Μπορεῖ νά μήν εἶναι ἀπ’ εὐθείας ἀπόγονοι τοῦ Λαφίτ ἤ τοῦ Τζών Σίλβερ, ἀλλά οἱ πειρατές ὑπάρχουν!
Καί ἄν σημειώθηκε, τά τελευταῖα χρόνια, κάποια ὕφεση στά περιστατικά πειρατείας στά ἀνοιχτά τῆς Σομαλίας, ἦλθε ἡ προχθεσινή πειρατεία στό Τόγκο γιά νά βεβαιώσει ὅτι οἱ πειρατές «δέν πεθαίνουν ποτέ». Ὅσοι εἶδαν τήν ταινία «Κάπταιν Φίλιπς», μέ πρωταγωνιστή τόν φιλέλληνα Τόμ Χάνκς, θυμοῦνται, ἀσφαλῶς, τίς συνθῆκες ὑπό τίς ὁποῖες ὀργανώνεται καί ἐκτελεῖται ἡ πειρατεία στίς ἀκτές τῆς Ἀφρικῆς. Τό «ρεσάλτο» αὐτή τή φορά ἀφοροῦσε ἕνα (ἀκόμη) ἑλληνικό πλοῖο, τό δεξαμενόπλοιο «ΕΛΚΑ Ἀριστοτέλης». Οἱ Ἀφρικανοί πειρατές «σάλταραν» στό πλοῖο, ἀντάλλαξαν πυροβολισμούς μέ τούς φύλακες, τραυμάτισαν ἕναν ἀπό αὐτούς καί ἔφυγαν παίρνοντας μαζί τους ὡς ὁμήρους τέσσερεις ναυτικούς. Ἕναν εἰκοσαετῆ Ἕλληνα, δύο Φιλιππινέζους καί ἕναν Γεωργιανό.
«Εἴμαστε στή δυσάρεστη θέση νά ἐπιβεβαιώσουμε ὅτι συνέβη ἕνα περιστατικό πού ἀφορᾶ τό “Elka Aristotle”, στό Τόγκο, στίς 4 Νοεμβρίου 2019. Αὐτό εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἀπαγωγή τεσσάρων μελῶν τοῦ πληρώματος. Δέν μποροῦμε νά σχολιάσουμε λεπτομερῶς, πρός τό παρόν. Μποροῦμε νά ποῦμε μόνο ὅτι ἡ προστασία καί ἡ ἀσφάλεια τῶν ἀνθρώπων μας εἶναι ὑψίστης σημασίας γιά ἐμᾶς καί κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε γιά νά διασφαλίσουμε τήν ἔγκαιρη καί ἀσφαλῆ ἀπελευθέρωσή τους.
»Τό σκάφος καί τό ὑπόλοιπο πλήρωμα εἶναι ἀσφαλῆ. Ζητοῦμε ἀπό τά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης νά σέβονται τόσο τόν εὐαίσθητο χαρακτῆρα τῆς κατάστασης ὅσο καί τήν ἰδιωτικότητα τῶν οἰκογενειῶν τῶν μελῶν τοῦ πληρώματος κατά τή δύσκολη αὐτή περίοδο», ἀνέφερε ἡ πλοιοκτήτρια ἑταιρεία «European Navigation Inc.».
Τί θά γίνει τώρα; Τό θέμα θά τό ἀναλάβουν οἱ ἀσφαλιστικοί ὀργανισμοί, τά περίφημα «P&I Clubs». Οἱ μεγάλοι αὐτοί ὀργανισμοί θά στείλουν τούς ἀνθρώπους τους στό Λόμε, τήν πρωτεύουσα καί μεγάλο λιμάνι τοῦ Τόγκο, καί ἐκεῖνοι θά προσπαθήσουν «νά βροῦν ἐπαφή» μέ τούς ἀπαγωγεῖς. Κάπου θά ἀναμειχθοῦν καί οἱ τοπικές ἀρχές, θά ἀρχίσουν «διαπραγματεύσεις» καί κάποια στιγμή θά καταβληθοῦν στούς ἀπαγωγεῖς «λύτρα» καί οἱ ὅμηροι θά ἀπελευθερωθοῦν. Χωρίς ἀμφιβολία, ἡ πειρατεία εἶναι ἕνα φαινόμενο πού παρατηρεῖται τά τελευταῖα δέκα χρόνια. Παλαιότερα ἀποτελοῦσε τήν μάστιγα γιά ὅλα τά ἐμπορικά πλοῖα. Οἱ πειρατές ἦταν ὁ φόβος καί ὁ τρόμος τῶν θαλασσῶν καί ἡ δράση τους στάθηκε ἡ ἀφορμή γιά νά γραφοῦν μερικά λογοτεχνικά ἀριστουργήματα.
Στήν Ἱστορία ἔμεινε ὁ μονοπόδαρος ἀρχιπειρατής Τζών Σίλβερ, κεντρικός ἥρως τῆς «Νήσου τῶν Θησαυρῶν» τοῦ Λιούϊς Στήβενσον, ὅπως καί ὁ Χαϋρεντίν Μπαρμπαρόσσα. Τρομεροί ὑπῆρξαν καί οἱ Σαρακηνοί πειρατές, ἐνῶ καί στά δικά μας τά νερά, στό Αἰγαῖο, ἔδρασαν πειρατές, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ὁ Λυμπεράκης Γερακάρης. Ὁ μῦθος θέλει τούς πειρατές νά θάβουν τά λάφυρά τους σέ διάφορα μικρά νησιά καί νά σχεδιάζουν τούς περίφημους χάρτες πού θά ὁδηγοῦσαν στό πολυπόθητο σεντοῦκι! Μέχρι καί σήμερα ὑπάρχουν κάποιοι πού ψάχνουν, μέ σύγχρονα μηχανήματα, γιά νά ἀνακαλύψουν σεντούκια μέ λίρες! Οἱ σύγχρονοι πειρατές, ὅμως, εἶναι διαφορετικοί καί τά χρήματα πού πέφτουν στά χέρια τους δέν κρύβονται σέ σεντούκια ἀλλά σέ τραπεζικούς λογαριασμούς. Ἄλλαξαν οἱ καιροί…
