Μέ πρώην στέλεχος τῆς ἀλ Κάιντα συναντήθηκε ὁ κ. Γεραπετρίτης

Πρόκειται γιά τόν «μεταβατικό» ὑπουργό Ἐξωτερικῶν τῆς Συρίας Ἀσσάντ ἀλ Σαϊμπανί, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται σέ ἀπ’ εὐθείας γραμμή μέ τήν Ἄγκυρα

 Ο Ἀσσάντ ἀλ Σαϊμπανί, τόν ὁποῖο ὑπεδέχθη χθές στό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ὁ κ. Γεραπετρίτης, ὑπῆρξε ἱδρυτικό στέλεχος τῆς ἐξτρεμιστικῆς ἰσλαμικῆς ὀργανώσεως Μέτωπο Νούσρα, τοῦ συριακοῦ δηλαδή κλάδου τῆς ἀλ Κάιντα. Μέ ἐνεργό ρόλο καθ’ ὅλην τή διάρκεια τοῦ ἐμφυλίου πολέμου τῆς Συρίας συνειργάσθη μέ ὅλες σχεδόν τίς τρομοκρατικές ὀργανώσεις πού ἔδρασαν στήν χώρα. Μέ τήν «Νασέεμ», τήν «Ἀμπού Ἀϊσά», τήν «Ἀμπού Ἀμάρ ἀλ Σάμι», τήν «Χουσσάμ ἀλ Σαφίι», τήν «Ζαΐντ ἀλ Ἀττάρ» καί ἴσως καί ἄλλες. Στά σκοτεινά δίκτυα τοῦ ἐξτρεμιστικοῦ ἰσλάμ συνεδέθη μέ τόν σημερινό Πρόεδρο τῆς Συρίας Ἀχμέτ ἀλ Σάραα (πρώην Ἀμπού Μωχάμεντ ἀλ Γκολάνι, ἐμίρης τῆς Χαγιάτ Ταχρίρ ἀλ Σάμ.) Καί ὅταν τό Μέτωπο Νούσρα μετεσχηματίσθη στήν ὀργάνωση Χαγιάτ Ταχρίρ ἀλ Σάμ ὁ ἀλ Σαϊμπανί ἀνέλαβε τό γραφεῖο διεθνῶν σχέσεων.

Σήμερα εἶναι ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Συρίας, τόν ὁποῖον τό ἑλληνικό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν χαρακτηρίζει «μεταβατικό», ἀλλά τόν ὑποδέχεται σάν ἰσότιμο συνομιλητή καί συζητᾶ μαζί του γιά περιφερειακή συνεργασία καί γιά τριμερῆ σχήματα μέ συμμετοχή καί τῆς Κύπρου. Θά πρέπει βεβαίως νά γνωρίζουν στό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, ὅτι ὅλα ὅσα συζητοῦν μέ τήν «μεταβατική» συριακή κυβέρνηση ὑπόκεινται στήν ἔγκριση τῆς Ἀγκύρας, ἡ ὁποία ἔχει ἀναδειχθεῖ στόν προστάτη καί βασικό της ὑποστηρικτή. Δέν εἶναι τυχαῖο ἄλλως τε τό γεγονός ὅτι τίς ΗΠΑ ἐκπροσωπεῖ στήν Συρία ὁ πρέσβυς στήν Ἄγκυρα Τόμ Μπάρακ.

Στό πλαίσιο αὐτό καί, δεδομένων τῶν ἐγκλημάτων πού συνεχίζουν νά διαπράττονται μέ τήν ἀνοχή ἄν ὄχι καί μέ τήν συνενοχή τοῦ συριακοῦ καθεστῶτος εἰς βάρος τῶν χριστιανικῶν πληθυσμῶν τῆς χώρας, εἶναι πράγματι ἀπορίας ἄξιον τό ἐάν θά ἔχει πραγματική ἀπήχηση στήν Δαμασκό τό γεγονός ὅτι ὁ κ. Γεραπετρίτης ἔδωσε ἰδιαίτερη σημασία ‒καί πολύ ὀρθά‒ στήν ἀνάγκη γιά προστασία τους. Δυστυχῶς ὅμως ὅταν ἀπευθύνεται σέ ἕνα καθεστώς πού ἔχει ἐξελιχθεῖ σέ πυλῶνα τῆς στρατηγικῆς περικυκλώσεως τῆς Ἑλλάδος ἀπό κράτη δορυφόρους τῆς Τουρκίας, εἶναι πολύ ἀμφίβολο ἄν ὁ ἀλ Σαϊμπαμί ἤ ὁ ἀλ Σάραα θά ὑπολογίσουν τά ζητήματα πού θέτει τό ἑλληνικό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν.

Κατά τόν Ἕλληνα ὑπουργό Ἐξωτερικῶν, ἡ χθεσινή συνάντησις ἀπετέλεσε «σημαντική εὐκαιρία γιά τήν ἐνίσχυση τῶν διμερῶν σχέσεων, μέ ἀπώτερο στόχο τήν ἀναβάθμισή τους, σέ μιά εὔθραυστη γεωπολιτικά συγκυρία, δεδομένων τῶν ἐξελίξεων στήν Μέση Ἀνατολή καί τήν Ἀνατολική Μεσόγειο.» Ἀνάλογη φρασεολογία εἶχε ὑπάρξει καί σχετικῶς πρός τίς ἐπαφές μέ τήν (ἐπίσης «μεταβατική») κυβέρνηση τῆς Λιβύης, οἱ ὁποῖες ὡς γνωστόν οὐδέν θετικό ἀποτέλεσμα παρήγαγον. Στήν Λιβύη ἄλλως τε ὁ κ. Γεραπετρίτης πρότεινε νά μεταφέρει τίς ἀπόψεις τους στήν ΕΕ, κάτι πού οὔτε τήν κυβέρνηση τῆς Τριπόλεως ἐνδιαφέρει οὔτε τήν διοίκηση τῆς Βεγγάζης. 

Στήν περίπτωση τῆς Συρίας συμφώνως πρός τίς δηλώσεις τῆς ἐκπροσώπου τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, κ. Λάνας Ζωχιοῦ, οἱ δύο ὑπουργοί συζήτησαν μεταξύ ἄλλων τήν παροχή ἐκ μέρους τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς τεχνογνωσίας γιά τήν οἰκοδόμηση θεσμῶν καί τήν προώθηση τῆς συνεργασίας στόν τομέα τῆς μεταναστεύσεως μέ τήν σύσταση τεχνικῶν ἐπιτροπῶν. Μπορεῖ ἆρά γε νά ἐνδιαφέρει τήν κυβέρνηση τῶν χθεσινῶν τζιχαντιστῶν ἡ «οἰκοδόμησις θεσμῶν» ὅπως τούς ἐννοοῦμε στίς κοινοβουλευτικές δημοκρατίες;

Σημασία ὅμως ἔχει καί ἡ συνέχεια τῆς δηλώσεως, συμφώνως πρός τήν ὁποία: «Ὁ κ. Γεραπετρίτης τόνισε ὅτι ἡ Ἑλλάδα παγίως στηρίζει τήν κυριαρχία, τήν ἑνότητα καί τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα τῆς Συρίας καί ἐπανέλαβε τήν ἀναγκαιότητα τήρησης τῶν δεσμεύσεων ἀπό τήν πλευρά τῆς μεταβατικῆς συριακῆς διοίκησης γιά μία συμπεριληπτική διακυβέρνηση, χωρίς ἐξωτερικές παρεμβάσεις, ἀπό τήν ὁποία δέν θά πρέπει νά ἐξαιρεθεῖ καμία ἐθνοτική καί θρησκευτική κοινότητα». Ἀπό ὅλα αὐτά, τό μόνο πού μπορεῖ νά κράτησε ὁ κ. ἀλ Σαϊμπανί εἶναι ἡ διαβεβαίωσις γιά στήριξη τῆς ἑνότητος καί τῆς ἀκεραιότητος τῆς Συρίας, κάτι τό ὁποῖο συνάδει μόνον μέ τήν πολιτική τῆς Τουρκίας γιά τήν χώρα καί πού πάντως δέν ἀπηχεῖ τήν πραγματικότητα. Ἡ «μεταβατική» κυβέρνησις τῆς Συρίας ἐλέγχει οὐσιαστικῶς μόνο τό κεντρικό μέρος τῆς χώρας. Ὁ βορρᾶς ἐλέγχεται εἴτε ἀπ’ εὐθείας ἀπό τούς Τούρκους (δυτικά) εἴτε ἀπό τούς Κούρδους (ἀνατολικά). Ὁ νότος, τέλος, ὑπόκειται στόν ἔλεγχο τοῦ Ἰσραήλ ἤ τῶν Δρούζων καί ἄλλων φυλῶν πού συνδέονται μέ αὐτό.

Ἐπιβεβλημένη ἦταν πάντως ἡ ἀναφορά τοῦ κ. Γεραπετρίτη στό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας σχετικῶς πρός τό ὁποῖο ἐτόνισε «τήν κρισιμότητα διατήρησης ἀνοιχτοῦ διαύλου ἐπικοινωνίας μεταξύ τῆς συριακῆς μεταβατικῆς κυβέρνησης καί τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας, ὡς θεσμοῦ πού προστατεύει καί προωθεῖ τίς σχέσεις τῆς Δαμασκοῦ μέ τό Ἑλληνορθόδοξο καί ἐν γένει Χριστιανικό ποίμνιο στή Συρία.»

Τό γεγονός ὅτι ὁ Ἕλλην ὑπουργός ἐπεσήμανε «τή σημασία προσήλωσης στό Διεθνές Δίκαιο καί δή, τό Διεθνές Δίκαιο τῆς Θάλασσας, καθώς καί τοῦ σεβασμοῦ τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων τῶν γειτονικῶν κρατῶν» μᾶλλον δέν σημαίνει τίποτε γιά τήν κυβέρνηση τῆς Συρίας, ἡ ὁποία ἀντιλαμβάνεται τά ζητήματα αὐτά, μέ τόν ἴδιο τρόπο πού τά ἀντιλαμβάνεται καί ἡ Ἄγκυρα.