Ὁ ποδόγυρος ὑπονομεύει τίς παγκόσμιες ἀποφάσεις

Διαπρεπής Ἕλλην τοῦ ἐξωτερικοῦ μέ βαθιά διείσδυση, ἄν ὄχι ἐπαγγελματική συνεργασία, σέ συμμαχικές ὑπηρεσίες διεθνῶν ὀργανισμῶν μοῦ ἀποκάλυψε πρό διετίας ὅτι ἡ ὑπόθεση Ἔπσταϊν ἔχει καί γεωπολιτική πτυχή. 

Δέν πρόκειται ἁπλῶς γιά τό τί συμβαίνει στίς βρώμικες κλῖνες τῆς ἐξουσίας, ἑλληνιστί «στά κρεβάτια τῶν πολιτικῶν». Μέ προειδοποίησε ἀπό τότε πώς στήν οὐσία ἀποτελοῦσε τήν παγίδευση ὁλόκληρου τοῦ πολιτικοῦ προσωπικοῦ τῶν ΗΠΑ ἀπό ὑπηρεσίες τρίτης χώρας, φιλικῆς πρός τήν Ἀμερική, γιά λόγους προληπτικούς. «Σέ περίπτωση πού»…

Ἔτσι, ὅταν, νωρίς τό ἀπόγευμα τῆς Τετάρτης, κυβερνητικός ἀξιωματοῦχος μέ ἐνημέρωσε γιά τά mails Ἔπσταϊν πού κατέθεσαν στήν Γερουσία οἱ Δημοκρατικοί, τό μυαλό μου πῆγε πρός τά ἐκεῖ. Ἀδυνατοῦσα ὅμως νά ὁλοκληρώσω τήν «σύνδεση». Ποιός εἶναι ὁ λόγος πού βαθαίνει τό ρῆγμα μέσα στόν σκληρό πυρῆνα τοῦ δυτικοῦ κόσμου; Γιατί νά θέλει κάποιος νά στείλει ἀδιάβαστο τόν Τράμπ πρίν καλά-καλά καθίσει στήν καρέκλα του στό Ὀβάλ Γραφεῖο; Τήν πιθανή ἀπάντηση μέ βοήθησαν νά τήν δώσω δύο ἀπρόσμενοι σύμμαχοι: ὁ… Τηλέμαχος Χυτήρης καί… τό ἡμερολόγιο.

Ὧρες μετά τήν δημοσίευση τῆς εἴδησης στούς «New York Times» καί στούς «Financial Times» ὅτι ὁ Ἔπσταϊν ἔγραφε πώς ὁ Τράμπ ἦρθε ἐν γνώσει του σέ σεξουαλική ἐπαφή μέ γυναῖκες οἱ ὁποῖες ἦταν θύματα (victims) ἐμπορίου λευκῆς σαρκός (trafficking), ὁ ΣΚΑΪ μετέδιδε μιάν ἄκρως ἐνδιαφέρουσα συνέντευξη τῆς Μαρίας Φαραντούρη καί τοῦ Τηλέμαχου Χυτήρη. Ἐάν ἡ πρώτη σέ καθηλώνει μέ τήν φωνή της, ὁ δεύτερος τό ἐπιτυγχάνει μέ τόν λόγο του. Κατ’ ἀκρίβειαν: Μέ τόν δομημένο πολιτικό λόγο του, πού δέν φλυαρεῖ, ἀλλά ἐπικεντρώνεται στήν οὐσία. Ὅλως συμπτωματικῶς, ὁ κύριος Χυτήρης ἀποκάλυψε μία ἄγνωστη ἱστορία μέ πρωταγωνιστή ἕναν Ἕλληνα Πρωθυπουργό, τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου, καί πολιτικό θῦμα ἕναν Ἀμερικανό Πρόεδρο, τόν Μπίλ Κλίντον. Ἱστορία πού ταίριαζε μέ τίς προχθεσινές ἐξελίξεις στήν Ἀμερική.

Ὅπως διηγήθηκε, κατά τήν ἐπίσκεψη τοῦ Ἀνδρέα στόν Λευκό Οἶκο, τό 1994, ὁ Κλίντον εἶχε ἰδιαίτερη συζήτηση μαζί του κατά μόνας ἐπί μιάμιση ὁλόκληρη ὥρα. Λίγες μέρες μετά, ὁ Χυτήρης, πού ἦταν ὑφυπουργός Προεδρίας καί κυβερνητικός ἐκπρόσωπος, ἐρώτησε τόν Παπανδρέου ποιό ἀκριβῶς ἦταν τό ἀντικείμενο τῆς συζήτησής τους. «Τό Παλαιστινιακό!» ἀπάντησε ὁ Ἀνδρέας καί τοῦ ζήτησε νά ἑτοιμάζεται γιά ταξίδι στήν Ραμάλα καί στήν Δαμασκό. Ὁ Ἀμερικανός Πρόεδρος γνωρίζοντας τίς ἄριστες σχέσεις τοῦ Παπανδρέου μέ τόν ἀραβικό κόσμο ἀνέθεσε στόν Ἕλληνα Πρωθυπουργό ἕναν μεσολαβητικό ρόλο ἀνάλογο μέ αὐτόν πού ἀνέθεσε τώρα στόν Ἐρντογάν γιά τήν Χαμάς ὁ Ντόναλντ Τράμπ.

Τελικός στόχος; Ἡ ἐπίτευξη συμφωνίας γιά τήν ἀναγνώριση δύο κρατῶν. Σύμμαχος τοῦ Κλίντον σέ αὐτό ἦταν ὁ Ἰσραηλινός Πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν. Λίγες μέρες μετά τό ταξίδι Παπανδρέου στήν Μέση Ἀνατολή, γιά τό ὁποῖο ὁ ἑλληνικός Τύπος εἶχε σχηματίσει τήν ἄποψη ὅτι ἀφοροῦσε τήν ἀναζήτηση ἰατροῦ γιά τήν ὑγεία τοῦ Ἀνδρέα, ὁ Χυτήρης ἐνημέρωσε τόν Πρόεδρο τοῦ ΠΑΣΟΚ ὅτι ὁ Ράμπιν δολοφονήθηκε ἀπό ἕναν νεαρό Ἰσραηλινό. «Δέν εἶναι καλό αὐτό!» ψέλλισε συγκλονισμένος ὁ Παπανδρέου καί πρόσθεσε: «Δέν θά σταματήσει ἐδῶ, θά συνεχιστεῖ καί μέ τόν Κλίντον»…

Ἡ διορατικότης τοῦ Παπανδρέου δικαιώθηκε λίγο καιρό μετά. Ὅταν ὁ παντοδύναμος Κλίντον ἐπλήγη αἰφνιδίως ἠθικά γιά ἀνάρμοστη συμπεριφορά μέ ἕνα δευτεροκλασάτο σεξουαλικό σκάνδαλο, μέ πρωταγωνίστρια μιά ἐκπαιδευόμενη τοῦ Λευκοῦ Οἴκου: τήν Μόνικα Λουίνσκι. Ὁ Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ ἐδιώχθη ποινικῶς καί παρεπέμφθη σέ δίκη ἀπό ἕναν ἀνεξάρτητο εἰσαγγελέα, τόν Κένεθ Στάρ. Ὅ,τι τοῦ ἀπέμεινε ἀπό τό κῦρος του δέν ἔφθανε πλέον γιά νά γείρει τήν ζυγαριά στό Παλαιστινιακό. Ὅλα τελείωσαν. Στήν πουριτανική Δύση, σέ ἀντίθεση μέ τήν ἄτακτη Ἀνατολή, εἶναι κανόνας: Τά σεξουαλικά σκάνδαλα εἶναι πολιτικό ἐργαλεῖο. Σταματοῦν τίς μεγάλες ἀποφάσεις. Θυμηθεῖτε πῶς ἀκυρώθηκε ἡ ἀπόπειρα τοῦ Γενικοῦ Διευθυντῆ τοῦ ΔΝΤ Στρώς Κάν νά «κουρέψει» τό ἑλληνικό χρέος μέ τό περίφημο σκάνδαλο τῆς καμαριέρας. Θυμηθεῖτε πως πόρνες χαμηλοτάτων ἠθῶν ἔχουν καταστρέψει προεδρικές ὑποψηφιότητες (Γκάρι Χάρντ-Ντόν Ράις).

Πίσω στήν Ἀθήνα, ἦταν πολύ περασμένα μεσάνυχτα ὅταν τελείωσε ἡ συνέντευξη τῶν Φαραντούρη καί Χυτήρη. Ἐπιχείρησα νά βάλω τήν σκέψη μου σέ τάξη, γιατί αὐτό πού εἶχα ἀκούσει ἔμοιαζε πολύ μέ ὅσα συμβαίνουν αὐτές τίς μέρες στήν Δύση. Συμβουλή: Ὅταν τά πράγματα μοιάζουν μπερδεμένα, νά βάζετε τά γεγονότα σέ χρονολογική σειρά. Βγάζουν νόημα. Τό ἔμαθα διαβάζοντας τό «Ποντίκι» τοῦ ἀείμνηστου Κώστα Παπαϊωάννου.

Τί προηγήθηκε λοιπόν τίς μέρες πρίν τίς ἀποκαλύψεις γιά τά mails Ἔπσταϊν πού ἀφοροῦν τόν Τράμπ;

Πρῶτον, ἡ ἐπίθεση τοῦ βρεταννικοῦ BBC πρός τόν Πρόεδρο Τράμπ μέ τήν κατηγορία τῆς ὑποκίνησης ἐξέγερσης πρός τό Καπιτώλιο, ἀσχέτως ἄν ἀπεδείχθη ἄσφαιρη. Κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψή του στό Λονδῖνο, ὁ Τράμπ δέχθηκε τίς νουθεσίες τοῦ Βασιλέως Καρόλου νά στηρίξει τον Ζελένσκυ. Ἀλλά, ἐδῶ καί τρεῖς μέρες, τό ἐλεγχόμενο ἀπό τίς ΗΠΑ καί τήν ΕΕ Γραφεῖο Διαφθορᾶς στήν Οὐκρανία ξεδοντιάζει καί ἀποσταθεροποιεῖ τόν Ζελένσκυ ξεσκεπάζοντας τόν ταμία του καί ὁδηγῶντας σέ παραίτηση τούς ὑπουργούς Δικαιοσύνης καί Ἐνέργειας. Σημειωτέον ὅτι ἀναμεμειγμένος στά θέματα ἐνέργειας ὡς ἀντιπρόεδρος τῆς οὐκρανική ἑταιρείας φυσικοῦ ἀερίου εἶναι ὁ υἱός τοῦ τέως Προέδρου τῶν ΗΠΑ Τζό Μπάιντεν, Χάντερ.

Δεύτερον, ἡ δημόσια μεσολάβηση τοῦ πρέσβη τῶν ΗΠΑ στήν Ἄγκυρα Τόμ Μπάρακ ὑπέρ τῆς συνεννόησης Τουρκίας-Ἰσραήλ, κάτι πού δέν ἄρεσε στό Τέλ Ἀβίβ. Τό ὄνομα Μπάρακ εἶναι στά emails Ἐπστάϊν!

Τρίτον καί σημαντικώτερον, προηγήθηκαν οἱ διαδοχικές ἐπισκέψεις τοῦ μεταβατικοῦ ἡγέτη τῆς Συρίας ἀλ Τζολάνι καί τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας Χακάν Φιντάν μέ τόν Πρόεδρο Τράμπ στόν Λευκό Οἶκο. Μέ κύριο μενοῦ τήν Συρία, ὅπου οἱ Τοῦρκοι σέ ἀντάλλαγμα γιά τίς ὑπηρεσίες τους στήν Γάζα ζητοῦν ἀπό τόν Τράμπ παρουσία στίς ἐγγυήτριες δυνάμεις. Κάτι πού δέν ἐπιθυμοῦν ὅμως οἱ Ἰσραηλινοί, καθώς βλέπουν στήν Τουρκία τό νέο Ἰράν. Ἕνα νέο πρόβλημα ἐθνικῆς ἀσφαλείας στό μαλακό τους ὑπογάστριο.

Μετά ἀπό ὅλα αὐτά λοιπόν, α) τήν διάθεση τοῦ Τράμπ νά λήξει ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία καί β) νά πάρει μερίδιο ἐπιρροῆς στήν Συρία ἡ Τουρκία, ἐμφανίζονται ὁ Ἔπσταϊν, τά «κόλ γκέρλς» καί ἡ «λευκή σάρξ», στίς ὀρέξεις τῆς ὁποίας εἶχε ὑποκύψει κάποτε ὁ Τράμπ ὡς ἐπιχειρηματίας. Τά σενάρια πού ἀκούγονται ἔκτοτε στήν Οὐάσιγκτων γιά τό ἄν ὁ Ἀμερικανός Πρόεδρος θά φθάσει ὡς lame duck στίς ἐνδιάμεσες ἐκλογές ἤ ἄν θά ἀντικατασταθεῖ ὡς ἄλλος Νίξον ἀπό τόν νέο Φόρντ Τζέι Ντί Βάνς μπορεῖ νά ἀποκτήσουν δυναμική, μπορεῖ ὅμως καί ὄχι. Δεδομένης τῆς ἐγνωσμένης ἀνθεκτικότητας τοῦ Τράμπ μέσα στόν χρόνο σέ τέτοιες καταστάσεις, ἀκόμη καί ἄν αὐτές τόν ἐκθέτουν στούς Χριστιανούς καί στό δικό του Κίνημα MAGA. Ἡ νεκρανάσταση τοῦ Ἔπσταϊν ἀπό τόν τάφο πάντως πρέπει νά συνδέεται μέ τήν πολιτική του Τράμπ στήν Οὐκρανία καί στήν Μέση Ἀνατολή. Οἱ ἀναμνήσεις τοῦ Χυτήρη καί τό ἡμερολόγιο αὐτό μᾶς λένε.