργος Μέγκουλας δημιούργησε τό ἀκριβές ἀντίγραφο τοῦ λιονταριοῦ. Ὁ -ἑλληνικός τότε- Ὀργανισμός Λιμένος Πειραιῶς, μέ τήν ἐνεργό συμμετοχή τοῦ τότε διευθύνοντος συμβούλου Σπύρου Στάλια, συνέδραμε τήν προσπάθεια καί διέθεσε τόν χῶρο, ἀκριβῶς στό «ἔμπα-ἔβγα» τοῦ λιμανιοῦ, ὅπου δημιουργήθηκε ἡ ὁμώνυμη πλατεῖα καί στήθηκε -σέ μιά λαμπρή τελετή- τό λιοντάρι μας! Σχεδόν ἀμέσως ὁ «Λέων τοῦ Πειραιῶς» ἔγινε πόλος ἕλξεως τῶν Πειραιωτῶν ἀλλά καί τῶν ἐπισκεπτῶν τῆς πόλεως. Ὅμως ἡ πλατεῖα, χωρίς φύλαξη, τά βράδια μεταβαλλόταν σέ «πάρκινγκ» παρεπιδημούντων ἡμιφορτηγῶν ἀλλά καί ὡς …ἀνακουφιστήριο διαφόρων περαστικῶν! Ἔτσι, ἡ «Ἐπιτροπή τοῦ Λέοντος τοῦ Πειραιῶς» ζήτησε ἀπό τόν ΟΛΠ νά παραχωρεῖται ἡ πέριξ τοῦ «Λέοντος» πλατεῖα σέ ἰδιώτη (κατόπιν διαγωνισμοῦ ἀσφαλῶς) καί νά λειτουργήσει ἐκεῖ μιά «καφετέρια» μέ σοβαρές προδιαγραφές καί ὅρους. Γιά ἀρκετά χρόνια, ὁ Λέων διατηρήθηκε καθαρός καί ὁ πέριξ αὐτοῦ χῶρος, λαμπερός καί προσεγμένος.
Οἱ Κινέζοι διοικοῦντες (δηλαδή οἱ ὑπάλληλοι τοῦ ΚΚ Κίνας) ὅταν ἀνέλαβαν τίς τύχες τοῦ Λιμένος Κανθάρου (γιά πενῆντα χρόνια) κατήργησαν τήν «καφετέρια» (λέγεται ὅτι ζητοῦν ὑπέργοκα ποσά ὡς ἐνοίκιο) καί σήμερα ἡ πλατεῖα παραμένει καί πάλι «ἀνοχύρωτη» ἐνῶ -ὅπως ἐντόνως φημολογεῖται- ὑπάρχει πιθανότης νά μεταβληθεῖ σέ πάρκινγκ βάσει τοῦ νέου “master plan” μέ τό ὁποῖο ὅλη ἡ παραλιακή ζώνη θά ἀλλάξει ριζικῶς μορφή. Χθές ἐπισκέφθηκα τήν πλατεῖα. Ἐγκατάλειψη! Οἱ ἀναμνηστικές πλάκες μέ τά ὀνόματα τῶν δωρητῶν ἔχουν σχεδόν ξεθωριάσει (κάθε τόσο ἕνας τεχνίτης φρόντιζε γιά τό πέρασμα τῶν ὀνομάτων ἀλλά καί ὅλων τῶν ἐπιγραφῶν στό βάθρο τοῦ λέοντος μέ μαῦρο χρῶμα) καί ὁ Λέων μοιάζει ἕτοιμος νά ἀποσυρθεῖ! Ὁ Πειραιᾶς εἶναι ἴσως ἡ πτωχότερη σέ τοπόσημα πόλις τῆς χώρας! Ὁ Θεμιστοκλῆς τοῦ Νικόλα, δωρεά τοῦ Ἰωάννου Μελετοπούλου, ἔχει «κρυφτεῖ» ἐπί χρόνια πίσω ἀπό τά ἔργα τοῦ τράμ. Ὁ Βενιζέλος, τοῦ ἰδίου γλύπτη καί δωρητοῦ ἔχει μετακινηθεῖ -λόγῳ τῶν ἔργων- στήν «σκοροφαγωμένη» πλατεῖα Κοραῆ. Καλό θά εἶναι νά παρέμβει ὁ Δῆμος (καί ἄς ἀνήκει ὁ «Λέων» στήν δικαιοδοσία τοῦ ΟΛΠ) καί νά σώσει τόσο τό λιοντάρι μας ὅσο καί τήν πολύτιμη γιά μιά πόλη, χωρίς ἀνάσες, πλατεῖα!
