ΟΙ ΚΕΡΑΙΕΣ τῆς στήλης εἶναι τεντωμένες, καί συλλαμβάνουν μηνύματα ἀπό ὅλα τά κόμματα. Ἐσχάτως ἐπικεντρωνόμαστε στόν ΣΥΡΙΖΑ, τοῦ ὁποίου οἱ ὑποψήφιοι βουλευτές ὑποστηρίζουν σέ δημόσιες παρεμβάσεις τους ὅτι «τήν δεύτερη φορά θά εἶναι ἀλλιῶς.»
Πράγματι θά εἶναι ἀλλιῶς, ἄν βάσκανος μοῖρα συνέβαινε, καί ὁ ἑλληνικός λαός τό ἐνέκρινε. Ξέρετε γιατί; Τό συνειδητοποιῶ μέσα ἀπό μία ἁλυσίδα περιστατικῶν παρασκηνίου –ὄχι αὐτῶν πού ἀνοήτως ἀναδεικνύει ἡ ΝΔ– τά ὁποῖα μέ πείθουν γιά τήν ἀλήθεια τοῦ ἰσχυρισμοῦ. Πρίν σᾶς τά ἀποκαλύψω ὅμως ἔχει ἀξία νά μοιραστῶ μαζί σας μιά πολιτικῶς ὀδυνηρά γιά τήν ἀντιπολίτευση διαπίστωση.
Τό κόμμα αὐτό κατάφερε νά κυβερνήσει σχεδόν πέντε ὁλόκληρα χρόνια τήν Ἑλλάδα, γιατί εἶχε τήν τρόικα ἀπό πάνω ἀπό τό κεφάλι του νά ἐπιβάλλει ἀτύπως τήν πειθαρχία στήν κοινοβουλευτική του ὁμάδα! Ἄνευ τρόικας, ἐκβιασμῶν δανειστῶν, τελεσιγράφων, δόσεων, ἀξιολογήσεων καί λοιπῶν συμπαρομαρτούντων, ἀποκλείεται ἡ κυβέρνηση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ νά ἀσκοῦσε ἑνιαία πολιτική γιά σχεδόν πέντε ὁλόκληρα χρόνια. Θά διαλυόταν στά ἐξ ὧν συνετέθη. Οὔτε αὐτή ἡ φυγή τῶν κομμουνιστογενῶν τοῦ Παναγιώτη Λαφαζάνη δέν βοήθησε νά μειωθοῦν οἱ ἑστίες ἔντασης στό ἐσωτερικό τοῦ κόμματος. Σκεπάστηκαν γιά καιρό, καθώς ὁ Τσίπρας ὅρισε ὑπεύθυνο Ὑπουργό γιά τήν χάραξη τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς τῆς χώρας τόν ἐπί κεφαλῆς τῆς ἐσωκομματικῆς ἀντιπολίτευσης, Εὐκλείδη Τσακαλῶτο.
Ἀλλά μόλις τό κόμμα ἐπέστρεψε στήν ἀντιπολίτευση, οἱ βαθιές πολιτισμικές διαφορές μεταξύ τῶν ἡγετικῶν στελεχῶν του ἦρθαν στήν ἐπιφάνεια: ὁ τέως Ὑπουργός Οἰκονομικῶν καμάρωσε στήν «Καθημερινή» γιά τήν «ἀστική του αὐτοπεποίθηση». Ἄν ὑποθέσουμε ὅτι ὁ Τσίπρας μετά ἀπό 14 χρόνια στήν ἀρχηγία καί 5 στήν πρωθυπουργία εἶναι τό ἰσχυρό χαρτί τῆς ἀντιπολίτευσης, σᾶς καλῶ νά κάνουμε μία ἄσκηση: Πῶς θά ἦταν ἡ διακυβέρνηση τῆς χώρας ἀπό τήν Ἀριστερά χωρίς τήν ἐποπτεία τῆς τρόικα καί τῶν μνημονίων; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ξεκάθαρη. Ὁ καθείς θά ἔκανε ὅ,τι τοῦ κατέβαινε! Θά ζούσαμε τήν ἀπείθαρχο πρός τόν ἑαυτό της Ἀριστερά, ἡ ὁποία θά ἔδιδε τροφή σέ ἡμερήσια βάση σέ ὅλα τά Μέσα Ἐνημέρωσης, ἀκόμη καί τά δικά της. Καί αὐτήν τήν φορά δέν θά ἔφταιγαν τά Μέσα Ἐνημέρωσης.
Ρώτησα κορυφαῖο στέλεχος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ γιατί ἡ λεγόμενη διεύρυνση ἀποτυγχάνει στίς ὀργανώσεις καί στά ψηφοδέλτια, καί δέν ἀντιστοιχεῖται μέ τήν πασοκογενῆ σύνθεση τῆς ἐκλογικῆς βάσης τοῦ κόμματος. Ὁ ἄνθρωπος ἦταν εἰλικρινής. Μοῦ εἶπε πώς γίνεται ὅ,τι πρέπει «στό πλαίσιο τοῦ ἐφικτοῦ.»
Σύμφωνα μέ τό ἴδιο στέλεχος, «κάθε μέλος τοῦ κόμματος πού εἶναι ἐγγεγραμμένο ἀπό τήν ἐποχή τοῦ 3% στόν ΣΥΡΙΖΑ θεωρεῖ ὅτι εἶναι ἀπό μόνο του ἕνα ὁλόκληρο κόμμα, μονάδα ξεχωριστή, ἡ γνώμη τοῦ ὁποίου πρέπει νά εἰσακούγεται.»
Στήν πράξη τά πράγματα εἶναι ἀκόμη χειρότερα: Τό ραντάρ μου ἔπιασε παλαιά μέλη τοῦ κόμματος κάπου στήν νότιο Ἑλλάδα νά κάνουν ἐκστρατεία στό facebook γιά νά ἀποκλείσουν ἀπό τά ψηφοδέλτια πασοκογενεῖς ὑποψηφίους, οἱ ὁποῖοι θεωροῦσαν ὅτι θά βλάψουν τήν φυσιογνωμία του. Τό ζήτημα ἐνδεχομένως νά ἀπασχολήσει καί τήν Ἐπιτροπή Δεοντολογίας τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἄν εἶναι ἀκριβεῖς οἱ πληροφορίες μου. Ἀλλά αὐτό εἶναι ἔλασσον μπροστά στό μεῖζον: Κάποιοι παλαιοί θέλουν νά λειτουργοῦν ὡς μπράβοι στήν εἴσοδο τοῦ κόμματος. Πρόβλημα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως αὐτό, καθόλου δέν στενοχωρούμεθα. Ὅσο πιό περίκλειστος μείνει τόσο λιγότερο κινδυνεύει ὁ τόπος. Ἀλλά εἶναι μία ἔνδειξη ἀκόμη γιά τό «τί θά συνέβαινε, ἄν…».
Τέσσερα χρόνια στήν ἀντιπολίτευση, δέν ἄλλαξε τίποτε. Φρέσκος ἀέρας, μηδέν. Ἡ βιτρίνα, γερασμένη, καί ἴδια. Τά ραντάρ μου συνέλαβαν καί κάτι ἄλλο: Δέν εἶναι μόνον ὁ Πολάκης. Καί ἄλλοι ὑποψήφιοι βουλευτές προσφεύγουν ἐσκεμμένα σέ ἀμφιλεγόμενες διατυπώσεις στίς δημόσιες ἐμφανίσεις τους, ἀδιαφορῶντας γιά τήν γραμμή τοῦ «καταστήματός» τους καί τίς ἐπιπτώσεις στήν ἐκλογική του ἐπιρροή.
Ὅπως ἐμπιστεύονται σέ πολιτικούς τους φίλους «αὐτό μᾶς βοηθᾶ νά συλλέγουμε ψήφους ἀπό τούς σκληροπυρηνικούς δεδομένους ψηφοφόρους.» Ἐάν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι λοιπόν συμπεριφέρονται ὡς συνομοσπονδία, τήν ὥρα πού διεκδικοῦν ὑποτίθεται τήν διακυβέρνηση τῆς χώρας, διερωτῶμαι: Τί θά κάνουν ἄν κληθοῦν αὔριο νά κυβερνήσουν χωρίς «γκιουλέκα» πού νά τούς φρενάρει, πάνω ἀπό τό κεφάλι τους;
Κάτι ἀκόμη· πρόκειται γιά διαπίστωση ἡ ὁποία δέν ἀφορᾶ σέ ὅλα τά μέλη τοῦ ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως. Ἀνιχνεύονται στόν ἀέρα σοβαρές ἐνδείξεις προχειρότητος καί τεμπελίτιδας. Διάβασα σέ ἕναν ἱστότοπο ἀτόφιο τό «non paper» πού διένειμε ὁ ΣΥΡΙΖΑ γιά νά ἀνακοινώσει τό 75% τῶν ψηφοδελτίων του. Δεδομένου ὅτι τά ψηφοδέλτια εἶναι ἡ πιό σοβαρή ἀνακοίνωση πού μπορεῖ νά κάνει ἕνα κόμμα πρίν ἀπό τίς ἐκλογές, ἔμεινα ἔκπληκτος ὅταν «μελέτησα» τό… μπακαλόχαρτο.
Διότι γιά μπακαλόχαρτο ἐπρόκειτο. Οἱ συντάκτες του εἶχαν χωρίσει τούς ὑποψηφίους σέ τρεῖς κατηγορίες: αὐτούς πού ἦσαν στά ψηφοδέλτια καί στό παρελθόν, τούς ὑποψηφίους τῆς «Διεύρυνσης» καί τούς ὑποψηφίους τῆς «Συμπερίληψης» (νέα λέξη τόσο κακόηχη ὅσο καί ἡ «ἀπεύθυνση», πού ὑποδηλοῖ ἐθνοτική καταγωγή, θρησκευτική πεποίθηση, σεξουαλικό προσανατολισμό κ.λπ.) Στούς παλαιούς ὑποψηφίους τό κόμμα διέπραξε τό ἑξῆς ἀτόπημα: στίς περισσότερες περιφέρειες παρέθετε τά ὀνόματα ὅλων τῶν ἀνδρῶν καί ἄφηνε στό τέλος τίς γυναῖκες, λές καί ἐπρόκειτο γιά παρακατιανές! Διακρίσεις! Στήν «Διεύρυνση» μᾶς ἐνημέρωνε μέ μιά παρένθεση προχειρότητας «θά ἀκολουθήσουν καί ἄλλοι.» Λές καί βλέπουμε τά «προσεχῶς» στό Cosmote TV.
Ἡ «Συμπερίληψη» ἦταν ἡ τραγωδία. Ἄν παρουσιάζεις χωριστά ἀπό τούς ὑπολοίπους τούς ὑποψηφίους μουσουλμανικῆς, ἀλβανικῆς, ἀθιγγανικῆς καί ἄλλης καταγωγῆς, στήν πραγματικότητα κάνεις αὐτό πού ὑποτίθεται πολεμᾶς. Διακρίσεις! Τά ὀνόματα στά ψηφοδέλτια τῶν κομμάτων παρουσιάζονται ἑνιαῖα καί σέ παρένθεση μποροῦν νά ἐπεξηγοῦνται τά ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά ἑνός ἑκάστου. Ἄν ὅμως ὑπάρχει τόση μεγάλη προχειρότητα στήν κορυφαία πράξη τῆς παρουσίασης τῶν ψηφοδελτίων, τί νά περιμένει ὁ παρατηρητικός ἀναποφάσιστος πολίτης γιά τά ὑπόλοιπα; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὅτι δέν περιμένει. Φεύγει!
Συμπέρασμα: Διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ἐπιτήρηση καί χωρίς τόν «κηδεμόνα» τρόικα θά εἶναι δημόσιος κίνδυνος γιά τήν πατρίδα μας, ἄν κρίνω ἀπό τά πρῶτα δείγματα γραφῆς τῆς προεκλογικῆς περιόδου. Τό μόνο πού μπορεῖ νά κάνει ἡ Ἀριστερά μέ τά δεδομένα πού ἔχουμε σήμερα στήν διάθεσή μας εἶναι νά χαλάσει τό παιχνίδι τῆς ΝΔ καί νά τῆς κοντύνει τά ποσοστά μέ ἀποκαλύψεις γιά τίς ὑποκλοπές, τούς πλειστηριασμούς καί ἄλλα θέματα διαφάνειας. Ἀκόμη καί ἄν μπορέσει νά παίξει συγκροτημένο παιχνίδι στό τέλος, εἶναι μᾶλλον ἀργά. Θεωρητικά ἀπέχουμε 45 μέρες πρίν ἀπό τίς ἐκλογές.
Τέτοιες ἀλλαγές τῆς τελευταίας στιγμῆς δέν ἀπορροφῶνται ἀπό τό ἐκλογικό σῶμα. Οἱ ἄνθρωποι πλήν ἐξαιρέσεων παραμένουν ἐρασιτέχνες. Οἱ μισοί ἀπό αὐτούς τρέμουν τήν ἰδέα, ὅτι θά ἔπρεπε νά ἐγκαταλείπουν τόν Μορφέα πολύ πρίν ἀπό τίς 10 τό πρωί γιά νά ἐργαστοῦν σέ Ὑπουργεῖα. Ἄν συνεχίσουν ἔτσι, θά δικαιώσουν ἐκείνους πού πίστευαν ὅτι ἡ Ἀριστερά θά ἦταν παρένθεση. Λίγο μεγαλύτερη, ὅπως ἀπεδείχθη βεβαίως ἀπό τήν σύντομη πού εἶχε ὀνειρευτεῖ ἕνας σύμβουλος τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ. Ἀλλά, πάντως, παρένθεση.
