Ὅταν ὁ κάθε ζεϊμπέκ μᾶς χορεύει στά ἐννέα ὄγδοα

Ὁ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ εἶναι Ἕλληνας, μουσουλμάνος τό θρήσκευμα

Ἀπολαμβάνει τά ὅποια ἀγαθά προσφέρει ἡ ἑλληνική ὑπηκοότητα καί τό διαβατήριο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Αὐτό, φυσικά, δέν τόν ἐμποδίζει νά «πετάγεται» μέχρι τήν Τουρκία καί νά φωτογραφίζεται κάτω ἀπό χάρτες τῆς… αὐτόνομης Θράκης καί νά ὁμιλεῖ καί νά ἐκφράζεται ὡς Τοῦρκος, ὑπερφαλαγγίζοντας πολλές φορές καί τόν ἴδιο τόν Ἐρντογάν!

Μοῦ γράφει καλός φίλος: «Ἀκόμη καί ἕνας πρωτοετής φοιτητής τῆς Νομικῆς, ἄν κάνει μιά στοιχειώδη ἔρευνα, θά βρεῖ δεκάδες λόγους μέ τούς ὁποίους μπορεῖ νά τόν “τυλίξει σέ μιά κόλλα χαρτί” καί νά ζητήσει τήν ἔκπτωσή του ἀπό τό βουλευτικό ἀξίωμα. Βεβαίως, σέ μιά τέτοια περίπτωση, θά ξεσηκωθοῦν οἱ «δικαιωματιστές» μέ πρῶτο ἐκεῖνον τόν ἀπίθανο τύπο, πού ζητοῦσε “ἐλεύθερο αὐτοπροσδιορισμό” γιά τούς μουσουλμάνους τῆς Θράκης καί τώρα –ὡς ἀρχηγός τρίτου (ὑπο)κόμματος– θέλει νά γίνει ἀρχηγός τοῦ κόμματος τό ὁποῖο ὁδήγησε στήν ὑπερχρέωση καί τήν καταστροφή! Κι ἔτσι, ὁ κάθε «Ζεϊμπέκ» μπορεῖ ἐλεύθερα νά μᾶς χορεύει στά ἐννέα ὄγδοα κι ἐμεῖς νά τοῦ χτυπᾶμε παλαμάκια, ὅπως χτυποῦσαν οἱ «ὑπουργάρες» στόν «ἄρχοντα» πού μᾶς κυβέρνησε ὅσο τοῦ ἔκανε κέφι! Μήπως, ὅμως, λέω ἐγώ τώρα, θά ἔπρεπε ὁ κάθε «Ζεϊμπέκ» νά ἀντιμετωπίζεται συμφώνως πρός τίς διατάξεις τῆς κειμένης νομοθεσίας;

Μήπως, ὅπως λέει ὁ φίλος μου, ὅλα τά κόμματα τοῦ δημοκρατικοῦ τόξου ἔχουν τήν ὑποχρέωση νά ἀφήσουν κατά μέρος τίς κομματικές ἀντιπαλότητες, νά σταματήσουν νά «χαϊδεύουν» τά ἀκραῖα στοιχεῖα τῆς μειονότητος πού κατευθύνονται ἀπό τό τουρκικό προξενεῖο καί νά ἐπιλέξουν μετριοπαθεῖς μουσουλμάνους πολιτικούς, πού δέν ὑπονομεύουν τήν ἑνότητα τῆς Θράκης;

Μεταξύ μας, ἀγαπητοί, δέν εἶναι τυχαῖες οἱ –κατά καιρούς– παρεμβάσεις τοῦ ἐν λόγῳ βουλευτοῦ (ἀνήκει στόν Σύριζα), τίς ὁποῖες σπεύδει ἀμέσως νά ἰσιώσει τό κόμμα του τό ὁποῖο –ἀσφαλῶς– δέν συμφωνεῖ μέ τό ὅτι «ἡ Τουρκία εἶναι κοσμικό κράτος ἐνῶ ἡ Ἑλλάς δέν εἶναι!». Ἔσπευσε ὁ ἀτυχής Ἰωνιδεύς Γιῶργος Κατρούγκαλος νά προσπαθήσει «νά βάλει τά πρᾶγμα στήν θέση τους», ἀλλά εἶναι βέβαιον ὅτι οἱ διάφοροι «Ζεϊμπέκ» καραδοκοῦν, κατευθύνονται καί –κατά πως λέγουν πολλοί– βρίσκονται σέ διατεταγμένη ὑπηρεσία. Διότι τήν ἄποψη τοῦ Ζεϊμπέκ, ὁ ὁποῖος εἶναι μέλος τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου, θά τήν πάρουν τά σκοτεινά τουρκικά γραφεῖα, θά τήν «κλώσουν», θά τήν στολίσουν καί θά τήν «σερβίρουν» στούς πολλούς «φίλους» τούς ὁποίους διατηροῦν –μέ τό ἀζημίωτο– στά διάφορα «κέντρα ἀποφάσεων». Θυμᾶμαι τόν καλό μου φίλο, ἀντιπρόεδρο τοῦ Εὐρωκοινοβουλίου, Γιῶργο Ἀναστασόπουλο, νά μοῦ λέει ὅτι «ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο οἱ Τοῦρκοι “παίζουν” τούς μουσουλμάνους βουλευτές στήν ΕΕ εἶναι ἀπίστευτος!». Ἀπίστευτα εἶναι, ὡς γνωστόν, καί τά κονδύλια τά ὁποῖα διαθέτουν οἱ Τοῦρκοι γιά τόν χειρισμό τῶν θεμάτων τους ἀνά τόν κόσμο. Ὅσο καί ἄν ἡ οἰκονομία τους καρκινοβατεῖ, τά κονδύλια τοῦ ὑπουργείου τους τῶν Ἐξωτερικῶν εἶναι τεράστια. Μήπως, ὅμως, εἶναι καιρός νά ἀλλάξουμε ἐμεῖς τόν ρυθμό τῶν «ἐννέα ὀγδόων» (ζεϊμπέκικο) στόν ὁποῖο μᾶς σύρει κάθε τόσο ὁ κύριος Ζεϊμπέκ καί νά τοῦ μάθουμε πῶς χορεύεται ὁ τσάμικος, ὁ καλαματιανός καί τά ζωναράδικα;

Απόψεις

«Βόμβα» ἀπό τόν Πρόεδρο Βουλῆς Λιβύης: Δέν ἀναγνωρίζουμε ΑΟΖ στήν Κρήτη!

Εφημερίς Εστία
Δῶρον ἄδωρον ἡ διακήρυξις τοῦ Ἀκίλα Σάλεχ ὅτι εἶναι ἄκυρο τό τουρκολιβυκό μνημόνιο ἐπειδή ἡ κυβέρνηση δέν εἶχε λάβει ψῆφο ἐμπιστοσύνης – Υἱοθετεῖ πλήρως τήν τουρκική θέση ὅτι ἡ μέση γραμμή χαράσσεται ἀπό τήν ἠπειρωτική Ἑλλάδα καί ὄχι τά νησιά

Δέν εἶναι ταινία, εἶναι Ἱστορία γιά νά τήν κρατᾶς φυλακτό!

Μανώλης Κοττάκης
Παρακολούθησα τήν πρώτη προβολή τῆς ταινίας «Καποδίστριας» τοῦ Γιάννη Σμαραγδῆ μαζί μέ τόν διευθυντή φωτογραφίας τοῦ φίλμ Δημήτρη Σταύρου ἀπό τά ὀρεινά τοῦ «Ἑλληνικοῦ Κόσμου».

Μέτρα Μητσοτάκη γιά δανειολῆπτες σέ ἑλβετικό φράγκο, ἀγρότες καί στεγαστικό

Εφημερίς Εστία
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στήν ὁμιλία του στήν Βουλή, πρό τῆς ἐγκρίσεως τοῦ προϋπολογισμοῦ τοῦ 2026 μέ ὀνομαστική ψηφοφορία (ἐνεκρίθη μέ 159 ψήφους «ναί», ἔναντι 136 «ὄχι» σέ σύνολο 295 ψηφισάντων), ἀνεφέρθη σέ μιά σειρά μέτρων, μεταξύ τῶν ὁποίων μέτρα γιά τούς δανειολῆπτες σέ ἑλβετικό φράγκο, τόν ΟΠΕΚΕΠΕ, τούς ἀγρότες καί τό στεγαστικό τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων.

Μνήμη Μπόστ, μνήμη ἑνός ἄλλου πολιτισμοῦ

Δημήτρης Καπράνος
Πέρασαν τριάντα χρόνια ἀπό τό 1995, ὁπότε μᾶς ἄφησε γιά πάντα ὁ Μέντης Μποσταντζόγλου (Μπόστ), ὁ ἄνθρωπος πού ἐπέβαλε τό δικό του, μοναδικό, ὕφος στόν χῶρο τοῦ Πολιτισμοῦ.

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ Η ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ