Οὐδέποτε πίστεψα ὅτι «οἱ Γερμανοί εἶναι φίλοι μας»
Συμπαθέστατος ἦταν ὁ Δῆμος Σταρένιος, μποροῦσε νά μᾶς πείσει γιά πολλά, ἀλλά τήν συγκεκριμένη «ἀτάκα» του δέν τήν «χώνεψε» κανείς… Ὄχι πώς ἔχω κάποια προκατάληψη (πού ἔχω, δηλαδή) ἀλλά, πῶς νά τό κάνουμε, «δέν μᾶς πᾶνε» οἱ Γερμανοί, εἴμαστε πολύ μακρυά στήν νοοτροπία καί στήν ψυχοσύνθεση.
Πολλούς Ἕλληνες φίλους ἔχω στήν Γερμανία, Ἕλληνες πού ζοῦν ἐκεῖ ἀπό τήν δεκαετία τοῦ ’50 καί τοῦ ’60, ἀλλά καί κάποιους ἄλλους πού βρέθηκαν ἐκεῖ τήν τελευταία εἰκοσαετία. Ὅλοι τους μοῦ ἔχουν τονίσει ὅτι οἱ Γερμανοί –πλήν τῶν ἐξαιρέσεων, φυσικά– μᾶς θεωροῦν φυγόπονους καί ὀπισθοδρομικούς.
Φαίνεται, ὅμως, ὅτι τά τελευταῖα χρόνια οἱ Γερμανοί ἔχουν ἀποκτήσει ἄλλες συνήθεις καί ἔχουν στρέψει ἀλλοῦ τό «πολιτισμικό» τους ἐνδιαφέρον. Ὅπως γράφει ἡ βρεταννική ἐφημερίδα «The Sun», οἱ Γερμανοί ἔχουν πάθει «ψύχωση» μέ τήν «πορνογραφία τῶν προσφύγων»! Ὅπως ἀναφέρει δέ τό σχετικό ρεπορτάζ, ἀπό τό 2015 πού ἡ καγκελλάριος Ἄγγελα Μέρκελ υἱοθέτησε τήν πολιτική «ἀνοικτῶν θυρῶν», ἐπιτρέποντας σέ ἕνα ἑκατομμύριο πρόσφυγες νά περάσουν στό γερμανικό ἔδαφος καί προκαλῶντας μεταναστευτική κρίση στήν Εὐρώπη, τό σεξουαλικό αὐτό φετίχ τῶν Γερμανῶν ἐκτοξεύτηκε στά ὕψη, ὅπως ἀναφέρει ἡ ἐφημερίδα. Ὁ ρεπόρτερ μᾶς πληροφορεῖ ἐπίσης ὅτι ἔχουν δημιουργηθεῖ στήν Γερμανία στούντιο ἐρωτικῶν ταινιῶν, τά ὁποῖα ἀσχολοῦνται ἀποκλειστικά μέ τήν «πορνογραφία τῶν προσφύγων» καί τήν «πορνογραφία τοῦ χιτζάμπ»! Οἱ ἀναζητήσεις τῆς Google γιά τίς δύο κατηγορίες ἔχουν χτυπήσει «κόκκινο» τά τελευταῖα τέσσερα χρόνια, ἐνῶ οἱ δημοφιλεῖς ἱστότοποι πού ἀσχολοῦνται μέ σεξουαλικές φαντασίες ἀπαριθμοῦν ἑκατοντάδες σχετικά βίντεο. Κάποιοι δέ εἰδικοί πού ἐρωτήθηκαν τόνισαν ὅτι «οἱ Γερμανοί θέλουν νά βλέπουν τόν ταλαιπωρημένο μετανάστη περισσότερο ταπεινωμένο». Στίς πορνογραφικές ταινίες τῶν προσφύγων οἱ περισσότερες δείχνουν ἠθοποιούς ἀπό τήν Μέση Ἀνατολή πού νά εἶναι ὑπόδουλοι λευκῶν ἀρσενικῶν. «Ὁρισμένες ἀπό τίς ταινίες εἶναι στήν ἀραβική γλῶσσα. Αὐτό θεωρεῖται ὡς μία ἀκόμη προσπάθεια νά παρουσιαστοῦν οἱ μετανάστες ὡς μυστηριώδη ἀντικείμενα σεξουαλικοῦ πόθου» ἀναφέρει τό βρεταννικό δημοσίευμα.
Ὁ Γερμανός ἀνθρωπολόγος Γιάκομπ Παστέτερ μιλῶντας στό δίκτυο «Info Migrants» ἀνέφερε ὅτι «ἡ σεξουαλικότητα εἶναι ἕνα μέσο γιά νά ἐξοικειωθεῖ κανείς μέ πράγματα πού τοῦ εἶναι ξένα… Οἱ ἄνθρωποι θέλουν νά βιώσουν τουλάχιστον μία στοιχειώδη σχέση μεταξύ τῶν σεξουαλικῶν πράξεων πού βλέπουν καί τῶν θεμάτων τῆς καθημερινῆς ζωῆς, ὅπως συμβαίνει μέ τήν πορνογραφία τῶν προσφύγων. Γιά τόν λόγο αὐτόν καί τό πορνό τῶν προσφύγων γίνεται ὁλοένα καί πιό διαδεδομένο στή Γερμανία. Τό περιεχόμενο εἶναι συνήθως ἰδιαίτερα ὑποτιμητικό γιά τίς γυναῖκες, ὅπου ἐμφανίζονται νά ὑφίστανται σεξουαλική κακοποίηση γιά λίγα χρήματα ἤ ἐπειδή δέν ἔχουν τή δύναμη νά ἀρνηθοῦν νά ὑποκύψουν στίς ἐπιταγές τοῦ ἄνδρα-Εὐρωπαίου» γράφει τό βρεταννικό ταμπλόιντ. Δέν ξέρω ἄν αὐτά πού γράφει ἡ βρεταννική ἐφημερίδα ἔχουν βάση, ἀλλά ὅλο καί κάποιος καπνός θά ὑπάρχει. Κι ἄν ψάξουμε στά ἀρχεῖα τῶν ταινιῶν πού γυρίζονταν στήν Γερμανία, κάποιες παλαιότερες ἐποχές μέ θέμα τήν ὑπεροχή τῶν Γερμανῶν ἔναντι τῶν «παρακατιανῶν», μᾶλλον ὑπάρχει καί φωτιά. Διατί νά τό κρύψωμεν ἄλλωστε…
