Οὔτε λαϊκό προσκύνημα δέν ἐπιτρέπουν οἱ θεόφοβοι!
τοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου
Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ εἶχε μία χρυσή εὐκαιρία νά συσπειρώσει γύρω του τόν πυρῆνα τῶν δεξιῶν ψηφοφόρων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν πολλούς λόγους νά εἶναι δυσαρεστημένοι ἀπό τίς ἐπιλογές του.
Μέ μίαν ἐπίσημο κηδεία (ὄχι κατ’ ἀνάγκην ἀρχηγοῦ Κράτους) μέ τόν ἴδιο παρόντα, θά μποροῦσε νά ἀναστρέψει τό κλῖμα. Βεβαίως θά ἀντιδροῦσαν μέ δριμύτητα οἱ κεκράκται τῆς ἀριστερᾶς καί τῆς συνοδοιπορίας, ἀλλά ὁ Πρωθυπουργός δέν θά ἔπρεπε νά καμφθεῖ ἀπό αὐτές. Ἀπό αὐτούς τούς χώρους, ψῆφο δέν πρόκειται νά ἀποσπάσει. Εἶναι μία χίμαιρα νά προσπαθεῖ νά ἁλιεύσει στά θολά τους νερά, ἐκθέτοντας τόν ἑαυτό του στόν κίνδυνο ἀπωλείας τῆς ψήφου τῶν δεξιῶν. Ἡ ὁποία δέν εἶναι καθόλου δεδομένη. Τό ἐκβιαστικό δίλημμα τῆς πιθανότητος ἐπανόδου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα δέν ἔχει τήν ἀπήχηση πού νομίζουν ὁρισμένοι στό Μέγαρο Μαξίμου. Στίς ἐπικείμενες δέ ἐκλογές ὑπάρχει ὁ πρόσθετος κίνδυνος μιᾶς τιμωρητικῆς ψήφου στίς πρῶτες ἐκλογές, μέ τήν προοπτική ἐπανόδου πολλῶν ψηφοφόρων στίς ἑπόμενες. Αὐτό εἶναι ἐξαιρετικά παρακινδυνευμένο, ἀλλά ἄν τά πράγματα δέν ἐξελιχθοῦν καλά, δέν ἔχουν νά χάσουν καί πολλά πράγματα οἱ δεξιοί ψηφοφόροι. Ἡ Νέα Δημοκρατία θά χάσει. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἀκόμη καί ἕνας συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ καί ΜέΡΑ25 δέν μαζεύει τόν ἀπαιτούμενο ἀριθμό ἑδρῶν. Ὑπάρχει ὅμως τό ΚΚΕ καί ὑπάρχει καί ἡ Ἑλληνική Λύση. Ἐνδεχομένη σύμπραξις τοῦ κ. Βελόπουλου μέ τά κόμματα τῆς ἀριστερᾶς φαίνεται ἐξωπραγματική. Ἐξωπραγματικό ὅμως φαινόταν κάποτε καί τό ἐνδεχόμενο συμπράξεως τῶν κομμάτων τοῦ κ. Τσίπρα καί τοῦ κ. Καμμένου…
Προφανῶς οἱ προοπτικές αὐτές ἔχουν ἐκτιμηθεῖ ἀπό τούς «φωστῆρες» τοῦ πολιτικοῦ ἐπιτελείου τοῦ κ. Μητσοτάκη. Ὅταν ὅμως αὐτοί κατέληξαν στό ὅτι τήν Κυβέρνηση στήν κηδεία τοῦ Κωνσταντίνου θά ἐκπροσωπήσει ἡ κ. Μενδώνη, μᾶλλον οἱ ἐκτιμήσεις τους εἶναι πολύ ἐσφαλμένες. Ἐδῶ ἀπετέλεσε ἀντικείμενο ἀντιπαραθέσεως τό ἐάν θά ἐκτεθεῖ ἡ σορός τοῦ ἐκλιπόντος σέ λαϊκό προσκύνημα. Καί μιλᾶμε γιά ἕναν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος διετέλεσε ἀρχηγός τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους καί τόν ὁποῖο ἔχουν στήν καρδιά τους πάμπολλοι Ἕλληνες, εὑρισκόμενοι ὅλοι, εἴτε στόν πυρῆνα εἴτε στίς παρυφές τῆς Νέας Δημοκρατίας. Εἶναι κολοσσιαῖο πολιτικό λάθος νά τούς ἀπογοητεύει ἡ ἡγεσία τοῦ κόμματος πού διεκδικεῖ τήν ψῆφό τους.
Εἶναι ἕνα πολιτικό λάθος τό ὁποῖο δεικνύει πώς ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης δέν ἔχει ἐμπεδώσει τά διδάγματα τοῦ ἀειμνήστου πατρός του. Πράγματι, ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης, μέ μία λέξη μόνον, τό περίφημο unfair διά τό δημοψήφισμα τοῦ 1974, συσπείρωσε γύρω του τήν Δεξιά καί κατώρθωσε νά ἐκλεγεῖ πρωθυπουργός. Ἀπ’ ἐναντίας ὁ σημερινός Πρωθυπουργός τῆς γυρίζει ἐπιδεικτικῶς τήν πλάτη.
Στήν χώρα ὅπου οἱ Νεοδημοκράτες συνωστίζοντο στήν κηδεία τοῦ Μανώλη Γλέζου καί οἱ σημαῖες κυμάτιζαν μεσίστιες γιά τόν Χαρίλαο Φλωράκη, ὁ ὁποῖος ἐκηδεύθη δημοσίᾳ δαπάνῃ, ὁ Κωνσταντῖνος θά κηδευθῇ σάν ἰδιώτης, καί τήν Κυβέρνηση θά ἐκπροσωπήσει ἡ κ. Μενδώνη. Δέν εἶναι μόνον ὅτι ὁ κ. Μητσοτάκης ἀγνοεῖ τήν Δεξιά, τήν προσβάλλει κιόλας. Ἐνῶ γιά τόν Φλωράκη τά στρατόπεδα ὑπεχρεώθησαν νά ἔχουν τίς σημαῖες τους μεσίστιες, γιά τόν Κωνσταντῖνο μεσίστιες ἦσαν μόνον οἱ σημαῖες τῆς Ὀλυμπιακῆς Ἐπιτροπῆς.
Ἄν ἔχουν στό Μέγαρο Μαξίμου ἐπαφή μέ τήν κοινωνία, θά διαπιστώσουν ὅτι ἡ δυσφορία εἶναι ἔκδηλη. Καί ὁ χρόνος μέχρι τίς ἐκλογές δέν ἐπαρκεῖ γιά νά τήν ἀμβλύνει.
