Ὁμιλία-σόκ τοῦ τέως ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν στήν Κεντρική Ἐπιτροπή – Ἠγνόησε τίς προειδοποιήσεις πού ἀπηύθυνε ὁ Ἀλέξης Τσίπρας στήν εἰσήγησή του – Μετά τήν ἐπίθεση Φίλη στήν μεσαία τάξη καί τήν Ἐκκλησία, τρίτο κτύπημα ἀπό τήν ἐσωκομματική ἀντιπολίτευση
Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ἔδωσε μέ τήν πρωτολογία του στήν Κεντρική Ἐπιτροπή τοῦ ΣΥΡΙΖΑ τό μήνυμα, ὅτι δέν θά ἐπιτρέψει τήν ἐπιστροφή στίς «παιδικές ἀσθένειες» τοῦ κόμματος, μέ τίς συσπειρώσεις, τόν φραξιονισμό, τίς διαφορετικές στρατηγικές καί τούς διαγκωνισμούς, χωρίς ἀρχές καί πολιτικό περιεχόμενο. Ὅμως, ὅπως φαίνεται, δέν εἶναι εὔκολο νά ἐπιβάλει τήν γραμμή. Ἡ ἐσωκομματική ἀντιπολίτευσις τόν προκαλεῖ διαρκῶς γιά νά προκαλέσει κρίση μέ διαγραφές, ἀλλά αὐτός λεονταρίζει. Διστάζει νά σηκώσει τό γάντι. Λίγο πρίν ὁ Κ. Τσίπρας ὑποστηρίξει ὅτι ἡ Ἑλλάς πρέπει νά ἐπεκτείνει τά χωρικά της ὕδατα στά 12 μίλια, ὁ Εὐκλείδης Τσακαλῶτος ἔκανε κάτι πρωτοφανές γιά κόμμα τοῦ δημοκρατικοῦ τόξου. Ἀνέβηκε στό βῆμα καί κάλεσε τά μέλη τοῦ κόμματος τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως νά μήν υἱοθετοῦν ἀπολύτως πατριωτικές θέσεις ἔναντι τῆς ΝΔ. Τούς κάλεσε οὐσιαστικά «νά μήν εἴμαστε καί τόσο πατριῶτες.» Ἡ «Ἑστία» ἀποκαλύπτει σήμερα ὅτι ὁ πρώην ὑπουργός Οἰκονομικῶν προέβη στήν τοποθέτηση αὐτή ἐνώπιον τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς, κάτι πού δέν ἔγινε γνωστό κατά τήν ἀποτύπωση τῶν ἐργασιῶν τῆς Κ.Ε. στά μέσα ἐνημερώσεως. Τό πιθανώτερο, διότι ἔπεσε σιγή ἀσυρμάτου γιά νά ἀποκρυβεῖ τό γεγονός. Ὅμως ὁ κ. Τσακαλῶτος φέρεται εἰπών σύμφωνα μέ μαρτυρίες μελῶν τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς συγκεκριμένα τό ἑξῆς ἐξοργιστικό: «Δέν πρέπει νά εἴμαστε πιό πατριῶτες ἀπό τήν Κυβέρνηση, νά μήν κάνουμε ἀντιπολίτευση πατριωτική στήν Κυβέρνηση, γιά τήν Τουρκία καί γιά τούς μετανάστες».
Πέρα δέ, ἀπό τήν τοποθέτηση αὐτή καθ’ ἑαυτή, πού ἐκφράζει καθαρά ἀριστερά ἀντανακλαστικά, ἐπρόκειτο καί γιά ἕνα τρίτο κτύπημα κατά τοῦ Προέδρου τοῦ κόμματος, ἀπό τίς πλευρές τῆς ἐσωτερικῆς ἀριστερῆς ἀντιπολιτεύσεως τοῦ ΣΥΡΙΖΑ πού θέλουν νά ἀποτρέψουν τόν μετασχηματισμό του σέ κεντροαριστερό κόμμα. Λίγες ἡμέρες πρίν, τήν σκυτάλη κρατοῦσε ὁ Νῖκος Φίλης, ὁ ὁποῖος ἐπετίθετο κατά τῆς μεσαίας τάξεως μέ τούς «κυρ-Παντελῆδες» καί κατά τῆς ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας γιά τά κατηχητικά. Τώρα ὁ Εὐκλείδης Τσακαλῶτος συνεχίζει συνδέοντας μάλιστα τήν πτώση τῶν πατριωτικῶν τόνων μέ τήν ἀποκατάσταση τῆς «ἀξιοπιστίας» τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Καί κατά τοῦτο ἔχει δίκιο. Γιά τίς ἀριστερές συνιστῶσες, «κινήσεις», «ὀμπρέλλες» κ.λπ., ὁ πατριωτισμός δέν ἦταν ποτέ σημεῖο πολιτικῆς αἰχμῆς. Τό ἀντίθετο μάλιστα. Ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Βουκουρεστίου ἐταυτίζοντο μέ τήν πολιτική Μπούς γιά τά Σκόπια. Πιστεύει προφανῶς ὁ Εὐκλείδης Τσακαλῶτος ὅτι μέ αὐτήν τήν ἀναφορά μπορεῖ νά «ξυπνήσει» ἀριστερά ἀντανακλαστικά ἐντός τοῦ κόμματος. Ἀπευθύνεται ὅμως στό «παραδοσιακό» 3%, ἐνῶ ὁ Ἀλέξης Τσίπρας ὁμιλοῦσε γιά τά 170.000 νέα μέλη τοῦ κόμματος.
Πράγματι, ὁ πρόεδρος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ εἶχε ἤδη ἀναφέρει κατά τήν πρώτη ὁμιλία του πρός τήν Κ.Ε.:
«Τά δεκάδες χιλιάδες μέλη μας δέν εἶναι ἐκλογικός μηχανισμός πού κινητοποιεῖται μόνο ὅταν πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς κάλπης. Πολύ περισσότερο, δέν εἶναι καί δέν θά ἐπιτρέψουμε νά γίνουν μηχανισμοί πού δουλεύουν γιά κάποιους κρυφούς ἤ φανερούς κομματάρχες.
»Εἶναι καί εἴμαστε μιά δύναμη ἀλλαγῆς καί δικαιοσύνης, πού συμμετέχει ἐνεργά, συλλογικά καί ὀργανωμένα στήν προσπάθεια τῆς κοινωνίας ν’ ἀνοίξει τόν δρόμο πρός τήν πρόοδο. Ἐρχόμαστε ἀπό ἕνα δύσκολο χθές καί θέλουμε νά ὀργανώσουμε ἕνα καλύτερο αὔριο γιά τόν λαό μας.
»Αὐτό ἀπαιτεῖ τή συμμετοχή κάθε μέλους μας. Καί στό πιό μακρινό σημεῖο τῆς Ἑλλάδας, τή συμμετοχή στόν καθημερινό προβληματισμό καί στή δράση μας. Ἀπαιτεῖ ἕνα κόμμα, μιά ὀργάνωση, μιά δομή πού δέν ἀναπαράγει τόν ἑαυτό της, ἀλλά εἶναι βαθιά ριζωμένη σέ ὅλα τά κοινωνικά στρώματα.
»Ἀπαιτεῖ τή σεμνότητα πού μόνο ἡ συλλογικότητα παράγει. Καί τή συλλογικότητα, πού προϋπόθεσή της εἶναι ἡ σεμνότητα. Ἀπαιτεῖ τήν πιό μεγάλη ἐλευθερία γνώμης, ἀλλά καί τήν πιό μεγάλη περίσκεψη γιά τή στιγμή, τίς προθέσεις καί τίς προσπάθειες τοῦ ἀντιπάλου, τούς συσχετισμούς, ὅταν ἐκδηλώνουμε δημόσια κάποια προσωπική ἤ συλλογική πρωτοβουλία. Καί ἀπαιτεῖ ἐπίσης ἀπό ὅσες καί ὅσους ὁ λαός καί τό κόμμα ἀνέδειξαν σέ θέσεις εὐθύνης, μέ εὐθύνη αὐτές τίς θέσεις νά τίς διαχειρίζονται.
»Ἡ σχέση ἀνάμεσα στό ἐγώ καί στό ἐμεῖς ἦταν πάντα μιά δύσκολη καί εὐαίσθητη σχέση στήν Ἀριστερά. Ἡ ἠθική καί ἡ πολιτική ἦταν πάντα γιά τήν Ἀριστερά ἀξεχώριστες. Καί ὅ,τι στούς πολιτικούς μας ἀντιπάλους φαίνεται περιττό καί ἠθικοπλαστικό, γιά μᾶς εἶναι προϋπόθεση γιά νά κερδίσουμε τούς ἀγῶνες πού ἔχουμε μπροστά μας. Ἀγῶνες πού ἀπαιτοῦν κόμμα ζωντανό καί ἀνήσυχο ἀλλά καί πειθαρχημένο, ἀποτελεσματικό.
»170.00 μέλη εἶναι μιά τεράστια δύναμη ἀλλαγῆς, συντρόφισσες καί σύντροφοι. Πολύ μεγαλύτερη ἄν ὑπολογίσουμε καί τόν στενό κύκλο ἐπιρροῆς πού ἔχει κάθε μέλος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Εἶναι ἀναγκαῖο λοιπόν σήμερα νά ποῦμε ΝΑΙ σέ ὅ,τι κάνει ἀκόμα πιό συμπαγῆ, πιό ἀποφασισμένη, πιό σίγουρη, πιό ἀποτελεσματική αὐτή τή δύναμη. Καί νά ποῦμε ΟΧΙ σέ ὅ,τι ἀποπνέει ἀπογοήτευση, παραγοντισμό, ἀνεπάρκεια καί μίζερο φραξιονισμό».
Πέρα ἀπό αὐτό, ὁ Ἀλέξης Τσίπρας, ὅμως στήν δευτερολογία του, ἔδειξε ὅτι δέν συμμερίζεται τήν τοποθέτηση Τσακαλώτου. Μιλῶντας γιά τά 12 μίλια στήν καταληκτική ὁμιλία του ὑπενθύμισε «πώς καί τό 2021 εἶχε προτείνει ὁ ΣΥΡΙΖΑ τήν σύνδεση τῆς προσφυγῆς στό Διεθνές Δικαστήριο τῆς Χάγης μέ τήν ἔναρξη τῶν διαπραγματεύσεων τῆς Τουρκίας μέ τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση γιά τελωνειακή ἕνωση.» Καί ἐστράφη ἐναντίον αὐτῶν πού χρησιμοποιοῦν τά ἑλληνοτουρκικά στήν «ἐσωπολιτική» (μήπως ἐσωκομματική;) σκακιέρα. Εἶπε συγκεκριμένα: «Ἐπί Δεξιᾶς διαχρονικά τά ἑλληνοτουρκικά ἐπιδεινώνονται. Πρέπει νά ἔχουμε ἕνα σχέδιο, νά ἔχει ἡ Ἑλλάδα τήν πρωτοβουλία τῶν κινήσεων. Πλανῶνται οἰκτρά ὅσοι χρησιμοποιοῦν τά ἑλληνοτουρκικά γιά τήν ἐσωπολιτική σκακιέρα. Δέν εἶναι casus belli, εἶναι κυριαρχικό μας δικαίωμα πού ἀνοίγει τίς συνομιλίες γιά ἐπέκταση τῆς ΑΟΖ καί τῆς ὑφαλοκρηπίδας μέ ὅλες τίς ὅμορες χῶρες, καί τήν Τουρκία, μέ προοπτική τήν προσφυγή στή Χάγη, μέ σαφεῖς κόκκινες γραμμές. Θά πιέσει καί τήν Τουρκία, μέ τή συνδρομή καί τῶν ἑταίρων μας».
Βεβαίως ὁ κ. Τσίπρας ὁμιλεῖ τώρα ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς. Ὄχι μόνον δέν ἐπεξέτεινε τά χωρικά μας ὕδατα, ὅταν ἦταν πρωθυπουργός, ἀλλά οὔτε υἱοθέτησε πατριωτική γραμμή σέ πληθώρα θεμάτων, μέ πολύ χαρακτηριστική περίπτωση τήν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. Ὡς ἐκ τούτου, ἡ σημερινή στάσις τοῦ ΣΥΡΙΖΑ πού ὑπερθεματίζει, κατηγορῶντας τήν Κυβέρνηση γιά θέματα πού ἅπτονται ἐθνικῆς πολιτικῆς, ἐπικρίνεται ὡς ὑποκριτική ὑποκινούμενη ἀπό καθαρῶς μικροπολιτικά ἐλατήρια.
Πάντως, στήν Κεντρική Ἐπιτροπή ὁ Ἀλέξης Τσίπρας ἐξέπεμψε μηνύματα μέ διαφορετικούς ἀποδέκτες ἐντός καί ἐκτός τοῦ κόμματος. Τούς ἐσωκομματικούς ἀντιπάλους του, τά λοιπά κόμματα τῆς Κεντροαριστερᾶς καί τήν κοινωνία. Πρός τούς ἐσωκομματικούς ἀντιπάλους προέβαλε τό νέο διευρυμένο κόμμα τῶν 172.000 μελῶν ὡς τόν «πραγματικό ΣΥΡΙΖΑ» πού καθιστᾶ μειοψηφική δύναμη τήν παλαιά γραφειοκρατία τῆς Κουμουνδούρου, προειδοποίησε δέ ὅτι δέν θά ἀνεχθεῖ τόν ἐσωτερικό παραγοντισμό τῶν ἀξιωματούχων ἐν ὄψει τῶν ἐκλογῶν.
Ἐξ ἄλλου, ἀπευθυνόμενος πρός τά κόμματα μέ τά ὁποῖα θά μποροῦσε νά συνεργασθεῖ κυβερνητικῶς, ἐπανέλαβε αὐτό πού εἶχε πεῖ ἤδη στήν Θεσσαλονίκη, ὅτι ἡ «προοδευτική» κυβέρνησις ἔχει ὡς προϋπόθεση τήν νίκη τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στίς ἐκλογές: «Γιά νά γίνει πράξη νέα μεγάλη ἀλλαγή, γιά νά μή χαθεῖ αὐτή ἡ μεγάλη εὐκαιρία, ὑπάρχει μιά κρίσιμη προϋπόθεση: ὁ ΣΥΡΙΖΑ νά εἶναι πρῶτος στίς ἐκλογές μέ τήν ἁπλή ἀναλογική».
