Τί ἤτανε πάλι ἐτοῦτο; Φαρδύ πλατύ στήν ὀθόνη τῆς φιέστας τῆς «Νεολαίας Σύριζα»…
… χυδαῖο σύνθημα κατά τοῦ πρωθυπουργοῦ, γραμμένο στό κυριλλικό ἀλφάβητο καί μέ (φερόμενο ὡς) ἐκφωνητή τόν Πρόεδρο Πούτιν; Δηλαδή, ἐκεῖ φτάσαμε τώρα; Τό χυδαῖο σύνθημα, τῆς ἀλητείας καί τοῦ καταγωγίου, στήν «ἐπίσημη» πολιτική ἀντιπαράθεση;
Νά μᾶς συμπαθᾶτε, κύριε πρόεδρε, ἀλλά ἄν δέν τό ἔχετε ἀντιληφθεῖ, ἔχετε πλέον κοντοζυγώσει τά πενῆντα! Κι ἕνας ἄνθρωπος πού ζυγώνει στά πενῆντα καί ἀποδέχεται τέτοια συμπεριφορά, μᾶλλον «δέν μᾶς τά λέει καλά».
Φυσικά, ἡ ἀντιπαράθεση μέ τόν ἀντίπαλο, θεμιτή καί ἐν πολλοῖς ἀπαραίτητη εἶναι. Ἀλλά τό «ἐπίπεδο», πού λένε, εἶναι ἀπαραίτητο, ἄν θέλουμε αὐτός ὁ τόπος νά ἀποκτήσει κάποτε σεβασμό στούς θεσμούς. Μέ τό συγκεκριμένο σύνθημα στήν μεγάλη ὀθόνη τοῦ «Φεστιβάλ Νεολαίας» τοῦ Σύριζα, ὑπό τήν ἐπωνυμία «Σπούτνικ» (ὅπου νά ’ναι θά δοῦμε ὡς ἐπακόλουθο τοῦ στυγνοῦ λαϊκισμοῦ καί… τήν «Λάικα»), ὁ πολιτικός διάλογος παίρνει ὁριστικά τήν κάτω βόλτα.
Δέν μποροῦμε πλέον παρά νά περιμένουμε κάποιον ἀπό τούς ἐκπροσώπους τοῦ Σύριζα στίς (ἐπίσης ἀπαράδεκτα φορτισμένες) μονομαχίες στά «κανάλια», νά τραβήξει κι ἕνα τέτοιο σύνθημα στόν ἀντίπαλο καί… πάπαλα!
Εἶναι βέβαιο ὅτι, ἄν κάποιος ἀπό τούς καθημερινά συνομιλοῦντες πολιτικούς στά «κανάλια» κατεβάσει τά πανταλόνια του καί δείξει τά ὀπίσθιά του στόν συνομιλητή του, ἡ θεαματικότητα τοῦ σταθμοῦ θά «χτυπήσει κόκκινο».
Μπορεῖ καί ἡ δημοφιλία τοῦ ἐπιδειξία νά ἀνέβει στά ὕψη. Ἀλλά αὐτό εἶναι τό ἐπίπεδο τῆς ἀντιπαραθέσεως πού ἐπιθυμοῦμε; Νά ρίχνει ἡ νεολαία μας –ἀμέσως μετά τήν ὁμιλία τοῦ ἀρχηγοῦ καί πρώην πρωθυπουργοῦ– τόν Πούτιν νά (φαίνεται ὅτι) καθυβρίζει χυδαῖα τόν Μητσοτάκη; Βέβαια, ὅταν ἀκοῦς κάποιους νά ἰσχυρίζονται ὅτι εἴμαστε «ἐντάξει» ἐπειδή στά πανεπιστήμια δέν ὑπάρχει… ὑψηλή παραβατικότητα (δηλαδή, εἴμαστε ἐντάξει μέ τήν διακίνηση καί τήν χρήση ναρκωτικῶν καί εὐχαριστημένοι πού δέν ἔχουμε φόνους, ἀλλά «ἐλαφρό πιστολίδι» στά πανεπιστήμια), φυσικό εἶναι νά ἔρθει καί ὁ Πούτιν καί νά ἐκστομίζει τό χυδαῖο –καί ἀπαράδεκτο γιά πολιτική ἀντιπαράθεση– σύνθημα τῆς ἀλητείας τοῦ αἰσχίστου εἴδους! Ἄν τό κόμμα πού ἐπιθυμεῖ νά ξαναγίνει κυβέρνηση (δηλαδή μόνο του δέν ἔγινε ποτέ ἀκόμη, παρέα ἀταίριαστη εἶχε στήν φαρδιά καρέκλα), νομίζει ὅτι μέ τήν χυδαιότητα ἀλλά καί μέ τήν ἀποδοχή τῆς «ὄχι ὑψηλῆς» παραβατικότητας στά πανεπιστήμια θά κερδίσει τίς ἑπόμενες ἐκλογές, εἶναι βαθειά νυχτωμένο! Ὁ μέσος Ἕλληνας ποτέ δέν εἶδε τά πανεπιστήμια ὡς «χῶρο ἀσύλου» καί ὡς «ἐκκολαπτήρια μή ὑψηλῆς παραβατικότητας». Ὁ μέσος Ἕλληνας δέν λέει «θά στείλω τό παιδί μου νά μάθει χαμηλή παραβατικότητα», ἀλλά λέει «θά στείλω τό παιδί μου νά σπουδάσει». Καί μέχρι τώρα, μάθημα «μή ὑψηλῆς παραβατικότητας» στά ΑΕΙ δέν ἔχει ὑπάρξει καί δέν ἔχει διδαχθεῖ. Ὁ μέσος Ἕλληνας δέν βλέπει μέ συμπάθεια (ἐκτός ἐάν ἀνήκει στό κομματικό ἐπιτελεῖο καί στήν μοιρασιά τῆς –ὅποιας– ἐξουσίας) τά συνθήματα ὅπως ἐκεῖνο πού κοτσάρισε φαρδύ-πλατύ ἡ «Νεολαία Σύριζα». Αὐτό καλό εἶναι νά τό ἀντιληφθεῖ καί ὁ πρώην πρωθυπουργός, ὁ ὁποῖος –θέλουμε νά πιστεύουμε– δέν συμμερίζεται τήν ροπή πρός τήν συνθηματική ἀγυρτεία.
