ο μόνο κόμμα της αντιπολιτεύσεως που συνεχάρη την κυβέρνηση Σημίτη…
… τον Μιχ. Χρυσοχοΐδη και τις διωκτικές αρχές, το καλοκαίρι του 2002, όταν συλλαμβανόταν η δολοφονική 7Ν και μόνος ασύλληπτος παρέμενε ακόμα ο Κουφοντίνας, ήταν η Νέα Δημοκρατία!
Από τα κόμματα της Αριστεράς δεν ακούστηκε ο παραμικρός ψίθυρος.
Ακούστηκαν κάποια “κουφά”. Η Αλέκα Παπαρήγα επικαλούμενη μιά ανύπαρκτη δήλωση του πατρός Μπούς, ήταν βέβαιη ότι η οργάνωση “εξαρθρώθηκε από ξένα κέντρα όταν έπαψε να τους είναι χρήσιμη”.
Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος εξέφραζε ανησυχίες για την εμπλοκή ξένων μυστικών υπηρεσιών, ενώ ο Μανώλης Γλέζος ανέφερε ότι “κάποιοι αποφάσισαν τώρα να ξεμπερδεύουν με τη 17Ν ενόψει άλλωστε και των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας οπού παίζονται μεγάλα συμφέροντα”.
Διαβάσαμε επίσης ότι από την επόμενη ημέρα “άρχισε το γνωστό τροπάριο της “ανησυχίας” για τα δικαιώματα των συλληφθέντων, οι οποίοι “έπρεπε να έχουν μιά δίκαιη δίκη” λες και υπήρχε ας πούμε πιθανότητα σε κράτος- μέλος της ΕΕ να μην γίνουν σεβαστά τα αυτονόητα”…
Οι γνωστοί-και σήμερα- “δικαιωματιστές” της θολοκουλτούρας (κάποιοι από αυτούς, πρώην στελέχη του συγκροτήματος το οποίο είχε την “αποκλειστικότητα” των προκηρύξεων των δολοφόνων, έχουν πιάσει στασίδι, δυστυχώς, στην σημερινή κυβερνώσα ομήγυρη) “ανησυχούσαν” για το δήθεν κλίμα τρομο-υστερίας που έβαζε σε κίνδυνο τα ανθρώπινα δικαιώματα και ζητούσαν κατάργηση του …”τρομο-Νόμου!”. Μετατόπιζαν δηλαδή το βάρος από τα ματωμένα χέρια των δολοφόνων, στην πλευρά της Πολιτείας!
Και καλό είναι να μην ξεχάσουμε εκείνον τον αχαρακτήριστο καθηγητή Πανεπιστημίου που εκστόμισε το αδιανόητο “τώρα με τις συλλήψεις, κάποιοι δυστυχώς θα φοβούνται λιγότερο..!” Κι ύστερα μας τρομάζει ο Δρίτσας!
Όσο για την “παράδοση” του Κουφοντίνα, που άφησε τις διακοπές στο Αγκίστρι για να αφεθεί στην ασφάλεια της Φυλακής, η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκε το Γκουαντάναμο και ίσως …χειρότερα!
Να μην ξεχνάμε επίσης πότε συνεστήθη το “Δίκτυο για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα”, το ενδιαφέρον του οποίου μονοπώλησε η περίπτωση Κουφοντίνα και κάποιων “συντρόφων” του, για να φθάσουμε και σε κάποιες εξωφρενικές αριστερές απόψεις, όπως εκείνη κατά την οποία “οι συλληφθέντες είναι πολιτικοί κρατούμενοι που διώκονται για τις ιδέες τους”.
Γιατί εκπλήσσονται, λοιπόν, τώρα εκείνοι που “θορυβήθηκαν” με όσα είπε ο πρώην υπουργός της “κυβερνώσας Αριστεράς” για την 17Ν; Ας ψάξουν να δουν ποιοί τα έλεγαν, ποιοί τα έγραφαν, ποιοί τα “περνούσαν” στην κοινή γνώμη. Και ας προσέχουν τις παρέες και τις σχέσεις τους! Μερικά πράγματα και κυρίως θέσεις και απόψεις αρχής, δεν “κολλάνε” μεταξύ τους. Κι αν “κολλήσουν”,κάποια στιγμή η “κόλληση” θα διαλυθεί με θόρυβο!
