Τίποτε δεν θα είναι όπως ήταν πριν…

Δεν είχα ύπνο προχθές. Έχουν αλλάξει οι βιορυθμοί, έχει ξεχαρβαλωθεί το βιολογικό μας ρολόι. Λέμε «είμαστε καλά» αλλά δεν είμαστε

Όχι ότι μας κακοπέφτει το σπίτι (αν είναι δυνατόν, να παραπονιέσαι που έχεις κάπου να μένεις με όλες τια ανέσεις όταν άλλοι δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα) αλλά, βρε αδελφέ, όταν αλλάζεις εντελώς τον τρόπο ζωής και όταν έχεις υπερβεί τα δεύτερα «ήντα» είναι φυσικό να εκδηλώνονται κάποιες παρενέργειες…

Κάθισα, λοιπόν, περασμένα μεσάνυχτα, στον υπολογιστή και περιηγήθηκα σε γνωστή πλατφόρμα προβολής ταινιών και «σειρών».
Δεν ξέρω πώς μου ήλθε και σταμάτησε στον «Τζόκερ». Το είχα δει το φιλμ, αλλά υπό άλλες συνθήκες. Σε έναν άνετο κινηματογράφο, με φίλους δίπλα μου, με τον ήχο διαφορετικό, με την οθόνη τεράστια… Τώρα ήταν όλα διαφορετικά. Ησυχία νεκρική, απαγόρευση κυκλοφορίας, θανάσιμη απειλή στους δρόμους και στον αέρα. Θα έλεγε κανείς ότι η φανταστική «Γκόθαμ»-γιατί όχι η σημερινή Νέα Υοόρκη;- ήταν μια πόλη πολύ κοντινή μας πλέον και όχι όπως ήταν όταν πρωτοείδαμε την ταινία.
Και ο πρωταγωνιστής, του οποίου την ερμηνεία είχα θαυμάσει στον κινηματογράφο, δεν μου ήταν πλέον τόσο συμπαθής. Ίσως και να με τρόμαζε!

Αίφνης, το «σκοτεινό» φιλμ, το οποίο «πρωτοδίκως» παρακολούθησα ως έργο τέχνης (της εβδόμης) και ο τιμηθείς με το «Όσκαρ» πρώτου ανδρικού ρόλου πρωταγωνιστής, έμοιαζαν να βρίσκονται δίπλα μου, ήταν ωσάν και εγώ ίδιος να βρισκόμουν σε κάποιες από τις σκηνές της ταινίας…

Στο μυαλό μου η επωδός , την οποία διαβάζω κάθε μέρα παντού. Στις εφημερίδες, στις ιστοσελίδες, στο «φέις μπουκ», η επωδός την οποία ακούω σε τηλεοπτικές εκπομπές (μερικές έχουν το χάλι τους πλέον): «Τίποτε δεν θα είναι όπως ήταν πριν»… Και καθώς η ταινία τελείωνε κι εγώ είχα μείνει να παρακολουθώ την λευκή οθόνη, σκεπτόμουν το «πώς θα είναι όλα μετά»… Ξέρετε, το σινεμά έχει μια περίρεγη δύναμη και ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα. Μπορεί να θεωρηθεί «λαγός» για ορισμένα γεγονότα ή «προφητικό» για κάποια άλλα.

Ποιός αμφιβάλλει ότι «Το κουρδιστό πορτοκάλι», του μεγάλου Στάνλεϋ Κιούμπρικ με τον μοναδικό Μάλκολμ Μακντάουελ, προέβλεπε την βία την οποία βλέπουμε σήμερα δίπλα μας και δεν αντιδρούμε;

Αν θυμάστε, το «Πορτοκάλι» αρχίζει με την αναίτια βάρβαρη επίθεση μιας παρέας νεαρών εναντίον ενός υπερήλικα «κλοσάρ». «Σκοτώστε με, δεν θέλω να ζω σε μια κοινωνία που δεν σέβεται τους γέρους!» φωνάζει ο άστεγος ζητιάνος! Αμφιβάλλει κανείς ότι αυτή η ώρα είναι κοντά (ίσως και τώρα); Αλλά μήπως και ο «Τζόκερ» δεν μας έδειξε ανάγλυφα τον ολισθηρό δρόμο τον οποίον ακολουθεί η σημερινή «δυτική κοινωνία»; Ένας «κορωνοϊός» ήταν αρκετός για να διαλύσει όλους τους μύθους! Η Νέα Υόρκη, η Μέκκα του δυτικού πολιτισμού, εξαρθρώθηκε παντελώς, παραπατά ζαλισμένη και οι ηγέτες του «Δυτικού κόσμου» αδυνατούν να ισορροπήσουν και εμφανίζουν στοιχεία πανικού …

Έπεσα στο κρεβάτι με την σκέψη ακόμη πιο σκοτεινή. «Τίποτε δεν θα είναι μετά, όπως σήμερα». Ούτε εμείς οι ίδιοι…

Απόψεις

«Η αχαλίνωτη φαντασία της ψυχής είναι η μόνη πραγματικότητα»

Εφημερίς Εστία
Με ένα από τα πιο εκφραστικά έργα-βιβλία της σειράς της «The Solid Book Collection», η εικαστικός Λεώνη Γιαγδζόγλου συμμετέχει στην ομαδική έκθεση «BOOKMORPHS: Εικαστικά Βιβλία από την Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο», που εγκαινιάστηκε την Τρίτη 14 Οκτωβρίου στο Hellenic Centre του Λονδίνου και θα διαρκέσει έως τις 28 Νοεμβρίου 2025

Η Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α. ενισχύει τη διεθνή παρουσία της στο GSOF Symposium Europe 2025

Εφημερίς Εστία
Σε μία ακόμη εξέχουσας σημασίας διοργάνωση για τον τομέα της άμυνας και της αμυντικής βιομηχανίας, συμμετείχε η Ε.ΕΛ.Ε.Α.Α (Ένωση Ελληνικών Εταιρειών Αεροδιαστημικής, Ασφάλειας και Άμυνας). 

Ὁ Στρατός, φρουρός τοῦ Συντάγματος!

Εφημερίς Εστία
Ἡ ἐξαγγελία τοῦ Πρωθυπουργοῦ γιά τό Μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου – Τό «κουβάρι» τῶν συναρμοδιοτήτων καί οἱ περαιτέρω ἐμπλοκές – «Τραμπικοῦ» τύπου μεθοδολογία μέ ἀνάθεση ἁρμοδιοτήτων ξένων πρός τήν ἀποστολή τους στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις

Τό μέλλον θά ἔχει πολλή ξηρασία

Μανώλης Κοττάκης
Ο τόπος ἔχει μπεῖ σέ μεγάλη περιδίνηση, τήν ὁποία θά αἰσθανθοῦμε σέ ὅλο της τό εὗρος μέσα στό 2026.

Νά ἐπιβληθοῦν κυρώσεις στούς συντάκτες τῆς ἀπαράδεκτης ἐκθέσεως τῆς ΕΕ

Εφημερίς Εστία
Μιά συγγνώμη δέν ἀρκεῖ γιά τήν «ἀβλεψία» πού ἀπεκάλυψε ὁ κ. Μανιάτης