«Κι ἐσένα σέ πείραξε πού εἶδες θεατές στό Ἡρώδειο μέ «βερμοῦδες!»…
… μοῦ εἶπε, γελῶντας, ὁ φίλος χθές τό πρωΐ, δείχνοντάς μου τήν φωτογραφία μέ τόν ἄνθρωπο πού πῆγε στό Προεδρικό Μέγαρο, μέ «βερμούδα» καί «σαγιονάρες»! Παράλληλα, προσπαθοῦσε νά μέ πείσει ὅτι ὁ εἰκονιζόμενος ἦταν ἔμπειρος δημοσιογράφος, κοινός μας φίλος, παλιός καί καλός μου συνεργάτης. «Σέ καμμία περίπτωση! Μπορεῖ νά τοῦ μοιάζει στήν γενειάδα, ἀλλά δέν εἶναι αὐτός!» τοῦ εἶπα καί ἄς ἐπέμενε. «Ἀπό πότε ἔχεις νά τόν δεῖς;» τόν ρώτησα. «Ἀπό τήν κηδεία τοῦ Ντέμη Ρούσσου» μοῦ λέει (καί ἐκεῖνος ἦταν κοινός μας φίλος). «Καμμία σχέση!» ἐπέμεινα καί δικαιώθηκα, καθώς ὁ πολύ καλός καί εὐγενής μουσικός Ἰωάννης Στρατάκης, μέ μία πολύ καλά συντεταγμένη καί σέ ἄπταιστα ἑλληνικά ἀνακοίνωσή του, ἔβαλε τά πράγματα στήν θέση τους. Βεβαίως, ὅπως καί νά ἔχουν τά πράγματα, δέν πηγαίνεις στό προεδρικό μέγαρο μέ βερμοῦδες καί σαγιονάρες. Καί, φυσικά, δέν σοῦ ἐπιτρέπουν τήν εἴσοδο οἱ ἔχοντες αὐτή τήν εὐθύνη.
Κατά τήν ταπεινή μου ἄποψη, καί οἱ ἐργάτες πού θά πραγματοποιήσουν αὔριο οἰκοδομικές ἤ ἄλλες ἐργασίες στό προεδρικό μέγαρο, ὀφείλουν νά φοροῦν «φόρμα ἐργασίας». Ὑπάρχουν καί καλοκαιρινές! Ἄν θέλετε τήν ἄποψή μου, ἡ «ἑορτή τῆς δημοκρατίας» ἔχει χάσει τόν χαρακτῆρα πού εἶχε παλαιότερα. Ἀλήθεια, γιά ποιό πρᾶγμα πανηγυρίζουμε; Στίς 24 Ἰουλίου ναί, ἀπεκατεστάθη ἡ δημοκρατία, ἀλλά τήν ἴδια ὥρα πνιγόταν στό αἷμα ἡ Κύπρος! Θά ἦταν πιό σωστό νά γίνεται κατάθεση στεφάνων στόν Ἄγνωστο Στρατιώτη, μέ ἐκφώνηση τῶν ὀνομάτων ὅλων τῶν Ἑλλήνων , πού ἔδωσαν τήν ζωή τους στήν Κύπρο ἐκεῖνες τίς ἡμέρες. Θά εἶναι πολύ πιό χρήσιμη καί πιό κοντά στήν πραγματικότητα μία τέτοια ἐκδήλωση ἀπό τήν -διόλου πλέον ἑλκυστική- εἰκόνα τῆς τελετῆς πού γίνεται μέχρι σήμερα…
Ὑπάρχει, ὅμως, κἄπου ἕνα πρόβλημα. Πῶς ἐπετράπη ἡ εἴσοδος στόν -κατά τά ἄλλα ἄξιο- μουσικό μέ τήν βερμούδα;
«Καί μήν μοῦ πεῖτε “αὐτό σέ μάρανε, κακομοίρη;”, διότι ἀπό τήν στιγμή πού σοῦ ἐπιτρέπουν νά μπαίνεις στό Προεδρικό Μέγαρο μέ «κοντοβράκι», ἀνοίγει τρύπα στό σύστημα» εἶπα στήν παρέα, χθές στόν πρωϊνό καφέ! Ὁ Ἀνδρέας, πού παρακολουθεῖ τά πάντα, εἶχε ἄλλη ἐντελῶς ἄποψη. «Τά βάζετε μέ τόν ἄνθρωπο αὐτόν, ὁ ὁποῖος δέν ἔκανε τίποτε περισσότερο ἀπό τοῦ νά πάει -ἔστω καί δύο ὧρες νωρίτερα- στά ἀνάκτορα ντυμένος ὅπως ντύνονται κάποιοι βουλευτές στή Βουλή! Δηλαδή σᾶς πείραξε πού ἔδειξε τίς γάμπες του; Ὅταν ὁ «μέ ἕνα νί» πήγαινε στήν Βουλή ντυμένος Γιῶργος Μάγκας, γιατί δέν τά βάλατε μέ τήν φρουρά; Ὅταν ὁ ἄλλος ἀνεβαίνει στό βῆμα τοῦ Κοινοβουλίου σέ στύλ «καί ὁ παπποῦς μέ τό φανελλάκι», γιατί νά μήν πάει κι ὁ ἄλλος μέ βερμούδα στό προεδρικό; Ὅλα, ἀγαπητέ, ἀπό κἄπου ἀρχίζουν. Ἀπό τήν ὥρα πού καταργήθηκε ἡ γραβάτα καί τό σακάκι στή Βουλή καί ἀνεβαίνει ὁ ἄλλος νά μιλήσει μέ τό ξεμανίκωτο, κάποια στιγμή θά πᾶνε πολλοί -καί στήν ὥρα τους- στό προεδρικό μέ «βερμούδα». Εἶναι νά μή γίνει ἡ ἀρχή. Καί στίς μέρες μας, ὅλα νά τά περιμένεις!
