Τί σηματαδοτεῖ ἡ ἐπίθεσις Ρωσσίας κατά Μεγάλης Βρεταννίας γιά δολιοφθορά στόν Nord Stream 1 – Ἡ ἀποχώρησις τῆς Μόσχας ἀπό τήν συμφωνία γιά τά σιτηρά καί οἱ «ἐχθροπραξίες» ΗΠΑ-Εὐρώπης γιά τίς ἐξαγωγές
ΑΠΟ τήν ἀρχή τοῦ πολέμου τῆς Οὐκρανίας μία μεγάλη πλειονότης ἀνθρώπων, τῶν ἡγετῶν σημαντικῶν χωρῶν περιλαμβανομένων, ἀπέφευγε νά ἀποδεχθεῖ τήν πραγματικότητα. Προτιμοῦσαν νά πιστεύουν αὐτά, πού ὅπως ἀπεδείχθη, ἦσαν οἱ εὐσεβεῖς πόθοι τους. Καί μόνον οἱ εὐσεβεῖς πόθοι τους. Στήν ἀρχή καί, εἰς πεῖσμα τῶν ἀναφορῶν ἀξιοπίστων ὑπηρεσιῶν πληροφοριῶν, ἐπέμεναν ὅτι οἱ Ρῶσσοι δέν θά εἰσέβαλαν τελικῶς στήν Οὐκρανία. Καί μετά ὅλοι περίμεναν πόλεμο ὀλίγων ἡμερῶν. Ὀλίγων ἑβδομάδων, ἔστω. Οἱ μέν ἐπίστευον ὅτι οἱ Ρῶσσοι θά ἐπεκρατοῦσαν ταχέως καί εὐκόλως καί οἱ δέ ὅτι ἡ εἰσβολή θά ἀπεκρούετο. Διεψεύσθησαν ὅλοι! Καί ἐνῶ διανύουμε τόν ἕνατο μῆνα τῆς εἰσβολῆς, τά σημεῖα πού δείχνουν ὅτι ὁ πόλεμος ἐπεκτείνεται, γίνονται ἐντονώτερα. Γενικῶς παραδεκτόν εἶναι πλέον ὅτι στήν Οὐκρανία τό ΝΑΤΟ διεξάγει πόλεμο «δι’ ἀντιπροσώπου». Δυτικῆς καί ρωσσικῆς προελεύσεως συστήματα ἀντιπαρατίθενται καί δοκιμάζονται. Οἱ δυνατότητες ὅμως τῶν ἐμπολέμων σταδιακῶς ἐξαντλοῦνται. Σέ τέτοιες περιπτώσεις μπορεῖ οἱ ἐμπλεκόμενες πλευρές νά λογικευθοῦν καί νά συνδιαλλαγοῦν, μπορεῖ ὅμως καί νά ἀφήσουν τόν πόλεμο νά ξεφύγει. Βρίθει δυστυχῶς τέτοιων παραδειγμάτων ἡ ἱστορία τοῦ κόσμου.
Ἔτσι καί τώρα, σέ μιά κρίσιμη καμπή τοῦ πολέμου τῆς Οὐκρανίας, ἔρχεται μία ἀλληλουχία γεγονότων νά δείξει, ὅτι ὁ κόσμος ὁλόκλητος, γιά μίαν ἀκόμη φορά, ὁδηγεῖται πρός τήν λάθος πλευρά τῆς ἱστορίας.
Τό πρῶτο στοιχεῖο εἶναι ὅτι στό παιγνίδι ἔχει μπεῖ καί ἡ παράμτερος τῶν πυρηνικῶν ὅπλων. Τακτικῶν ἤ μή. Ὁ Ρῶσσος Πρόεδρος Πούτιν ἀφήνει τόν κόσμο νά διερωτᾶται ἄν σκέπτεται στά σοβαρά αὐτό τό ἐνδεχόμενο ἤ ἄν «μπλοφάρει». Ἤδη ὅμως αὐτή ἡ συζήτησις συνιστᾶ μίαν ἰδιότυπη κλιμάκωση πού εὐλόγως προβληματίζει τήν παγκόσμια κοινή γνώμη.
Καί στά τακτικό πεδίο ὑπάρχουν ἐξελίξεις. Στήν πλέον σημαντική ἀπό αὐτές, ἡ Ρωσσία κατηγορεῖ Βρεταννούς κομμάντος γιά τό σαμποτάζ στόν ὑποθαλάσσιο ἀγωγό Nord Stream. Ἄν αὐτό ἐπιβεβαιωθεῖ, θά εἶναι ἡ πρώτη πολεμική ἐνέργεια μέ συμμετοχή ἀνδρῶν ἀπό μιά σημαντική χώρα τοῦ ΝΑΤΟ. Καί μάλιστα ἀπό μιά χώρα μέ πεῖρα εἰδικῶν ἐπιχειρήσεων καί μέ ἰδιαίτερα ἀποτελεσματικές δυνάμεις διεξαγωγῆς τους. Ἀπό πλευρᾶς Ἀτλαντικῆς Συμμαχίας θά ἦσαν οἱ πλέον ἀναδεδειγμένες γιά μία τέτοια ἐπιχείρηση δολιοφθαρᾶς. Ἡ Γαλλία θεωρεῖ τίς κατηγορίες αὐτές ἀβάσιμες.
Ταυτοχρόνως, πληροφορίες περί ρωσσικῶν ὑποκλοπῶν στίς ἐπικοινωνίες τῆς Λίζ Τράςς προσδίδουν μία νέα διάσταση στά δεδομένα. Τά σχετικά δημοσιεύματα δείχνουν μᾶλλον νά ἐκπορεύονται ἀπό ὑπονομευτικούς κύκλους στό δυτικό στρατόπεδο. Κύκλους πού θέλουν νά ἀποδίδουν ὅλα τά ἀρνητικά πού συμβαίνουν στούς Ρώσσους, ρίχνοντας ἔτσι «λάδι στήν φωτιά» τῶν ἀντιπαραθέσεων, ἀλλά καί συγκακλύπτοντας ἐνδεχομένως ἰδιαίτερους δικούς τους σχεδιασμούς εἰς βάρος τῶν ἐθνῶν τῆς Εὐρώπης.
Τήν ἴδια στιγμή, τά φάσμα τῶν ἐλλείψεων βασικῶν εἰδῶν διατροφῆς πλανᾶται πάλι ἐπάνω ἀπό τόν κόσμο, καθώς ἡ Ρωσσία ἀνεκοίνωσε ὅτι ἀναστέλλει τήν συμμετοχή της στήν συμφωνία πού ἐπετεύχθη τό καλοκαίρι μέ τήν μεσολάβηση τοῦ ΟΗΕ γιά τήν ἐξαγωγή σιτηρῶν ἀπό τά οὐκρανικά λιμάνια τῆς Μαύρης Θαλάσσης. Ἀφορμή ἦταν ἡ ἐπίθεσις στόν στόλο της στήν Κριμαία. Εἶναι ὅμως πιθανόν νά ἦταν ἁπλῶς μία πρόφασις γιά νά ἀσκήσει ἡ Μόσχα πίεση στόν ὑπόλοιπο κόσμο. Χωρίς τήν συμφωνία αὐτή, δηλαδή χωρίς τίς διά θαλάσσης μεταφορές σιτηρῶν, ἡ βοήθεια τήν ὁποία προσφέρει ἡ Πολωνία γιά σιδηροδρομικές μεταφορές εἶναι ἁπλῶς σταγόνα στόν ὠκεανό. «Σκανδαλώδη» χαρακτήρισε τήν ἀπόφαση αὐτή ὁ Τζό Μπάιντεν, προσερχόμενος προώρως στήν κάλπη τῶν ἐνδιαμέσων ἐκλογῶν, γιά τίς ὁποῖες ἡ ἐπιδείνωσις τοῦ πολέμου ἀποτελεῖ ἀρνητικό στοιχεῖο καί γιά τόν Πρόεδρο καί γιά τούς Δημοκρατικούς.
Καί σάν νά μήν ἔφθαναν αὐτά, τό μέτωπο στήν Δύση μόνον ἀρραγές δέν θά μποροῦσε νά χαρακτηρισθεῖ. Οἱ οἰκονομικές ἐπιπτώσεις τοῦ πολέμου πλήττουν τήν Εὐρώπη, ἡ ὁποία μετά τίς κυρώσεις πού ἀψυχολόγητα ἐβιάσθη νά ἐπιβάλλει στήν Ρωσσία, βλέπει τίς ΗΠΑ νά ἐπωφελοῦνται οἰκονομικῶς εἰς βάρος της. Καί δέν εἶναι σκόπιμο νά ἀπεραντολογήσουμε μέ τίς αὐξομειώσεις τῶν ἐπιτοκίων ἑκατέρωθεν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, τήν πτώση στά εὐρωπαϊκά χρηματιστήρια, τήν ἄνοδο στά ἀμερικανικά, καί τήν περαιτέρω ἰσχυροποίηση τοῦ δολλαρίου, τίς ἐπιπτώσεις τῆς ὁποίας πληρώνουν οἱ εὐρωπαϊκές ἀγορές, οἱ εὐρωπαϊκές εἰσαγωγές καί ἐν τέλει οἱ Εὐρωπαῖοι πολῖτες, πού ὑφίστανται τίς ἐπιπτώσεις τῶν ἀνατιμήσεων καί τῆς ἀκρίβειας.
