Στήν φυλακή ὁ ἡγετικός πυρήνας της μέ ἀπόφαση τοῦ Τριμελοῦς Ἐφετείου Κακουργημάτων
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ Δικαιοσύνη ὁμίλησε. Καί ἡ τελική ἐτυμηγορία της γιά τήν «Χρυσή Αὐγή» εἶναι ἡ ἀναμενομένη μετά τίς ἀπαγγελίες ἐνοχῆς εἰς βάρος στελεχῶν της. Στήν φυλακή ὁδηγοῦνται μετά τήν ἀνακοίνωση τῆς ἀποφάσεως 28 ἀπό τούς 50 κατηγορουμένους τῆς πολυκρότου ὑποθέσεως ἡ ὁποία ταλάνισε τόν δημόσιο βίο ἐπί πεντέμιση χρόνια. Λήγει ἔτσι καί ἡ νομική ἐκκρεμότης πού εἶχε μείνει μετά τήν πολιτική καταδίκη τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς στίς τελευταῖες ἐθνικές ἐκλογές καθώς τό μεγάλο τμῆμα τῶν περιστασιακῶν ψηφοφόρων της ἐπέστρεψε στά πολιτικά κόμματα τοῦ λεγομένου «δημοκρατικοῦ τόξου». Κυρίως στήν ΝΔ. Ἡ αὐλαία θά πέσει ὁριστικῶς ὅταν ἡ Πολιτεία νομοθετήσει καί τόν ἀποκλεισμό αὐτοῦ τοῦ κόμματος ἤ τῶν διαδόχων του ἀπό τίς ἐθνικές ἐκλογές μετά τήν καθαρογραφή καί τήν δημοσίευση τῆς δικαστικῆς ἀποφάσεως ἡ ὁποία ὁρίζει ὅτι τό συγκεκριμένο σχῆμα «ἦταν ἐγκληματική ὀργάνωση μέ πολιτικό μανδύα».
Ὡστόσο τό πολιτικό σύστημα πρέπει νά ἐξαγάγει τά σωστά συμπεράσματα ἀπό τήν μείζονα αὐτή ἐξέλιξη τώρα πού ἡ ὑπόθεσις κλείνει. Καί πολιτικά συμπεράσματα καί ἄλλα συμπεράσματα. Πολιτικά συμπεράσματα διότι ἡ ἄνοδος τῆς ἀκροδεξιᾶς στήν Ἑλλάδα στήν περίοδο τῶν μνημονίων δέν ὀφείλεται στόν ναζιστικό χαρακτῆρα της, ὅπως πολλοί θεωροῦν. Οὔτε κἄν στά ἐθνικά θέματα καί τήν ἐκχώρηση ἐθνικῆς κυριαρχίας στήν τρόικα πού ἀποτελοῦσε λογικά πολιτικό βούτυρο στό ψωμί κάποιων πού αὐτοπροσδιορίζοντο ὡς «ἐθνικιστική ἀκροδεξιά». Ἡ ἄνοδός της ὀφείλετο κυρίως στήν ἀπαξίωση τῆς πολιτικῆς ἀπό τά κυρίαρχα κέντρα καί συνέπεσε μέ τόν διορισμό τεχνοκράτη τραπεζίτη στήν θέση τοῦ Πρωθυπουργοῦ τό 2011. Ἡ ψῆφος πού ἔλαβε ἐπανειλημμένως ὅπως ἔδειξαν ποιοτικές δημοσκοπήσεις ἦταν κατά βάση ἀντιπολιτική καί ὄχι ὑπέρ τοῦ φασισμοῦ ἤ τοῦ ναζισμοῦ.
Ἐάν ἡ ψῆφος ὅλων ὅσοι τῆς ἔδωσαν 9,36% εἶχε τόσο δομικά χαρακτηριστικά καί τέτοιο ἐξτρεμιστικό πολιτικό βάθος, οἱ ψηφοφόροι της δέν θά τήν ἐγκατέλειπαν γιά τά μεγάλα δημοκρατικά κόμματα καί κυρίως γιά τήν ΝΔ. Θά ἔμεναν συσπειρωμένοι στίς τάξεις της. Οἱ φασίστες παραμένουν φασίστες, εἶναι ἀφοσιωμένοι, δέν ἐγκαταλείπουν τά σχήματα πού τούς προσελκύουν. Ἐπειδή ὁ κίνδυνος τῆς μαύρης ἀντιπολιτικῆς ψήφου (παρά τήν ἀνασυγκρότηση τοῦ δικομματισμοῦ κατά τίς τελευταῖες ἐκλογές) συνεχίζει νά ἐλλοχεύει, καλό εἶναι τά κυρίαρχα κόμματα νά κάνουν ἀναδρομικά καί χωρίς τό ἄγχος τῆς πολιτικῆς ἀντιπαραθέσεως μέ τήν «Χρυσή Αὐγή» τήν σωστή ἀνάγνωση τῆς περιστασιακῆς ἀνόδου αὐτοῦ τοῦ μορφώματος, τό ὁποῖο πράγματι στήν ἐσωτερική του λειτουργία ἀντέγραφε φασιστικά κόμματα. Ἐξωτερικά ὅμως προσπαθοῦσε νά τό ἀποκρύψει. Ὅσο σημαντικό ὅμως εἶναι νά διαβάσει κανείς τά αἴτια τῆς ἀνόδου αὐτοῦ τοῦ κόμματος πού κηρύχθηκε «ἐγκληματική ὀργάνωση» μέ δικαστική ἀπόφαση, ἄλλο τόσο σημαντικό εἶναι νά διαβάσει σωστά καί τά αἴτια τῆς πτώσεώς του. Τῆς Δύσεως τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς. Ἡ Ἀριστερά ἐπέμενε ὅτι ὁ ἡγετικός πυρήνας αὐτοῦ τοῦ κόμματος ἦταν ἐπικίνδυνος γιά τήν Δημοκρατία καί ὅτι ἔπρεπε νά πάει φυλακή γιά τόν ναζιστικό της χαρακτῆρα. Ἀλλά γιά νά γίνει ἐπικίνδυνος κάποιος γιά τήν Δημοκρατία πρέπει ἡ Δημοκρατία νά τοῦ τό ἐπιτρέψει. Καί ἡ καχεκτική παραδεδομένη σέ συμφέροντα δημοκρατία μας τοῦ τό ἐπέτρεψε. Βρῆκε ἔδαφος ἡ «Χρυσή Αὐγή» καί ἀναπτύχθηκε. Μολονότι ἡ δίκη ἐξελίχθηκε σέ πολιτική ἄς μήν θεωρεῖ ἐπίσης κανείς ὅτι ἡ δικαστική ἀπόφασις θά ἀναφέρει verbatim ὅτι δικάσθηκε καί καταδικάσθηκε ὁ ναζισμός. Ἄν συνέβαινε κάτι τέτοιο θά ὁμιλούσαμε γιά ἐκδίκαση πολιτικοῦ ἐγκλήματος, καί ἡ δίκη θά τιναζόταν στόν ἀέρα στόν δεύτερο βαθμό.
Τό Τριμελές Ἐφετεῖο Κακουργημάτων δίκασε ὅμως μέ βάση τόν Ποινικό Κώδικα καί τό ἄρθρο 187 αὐτοῦ περί ἐγκληματικῆς ὀργανώσεως. Ἡ Χρυσή Αὐγή καταδικάσθηκε –καί ἔτσι ἔπρεπε νά καταδικασθεῖ ἄλλως τε– ὡς ὑπόκοσμος. Τέτοιοι ἐγκληματίες καταδικάζονται ἐξ ἄλλου μέ τό ἄρθρο 187 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα. Μέ σουγιάδες δρᾶ ἄλλως τε ὁ ὑπόκοσμος.
Μετά τό 2012 καί τίς ἀπανωτές ἐπιτυχίες της στίς ἐθνικές ἐκλογές μέ ἐξαίρεση τόν Γραμματέα της Μιχαλολιάκο ὁ ὁποῖος δέν ἐξευτελίστηκε μέ παρακάλια στό δικαστήριο αἰτώντας τήν ἀναστολή ὅπως οἱ συναρχηγοί του καί δέν ἐπικαλέσθηκε γελοῖες δικαιολογίες γιά νά κερδίσει τήν ἐπιείκεια τοῦ δικαστηρίου τύπου πεϊνιρλί, ἡ ἐγκληματική αὐτή ὀργάνωσις ἄρχισε νά διασπᾶται σέ πολλές ἐπί μέρους συνιστῶσες μέ χωριστά καπετανάτα καί χωριστά τιμάρια. Ἐξέλιξη πού ἔχει καταγραφεῖ ἀπό ὅλο τό ἰδεολογικό φάσμα τοῦ Τύπου.
Ἡ διαρκής χρῆσις βίας κατά τήν δράση της δέν ὀφείλετο στόν ναζιστικό χαρακτῆρα της μόνο. Ὀφείλετο στό γεγονός ὅτι ἡγετικά στελέχη της καί πυρῆνες της ἔγιναν τό ἀντίθετο ἀπό αὐτό πού κατήγγειλαν μέ τόν ὅποιο πολιτικό τους λόγο. Ἔγιναν στήν πράξη ὑπηρέτες συμφερόντων. Πειθήνια ὄργανά τους. Κάποιοι καί μέλη στίς θύρες τους. Κανείς δέν ἀναζήτησε τούς χρηματοδότες τους, ἄν καί ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς τό ἐξήγγειλε μετά τήν σύλληψή τους μέ τήν φράση «θά τούς τσακίσω» γιά ἕναν ἁπλό λόγο: Διότι ἡ ἔρευνα ἴσως, πιθανόν, ἐνδεχομένως, νά ἔπεφτε πάνω σέ τυχόν χρηματοδότες ὅλου τοῦ πολιτικοῦ συστήματος, σέ χρηματοδότες γνωστούς, ἐπωνύμους καί οἰκείους.
Ἡ ναζιστική αὐτή ὀργάνωσις ἔφθασε στό ἀποκορύφωμα τῆς δράσεως, διά τῆς αὐτονομήσεως στελεχῶν της, νά ἐκτελεῖ συμβόλαια. Πολιτικά καί ἄλλα. Τά βίντεο τῆς Βουλῆς εἶναι ἀποκαλυπτικά γιά τό ποιοί ἦταν οἱ πραγματικοί της ἡγέτες καί ποιοί στό τέλος οἱ κομπάρσοι της. Τό ἀρχεῖο ἐρωτήσεων τῆς Βουλῆς εἶναι πολύ ἀποκαλυπτικό γιά νά δεῖ ποιοί Βουλευτές τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς» ρωτοῦσαν τί καί γιά λογαριασμό ποίων ἐνδεχομένως. Τά ἄλλα βίντεο εἶναι ἀποκαλυπτικά γιά τό ποιοί συναλλάσσοντο μέ τό πολιτικό σύστημα πίσω ἀπό τίς κλειστές πόρτες Γενικῶν Γραμματέων καί ποιοί ὄχι. Ἴσως μάλιστα νά μήν ἔχουν μεταδοθεῖ καί στό σύνολό τους αὐτά τά βίντεο ὅπως λέει ὁ σχετικός θρῦλος πού κυκλοφορεῖ στά δημοσιογραφικά γραφεῖα. Καί βεβαίως οἱ τελευταῖες-τελευταῖες δημοσκοπήσεις λίγο πρίν ἀπό τήν ἀπόφαση τῆς δίκης δείχνουν περίτρανα ποιοί μεγαλόσχημοι «μπιζάρισαν» ναζιστικά σταγονίδια μέχρι τέλους.
Ἡ «Χρυσή Αὐγή» στήν πραγματικότητα πάει φυλακή ἐπειδή θεωρήθηκε ὑπόκοσμος κατά τόν ποινικό κώδικα. Καί ἡ ποινή πέφτει σωστά ἐπί τῆς κεφαλῆς ὅλων τῶν μελῶν τοῦ ἡγετικοῦ της πυρῆνα, γιατί ὁ νόμος δέν μπορεῖ, τοῦ εἶναι ἀδιάφορο νά ξεχωρίσει, ποιός ἦταν ὁ πραγματικός ἀρχηγός πού διέταζε τίς ἀποφάσεις καί ποιός ὁ κομπάρσος πού ἀνεχόταν τίς ἀποφάσεις. Ἔναντι τοῦ νόμου, διά πράξεως ἤ διά παραλείψεως, εἶναι ὅλοι ἔνοχοι. Ἀλλά τό δίδαγμα εἶναι ἕνα. Ἡ «Χρυσή Αὐγή» δέν ἦταν ἁπλῶς τό αὐγό τοῦ φιδιοῦ ὅπως θά ἄρεσε σέ κάποιους νά εἶναι, μόνον γιά νά συσκοτίζεται ἡ ἀλήθεια. Ἡ «Χρυσή Αὐγή» μέ τά πολλά κέντρα ἐξουσίας καί τίς ἐκφάνσεις αὐτῶν ἦταν –λέγεται–ἡ λερναία ὕδρα τμήματος τῆς διαπλοκῆς. Ἀκριβέστερα: ἀπό ἕνα σημεῖο καί πέρα, πίσω ἀπό τήν «Χρυσή Αὐγή», κρύφτηκε τμῆμα τῆς ἑλληνικῆς διαπλοκῆς. Καί στηρίχθηκε ἀπό αὐτήν γιά νά πιέζεται τό ἑτοιμόρροπο πολιτικό σύστημα, γιά νά ἀλλάζουν ἰσορροπίες σέ ὅλο τό λιμάνι ἀπό τόν Πειραιᾶ ὥς τό Πέραμα, γιά νά γίνονται ἄλλου εἴδους συνεννοήσεις.
Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἄλλοτε μπράβοι τῆς νύχτας διετέλεσαν Βουλευτές της. Ἤ ὅτι Βουλευτές της κατεδιώχθησαν στό πλαίσιο τοῦ αὐτοφώρου ἀπό τήν Ἀστυνομία στήν ἐθνική ὁδό. Ἦταν ἡ φύσις τῶν συνιστωσῶν τῆς ὀργανώσεως τέτοια, πού τέτοιους παρήγαγε. Ἡ ἀλαζονεία τῆς ἰσχύος, ἡ αἴσθησις τῆς ἀτιμωρησίας, ἡ ἐπιρροή πού ἀπέκτησε ἡ ὀργάνωσις αὐτή στά σώματα ἀσφαλείας, στήν νεολαία, σέ ἐπαγγελματικούς κλάδους ὅπως τά ταξί, ὁδήγησε στήν πολιτική της μέθη, στίς δολοφονίες καί ἐν τέλει στήν ἐξάρθρωσή της.
Προσοχή ὅμως: τό μήνυμα πού φθάνει στήν κοινωνία δέν πρέπει νά εἶναι ὅτι πᾶνε φυλακή γιά τίς ἰδέες τους. Οἱ ἰδέες τους βρίσκουν ἄλλως τε μετωπικά ἀπέναντι τόν ἑλληνικό λαό. Οἱ Ἕλληνες λόγω ἱστορίας δέν ἔγιναν οὔτε καί θά γίνουν ποτέ ναζί. Πᾶνε φυλακή ἐπειδή ἦταν ὑπόκοσμος συμφερόντων πού γιά νά δικαιολογήσει τήν τάχα ριζοσπαστική δράση του διέπραξε σωρεία ποινικῶν ἀδικημάτων. Αὐτά τό δικαστήριο τά ἀντελήφθη, ὅπως ἔδειξε μέ τήν ἀπόφασή του. Καί δέν χρειαζόταν ὅλο αὐτό τό σώου τήν ἡμέρα τῆς δίκης γιά νά καταλήξει στήν ἐτυμηγορία του. Σώου βλαπτικό ὅπως ἀπεδείχθη γιά τήν δημόσια ὑγεία.
