ΠΕΡΙΕΡΓΟ καλοκαίρι
Προσπαθεῖ ὁ κόσμος νά πάρει μιά ἀνάσα. Νά ξαποστάσει ἀπό τίς δοκιμασίες τοῦ χειμῶνα. Νά χαρεῖ λίγο τήν ζωή. Μά δέν μπορεῖ! Ὅλο καί κάτι τόν ἀποσπᾶ. Ἡ ζωή στίς δεκαετίες μας, θαρρεῖς, γίνεται πιό δύσκολη. Πιό σύνθετη. Πιό περίπλοκη. Πιό ἀπρόβλεπτη. Ἡ κλιματική ἀλλαγή συναγωνίζεται ἤδη τήν πανδημία σέ δυσάρεστες ἐκπλήξεις: Διακοπές μέ τροπικό καύσωνα 44 βαθμῶν λέγονται διακοπές; Διακοπές (στήν βόρειο Ἑλλάδα) μέ τίς θάλασσες περιέργως θολές καί ἀσύλληπτα ζεστές, βραστές εἶναι ἡ σωστή λέξη, ὀνομάζονται διακοπές; Διακοπές μέ ἕνα ράπιντ τέστ στό χέρι πληρωμένο ἀπό τήν τσέπη –γιά τούς φοβικούς μέ τό ἐμβόλιο– εἶναι διακοπές;
Πέρασε ὁ κόσμος ὁλόκληρο χειμῶνα στά σπίτια μέσα στά νεῦρα: μή τό ἕνα, μή τό ἄλλο. Ἔπρεπε πάλι νά βγεῖ ἀπό τό σπίτι γιά νά πάει στήν δουλειά πάλι μέσα στά νεῦρα. Ὁλόκληρη ἐπιχείρηση: Μή τό ἕνα, μή τό ἄλλο, στεῖλε sms –βεβαίωση κυκλοφορίας ἐργαζομένου ἔχεις; Γιατί δέν ἔχεις; Εἶχε τό κράτος συνεταῖρο στήν τσέπη του μέ τήν ἐφορία, τό ἔβαλε ἑκών ἄκων μέ τήν πανδημία συνεταῖρο καί στήν ζωή του. Κηδεμόνα! Προσπάθησε νά ἑορτάσει Χριστούγεννα, Ἀποκριές, Πάσχα, ἀδύνατον. Ὑπομονή, τοῦ ἔλεγαν, ἔρχεται τό καλοκαίρι, θά ἐλευθερωθεῖς. Καί ἦρθε τό καλοκαίρι, καί «ἐλευθερώθηκε», ἀλλά δέν ἦταν ὅπως τοῦ τά ἔλεγαν, πάλι νέα δαιμόνια τόν κυνηγοῦν. Ὁ καύσων, οἱ περίεργες θάλασσες, κατά τόπους οἱ φωτιές, καί βεβαίως ἡ διαρκής ἀναστάτωση γιά τήν πανδημία. Πού δέ λέει νά κοπάσει, ἀλλά μεταλλάσσεται. Δύο χρόνια πάει αὐτή ἡ κατάσταση· τόν Φεβρουάριο τοῦ 2022 ἔχουμε «γενέθλια» –σώνονται πιά οἱ ὑπομονές.
Τό φετινό καλοκαίρι συμβαίνει κάτι συγκλονιστικό. Συνήθως ὁ κόσμος γυρίζει στίς ἑστίες του μέ λιγώτερα νεῦρα μετά τίς διακοπές. Τό φθινόπωρο τοῦ ’21 εἶναι σχεδόν βέβαιο πώς θά γυρίσει στά σπίτια του, στίς ἐργασίες του, στά σχολεῖα (ἄν ἀνοίξουν) μέ περισσότερα νεῦρα. Πολλά περισσότερα νεῦρα. Θά τοῦ φταῖνε ὅλα καί μέ τήν παραμικρή ἀφορμή θά ἐκρήγνυται. Θά ξεσπᾶ! Ἡ συλλογική διάθεση ἀλλάζει ἤδη πρός τό χειρότερο. Ἤδη ζοῦμε πρόδρομα φαινόμενα! Ἔτσι εὔκολα, νομίζετε, συγκεντρώνεται 5.000 κόσμος στό Σύνταγμα καλοκαιριάτικα; Ἡ πολιτική μας τάξη πρέπει νά προσέξει πολύ. Θά βαδίσει σέ ναρκοπέδιο. Τό μπαλόνι μπορεῖ νά σκάσει ἀνά πᾶσα στιγμή καί μέ κρότο. Τό «πᾶμε σάν ἄλλοτε», τό «συνεχίζουμε νά προκαλοῦμε ὅπως τόν παλιό καλό καιρό σά νά μήν συμβαίνει τίποτε», τό «κάνουμε πώς καταλαβαίνουμε πώς ζοῦν οἱ πολλοί, ἀλλά στήν οὐσία ὑποκρινόμαστε», δέν ἔχουν πιά θέση ὡς «σχολή σκέψης» στήν ζωή μας. Ὁ κόσμος εἶναι ἁρπαγμένος.
Μή νομίσετε πώς πέρασαν ἀπαρατήρητα τά «πόθεν ἔσχες» τῶν τριακοσίων, ἀριστερῶν καί δεξιῶν μέ τίς καταθέσεις, τά ἀτέλειωτα ἀκίνητα καί τά δάνεια! Πλουτισμός καί πανδημία κάνουν ἕνα πολιτικό κοκταίηλ μολότωφ, ποῦ νά σᾶς τά λέω!!! Ἔρευνα τοῦ ἔγκυρου Ἐκόνομιστ σέ παρελθοῦσες πανδημίες ἔδειξε πώς κοντά στά δύο χρόνια ὁ κόσμος ἐπαναστατεῖ καί ριζοσπαστικοποιεῖται. Δέν ἀκούει. Βγαίνει στόν δρόμο. Εἴμαστε κοντά σέ αὐτό τό σημεῖο ἄν δέν τό ἔχουμε ξεπεράσει. Τό φθινόπωρο, καλοῦ κακοῦ, ἄς φορέσουμε τά κράνη μας. Ἀκούω γύρω μου μεγάλη βοή.
