Σέ πελάγη εὐτυχίας ἔπλεε ὁ Τζό Μπάιντεν…
… βλέποντας τό διαστημόπλοιο «Ἐπιμονή» νά προσεδαφίζεται στόν Ἄρη. Ἔ, μεταξύ μας, δέν εἶναι καί μικρό πρᾶγμα!
Θυμᾶμαι, μικρός, πού διάβασα στά «Κλασικά Εἰκονογραφημένα» τό ἔργο τοῦ Ἰουλίου Βέρν «Ἀπό τήν γῆ στή σελήνη», μέ τόν ἐπίμονο κύριο Μπάρμπικέιν, πού ἑτοίμαζε τήν «ρουκέτα» μέ τήν ὁποία θά πατοῦσε τό φεγγάρι! Δέν ξέρω γιατί, ἀλλά ὅλα τά «διαστημικά» μέ συνήρπαζαν! Ἔπεσα μέ τά μοῦτρα στά «Κόμιξ», ὅταν ἦλθαν καί στήν Ἑλλάδα, ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ ’60. Διάβαζα τόν «Παράξενο Ἀδάμ», τόν «Σούπερμαν» καί ἄλλες διαπλανητικές ἱστορίες. Καί σιγά-σιγά, θεωροῦσα δεδομένο ὅτι ὑπάρχει ζωή καί σέ ἄλλους κόσμους, ὅτι κάποια στιγμή θά ἔλθουν στήν γῆ τά «περίεργα πράσινα ἀνθρωπάκια» ἀπό τό διάστημα ἤ θά πᾶμε ἐμεῖς νά τά συναντήσουμε στόν δικό τους τόπο. Κι ὅταν διάβασα τά ἔργα τοῦ Χ. Τζ. Οὐέλς «Ἡ μηχανή τοῦ χρόνου» καί «Οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι στό φεγγάρι», εἶχα πλέον ἐξοικειωθεῖ μέ τούς «ἄλλους κόσμους»… Ἀργότερα, ἦλθαν οἱ μεγάλες παραγωγές, ἡ «Ὀδύσσεια
τοῦ Διαστήματος», ὁ «Πόλεμος τῶν Ἄστρων» ἀλλά καί ἄλλες, πολλές ταινίες μέ κορυφαία τόν «Ε.Τ», πού μᾶς ἔκαναν νά ἀγαπήσουμε τούς ἐξωγήινους καί κάποια παιδάκια νά τούς περιμένουν, κρατώντας τήν κούκλα «Ε.Τ», πού ἔκανε θραύση!
Γι’ αὐτό καί χαιρέτισα μέ ἐνθουσιασμό (τό εἶδα καί σέ ἀπ’ εὐθείας σύνδεση) τήν προσεδάφιση τῆς «Ἐπιμονῆς» στόν Ἄρη, τόν πλανήτη πού μᾶς συναρπάζει παιδιόθεν, καθώς ὅλους τούς ἐξωγήινους τούς ἀποκαλοῦμε «Ἀρειανούς» ἀλλά καί ὅποιον γήινο θεωροῦμε ὅτι «βρίσκεται σέ ἄλλους κόσμους» τοῦ λέμε ὅτι «κατέβηκε ἀπό τόν Ἄρη»! Ἡ τροχοφόρος «Ἐπιμονή», λοιπόν, θά ἐρευνήσει τό ἔδαφος τοῦ Ἄρεως ψάχνοντας γιά ἴχνη νεροῦ καί μικροβιακῆς ζωῆς.
Μεταξύ μας, οἱ ἔρευνες στόν Ἄρη ἔχουν τεράστιο ἐνδιαφέρον, καθώς εἶναι ὁ πιό κοντινός μας πλανήτης καί πρός τά ἐκεῖ θά στραφοῦμε ὅταν θά πρέπει νά ἐγκαταλείψουμε (ὅλοι ἤ ὅσοι τό ἐπιθυμοῦν) τήν γῆ. Καί μήν τό γελᾶτε, ἀγαπητοί, διότι καί παλαιότερα λέγαμε «δέν γίνονται αὐτά» καί εἴδαμε τόν Ἄρμστρονγκ νά σουλατσάρει στήν σελήνη καί τώρα τήν «ἐπιμονή» νά γυαλίζει τίς ρόδες της στίς πέτρες τοῦ «κόκκινου πλανήτη».
Γιά νά μήν ἀδικοῦμε καί τούς προηγούμενους, ἡ «Ἐπιμονή» εἶναι τό δεύτερο σκάφος τῆς NASA πού φτάνει στόν Ἄρη. Προηγήθηκε ἡ «Περιέργεια», τήν ὁποία δέν σκότωσε ἡ γάτα, ἀλλά κάπου «σκάλωσε» καί ἀχρηστεύθηκε! Ἐξ ἄλλου ἐκείνη δέν εἶχε τροχούς!
Τώρα, γιά νά σᾶς πῶ τήν ἁμαρτία μου, δέν εἶμαι τόσο βέβαιος ὅτι οἱ Ἀμερικανοί θά εἶναι οἱ πρῶτοι πού θά κερδίσουν ἀπό αὐτά τά ταξίδια. Μπορεῖ νά ἀκούω ὅτι ἤδη ἔχουν ἀνοίξει στό Τέξας, στήν Πενσυλβάνια, στήν Ἀϊόβα καί σέ ἄλλα μέρη ἐξωτικά τῶν ΗΠΑ γραφεῖα πού πουλοῦν οἰκόπεδα στόν Ἄρη, προφανῶς μέ συμβόλαια ὅπως τά παλαιά δικά μας, πού πετοῦσες τήν πέτρα καί χάραζες τά σύνορα.
Θεωρῆστε το βέβαιο, ὅτι κάποιος Ρωμηός ἔχει ἤδη φτιάξει τήν «μηχανή» του καί πουλᾶ «Οἰκόπεδα στόν Ἄρη πέντε λεπτά ἀπό τήν Ὁμόνοια»! Παλαιά μας τέχνη, κόσκινο! Σιγά μή μᾶς γλυτώσει ὁ Ἄρης!
