Μητσοτάκης: «Ὄχι» στήν πολιτική τερατογένεση τῆς συμμαχικῆς κυβερνήσεως τῆς Ἀριστερᾶς – Δέν ὑπάρχει ἐναλλακτική – Στό ράφι οἱ εἰσηγήσεις γιά τόν ἐκλογικό νόμο
ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ἔχουν πάντα τήν σημασία τους. Ἐγκαίρως λοιπόν ἀντελήφθη ὁ Πρωθυπουργός ὅτι «δεύτερη εὐκαιρία» ζητοῦν αὐτοί πού ἔχουν ἤδη μία φορά ἀποτύχει. Ἔτσι ἀπό τό βράδυ τοῦ Σαββάτου πού χρησιμοποίησε αὐτόν τόν ὅρο κατά τήν ὁμιλία του στό Βελλίδειο γιά νά ζητήσει τήν ἀνανέωση τῆς λαϊκῆς ἐντολῆς στίς προσεχεῖς ἐκλογές, μέχρι τό πρωί τῆς Κυριακῆς στήν καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου τῆς ΔΕΘ, ἡ φρασεολογία ἄλλαξε, καί ὁ κ. Μητσοτάκης χρησιμοποίησε τήν ἔκφραση «δεύτερη ἐντολή». Στενοί συνεργάτες του ὑπέδειξαν ὅτι ὁ ὅρος ἦταν «ἀτυχής» καί δέν θά ἔπρεπε νά ἐπαναληφθεῖ ἡ χρῆσις του. Πιό συγκεκριμένα:
Κατά τήν ὁμιλία του τό βράδυ τοῦ Σαββάτου ὁ κ. Μητσοτάκης ἔθεσε ἐν πρώτοις τά διλήμματα: «Ἤ συνεχίζουμε μπροστά ἤ γυρίζουμε πίσω. Ἤ χτίζουμε πάνω στά θεμέλια μιᾶς Ἑλλάδας-πρωταγωνιστῆ στήν Εὐρώπη, μέ σταθερούς φίλους, ἤ ἀφήνουμε τήν τύχη μας στό ἄγνωστο καί τή χώρα ἕρμαιο στίς θύελλες τῶν παγκόσμιων ἀνταγωνισμῶν». Καί συνέχισε: «Μέ λίγα λόγια: ἤ δίνουμε δεύτερη εὐκαιρία στήν πρόοδο ἤ ρισκάρουμε μία δεύτερη φορά στή συμφορά».
Καί ἐνῶ κατά τήν συνέντευξη Τύπου τῆς Κυριακῆς ἡ «ἀπειλή» τῆς συμφορᾶς παρέμενε στήν φρασεολογία του, ἡ «δεύτερη εὐκαιρία» διορθώθηκε σέ «δεύτερη ἐντολή.» Ὁ Πρωθυπουργός πλέον ἔθετε τό δίλημμα «δεύτερη ἐντολή προόδου ἤ δεύτερη φορά στή συμφορά», τονίζοντας πώς αὐτό ἀλλά καί ἡ τελική ἐπιλογή τοῦ Πρωθυπουργοῦ θά εἶναι τό ζητούμενο τῶν ἑπόμενων ἐκλογῶν. Ἡ οὐσία ὡστόσο δέν ἀλλάζει! Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ζήτησε δεύτερη εὐκαιρία πλέκοντας τό ἐγκώμιο καί ὑποβάλλοντας τά σέβη του στό πολιτικό ἀνάστημα τοῦ Εὐάγγελου Βενιζέλου, ὁ ὁποῖος τόν ἔχει σφυροκοπήσει μέ τήν κριτική του γιά τίς ὑποκλοπές.
Μιλῶντας περισσότερο ὡς ἀρχηγός κόμματος σέ προεκλογική περίοδο παρά ὡς Πρωθυπουργός πού προέβαινε σέ ἀπολογισμό καί ἐξαγγελία τῶν σχεδίων γιά τό μέλλον τῆς χώρας, ὁ κ. Μητσοτάκης κατέστησε τό δίλημμα προσωπικό, λέγοντας ὅτι οἱ ψηφοφόροι θά ἐπιλέξουν τόν ἴδιο ἤ τόν Ἀλέξη Τσίπρα, καί ἀφήνοντας αἰχμές γιά τήν ἀριστερή διακυβέρνηση τήν ὁποία –εὐλόγως– χαρακτήρισε «φλέρτ μέ τή συμφορά.»
Ὁμίλησε καί πάλι γιά ἐξάντληση τῆς τετραετίας ἀποκλείοντας ταυτοχρόνως καί τήν ἀλλαγή τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου καί τό ἐνδεχόμενο ἀνασχηματισμοῦ. Προδιέγραψε τήν πολιτική του ἀτζέντα ὡς ἑξῆς: «Ἡ πρόθεση τῆς ΝΔ εἶναι στή δεύτερη κάλπη νά ἔχει τή δυνατότητα νά σχηματίσει αὐτοδύναμη κυβέρνηση. Ὁ ἑλληνικός λαός θά κρίνει τελικά ἄν θέλει νά δώσει τή δυνατότητα αὐτή στή ΝΔ ἤ ἄν θά ἀναγκαστοῦμε μετά τίς δεύτερες ἐκλογές νά διερευνήσουμε τό σενάριο μιᾶς ἐκλογικῆς συνεργασίας. Δέν εἶμαι ἕτοιμος νά ἀπαντήσω ποιές θά εἶναι οἱ ἐπιλογές μου σέ αὐτό τό σενάριο. Ἐξακολουθῶ νά διεκδικῶ τή δυνατότητα νά ἐξηγήσω ποιό εἶναι τό ζητούμενο τῶν δεύτερων ἐκλογῶν κι ἄν εἶναι ἱκανοποιημένος ὁ λαός νά μᾶς δώσει μιά δεύτερη ἐντολή προόδου, ὥστε νά μήν φλερτάρουμε ξανά μέ τή συμφορά. Ἄν ὄχι ἐμεῖς, ποιοί. Ποιά εἶναι ἡ ἐναλλακτική πρόταση. Δέν τήν ἔχω ἀκούσει. Κανείς δέν ἔχει ἐκφραστεῖ ξεκάθαρα. Ἄν ὄχι ἐμεῖς, μέ τά καλά μας καί τά στραβά μας, τότε ποιοί θά κυβερνήσουν;».
Ὁμίλησε ἐν συνεχείᾳ γιά τήν «πολιτική τερατογένεση» πού θά ἦταν μία συμμαχική κυβέρνησις τῆς Ἀριστερᾶς: «Θεωρῶ ὅτι ἡ ἁπλή ἀναλογική εἶναι ἕνα καταστροφικό σύστημα. Ὑπάρχει δυνατότητα νά σχηματιστεῖ κυβέρνηση χωρίς τό πρῶτο κόμμα. Ὑπάρχει περίπτωση τό πρῶτο κόμμα νά κερδίσει τίς ἐκλογές, ἀλλά κυβέρνηση νά σχηματιστεῖ ἀπό τόν κ. Τσίπρα, τόν κ. Ἀνδρουλάκη, τόν κ. Βαρουφάκη καί τόν κ. Κουτσούμπα. Αὐτό θά εἶναι μιά πολιτική τερατογένεση, καί γι’ αὐτό ὀφείλω νά ἐνημερώσω καί νά προειδοποιήσω τούς πολῖτες γιά τό ἐνδεχόμενο αὐτό. Μέ τή ΝΔ μακράν πρῶτο κόμμα. Ἄν αὐτό ἀπηχεῖ τή βούληση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἔχω σοβαρές ἐπιφυλάξεις. Ἀλλά νά γνωρίζουν τίς συνέπειες. Γι’ αὐτό ἡ πρώτη κάλπη ἀποκτᾶ τόσο σημαντικά χαρακτηριστικά. Νά καταστήσω σαφές ὅτι μαθηματικά ὑπάρχει αὐτό τό ἐνδεχόμενο. Ἡ στάση τοῦ ΠΑΣΟΚ καί τοῦ κ. Ἀνδρουλάκη μέ κάνει νά πιστεύω ὅτι εἶναι ἐξαιρετικά κοντά στόν ΣΥΡΙΖΑ».
Παρά ταῦτα ὁ κ. Μητσοτάκης ἔδειξε ὅτι στόχος του παραμένει ἡ συνεργασία μέ τό ΠΑΣΟΚ. Ἀπορρίπτοντας κάθε προοπτική συνεργασίας μέ τήν Ἑλληνική Λύση τοῦ κ. Βελόπουλου, ἔδειξε ὅτι θέλει νά ὑπάρξουν καί πάλι «γέφυρες» μεταξύ ΝΔ καί ΠΑΣΟΚ. Οἱ σχέσεις τους ἔχουν διαρραγεῖ μετά τήν ἀποκάλυψη τοῦ σκανδάλου τῶν ὑποκλοπῶν, προσεπάθησε λοιπόν νά καταλογίσει στόν κ. Ἀνδρουλάκη εὐθῦνες γιά τήν ἐξέλιξη αὐτή, ἐνῶ ταυτοχρόνως «ὑπέβαλε τά σέβη του» καί στόν Εὐάγγελο Βενιζέλο. Τήν ἀποκαλυφθεῖσα «ἐπισύνδεση» τήν χαρακτήρισε «τεκμηριωμένη» καί ἐζήτησε «περισσότερη εὐαισθησία», ἐνῶ γιά τόν ἴδιο τόν ἀρχηγό τοῦ ΠΑΣΟΚ εἶπε: «Ζήτησα δύο φορές ἀπό τόν κ. Ἀνδρουλάκη νά βρεθοῦμε νά δοῦμε πῶς σκέφτεται ὁ καθένας. Ἔχει ἀρνηθεῖ. Ἔχει πεῖ ὅτι δέν δέχεται νά εἶμαι ἐγώ πρωθυπουργός σέ μιά τυχόν κυβέρνηση συνεργασίας. Τόν Πρωθυπουργό τόν ἐπιλέγει ὁ λαός ὅμως».
Ὅσο γιά τόν Εὐάγγελο Βενιζέλο, ὁ ὁποῖος σημειωτέον ἦταν ὁ πρῶτος πού ἔβαλε κατά τῆς Κυβερνήσεως σχετικά μέ τίς ὑποκλοπές, εἶπε: «Σέβομαι ἰδιαίτερα τόν κ. Βενιζέλο ὡς πολιτική καί ἐπιστημονική ὀντότητα, ἀλλά δέν συμφωνῶ πάντοτε μαζί του, ὅπως πρόσφατα γιά τό θέμα τῶν παρακολουθήσεων. Γιά τό ζήτημα τοῦ συγκεντρωτικοῦ κράτους ἔχω συγκεκριμένη ἄποψη γιά τό ἐπιτελικό κράτος. Ἀλλά, τελικά, μέ τόν κ. Βενιζέλο, ἀλλά καί μέ ἄλλους ἀνθρώπους πού προέρχονται ἀπό τόν χῶρο τοῦ ΠΑΣΟΚ, μᾶλλον εἶναι περισσότερα αὐτά πού μᾶς ἑνώνουν ἀπό αὐτά πού μᾶς χωρίζουν. Δέν ξεχνῶ ὅτι ὁ κ. Βενιζέλος ἦταν ἕνας ἀπό τούς 10 πού ἡ κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κρέμασε στά μανταλάκια, γιά τήν ὑπόθεση Novartis. Μιά πολιτική σκευωρία πού κατέπεσε μέ πάταγο καί ἀπεδείχθη πλήρως ὅτι ἦταν πολιτική ὑποκινούμενη. Καί βέβαια ἡ ἐπιλογή πού ἔκανα νά προτείνω στόν κ. Βενιζέλο νά ἐκπροσωπήσει τή χώρα στήν ἐπιτροπή σοφῶν ἦταν ἀπολύτως ἐνδεδειγμένη, διότι ἔχει ὅλα τά κατάλληλα ἐχέγγυα γιά νά μπορεῖ νά φέρει εἰς πέρας αὐτή τήν ἀποστολή».
Χαρακτηριστικό εἶναι ὅτι ἀναφερόμενος στόν ἐκλογικό νόμο, ὁ Πρωθυπουργός ἐδήλωσε μέ ἔμφαση «δέν εἶμαι κωλοτούμπας» παραπέμποντας σέ κάποιες ἀναφορές στόν κ. Τσίπρα τήν ἐποχή πού ἀνέτρεπε ὁ ἴδιος τήν πολιτική καί τίς ἐξαγγελίες του. Εἶπε ὁ κ. Μητσοτάκης: «Οἱ κανόνες τοῦ παιχνιδιοῦ εἶναι σταθεροί. Θά ἦταν θεσμικά ἀνεύθυνο νά ἔρθω καί νά πῶ ὅτι κατεβάζω κατά λίγο τόν πῆχυ τῆς αὐτοδυναμίας, μέ σκοπό νά τήν ἐξασφαλίσω. Θά πορευτοῦμε στίς ἐθνικές ἐκλογές μέ τόν ψηφισμένο νόμο. Δέν τίθεται καμμία περίπτωση ἀλλαγῆς τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου ἐκτός ἀπό μία περίπτωση: Ἐάν ἔλθει ὁ ΣΥΡΙΖΑ καί πεῖ ὅτι ἡ κάλπη τῆς ἁπλῆς ἀναλογικῆς εἶναι μιά “βόμβα” γιά τά ἐκλογικά θεμέλια».
Ἐπέσεισε καί τόν κίνδυνο τῆς ἀσταθείας: «Θεωρῶ δεδομένο ὅτι ὑπάρχουν πολιτικές δυνάμεις ἐντός τῆς χώρας πού ἐπιθυμοῦν τήν πολιτική ἀστάθεια, δεδομένου ὅτι ὅλη ἡ ἀντιπολίτευση ἔχει ἐπιδοθεῖ σέ μιά προσπάθεια νά ὁδηγήσει τή χώρα σέ πρόωρες ἐκλογές μέ τήν κάλπη τῆς ἁπλῆς ἀναλογικῆς. Αὐτό ἀποτελεῖ μιά ἀποσταθεροποιητική ἐνέργεια».
Ἔτσι ἐπανῆλθε στό δίλημμα «δεύτερη ἐντολή προόδου ἤ δεύτερη φορά στή συμφορά» καί τόνισε πώς αὐτό ἀλλά καί ἡ τελική ἐπιλογή τοῦ πρωθυπουργοῦ θά εἶναι τό ζητούμενο τῶν ἑπόμενων ἐκλογῶν. «Ἐάν ὄχι ἐμεῖς, ποιοί;
Ποιά εἶναι ἡ ἐναλλακτική πρόταση; Δέν τήν ἔχω ἀκούσει. Τό δίλημμα “Μητσοτάκης ἤ Τσίπρας” τό καταλαβαίνει ὁ πολίτης» σημείωσε χαρακτηριστικά.
