Δέν μπορῶ νά πῶ ὅτι μοῦ ἀρέσουν οἱ ντενεκεδένιες ζαρντινιέρες οὔτε ἐκεῖνα τά τσίγκινα παγκάκια…
… πού θά «κορώνουν» τά ὀπίσθια ὅσων ἀποτολμήσουν νά καθίσουν ἐπάνω τους ἐν μέσω καύσωνος, κατακαλόκαιρο.
Θεωρῶ ἐπίσης ἐπικίνδυνες τίς μεταλλικές ζαρντινιέρες «ξυστά» στήν ἄσφαλτο, διότι ἔτσι καί πέσει ἕνας ποδηλάτης, μοτοσυκλετιστής ἤ πεζός καί ἀνοίξει σέ κάποια κόχγη τό κεφάλι του σάν καρπούζι Μανωλάδος, δέν θά ξέρει ποῦ νά κρυφτεῖ ὁ ἀντιδήμαρχος «πρασίνου»…
Δέν θά λάβω, ὅμως, θέση ἀκόμη γιά τόν «μεγάλο περίπατο» τῆς Πανεπιστημίου, τῆς Βασιλίσσης Ὄλγας ἤ τῆς Βασιλίσσης Ἀμαλίας καί τῆς κάτω πλευρᾶς τῆς πλατείας Συντάγματος, πρίν περάσει κάμποσος καιρός καί πρίν φανεῖ ἄν ἡ ὡς ἄνω παρέμβαση ὠφέλησε ἤ δημιούργησε πρισσότερα προβλήματα στό κλεινόν ἄστυ.
Ὁμιλῶ ἐκ πείρας, καθ’ ὅτι, ὡς μετέχων στήν «ἐπικοινωνιακή ὁμάδα» τοῦ ἐπιτυχημένου δημάρχου Πειραιῶς (δυστυχῶς ἔμεινε μόνο δύο χρόνια καί ἐπανῆλθε στήν κεντρική πολιτική σκηνή, γιά νά ἀποχωρήσει τελικώς ἀηδιασμένος) Ἀνδρέα Ἀνδριανόπουλου, εἴχαμε ἀκούσει «τά ἐξ ἁμάξης καί βάλε» ὅταν ἐπιχειρήθηκε ἡ πεζοδρόμηση τῆς ὁδοῦ Σωτῆρος Διός καί τῆς ὁδοῦ Καραΐσκου, στό κέντρο τῆς πόλεως.
«Καταστρέφετε τό ἐμπόριο», «διαλύετε τό κυκλοφοριακό» καί ἕνα σωρό ἄλλες μεγαλοστομίες ἀκούγονταν ὁλημερίς. Καί σήμερα, τό ἐν λόγω σημεῖο ἀποτελεῖ τό κέντρο τῆς πόλεως, τήν πλέον ἐμπορική περιοχή ἀλλά καί μία νησίδα ἀναψυχῆς σέ μιά πόλη μέ «πράσινο» λιγώτερο τοῦ 1%!
Ὅσο γιά τόν «μεγάλο περίπατο», σταχυολογῶ μερικά ἀπό ἐκεῖνα πού ἔγραψε ὁ καλός μου φίλος, ἐξαίρετος νομικός, Πάνος Μπιτσαξῆς, ὁ ὁποῖος δημοσίευσε ἐπίσης ἐκείνη τήν ὑπέροχη μακέτα μέ τήν μελέτη τοῦ «Ἱδρύματος Ὠνάση», τοῦ 2013.
Μπορεῖτε νά τή φανταστεῖτε ἔτσι; Εἶναι ἡ μελέτη πού χρηματοδότησε τό Ἵδρυμα Ὠνάση γιά τήν Πανεπιστημίου. Ἐγκρίθηκε ὁμόφωνα τό 2013 ἀπό ὅλα τά συμβούλια καί τά διαβούλια τοῦ ἑλληνικοῦ γκόβερνου. Φυσικά, ἔμεινε στά χαρτιά. Ὅλοι ἤθελαν διαβουλεύσεις. Ξέρω τί θά μοῦ πεῖτε οἱ περισσότεροι.
«Καί ποῦ θά ἀφήνω τό “Τσερόκι”;» Ἔλα ντέ, μή μοῦ τό λέτε γιατί θά κλάψω. Αὐτό πού τώρα συμβαίνει δέν εἶναι αὐτό πού βλέπουμε στήν μακέτα. Κάποτε, ὅμως θά γίνει, ἄν ὑπάρξει μιά ἀρχή. Προτιμῶ τούς doers, ἐκείνους πού πράττουν κι ἄς κάνουν λάθος! Γιατί ὅσοι συσκέπτονται πολύ, παύουν νά σκέπτονται. Μέ τήν εὐκαιρία: τό Σάββατο μέ ἄφησε ὁ γυιός μου στό Στάδιο. Μαζί μέ τόν ἐγγονό μου Πάνο περπατήσαμε τήν Βασιλίσσης Ὄλγας. Γιά μισό λεπτό παρατηρήσαμε τόν Ἀρδηττό, τό Στάδιο, τόν στίβο τοῦ Ἐθνικοῦ Γυμναστικοῦ Συλλόγου, τό Ζάππειο. Χάρμα ὀφθαλμῶν!
Σέ δέκα λεπτά στρίψαμε στήν Βασιλίσσης Ἀμαλίας. Νά, τό ἄγαλμα τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Ξαφνικά, γιά πρώτη φορά μετά ἀπό χιλιάδες διαβάσεις μέ τό ΙΧ, εἴδαμε τό θαυμάσια διατηρούμενο ρωμαϊκό ὑδραγωγεῖο. Ἀποκάλυψη! Τίς τρεῖς προτομές τῶν τραγικῶν ποιητῶν. Τήν εἴσοδο τοῦ κήπου! «Πέσαμε» σέ ἀλλαγή φρουρᾶς καί σταθήκαμε νά δοῦμε τόν ἄρτιο βηματισμό τῶν Εὐζώνων. Μπήκαμε μετά ἀπό ἄλλα 15 λεπτά στήν Πανεπιστημίου. Περπατήσαμε γιά 5 λεπτά μέχρι τό ΣτΕ. Ἀράξαμε γιά χυμούς στή Βαλαωρίτου καί ὁ Πανούλης ἀνέλυε τίς φωτογραφίες πού τράβηξε, γεμᾶτος ἐρωτήσεις, στίς περισσότερες τῶν ὁποίων δυσκολευόμουν νά ἀπαντήσω. Σύνολο ἐκδρομῆς, 35 λεπτά!
«Rethink Athens», ὁ τίτλος τῆς μελέτης τοῦ Ὠνασείου. Ναί, θά μοῦ πεῖτε, ἀλλά ποῦ θά παρκάρω τό cherokee; Σᾶς συμπονῶ. Στήν Κριεζώτου, στήν Ὁμήρου, στήν Λυκαβηττοῦ!…
