Ὁ Ἐρντογάν κατέθεσε στήν Νέα Ὑόρκη τόν θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό τῆς Ἀγκύρας τήν ἑπομένη τῶν διαρροῶν γιά ἀμερικανικό σχέδιο διαιτησίας – Στό τραπέζι ὁ νεο-οθωμανικός ἀναθεωρητισμός! – Τελευταῖος τροχός τῆς ἁμάξης στήν περιοχή ἡ Ἑλλάς
ΕΝΩ ἡ Ἑλληνική Κυβέρνησις δολιχοδρομεῖ περιορίζοντας τόν θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό εἰς βάρος τῶν κυριαρχικῶν μας δικαιωμάτων, ἡ Τουρκία καταθέτει στόν ΟΗΕ τούς δικούς της χάρτες μέ τούς ὁποίους διχοτομεῖ τό Αἰγαῖο. Πρόκειται γιά τήν ἀποτύπωση τῶν δεδηλωμένων τουρκικῶν διεκδικήσεων, πού ἑδράζονται στήν ἀμφισβήτηση τῆς ἑλληνικῆς κυριαρχίας ἐπί νησίδων καί βραχονησίδων, ἐνῷ θεωροῦν ὅτι ἡ «μέση γραμμή» τήν ὁποία προβλέπει τό Δίκαιο τῆς Θαλάσσης ὑπολογίζεται ἀπό τήν ἠπειρωτική Ἑλλάδα καί τίς μικρασιατικές ἀκτές, παραβλέποντας τά κυριαρχικά δικαιώματα τῶν νησιῶν.
Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ τουρκικός χάρτης κατετέθη στόν ΟΗΕ τήν ἑπομένη τῶν διαρροῶν περί ἀμερικανικοῦ σχεδίου γιά διευθέτηση τῶν ἑλληνο-τουρκικῶν στό Αἰγαῖο μέ διαδικασία διαιτησίας, καί ὄχι μέ προσφυγή στήν Χάγη. Ἡ τουρκική μεθοδολογία εἶναι ἐπίσης πανομοιότυπη μέ αὐτήν πού ἠκολουηθήθη μέ τό τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, οἱ χάρτες τοῦ ὁποίου κατετέθησαν στόν ΟΗΕ, παρά τίς ἀντιδράσεις τῆς Ἑλλάδος πού τό θεωρεῖ παράνομο.
Ἡ ὅλη κατάστασις ἀναδεικνύει ὅμως τό γεγονός ὅτι ἡ Ἑλλάς ἔχει καταστεῖ «τελευταῖος τροχός τῆς ἁμάξης» στήν περιοχή μέ τήν ἐπιρροή καί τό γεωπολιτικό της ἀποτύπωμα νά περιορίζονται συνεχῶς. Περίπου ὅπως προκύπτει ἀπό τό γεγονός ὅτι εἶναι ἀποῦσα ἀπό τόν διπλωματικό πυρετό τῶν ἡμερῶν, ὅπου μεγάλες καί μικρές χῶρες προσπαθοῦν νά ἐπηρεάσουν τίς ἐξελίξεις (ὄχι κατ’ ἀνάγκην πρός τήν θετική κατεύθυνση) ἐνῷ ὁ κίνδυνος μιᾶς γενικῆς ἀποσταθεροποιήσεως προβάλλει ἄμεσος, ἰδιαίτερα μετά τήν ἄμεση ἐμπλοκή τοῦ Ἰσραήλ μέ τό Ἰράν.
Εὔλογο εἶναι ὅτι ὁ Ντόναλντ Τράμπ (ἄν καί δέν ἀποκαλύπτει τά «χαρτιά» του) συνομιλεῖ μέ πολλούς. Ὁμοίως ὁ Βλαντιμήρ Πούτιν, ὁ ὁποῖος συνομιλεῖ καί μέ τόν Τοῦρκο Πρόεδρο Ἐρντογάν. Ὁ τελευταῖος ἔχει «ἀνοικτή γραμμή» μέ τόν Ἰρανό ἡγέτη Ἀλῆ Χαμενεΐ καί προβάλλεται σάν «μεσολαβητής» παρά τό γεγονός ὅτι οἱ σχέσεις του μέ τό Ἰσραήλ εἶναι τόσο τεταμένες πού δέν θά μποροῦσε νά ἀναλάβει τέτοιον ρόλο.
Ὅμως ὁ Ἐρντογάν ἑλίσσεται. Ἐνῷ ἡ ἑλληνική Κυβέρνησις ἀδρανεῖ. Ὁ Ἕλλην Πρωθυπουργός συνομίλησε μόνο μέ τόν Πρόεδρο τῆς Κύπρου κ. Νῖκο Χριστοδουλίδη (μέ πρωτοβουλία τοῦ δευτέρου) ἀφοῦ ἡ Τεχεράνη ἐπικοινώνησε μέ τήν Λευκωσία, μέ προφανῆ σκοπό τήν μεσολάβηση (παρά τίς ἐπίσημες διαψεύσεις).
Καί ὅμως ἡ Ἑλλάς θά μποροῦσε νά πρωταγωνιστήσει. Ἡ Ἀθήνα ἔχει συμφωνίες συνεργασίας (καί ὄχι συμμαχίες ὅπως παραπλανητικά ὑποστηρίζουν κάποιοι) καί μέ τό Ἰσραήλ καί μέ τήν Αἴγυπτο. Τίς ἔχει ἀφήνει ὅμως νά ἀτονήσουν τά τελευταῖα χρόνια ἔχοντας οὐσιαστικῶς (καί γιά ἀκατανοήτους λόγους) ἀποσυρθεῖ. Ἡ ἀξία τῶν συμφωνιῶν αὐτῶν ἀναδεικνύεται ἀπό τό γεγονός ὅτι οἱ ἐμπόλεμοι ἀπευθύνονται στό τρίτο μέλος (οἱ συμφωνίες εἶναι τριμερεῖς), δηλαδή τήν Κύπρο. Ἡ ὁποία Κύπρος ἔχει καταστεῖ ὑπολογίσιμη καί ἀπό τούς Ἀμερικανούς πού δείχνουν, διά τῶν ἐνεργειῶν τους, ὅτι οὐδόλως ὑπολογίζουν τήν Ἑλλάδα ὡς «παίκτη» ἱκανό νά ἐπηρεάσει τίς ἐξελίξεις στήν περιοχή. Ἐνδεικτικό εἶναι ἄλλως τε τό γεγονός ὅτι ἡ ἀμερικανική πρεσβεία στήν Ἀθήνα εἶναι οὐσιαστικῶς ἀκέφαλη μέ τήν πρέσβυ Κίμπερλυ Γκιλφόυλ νά ἀναμένεται μετά τό καλοκαίρι.