Ἡ Εὐρώπη πληρώνει τό ΝΑΤΟ
Η Αδιαμφισβήτητη ἐπιβολή τοῦ Ντόναλντ Τράμπ ὡς «ἀρχηγοῦ τῆς Δύσεως» εἶναι τό ξεκάθαρο συμπέρασμα ἀπό τήν Σύνοδο Κορυφῆς τοῦ ΝΑΤΟ στήν Χάγη. Οἱ ἡγέτες τῆς Εὐρώπης ἀπεδέχθησαν τούς ὅρους του καί συνετάχθησαν μέ τήν γραμμή του. Πειθαρχικά, μέχρι σημείου αὐτοεξευτελισμοῦ ὁρισμένοι, «κατάπιαν» τίς μεγαλοστομίες πού μέχρι πρίν λίγες ἡμέρες ἐξακόντιζαν καί ἀπεδέχθησαν ἄνευ ὅρων τήν ἐπιρροή τοῦ πλανητάρχη.
- Tοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου
Ὁ γενικός γραμματεύς Μάρκ Ροῦττε δέν ἦταν ὁ μοναδικός πού ἔφθασε σέ σημεῖο γελοιοποιήσεως, μέ τήν στάση του νά μπορεῖ νά χαρακτηρισθεῖ ἕως καί δουλική. Πέρα ὅμως ἀπό τό φαίνεσθαι ὑπάρχει καί ἡ οὐσία.
Οἱ ΗΠΑ ἐπέβαλαν τούς ὅρους τους. Πολύ ἁπλά ὁ Πρόεδρος Τράμπ ἔδειξε ὅτι ἡ χώρα του δέν ἔχει τήν διάθεση νά συνεχίσει νά σηκώνει τό κύριο βάρος τῆς εὐρωπαϊκῆς ἀμύνης καί ὑπεχρέωσε τούς συμμάχους νά ἀποδεχθοῦν σταδιακή αὔξηση τῶν ἀμυντικῶν τους δαπανῶν στό 5% τοῦ ΑΕΠ. Προφανῶς ἡ αὔξησις αὐτή εἶναι τό ἀντάλλαγμα γιά τήν παραμονή τῶν ἀμερικανικῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων στήν Εὐρώπη. Ἴσως ὅμως αὐτό νά εἶναι καί ἡ ταφόπλακα τοῦ Rearm Europe, ὑπό τήν ἔννοια ὅτι δέν ὑπάρχει κανένας λόγος δημιουργίας «εὐρωστρατοῦ» ἀπό τήν στιγμή πού ἐπαναβεβαιώνεται ὁ ρόλος τοῦ ΝΑΤΟ καί μάλιστα μέσῳ τῆς Ἀτλαντικῆς Συμμαχίας παγιώνεται ἡ ἡγετική θέσις τῶν ΗΠΑ, ἡ ἐνδεχομένη ἀποχώρησις τῶν ὁποίων ἀπό τίς εὐρωπαϊκές δομές ἀσφαλείας εἶχε θορυβήσει τούς κυβερνῶντες τίς χῶρες τῆς ΕΕ. Τούς εἶχε θορυβήσει τόσο πού ἐστράφησαν πρός τό Ἡνωμένο Βασίλειο καί τήν Τουρκία, ἀναζητῶντας στήριξη. Τώρα τήν ἔχουν καί ἀπό τίς δύο αὐτές χῶρες -ὅπως πάντα- στό πλαίσιο τοῦ ΝΑΤΟ.
Τήν πραγματικότητα τήν ἀποτύπωσε πολύ εὐθαρσῶς ἡ Ἰταλίς Πρωθυπουργός Τζώρτζια Μελόνι, ἡ ὁποία κατέστησε σαφές ὅτι ὁ εὐρωστρατός θά ἦταν «μιά ἄχρηστη ἐπικάλυψις». Συγκεκριμένα ἐδήλωσε: «Θέλω ἕναν εὐρωπαϊκό πυλῶνα τοῦ ΝΑΤΟ, ἀλλά νομίζω ὅτι μιά εὐρωπαϊκή ἄμυνα παράλληλη μέ τό ΝΑΤΟ θά ἦταν λάθος. Θά ἦταν μιά ἄχρηστη ἐπικάλυψις». Ὑπενόησε ἔτσι ὅτι ὅλα τά προγράμματα ἐπανεξοπλισμοῦ τῆς Εὐρώπης μέ προσανατολισμό μιάν αὐτόνομη ἄμυνα, Rearm, SAFE κ.λπ., εὑρίσκονται πλέον στόν ἀέρα. Ἄλλως τε ποτέ δέν εἶχε γίνει σοβαρός σχεδιασμός ἑνιαίας εὐρωπαϊκῆς ἀμύνης, καθώς ὅλοι μιλοῦσαν γιά βιομηχανία καί ὁπλικά συστήματα, ἀλλά οὐδείς γιά ἀμυντική πολιτική, γιά στρατιωτική στρατηγική καί δομές δυνάμεων καί διοικήσεως πού θά ἀξιοποιοῦσαν τά προϊόντα αὐτῆς τῆς βιομηχανίας. Τώρα, μέ τίς εὐρωπαϊκές χῶρες νά πληρώνουν τό ΝΑΤΟ, ὅπως ἀκριβῶς ἤθελαν οἱ ΗΠΑ ὁ ἐξοπλισμός τῶν στρατιωτικῶν δυνάμεων τῶν κρατῶν-μελῶν θά ἔλθει νά ἐνισχύσει τίς δομές τοῦ ΝΑΤΟ. Μέ μιάν ἀριστοτεχνική κίνηση, ὁ Πρόεδρος Τράμπ ἔφερε τούς Εὐρωπαίους ἐκεῖ πού ἤθελε. Κατά τήν προσέλευσή του, ἄφηνε ὑπονοούμενα περί πιθανῆς ἀποχωρήσεως τῶν ΗΠΑ καί ἀμφισβητοῦσε τό ἄρθρο 5 τῶν ἱδρυτικῶν κειμένων τοῦ ΝΑΤΟ. Μέ τήν ὁλοκλήρωση τῆς Συνόδου, ἡ ὑποταγή τῶν Εὐρωπαίων ἦταν γεγονός.
Καί φυσικά τώρα δέν ὑπάρχει ἔδαφος γιά ἑλληνικές ἀμφισβητήσεις ὡς πρός τόν ρόλο τῆς Τουρκίας στά ἐξοπλιστικά προγράμματα τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν. Καί ἴσως δέν εἶναι τυχαῖο τό γεγονός ὅτι τόν ἐνταφιασμό τοῦ Rearm Europe τόν προανήγγειλε ἡ Τζώρτζια Μελόνι, καθώς ἡ ἰταλική ἀμυντική βιομηχανία εἶναι αὐτή πού ἔχει τίς στενώτερες σχέσεις μέ τήν τουρκική. Σέ τέτοιο βαθμό πού τουρκικό πολεμικό ὑλικό εὔκολα θά μποροῦσε νά χαρακτηρισθεῖ εὐρωπαϊκό χάρη στήν ὑψηλή ἰταλική προστιθεμένη ἀξία κατά τήν διαμόρφωση τοῦ τελικοῦ προϊόντος.
Τό γεγονός ὅτι ὑπάρχει ἔδαφος γιά συμμετοχή τῆς τουρκικῆς βιομηχανίας στά προγράμματα τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν τεκμαίρεται καί ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ Γαλλία, ἡ χώρα μέ τήν μεγαλύτερη ἀμυντική βιομηχανία στήν Εὐρώπη, παραδέχεται ὅτι θά ἀδυνατοῦσε νά ἀνταποκριθεῖ στίς ἀπαιτήσεις τοῦ Rearm Europe. Πρό ὀλίγων ἡμερῶν δημοσιοποιήθηκε ἔκθεσις Caisse des Dépôts, συμφώνως πρός τήν ὁποία ἡ γαλλική βιομηχανία θά ὑπολειπόταν σέ ἔργο ὕψους 35-40 δισ. εὐρώ ἐτησίως ὡς πρός αὐτά πού θά ἔπρεπε νά ἀναλάβει στό πλαίσιο τοῦ ἐξοπλισμοῦ τῆς Εὐρώπης.
Καί ἐνῶ ἡ Τουρκία μπορεῖ νά συνεισφέρει μέ στιβαρή βιομηχανική βάση, ἡ Ἑλλάς ὑστερεῖ τραγικά. Οἱ βιομηχανικές μας δυνατότητες εἶναι ὑποδεέστερες ἐκείνων πού εἴχαμε κατά τήν δεκαετία τοῦ ‘70. Οὔτε κἄν αὐτάρκεια πυρομαχικῶν δέν μποροῦμε νά ἐξασφαλίσουμε, ἐνῶ ἡ ὑποστήριξις τῶν μέσων τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων μένει τραγικά πίσω. Δηλαδή σέ κάθε περίπτωση ἀδυνατοῦμε νά συνεισφέρουμε στήν προετοιμασία τῆς κοινῆς ἀμύνης, εἴτε αὐτή εἶναι εὐρωπαϊκή, εἴτε εἶναι Νατοϊκή. Γι\’ αὐτό καί οἱ ἐνστάσεις μας γιά τήν συμμετοχή τῆς Τουρκίας οὐδέποτε εἰσηκούσθησαν ἀπό τούς ἑταίρους καί συμμάχους.