Το πρόβλημά μου ήταν-και εν μέρει παραμένει ακόμη- το ότι δύσκολα μπορώ να πω «όχι»…
… όταν μου ζητούν να στηρίξω κάποια προσπάθεια. Τις περισσότερες φορές βρέθηκα μπλεγμένος και είδα κι έπαθα να ξεμπλέξω! Είναι περίεργος τόπος η Ελλάδα. Κι ακόμη πιο περίεργοι εμείς, οι Έλληνες! Επιλέγεις συνεργάτες, καθώς δεν είναι δυνατόν να τα ξέρεις όλα, συνομιλείς μαζί τους, συμφωνείτε στις βασικές αρχές και κατευθύνσεις, δίνεται πολλές φορές και «λόγος τιμής» κι ύστερα…ο καθένας κάνει ό,τι θέλει! Και -μοιραία- τα πυρά τα δέχεται ο επί κεφαλής! Ασχέτως του έργου το οποίο παράγεται, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, το οποίο μπορεί να είναι θετικό.
Όταν, όμως, έχουν προηγηθεί ένα σωρό αστοχίες, άντε να βρεις άκρη και να αποδείξεις ότι δεν είσαι (ένας ακόμη) ελέφας! Γι αυτό και δεν θα ήθελα να βρίσκομαι στην θέση της Γιάννας Αγγελοπούλου! Είπε «Ναι», αποδέχθηκε την πρόταση του Πρωθυπουργού και -προφανώς συζητώντας με κάποιους «συμβούλους»- επέλεξε τους συνεργάτες της στην Επιτροπή για το «2021»…
Έχει, βεβαίως, να επιδείξει την επιτυχή διοργάνωση (μόνο για την διοργάνωση ήταν υπεύθυνη) των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Ανέλαβε να «ξελασπώσει» μια υπόθεση που βάδιζε προς ναυάγιο και τα κατάφερε μια χαρά. Εκεί, όμως, είχε να κάνει με ανθρώπους της πράξεως και όχι της θεωρίας, όπως είναι οι περισσότεροι από εκείνους που μετέχουν στην ήδη «αμαρτωλή» επιτροπή του «2021». Εδώ, έχει να κάνει (και) με σεσημασμένους «χολερικούς», οι οποίοι βλέπουν την Επιτροπή ως βήμα από το οποίο θα αποδομήσουν (άγνωστα και περίεργα τα κίνητρά τους) το μοναδικό φαινόμενο του ξεσηκωμού των «ραγιάδων» του 1821!
Ο Καραϊσκάκης ήταν το τελευταίο τους «θύμα»! Και αν δεν τους πετάξουν έξω, θα υπάρξουν και άλλα παρόμοια κρούσματα. Οι άνθρωποι αυτοί θεωρούν χειρότερες και από τον κορωνοϊό τις έννοιες «Πατρίδα» και «Έθνος». Θα υπάρξει συνέχεια, να είστε βέβαιοι… Φαίνεται, όμως, ότι δεν είμαστε μόνο οι Έλληνες «περίεργοι». Ο Λεωνίδας Αντωνακόπουλος, ήταν επί κεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα και η Κατερίνα Θεοφιλοπούλου και ο Χάρης Κούντουρος, υπάλληλοι στην ίδια υπηρεσία.
Το 2018 βρέθηκαν «μπλεγμένοι» (είναι βέβαιο ότι κάποιοι τους έβαλαν στο σημάδι) σε μια υπόθεση δήθεν κακής διαχειρίσεως κονδυλίων. Πέρασαν δυο χρόνια και τώρα το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με μια απλή επιστολή, ζητεί συγγνώμη και ομολογεί «λυπηρές απροσεξίες, που οφείλονται σε αδεξιότητα». Δηλαδή «σας ρεζιλέψαμε, σας κρεμάσαμε στα μανταλάκια, δεν έγιναν όσα καταγγέλθηκαν και … «μπαρδόν μετά συγχωρήσεως» που θα έλεγε η Βασιλειάδου! Φυσικά, οι άνθρωποι υπέστησαν όλη την ταλαιπωρία, τους κοιτούσαν όλοι με «μισό μάτι» και τώρα, άκουσαν το «όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα»… Οι κουτοπόνηροι «ευρω-χαρτογιακάδες», όμως, δεν φρόντισαν να δημοσιεύσουν την απολογητική επιστολή στην ιστοσελίδα του Ευρωκοινοβουλίου και στην αγγλική γλώσσα! Και οι ατυχείς υπάλληλοι, αποκατεστάθησαν μόνο …στα ελληνικά! Αιδώς, αχρείοι! Έτσι είναι, αγαπητοί. Στην Ελλάδα οφείλεις να σέβεσαι την εντολή «Ου μπλέξεις!». Αλλά, όπως φαίνεται, το ίδιο ισχύει και εις τας Βρυξέλλας!
