Ὁ ἀχάριστος Μακρόν προτείνει τήν Τουρκία ὡς ἐγγυήτρια δύναμη

Ἔχει «εἰσπράξει» ἀπό τήν Ἑλλάδα δισεκατομμύρια γιά ἐξοπλισμούς καί μέσα στόν Λευκό Οἶκο ζήτησε νά στείλει στρατό τοῦ Ἐρντογάν στήν Οὐκρανία – Ἀνοίγει τήν κερκόπορτα γιά νά καταστήσει τήν Ἄγκυρα βασικό παράγοντα στίς εὐρωπαϊκές ἀμυντικές δομές – Χαρακτηρίζει τόν Πούτιν «τέρας» καί «ἁρπακτικό»

Η ΕΥΡΩΠΗ δείχνει μᾶλλον ἀποπροσανατολισμένη, ἀκόμη καί μετά τήν προχθεσινή συνάντηση στόν Λευκό Οἶκο, καθώς οἱ προτάσεις πού «πέφτουν στό τραπέζι» γιά τίς ἐγγυήσεις ἀσφαλείας πού θά παρασχεθοῦν στήν Οὐκρανία ἀναδεικνύουν τό ἐπικίνδυνο κενό ἡγεσίας στήν γηραιά ἤπειρο. Ἀποκαλύπτουν ταυτοχρόνως ὅτι χῶρες στίς ὁποῖες ἡ Ἑλλάς ὑπολογίζει γιά ὑποστήριξη, ὅπως ἡ Γαλλία, ἐν τέλει παίζουν στήν πλάτη της ἐπικίνδυνα παιγνίδια. Ἦταν ὁ Πρόεδρος Μακρόν, ἡ χώρα τοῦ ὁποίου ἔχει εἰσπράξει δισεκατομμύρια τά τελευταῖα χρόνια γιά τό πολεμικό ὑλικό πού ἔχει πωλήσει στήν Ἑλλάδα (μαχητικά Rafale καί φρεγάτες Belharra μέ τόν ὁπλισμό τους), ὁ ὁποῖος προτείνει τήν Τουρκία ὡς ἐγγυήτρια δύναμη γιά τήν Οὐκρανία. Πρόκειται γιά μία κίνηση μέ ὀλέθριες συνέπειες γιά τήν ἑλληνική διπλωματία. Σημαίνει ἀναβάθμιση τῆς Τουρκίας ὄχι ἁπλῶς σέ ἑταῖρο ἀλλά σέ πρωταγωνιστή τῆς εὐρωπαϊκῆς ἀσφαλείας.

Πράγματι, ὁ Γάλλος Πρόεδρος κατά τήν συνάντηση στόν Λευκό Οἶκο παρουσίασε προτάσεις γιά «ἐγγυήσεις ἀσφαλείας», οἱ ὁποῖες στήν πραγματικότητα θέτουν σέ κίνηση ἕνα ντόμινο ἀντιδράσεων μέ ἀνυπολόγιστες συνέπειες. Εἰδικώτερα, προτείνει τήν ἀνάπτυξη στήν Οὐκρανία «δυνάμεων ἀποτροπῆς» ἀποτελουμένων ἀπό Βρεταννούς, Γάλλους, Γερμανούς καί Τούρκους: ἡ παρουσία τῆς Τουρκίας ὡς ἐνεργοῦ στρατιωτικοῦ παράγοντος στήν εὐρωπαϊκή ἀρχιτεκτονική ἀσφαλείας προκαλεῖ σεισμικές ἀνησυχίες. Ὁ Μακρόν δέν κρύβει ὅτι θέλει νά δείξει ὅτι ἡ εἰρήνη ἀφορᾶ καί τήν γειτονική Τουρκία, παραβλέποντας τήν Ἑλλάδα καί τίς παραδοσιακές εὐρωπαϊκές ἰσορροπίες. Προτείνει ἀκόμη τήν ἀνασυγκρότηση ἑνός ἰσχυροῦ οὐκρανικοῦ στρατοῦ πού θά εἶναι ἕτοιμος καί καλά ἐξοπλισμένος γιά κάθε σύγκρουση. Ἡ οὐκρανική ἄμυνα γιά τόν Μακρόν ἐμφανίζεται ὡς πρώτιστη προτεραιότητα, ἀλλά ἡ ὅλη λογική του παραπέμπει σέ στρατηγική πού ὑπονομεύει καί τίς εἰρηνευτικές προσπάθειες ἀλλά καί τίς παραδοσιακές συμμαχίες.

Ἡ πρότασις γιά τήν τουρκική συμμετοχή ἀνοίγει οὐσιαστικά τήν Κερκόπορτα γιά τήν Τουρκία, ἡ ὁποία ἔτσι μπαίνει στρατιωτικά στήν Εὐρώπη, καί κανείς δέν μπορεῖ νά τήν ἀγνοήσει.

Ἡ κίνησις αὐτή θέτει σέ κίνδυνο τήν Ἑλλάδα καί τήν Ἀνατολική Μεσόγειο καθώς ἀναγνωρίζει στήν Τουρκία ἕναν εὐρύτερο ρόλο ὡς περιφερειακῆς δυνάμεως, ὅπως ἀκριβῶς ἐπιδιώκει ὁ Ἐρντογάν. Οἱ ἀντιδράσεις εἶναι ἤδη ἔντονες: διπλωμάτες καί στρατιωτικοί ἀναλυτές βλέπουν πίσω ἀπό τήν πρόταση τοῦ Μακρόν μία σαφῆ προσπάθεια νά ἐνισχύσει τόν γαλλικό ρόλο, χρησιμοποιῶντας τήν Τουρκία ὡς μοχλό πιέσεως στήν περιοχή.

Ἡ κίνησις αὐτή προκαλεῖ ἐπίσης ἐρωτήματα γιά τίς σχέσεις τῆς Εὐρώπης μέ τήν Οὐάσιγκτων. Ἡ συμμετοχή τῆς Τουρκίας στίς ἐγγυήσεις ἀσφαλείας φαίνεται νά συντονίζεται μέ τήν ἀμερικανική στρατηγική, ἀλλά οἱ ἐπιπτώσεις γιά τήν Ἑλλάδα καί τίς παραδοσιακές συμμαχίες δέν ἔχουν ὑπολογιστεῖ ἐπαρκῶς. Ἄλλως τε, δέν ὑπάρχει τίποτα πιό παράλογο ἀπό τό νά εἶναι ἐγγυητής τῆς εὐρωπαϊκῆς ἀσφάλειας ἕνα κράτος πού κατέχει παράνομα ἐδάφη κράτους μέλους τῆς ΕΕ καί ἀπειλεῖ καθημερινά ἕνα ἕτερο μέλος.

Γενικώτερα, πάντως, ὁ Μακρόν δέν δείχνει νά στηρίζει εἰλικρινῶς τίς εἰρηνευτικές προσπάθειες, καθώς ἐπιμένει σέ μιά ρητορική προσωπικῶν ἐπιθέσεων κατά τοῦ Ρώσσου Προέδρου, σάν νά θέλει νά ὑπονομεύσει τίς διαπραγματεύσεις.

Ὁ Βλαντιμήρ Πούτιν εἶναι «ἁρπακτικό, ἕνα τέρας στίς πόρτες μας» πού «χρειάζεται νά συνεχίσει νά τρώει» γιά τήν «ἐπιβίωσή του», δηλώνει ὁ Πρόεδρος τῆς Γαλλίας, καί ζητεῖ ἀπό τούς Εὐρωπαίους νά μήν εἶναι ἀφελεῖς μπροστά σέ μία Ρωσσία πού θά εἶναι «διαρκῶς μία ἀποσταθεροποιητική δύναμις».

«Ἀπό τό 2007-2008 (ὅταν ἡ Ρωσσία εἰσέβαλε στήν Γεωργία), ὁ Πρόεδρος Πούτιν σπανίως τήρησε τίς δεσμεύσεις του. Ὑπῆρξε διαρκῶς μία δύναμις ἀποσταθεροποιήσεως. Καί ἐπιδίωξε τήν ἀναθεώρηση τοῦ συνοριακοῦ καθεστῶτος γιά νά ἐπεκτείνει τήν δύναμή του» προσέθεσε ὁ Μακρόν σέ συνέντευξή του στό δίκτυο LCI καί συνέχισε λέγοντας πώς πιστεύει ὅτι «ἡ Ρωσσία ἔχει ἐξελιχθεῖ σέ διαρκῆ δύναμη ἀποσταθεροποίησης καί ἐν δυνάμει ἀπειλή γιά πολλούς ἀπό μᾶς.»

Καί κατέληξε: «Μία χώρα πού ἐπενδύει 40% τοῦ προϋπολογισμοῦ της σέ τέτοιο (πολεμικό) ἐξοπλισμό, πού κίνησε ἕναν στρατό ἄνω τοῦ 1,3 ἑκατομμυρίου ἀνθρώπων, δέν θά γίνει κράτος εἰρήνης καί ἀνοικτό δημοκρατικό σύστημα ἀπό τήν μία μέρα στήν ἄλλη. Κατά συνέπεια, καί γιά τήν ἴδια του τήν ἐπιβίωση, (ὁ Πούτιν) ἔχει ἀνάγκη νά συνεχίσει νά τρώει. Αὐτό. Καί ἄρα εἶναι ἁρπακτικό, εἶναι ἕνα τέρας στίς πόρτες μας. Δέν λέω ὅτι αὔριο εἶναι ἡ σειρά τῆς Γαλλίας νά δεχθεῖ ἐπίθεση, ἀλλά ἐπί τέλους ἀποτελεῖ ἀπειλή γιά τούς Εὐρωπαίους καί δέν πρέπει νά εἴμαστε ἀφελεῖς».