Ἡ διορατική ὁμιλία τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ Κ. Καραμανλῆ στήν Θεσσαλονίκη τό 2019 παραμονές τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου τοῦ «Ὄχι»
Η ΑΠΟΦΑΣΙΣ τοῦ Προέδρου Ἐρντογάν νά ἀναστείλει προσωρινῶς τίς ἔρευνες ὑδρογονανθράκων στήν ἑλληνική ὑφαλοκρηπῖδα καί νά ἀρχίσει διάλογο μέ τήν Ἑλλάδα στό πλαίσιο μιᾶς χειρονομίας δῆθεν καλῆς θελήσεως εἶναι μία κίνησις τακτικῆς ἡ ὁποία μᾶλλον περιπλέκει τά πράγματα παρά μᾶς δίδει διέξοδο. Ἡ Ἀθήνα συντόμως θά πιεσθεῖ ὄχι μόνο ἀπό τόν Ἐρντογάν ἀλλά καί ἀπό τούς συμμάχους της στήν Εὐρώπη καί τήν Ἀμερική νά συζητήσει στό πλαίσιο τοῦ διαλόγου θέματα ταμπού γιά τήν ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική ὅπως ἡ συνεκμετάλλευσις τῶν φυσικῶν πόρων μας καί ἡ ἀποστρατιωτικοποίησις τῶν νήσων. Ὑπό τό φῶς αὐτῶν τῶν δεδομένων ἀποκτᾶ ἐνδιαφέρον ἡ ἀναδρομική ἀνάγνωσις τῆς ὁμιλίας πού ἐξεφώνησε στήν Ἑταιρεία Μακεδονικῶν Σπουδῶν στίς 27-10-2019 ὁ πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλῆςς, ὁ ὁποῖος διάβασε τίς ἐξελίξεις πού ζοῦμε σήμερα ἑπτά μῆνες πρίν συμβοῦν. Ἀξίζει νά τήν διαβάσουμε. Ἔχει ὡς ἑξῆς:
«Μέ τήν Τουρκία, οἱ σχέσεις μας διαχρονικά δοκιμάζονται ἀπό τίς αὐθαίρετες διεκδικήσεις της. Ἡ ἀντιμετώπισή τους ἀπαιτεῖ σοβαρότητα, μακροπρόθεσμο σχεδιασμό καί πρωτοβουλίες σέ ὅλα τά μέτωπα. Ἡ Ἑλλάδα ἔχει ἐπιλέξει, ὡς κύριο ὅπλο της ἀπέναντι στίς διεκδικήσεις αὐτές, τό Διεθνές Δίκαιο. Πρέπει ταυτόχρονα νά ἐργαζόμαστε ἀδιάλειπτα γιά τήν ἀνάδειξη τοῦ προβλήματος ὡς Εὐρω-τουρκικοῦ, καί ὄχι ἀμειγῶς ἑλληνο-τουρκικοῦ. Καί ἀκόμα νά οἰκοδομοῦμε ἰσχυρές συμμαχίες, στή βάση διμερῶν ἤ πολυμερῶν συμφωνιῶν, πού ἀναβαθμίζουν τή θέση μας στήν περιοχή. Σήμερα, ὡστόσο, δέν ὑπάρχει καμμία ἀμφιβολία ὅτι βρισκόμαστε μπροστά σέ μιά ἀπροκάλυπτη κλιμάκωση ἐκ μέρους τῆς Τουρκίας, ἀπό τόν Ἕβρο μέχρι τήν Κύπρο. Κλιμάκωση πού εἶναι σχεδιασμένη καί συστηματική. Γνωρίζουμε πιά ποῦ ἀποσκοποῦν οἱ στρατηγικές κινήσεις τῆς Ἄγκυρας. Ἡ ἐμπειρία τοῦ παρελθόντος ἔχει δείξει ὅτι ἡ Ἑλλάδα δέν πρέπει νά συρθεῖ οὔτε νά παρασυρθεῖ ἀπό τίς μεθοδεύσεις τῆς Τουρκίας καί δέν πρέπει νά ἐπιτρέψει τή δημιουργία τετελεσμένων σέ βάρος τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων της. Πρέπει νά βρίσκεται σέ διαρκῆ ἐγρήγορση καί ἑτοιμότητα. Γιατί, ἄς μήν γελιόμαστε, ἡ ὑπεράσπιση τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων καί τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων μας θά βασιστεῖ στίς δικές μας δυνάμεις. Στήν ἐμπέδωση ἀρραγοῦς ἐθνικοῦ μετώπου καί στή διασφάλιση τῆς ἀποτρεπτικῆς ἰσχύος τῶν ἐνόπλων μας δυνάμεων.
Θέλουμε μέν καλές σχέσεις μέ ὅλους τούς γείτονές μας. Πιστεύουμε στό διάλογο. Μέ ὅλους θέλουμε νά συνεργαστοῦμε. Ἀλλά δέν μᾶς πτοοῦν ἀπειλές καί ἐκβιασμοί. Γιατί, ὅπως ἤδη ἐλέχθη ἀναφορικά μέ τήν αὐριανή Ἐπέτειο τοῦ Ὄχι, ἡ Ἑλλάδα ἀπορρίπτει τήν ἐπικράτηση τῆς ἰσχύος ἔναντι τοῦ δικαίου. Γι’ αὐτό καί συστάσεις καί προτροπές πού μᾶς καλοῦν τάχα νά “λογικευτοῦμε καί νά τά βροῦμε”, πολύ δέ περισσότερο πιέσεις φίλων, συμμάχων ἤ ἑταίρων, δέν γίνονται δεκτές, ἄν προσκρούουν στό ἐθνικό συμφέρον. Χρέος δικό μας εἶναι νά ὑπερασπιζόμαστε τά δίκαια καί τά συμφέροντα τῆς Ἑλλάδας. Στή Θράκη, στό Αἰγαῖο, στήν Κύπρο μετριέται ἡ ἀντοχή τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Καί πρέπει νά πείθει ἅπαντες ὅτι αὐτή ἡ ἀντοχή εἶναι μεγάλη, ἀποφασισμένη καί ἀμετακίνητη. Πέρα ἀπό αὐτά, ἡ Τουρκία ὀφείλει νά τιμήσει τή Συμφωνία της μέ τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση γιά τό προσφυγικό καί μεταναστευτικό ζήτημα. Οἱ ὅποιες κωλυσιεργίες, ὑπεκφυγές καί προσπάθειες περαιτέρω ἐκμετάλλευσης τῆς κατάστασης ἐκ μέρους της θά πρέπει νά ἀναγνωριστοῦν ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση πρός τήν κατεύθυνση τοῦ ἐπανακαθορισμοῦ τῆς στάσης της ἀπέναντι στήν Τουρκία».
