Ὁ Τσακαλῶτος «προσχωρεῖ» στό κόμμα Βαρουφάκη

ΤΟ ΓΝΩΜΙΚΟ, «τό μάθημα ἔγινε πάθημα», φαίνεται ὅτι δέν τό γνωρίζουν στόν ΣΥΡΙΖΑ, ἀφοῦ ἐν ἔτει 2023 ἐπαναφέρουν προτάσεις πού παρ’ ὀλίγον νά στοιχίσουν ἀνεπανόρθωτα στήν χώρα τήν ἐποχή πού κινδυνεύαμε, μέ ἔξοδο ἀπό τό εὐρώ καί ὁλοκληρωτική οἰκονομική καταστροφή.

Ἡ ὁμάς «53+» μέ κορυφαῖα στελέχη τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ὅπως οἱ κ.κ. Τσακαλῶτος, Φωτίου, Ψυχογιός, Ξανθός καί Κατριβάνου, πρότεινε μεταξύ ἄλλων τήν εἰσαγωγή τοπικῶν, παραλλήλων νομισμάτων ἕως τήν ἐπανακρατικοποίηση τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης! Ἡ πρότασις ἔλαβε ἐπίσημο χαρακτῆρα, ἐδημοσιεύθη σέ ἱστοσελίδες καί σέ ἐφημερίδες, ἀλλά τελικῶς δέν περιελήφθη στό κυβερνητικό πρόγραμμα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Ἔκαναν προτάσεις ἀκόμη καί γιά τό μεταναστευτικό καί ἀποδεικνύεται ὅτι πολλά πολιτικά στελέχη δέν ἔχουν λάβει μαθήματα ἀπό τήν πρόσφατη ἱστορία. Φθάνουν κάποια στελέχη τοῦ ΣΥΡΙΖΑ νά προτείνουν ὅτι ἡ Τουρκία πρέπει νά ἀποχαρακτηρισθεῖ ὡς «ἀσφαλής χώρα» καί οἱ μετανάστες νά παραμένουν μόνιμα στά ἑλληνικά νησιά!

Ἡ ἔκδοσις παραλλήλου νομίσματος συνδέεται μέ ἐπαναδιαπραγμάτευση γιά τήν μείωση τοῦ δημόσιου χρέους, τήν διαγραφή χρεῶν καί τήν χρηματοδότηση τῆς περιφερειακῆς ἀναπτύξεως. «Τό δημόσιο χρέος θά ἀποτελέσει ἀντικείμενο διαπραγμάτευσης μέ σκοπό τή μείωσή του. Ἡ αὔξηση τῆς φορολόγησης ὑψηλῶν εἰσοδημάτων θά ἀποτελέσει μιά πηγή πόρων γιά τή χρηματοδότηση δημόσιων καί κοινωνικῶν πολιτικῶν. Τά χρέη τῶν μικρομεσαίων ἐπιχειρήσεων θά μειωθοῦν καί ἡ βιωσιμότητά τους θά ἐξετάζεται καί θά διαμορφώνεται στό πλαίσιο τοῦ τοπικοῦ ἀναπτυξιακοῦ σχεδιασμοῦ. Σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τή χρηματοδότηση τῆς περιφερειακῆς ἀνάπτυξης σέ ὅλους τούς τομεῖς, θά υἱοθετηθεῖ ἡ χρησιμοποίηση τοπικῶν μέσων πληρωμῆς (τοπικά, συμπληρωματικά νομίσματα), ἔτσι ὥστε νά καλυφθοῦν τά κενά διαθέσιμων τραπεζικῶν χρηματοδοτήσεων, γιά τήν αὔξηση τῆς παραγωγῆς ἀγαθῶν, τίς νέες ὑποδομές παραγωγῆς ἠλεκτρισμοῦ καί προστασίας ἀπό ἀκραῖα φαινόμενα καί τήν προσφορά κοινωνικῶν ὑπηρεσιῶν» ἀναφέρει χαρακτηριστικά ἡ πρότασις τῶν «53+» πού μόνο δυσάρεστες ἀναμνήσεις μᾶς φέρνει.

Ὁ ρόλος τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης εἶναι ἐξ ἴσου σημαντικός στήν δημιουργία ἑνός δημοσίου πυλῶνος στό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Δέν πρόκειται γιά κρατικοποίηση ἀλλά γιά «ἄσκηση δικαιώματος». «Μέ δεδομένη λοιπόν τήν ὀλιγοπωλιακή μορφή ἀγορᾶς πού ἐπικράτησε στό ἑλληνικό τραπεζικό σύστημα, εἶναι προφανής πλέον ἡ ἀνάγκη μιᾶς “δημόσιας παρουσίας” στό ἑλληνικό τραπεζικό σύστημα, ἡ ὁποία θά ἀποτρέψει τίς ὑφιστάμενες “τιμολογιακές” καί λοιπές “συντρέχουσες πρακτικές”. Κατά συνέπεια, ἡ συγκρότηση ἑνός “δημόσιου πυλῶνα” στό χρηματοπιστωτικό σύστημα τῆς χώρας ἀποτελεῖ κυρίαρχο ζητούμενο. Διευκρινίζεται ὅτι δέν πρόκειται γιά κρατικοποίηση, ἁπλά γίνεται “ἄσκηση δικαιώματος”» ἀναφέρεται χαρακτηριστικά στήν πρόταση. Οἱ ἀλλαγές στήν μεταναστευτική πολιτικῆς ἐξ ἴσου ρηξικέλευθες. Πρέπει νά καταργηθοῦν οἱ κλειστές δομές στά νησιά, γιατί λειτουργοῦν ὡς φυλακές καί νά δημιουργηθοῦν μικρές ἀνοικτές δομές μέ κανόνες λειτουργίας, ὅπου θά ἐπισπευσθοῦν οἱ διαδικασίες ταυτοποιήσεως καί ἀπονομῆς ἀσύλου. Οἱ μετανάστες πρέπει ὅλοι νά μεταφερθοῦν στήν ἐνδοχώρα καί ἀπό ἐκεῖ νά μετεγκατασταθοῦν σέ χῶρες τῆς Εὐρώπης.

Ειδήσεις / Άρθρα

Παραβάσεις στίς δημόσιες συμβάσεις ἐνετόπισε τό Ἐλεγκτικό Συνέδριο

Εφημερίς Εστία
Γκρίζες ζῶνες στίς δημόσιες συμβάσεις καταγράφει τό Ἐλεγκτικό Συνέδριο, ὅπως προκύπτει ἀπό τούς ἐλέγχους πού ἐπραγματοποίησε σημειώνοντας διάφορες παραβάσεις.

Τότε πού ἀρχίζαμε νά καταλαβαίνουμε…

Δημήτρης Καπράνος
Διαβάζω ὅτι «θά γίνουν διάφορα» στήν παρέλαση τῆς 28ης Ὀκτωβρίου καί ἀναπολῶ.

Σάββατον 23 Ὀκτωβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΕΟΙ ΣΥΜΜΟΡΙΤΑΙ

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἐνοχλεῖται ἀπό τίς ὑποδείξεις τοῦ Προέδρου

Εφημερίς Εστία
Αἰχμές πρός τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης: «Καλό εἶναι νά μένει ἔξω ἀπό τίς πολιτικές συζητήσεις τό ὄνομά του» – Παράπονα Μητσοτάκη γιά τίς δημοσκοπήσεις γιατί «μετροῦν κόμματα πού δέν ὑπάρχουν» – Στό στόχαστρό του καί ὁ Εὐ. Βενιζέλος γιά τήν «μή κυβερνήσιμη χώρα»

Ὁ πλησίον

Μανώλης Κοττάκης
Μέ Αφορμή τόν θάνατο τοῦ Διονύση Σαββόπουλου εἰσηγοῦμαι μιά ἄσκηση πρός ἐπίλυση μέ τήν βοήθεια μιᾶς ἐκπληκτικῆς ἀνθρώπινης αἴσθησης πού δέν ἔχει ἡ ΑΙ: τῆς φαντασίας! Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν μουσική ὅλων τῶν μεγάλων συνθετῶν τῆς ἐποχῆς μας, ποιά ἀνθρώπινη χειρονομία θά ἐπιλέγαμε γιά νά τήν συμβολίσουμε; Ἐναλλακτικά, μέ ποιά εἰκόνα θά τήν ταυτίζαμε; Γιά ὅσο σκέπτεστε τίς ἀπαντήσεις σας, εἰσφέρω ὡς τροφή γιά σκέψη τίς δικές μου. Θά ταύτιζα τόν Μίκη μέ μιά ὑψωμένη γροθιά. Αὐτός ἦταν ὁ Θεοδωράκης, αὐτή καί ἡ Μεταπολίτευση. Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι. Τόν Μάνο μέ μιά μεγάλη ἀγκαλιά. Τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς πολιτικῆς συμπεριλήψεως. Τόν Μαρκόπουλο μέ τίς ρίζες. Ἦταν ὁ σκαπανεύς τους. Τόν Ξαρχάκο μέ τό σῆμα τῆς νίκης ἀπέναντι στό ἄδικο. Καί τόν Νιόνιο μέ ἕναν κύκλο. Τόν κύκλο τοῦ «ὅλοι μαζί». Πῶς ἀγκαλιάζονται καί χορεύουν οἱ παῖκτες τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ μετά ἀπό κάθε νίκη; Αὐτό. Αὐτός ἦταν ὁ Σαββόπουλος. Ἡ ἑλληνική χαρά κλεισμένη σέ κύκλο. Ὅλους ὅμως τούς μεγάλους μας τούς ἑνώνει μιά λεπτή νοητή γραμμή, ἡ ὁποία λείπει σήμερα κατά βάση ἀπό τόν δημόσιο βίο. Ἡ γραμμή τῆς Ἑλληνικότητας. Πολλούς ἐξ αὐτῶν τούς ἑνώνει καί τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπηρέασε τό ἔργο τους. Ὁ ἀριστερός Θεοδωράκης ἐκτόξευσε τό […]