ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2025

Τέταρτος χρόνος ΣΥΡΙΖΑ οὐδεμία παραίτησις

Ἁγία Ζώνη, Μάνδρα, Μάτι καί ὁ νόμος τοῦ Μέρφυ

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ἐκλαμβάνει τήν παρότρυνση τῆς ἀντιπολιτεύσεως γιά τήν ὑποβολή παραιτήσεων ὑπουργῶν καί κομματικῶν ἀξιωματούχων γιά τήν ἐθνική τραγωδία τῆς Ἀνατολικῆς Ἀττικῆς ὡς …ὕποπτη ἐνέργεια. Ὡς ἐξαναγκασμό σέ ὁμολογία ἀναγνωρίσεως πολιτικῶν εὐθυνῶν. Ὡς … αὐθάδεια ἀπό τά κόμματα πού κυβέρνησαν τήν Ἑλλάδα γιά σαράντα χρόνια καί τώρα δέν δικαιοῦνται διά νά ὁμιλοῦν. Ἡ Ἀριστερά ἔχει ἀπαίτηση ἀπό ὅλους νά σωπάσουν μέχρι νά ἐκπαιδευθεῖ στήν διαχείριση τῶν κρίσεων ἀκόμη καί ἄν χρειασθεῖ νά βουλιάξει, νά καεῖ, νά καταστραφεῖ ἡ μισή χώρα δέκα φορές.

Πρόκειται χωρίς ἀμφιβολία γιά νέα δημόσια ἤθη. Ἤθη ξένα ἀκόμη καί πρός αὐτό τό παλαιό πολιτικό σύστημα, τό ὁποῖο παρά τά δεκάδες στραβά του καί τά ἑκατοντάδες ἀνάποδά του εἶχε ἄγραφους κανόνες πού ὁδηγοῦσαν τούς πολιτικούς σέ παραιτήσεις. Διανύουμε χωρίς νά ἔχουμε συμπληρώσει τόν τέταρτο χρόνο διακυβερνήσεως τῆς χώρας ἀπό τόν ΣΥΡΙΖΑ καί διαπιστώνουμε πώς δύο ἔννοιες εἶναι ἄγνωστες σέ αὐτό τό κόμμα. Ἡ πρώτη, «διαγραφή», εἶναι ἐσωτερική του ὑπόθεση. Ἀλλοίμονο στά κόμματα πού δέν διαθέτουν μηχανισμούς κυρώσεων γιά τά στελέχη του ὅταν αὐτά προσβάλλουν τόν κόσμο, ὅπως πολλές φορές ἔχουν κάνει μερικοί βουλευτές τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Ἀλλά ἐν πάση περιπτώσει, ἐσωτερική τους ὑπόθεσις εἶναι. Ἄς κάνουν ὅ,τι τούς φωτίσει ὁ Θεός πού πιστεύουν.

Ἡ δεύτερη ἔννοια μέ τήν ὁποία εἶναι «τσακωμένη» ἡ κυβέρνησις τῆς Ἀριστερᾶς εἶναι ἡ παραίτησις. Στό Μαξίμου καί στήν Κουμουνδούρου ἐπιδεικνύοντας ἀσύλληπτο πολιτικό ἐγωισμό θεωροῦν πώς ἄν κάποιος παραιτηθεῖ ἀπό τό ἀξίωμά του ὁμολογεῖ τήν ἀποτυχία, ἀναγνωρίζει εὐθύνες καί ρίχνει νερό στόν μύλο τῆς ἀντιπολιτεύσεως. Ἡ ὑποβολή τῆς παραιτήσεως, ὡστόσο, δέν ἀποτελεῖ πράξη προκειμένου νά μετριασθοῦν οἱ ἐντυπώσεις ἀπό ἕνα μεγάλο κυβερνητικό λάθος. Στήν πραγματικότητα ἀποτελεῖ πράξη σεβασμοῦ πρός τούς πολῖτες. Ἠθική ὑποχρέωση τοῦ πολιτικοῦ ἄν ἡ ἀποστολή πού τοῦ εἶχε ἀνατεθεῖ νά ἐκπληρώσει κρίνεται ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος ἀποτυχημένη.

Ἀνακαλώντας στήν μνήμη μας μείζονα ἀλλά καί ἐλάσσονα περιστατικά ὅπως:

– τό ναυάγιο τοῦ «Ἁγία Ζώνη» καί ἡ μόλυνσις τοῦ Σαρωνικοῦ

– οἱ πλημμύρες τῆς Μάνδρας

– οἱ καθυστερήσεις στήν χωροθέτηση ἐπενδύσεων ὅπως τό Ἑλληνικό

– ἡ ἀσέβεια πρός θρησκευτικά σύμβολα ὅπως ἡ ρῖψις τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας στά σκουπίδια ἀπό κρατικό ἀξιωματοῦχο

– ἡ θέσις μέλους τῆς Κυβερνήσεως πώς δέν πειράζει ἄν χάσουμε κανένα νησάκι

– οἱ φωτιές τῆς Ἀνατολικῆς Ἀττικῆς, σήμερα,

συμπεραίνουμε πώς ὅταν συνέβησαν, οἱ ὑπουργοί καί οἱ ἀξιωματοῦχοι πού πρωταγωνίστησαν σέ αὐτές δέν μποροῦσαν νά σταθοῦν. Ἦταν ἠθικά ἔκθετοι ἀκόμη καί ἄν ἡ εὐθύνη τους ἦταν ἁπλῶς ἀντικειμενική. Καί ὅμως! Οὐδείς ἐξ αὐτῶν ἔνοιωσε τήν ἀνάγκη ποτέ, γιά συμβολικούς λόγους ἔστω, νά δηλώσει πώς ἡ παραίτησίς του τίθεται στήν διάθεση τοῦ Πρωθυπουργοῦ. Οὐδείς. Ἅπαντες ἐρωτευμένοι μέ τήν καρέκλα τους. Ἅπαντες βιδωμένοι σέ αὐτήν.

Πρόκειται γιά συμπεριφορές ξένες πρός τά εὐρωπαϊκά ἤθη. Ἀλλά καί πρός τά ἑλληνικά. Πρός τά εὐρωπαϊκά διότι –θυμίζουμε– ἡ Πρωθυπουργός τῆς Μεγάλης Βρεταννίας Τερέζα Μαίη ζήτησε πέρυσι δημοσίως συγγνώμη γιά τήν καταστροφική πυρκαϊά σέ πολυκατοικία, σέ προάστιο τοῦ Λονδίνου, καί καρατόμησε χωρίς δεύτερη σκέψη τούς ὑπευθύνους τῆς τραγωδίας. Πρός τά εὐρωπαϊκά ἤθη διότι –θυμίζουμε– ὑπουργός τῆς κυβερνήσεως τῆς Πορτογαλίας ὑπέβαλε παραίτηση πέρυσι γιά τούς θανάτους τῶν περυσινῶν καταστροφικῶν πυρκαϊῶν. Μά καί πρός τά ἑλληνικά ἤθη, γιατί τά ἐπωνομαζόμενα παλαιά κόμματα εἶχαν ὑπουργούς πού διέθεταν τσίπα. Καί ἄν αἰσθάνονταν ὅτι πράξεις ἤ παραλείψεις τους εὑρίσκοντο μακρυά ἀπό τό δημόσιο αἴσθημα, παραιτοῦντο χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ὁ ΣΥΡΙΖΑ μέ τήν ἐξαίρεση τῆς ἀναπληρώτριας ὑπουργοῦ ἐπιδοτήσεως ἐνοικίου Ράνιας Ἀντωνοπούλου πού ἀπεφάσισε νά παραιτηθεῖ κατόπιν διακριτικῆς ὑποδείξεως –γιά νά ἀνασταλεῖ ὅμως ἡ κύρωσις μέ τόν διορισμό της σέ ἐπίζηλο θέση στόν ΟΟΣΑ, δέν ἔχει νά ἐπιδείξει μέχρι στιγμῆς καμμία πράξη συμμορφώσεως πρός τό λαϊκό αἴσθημα. Οἱ καρέκλες, καρέκλες! Δυστυχῶς, γι’ αὐτούς, ἐκεῖ στό Μαξίμου, αὐτό τό καλοκαίρι ἰσχύει ὁ νόμος τοῦ Μέρφυ: Μέ παραιτήσεις ἤ χωρίς, μέ ἀνασχηματισμό ἤ χωρίς, ἄν εἶναι νά πάει κάτι στραβά, θά πάει. Ἄς κοιτάξουν προσεκτικά τά βουλιαγμένα αὐτοκίνητα στήν ὑπαίθρια λίμνη τοῦ Ἀμαρουσίου καί θά καταλάβουν. Ὅλα κοιτοῦν πρός τόν «βυθό».

Ειδήσεις / Άρθρα

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἐνοχλεῖται ἀπό τίς ὑποδείξεις τοῦ Προέδρου

Εφημερίς Εστία
Αἰχμές πρός τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης: «Καλό εἶναι νά μένει ἔξω ἀπό τίς πολιτικές συζητήσεις τό ὄνομά του» – Παράπονα Μητσοτάκη γιά τίς δημοσκοπήσεις γιατί «μετροῦν κόμματα πού δέν ὑπάρχουν» – Στό στόχαστρό του καί ὁ Εὐ. Βενιζέλος γιά τήν «μή κυβερνήσιμη χώρα»

Ὁ πλησίον

Μανώλης Κοττάκης
Μέ Αφορμή τόν θάνατο τοῦ Διονύση Σαββόπουλου εἰσηγοῦμαι μιά ἄσκηση πρός ἐπίλυση μέ τήν βοήθεια μιᾶς ἐκπληκτικῆς ἀνθρώπινης αἴσθησης πού δέν ἔχει ἡ ΑΙ: τῆς φαντασίας! Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν μουσική ὅλων τῶν μεγάλων συνθετῶν τῆς ἐποχῆς μας, ποιά ἀνθρώπινη χειρονομία θά ἐπιλέγαμε γιά νά τήν συμβολίσουμε; Ἐναλλακτικά, μέ ποιά εἰκόνα θά τήν ταυτίζαμε; Γιά ὅσο σκέπτεστε τίς ἀπαντήσεις σας, εἰσφέρω ὡς τροφή γιά σκέψη τίς δικές μου. Θά ταύτιζα τόν Μίκη μέ μιά ὑψωμένη γροθιά. Αὐτός ἦταν ὁ Θεοδωράκης, αὐτή καί ἡ Μεταπολίτευση. Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι. Τόν Μάνο μέ μιά μεγάλη ἀγκαλιά. Τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς πολιτικῆς συμπεριλήψεως. Τόν Μαρκόπουλο μέ τίς ρίζες. Ἦταν ὁ σκαπανεύς τους. Τόν Ξαρχάκο μέ τό σῆμα τῆς νίκης ἀπέναντι στό ἄδικο. Καί τόν Νιόνιο μέ ἕναν κύκλο. Τόν κύκλο τοῦ «ὅλοι μαζί». Πῶς ἀγκαλιάζονται καί χορεύουν οἱ παῖκτες τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ μετά ἀπό κάθε νίκη; Αὐτό. Αὐτός ἦταν ὁ Σαββόπουλος. Ἡ ἑλληνική χαρά κλεισμένη σέ κύκλο. Ὅλους ὅμως τούς μεγάλους μας τούς ἑνώνει μιά λεπτή νοητή γραμμή, ἡ ὁποία λείπει σήμερα κατά βάση ἀπό τόν δημόσιο βίο. Ἡ γραμμή τῆς Ἑλληνικότητας. Πολλούς ἐξ αὐτῶν τούς ἑνώνει καί τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπηρέασε τό ἔργο τους. Ὁ ἀριστερός Θεοδωράκης ἐκτόξευσε τό […]

Ἡ Ντόρα προτείνει τήν ἐπαναφορά τοῦ Συμβουλίου Δημοκρατίας!

Εφημερίς Εστία
Σέ μιάν ἀπροσδόκητη ἐξέλιξη, ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη πρότεινε νά καθήσουν στό ἴδιο τραπέζι οἱ πρώην Πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλῆς, Γιῶργος Παπανδρέου, Ἀλέξης Τσίπρας καί Ἀντώνης Σαμαρᾶς, καθώς καί ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος, προκειμένου νά ὑπάρξει ἐθνική συνεννόησις γιά τά ζητήματα πού ἀφοροῦν στήν ἐξωτερική πολιτικῆς τῆς χώρας σέ σχέση μέ τήν Τουρκία. Καί τοῦτο ἐνῶ κατ’ ἐπανάληψιν ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ἔχει δηλώσει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει τήν ἀποκλειστική εὐθύνη τῆς διακυβερνήσεως καί τῆς χαράξεως τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Ἡ πρότασις αὐτή τῆς κ. Μπακογιάννη συνιστᾶ ἐπαναφορά, ἔστω καί ἄτυπη, τοῦ Συμβουλίου τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο προεβλέπετο ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ 1975 καί κατηργήθη μέ τήν συνταγματική ἀναθεώρηση τοῦ 1986, κατά τήν ὁποία ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κατέστη ἀποκλειστικῶς τελετουργικός, μέ τό σύνολον τῶν ἁρμοδιοτήτων νά περιέρχονται στόν Πρωθυπουργό. Στό Συμβούλιο τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο συγκαλοῦσε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, μετεῖχαν, πέραν τοῦ ἐν ἐνεργείᾳ Πρωθυπουργοῦ, οἱ διατελέσαντες Πρωθυπουργοί, καθώς καί οἱ διατελέσαντες Πρόεδροι τῆς Δημοκρατίας. Τό Συμβούλιο αὐτό ἐλάχιστες φορές εἶχε συγκληθεῖ καί προεβλέπετο νά λειτουργεῖ συμβουλευτικῶς γιά πράξεις ρυθμίσεως τοῦ πολιτεύματος, μέ πρώτη προτεραιότητα τήν σύγκλιση τῶν ἀπόψεων ὅλων τῶν συμμετεχόντων. Τό πνεῦμα τῆς προτάσεως τώρα εἶναι πολύ διαφορετικό καί φαίνεται ὅτι στήν βάση της ὑπάρχει ὁ φόβος γιά τήν […]

Ἆσμα ἡρωικό καί πένθιμο γιά τόν Διονύσιο μελωδό

Δημήτρης Καπράνος
Ἦταν ἕνα «μουσικό πρωινό» τοῦ Νίκου Μαστοράκη, νομίζω τό ’65.

Σάββατον 23 Ὀκτωβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ H ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΟΤ