Ἔχουν περάσει ἀρκετά χρόνια ἀπό ἐκεῖνο τό καλοκαίρι, πού γνώρισα, σέ ἕνα ἑλληνικό νησί, μερικούς Βρεταννούς πανεπιστημιακούς καθηγητές, πού ἔκαναν ἐκεῖ τίς διακοπές τους.
Μοῦ τούς γνώρισε ὁ ἀδελφός μου, πού τότε ἦταν πρύτανις τῆς Νομικῆς σέ μεγάλο Πανεπιστήμιο τῆς Σκωτίας. Ἡ συζήτηση ἀφοροῦσε στό πῶς καί τό γιατί ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες, δέν ἔχουμε ἐκμεταλλευθεῖ τά Πανεπιστήμιά μας.
«Ἡ Παιδεία (εἶπε ἕνας ἀπό τούς συνομιλητές, χρησιμοποιῶντας τόν ὅρο “Παιδεία” στά ἑλληνικά) θά ἔπρεπε νά ἀποτελεῖ γιά τήν χώρα σας μεγάλη πηγή ἐσόδων. Ποιός δέν θά ἤθελε νά σπουδάσει στήν χώρα πού γέννησε τόν Πολιτισμό καί τά Γράμματα;» εἶπε καί ἄνοιξε τήν κουβέντα. Βεβαίως, οἱ φίλοι δέν γνώριζαν τό ἑλληνικό Σύνταγμα καί τό περίφημο ἄρθρο 16, καί προσωπικά μοῦ ἦταν δύσκολο νά ἀρχίσω νά κατηγορῶ στούς ξένους ἐπισκέπτες τήν πατρίδα μου (ὅπως κάνουν κάποιοι πολιτικοί μας ὅποτε βρίσκονται στό ἐξωτερικό) καί νά ἀπαριθμήσω ὅσα συμβαίνουν στά κομματικοποιημένα καί ἕρμαια τῶν φοιτητικῶν καί καθηγητικῶν μπλόκ ἑλληνικά Πανεπιστήμια.
Ἔτσι, ἀρκέσθηκα νά ἀκούω. «Τόσους μεγάλους ἐφοπλιστές ἔχετε. Δέν θά μποροῦσαν ἐκεῖνοι νά χρηματοδοτήσουν τήν ἵδρυση καί λειτουργία Πανεπιστημίων στήν Ἑλλάδα; Καί μάλιστα μέ ἀκριβά δίδακτρα καί σπουδαίους καθηγητές;» εἶπε ἕνας ἐκ τῶν συνομιλητῶν.
Πόσο ἤθελα νά τούς πῶ ὅτι ὑπῆρξαν Ἕλληνες ἐπιχειρηματίες, πρόθυμοι νά χρηματοδοτήσουν μή κερδοσκοπικά Πανεπιστημιακά Ἱδρύματα, πού θά λειτουργοῦσαν στήν Ἀθήνα, τούς Δελφούς καί σέ ἄλλα σημεῖα τῆς χώρας, τά ὁποῖα εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένα μέ τίς ἐπιστῆμες ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων. Ἀλλά θά μέ ρωτοῦσαν τό «γιατί δέν γίνεται;», καί θά ἔπρεπε νά ἀρχίσω νά ἐξηγῶ…
Διάβασα, λοιπόν, προχθές ὅτι ἡ τέως πρωθυπουργός τῆς Νέας Ζηλανδίας, Τζασίντα Ἄρντερν, ἀναμένεται νά διδάξει στό ἵδρυμα “Angelopoulos Public Leaders” τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Χάρβαρντ, πού δημιουργήθηκε μέ τήν ὑποστήριξη τῆς Γιάννας Ἀγγελοπούλου. Κι ἀμέσως θυμήθηκα ἐκείνη τήν συζήτηση στήν Ἄνδρο.
Ὅπως ἀνέφερε ὁ “Guardian”, ἡ Ἄρντερν (ἡ ὁποία παραιτήθηκε πρό ὀλίγων μηνῶν ἔπειτα ἀπό πέντε χρόνια στήν πρωθυπουργία τῆς Νέας Ζηλανδίας, προκαλῶντας παγκόσμιο ἐνδιαφέρον μέ τήν ἁπλή καί εἰλικρινῆ δήλωσή της «Ἁπλούστατα δέν ἔχω τήν ἐνέργεια γιά ἀκόμη τέσσερα χρόνια») ἀναλαμβάνει τρεῖς ρόλους στό Πανεπιστήμιο τοῦ Χάρβαρντ, ὅπου θά μοιρασθεῖ τήν γνώση καί τήν ἐμπειρία της γιά θέματα ἡγεσίας, διακυβερνήσεως καί “online ἐξτρεμισμοῦ”. Στήν Νομική Σχολή θά ἐπικεντρωθεῖ στήν μελέτη τοῦ διαδικτυακοῦ ἐξτρεμισμοῦ καί στήν Σχολή Κέννεντυ, στήν ἀνάπτυξη δεξιοτήτων ἡγεσίας καί διακυβερνήσεως.
Ἡ πρώην Πρωθυπουργός, σέ ἀνάρτησή της στό Instagram, δήλωσε ὅτι «ἀποτελεῖ ἀπίστευτη ἡ τιμή» τό νά συμμετέχει στά συγκεκριμένα προγράμματα τοῦ Χάρβαρντ.
Ἡ θητεία της ἀρχίζει τόν ἐρχόμενο Ὀκτώβριο καί θά διαρκέσει γιά ἕνα ἀκαδημαϊκό ἑξάμηνο.
Τό πρόγραμμα “Angelopoulos Global Public Leaders” ἔχει φιλοξενήσει καί στό παρελθόν διακεκριμένες πολιτικές προσωπικότητες,, ὅπως ὁ πρώην γενικός γραμματεύς τοῦ ΟΗΕ καί ἀπόφοιτος τῆς Σχολῆς Διακυβερνήσεως τοῦ Χάρβαρντ, Μπαν Κί Μούν, ὁ πρώην πρόεδρος τοῦ Μεξικοῦ, Φελίπε Καλντερόν καί ἡ πρώην πρόεδρος τῆς Φινλανδίας, Τάρια Χάλονεν.
Φυσικά, ἄν δέν εἴχαμε αὐτές τίς «ἐξεπιτούτου» ἀγκυλώσεις καί ἄν τά Πανεπιστήμιά μας δέν εἶχαν μετατραπεῖ σέ φέουδα τῶν κομμάτων καί τῶν γκρουπούσκουλων, εἶναι βέβαιο ὅτι τόσο ἡ Γιάννα Ἀγγελοπούλου ὅσο καί ἄλλοι Ἕλληνες πού ἔχουν αὐτή τήν δυνατότητα, θά εἶχαν χρηματοδοτήσει ἀνάλογα προγράμματα στά ἑλληνικά Πανεπιστήμια. Ἀλλά ἐμεῖς προτιμοῦμε τήν «δημιουργική ἀσάφεια» (ἐπιστημονικῶς ἔτσι ἀποκαλεῖται ὁ ἀγοραῖος ὅρος «μπάχαλο»), ὅπως κάνουμε σέ ὅλους μας τούς τομεῖς…
