Τό μεγάλο τσουκάλι τῆς Βρεταννικῆς Κοινοπολιτείας

Ἰνδικῆς καταγωγῆς, λοιπόν, ὁ νέος πρωθυπουργός τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου

Καί λοιπόν; Ἀπό τήν Κοινοπολιτεία προέρχεται, ὁπότε, ὅλα εἶναι μιά χαρά! Θά μποροῦσε νά εἶναι πακιστανικῆς καταγωγῆς, νά προέρχεται ἀπό τίς Μαλβίνες (Φώκλαντς), νά εἶναι Μαλτέζος, Γιβλαρταριανός, Αὐστραλός, Νεοζηλανδός ἤ Κύπριος. Ἡ Κοινοπολιτεία εἶναι ἕνα πολύ μεγάλο τσουκάλι, πού χωράει τούς πάντες!

Ἀπό τίς ἀρχές τοῦ ’60, πού ἡ οἰκογένειά μας ἀπέκτησε πρόσβαση στό Ἡνωμένο Βασίλειο, ὅπου τά τέσσερα ἀπό τά πέντε παιδιά τοῦ γιατροῦ παρέμειναν τελικά καί ζοῦν ἐκεῖ (μόνος πιστός στόν τόπο –ἄς ὄψεται ὁ ἔρως– ὁ ὑποφαινόμενος), παρατηροῦσα μέ περιέργεια τούς ξένους στήν Ἀγγλία.

Κι ὅταν ἐξέφραζα ἀπορία γιά τό πῶς ἡ Ἀγγλία ἔχει τόσους πολλούς τουρίστες, μάθαινα –μέ ἔκπληξη– ὅτι ἐπρόκειτο γιά ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι προέρχονταν ἀπό τήν Κοινοπολιτεία.

Ἀργότερα, ὅταν ὁ μεγαλύτερος ἀδελφός πῆγε στό Πανεπιστήμιο, διαπίστωσα ὅτι ἡ Ἀγγλία ἦταν –ἀπό τότε– μία πολυπολιτισμική χώρα. Καί οὐδεμία ἐντύπωση μοῦ προκαλοῦσαν πλέον τά σαρίκια καί οἱ μαντῆλες πού αὐξάνονταν συνεχῶς. Θυμᾶμαι ἀκόμη τίς φασαρίες πού δημιουργοῦσε ὁ Ταρίκ Ἀλῆ, τόν ὁποῖο ὁ θεῖος μου, παλιό στέλεχος τοῦ ἐνδόξου βρεταννικοῦ Στρατοῦ, δηλαδή τῆς σιδηρᾶς χειρός τῆς βρεταννικῆς ἀποικιοκρατίας, ἀποκαλοῦσε «βρωμο-Πακιστανό».

Βεβαίως, ὁ θεῖος μου ἀπέθανε ὡς ἕνας πρώην στρατιωτικός ἐνῶ ἄν χτυπήσεις τό ὄνομα τοῦ Ταρίκ Ἀλῆ στήν «Βικιπαίδεια» θά δεῖς τό ἀκόλουθο λῆμμα: «Ὁ Tariq Ali εἶναι Πακιστανο-Βρετανός πολιτικός, ἀκτιβιστής, συγγραφέας, δημοσιογράφος, ἱστορικός, σκηνοθέτης καί δημόσιος διανοούμενος. Εἶναι μέλος τῆς συντακτικῆς ἐπιτροπῆς τῶν “New Left Review” καί “Sin Permiso” καί συνεισφέρει στό “The Guardian”, τό “Counter Punch” καί τό “London Review of Books”»!

Ἀργότερα, ὅταν ὁ μικρός ἀδελφός μου (καθηγητής στό Πανεπιστήμιο τοῦ Σέφιλντ) παντρεύτηκε μέ ὀρθόδοξο γάμο στήν Ἑλλάδα τήν Περσίδα ἀγαπημένη του, κουμπάρος τους ἦταν ὁ καλύτερος φίλος τοῦ γαμπροῦ, πού ἦταν Κινέζος! Καί φυσικά ὅλοι εἶχαν βρεταννικό διαβατήριο καί ὑπηκοότητα!

Γιά ποιό πρᾶγμα συζητᾶμε, λοιπόν; Βρεταννός εἶναι «καί μέ τήν βούλα» ὁ Ρίσι Σούνακ. Ἄσε πού εἶναι καί δισεκατομμυριοῦχος! Κάποιοι φίλοι φρίττουν ἐπειδή ὁ νέος πρωθυπουργός τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου δέν εἶναι χριστιανός, ἀλλά ἰνδουιστής. Κι αὐτό εἶναι πλέον ξεπερασμένο, ἀπό πολλά χρόνια, στήν χώρα τοῦ Καρόλου, ὁ ὁποῖος εἶναι –ex officio– ἡγέτης τῆς Ἀγλλικανικῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά, κατά πολλούς, εἶναι «κρυπτορθόδοξος»!

Οὐδεμία ἀπορία, λοιπόν, γιά τόν Ἰνδό καί Ινδουϊστή Ρίσι Σούνακ. Ἀπό πολλῶν ἐτῶν, οἱ Βρεταννοί (μέ ἐξαίρεση τούς Σκώτους καί τούς Ἰρλανδούς) ἔχουν χαλαρώσει πολύ τήν σχέση τους μέ τήν θρησκεία. «Πιστοί» παραμένουν οἱ ἰνδουιστές, οἱ μουσουλμάνοι καί οἱ μετανάστες Χριστιανοί. Δέν εἶναι λίγοι οἱ ναοί στήν Ἀγγλία, πού ἔχουν ἀλλάξει χρήση καί φιλοξενοῦν μέχρι καί …ντισκοτέκ!

Μπορεῖ, λοιπόν, γιά ἐμᾶς, ὁ Ἰνδός πρωθυπουργός νά εἶναι περίεργο, ἀλλά γιά τούς Ἄγγλους δέν εἶναι!

Χθές, ἤμουν μέ στέλεχος τῆς Ὑπάτης Ἁρμοστείας τοῦ ΟΗΕ στήν Ἑλλάδα. «Πόσοι εἶναι οἱ μετανάστες στήν Ἑλλάδα;» ρώτησα. «Περίπου 60.000» μοῦ ἀπάντησε. «Μέ κοροϊδεύεις;» εἶπα γελῶντας. «Ἀναφέρομαι στούς ἐπίσημα καταγεγραμμένους» μοῦ εἶπε. Χρόνια μας πολλά!

Απόψεις

Ἀμερικανικό μονοπώλιο στό ἀέριο μέ λουκέτο στόν ἀγωγό TAP!

Εφημερίς Εστία
Οἱ ἀρχιτέκτονες τοῦ καπιταλισμοῦ καταργοῦν τόν ἐλεύθερο ἀνταγωνισμό – Σταματᾶ ὁ ἐφοδιασμός μας καί μέ ἀζέρικο ἀέριο (πλήν τοῦ ρωσσικοῦ) ἀπό τόν ἀγωγό πού κατασκευάσθηκε τό 2014 ἐπί Κυβερνήσεως Σαμαρᾶ 10 δισ. κυβικά μέτρα φυσικό ἀέριο ἡ χωρητικότης του, μέ δυνατότητα διπλασιασμοῦ

Στόν ἀστερισμό τοῦ ἀσήμαντου

Μανώλης Κοττάκης
Ἡ Ἑλλάς φλυαρεῖ: Ἐπιφανειακός λόγος, παραπολιτική ρηχότης, πλεονασμός εἰκόνας καί πόζας, ἀπουσία κεντρικοῦ μηνύματος γιά τό μέλλον

Δριμεῖα ἐπίθεσις κατά Γκίλφοϋλ ἀπό τήν πρεσβεία τῆς Κίνας γιά τόν Πειραιᾶ

Εφημερίς Εστία
Οχι μόνο δέν ἔμεινε ἀναπάντητη ἡ προτροπή τῆς πρέσβεως τῶν ΗΠΑ στήν Ἀθήνα πρός Κίνα νά πουλήσει τό λιμάνι τοῦ Πειραιῶς, ἀλλά ἡ ἀνακοίνωσις τῆς κινεζικῆς πρεσβείας παραπέμπει σέ ψυχροπολεμικό κλῖμα καί ἐπιτείνει τίς ἤδη τεταμένες σχέσεις τῶν δύο χωρῶν μέ ἐπίκεντρο τήν Ἑλλάδα.

Δέν εἶναι δεδομένη ἡ δημοκρατία

Δημήτρης Καπράνος
Τώρα πού πέρασαν οἱ μέρες τῆς ἐντάσεως καί τῶν γεγονότων, ἄς μιλήσουμε γιά ἐκεῖνες τίς στιγμές πού εἴχαμε τήν τύχη νά ζήσουμε καί πού δέν ξεχνᾶμε ποτέ.

Σάββατον, 20 Νοεμβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ Η ΜΑΣΤΙΞ