ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ νά πάρω στά σοβαρά τόν Πρόεδρο τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, κύριο Κασσελάκη, ἀλλά λυπᾶμαι. Δέν δύναμαι.
Ἐκεῖ πού δείχνει ὅτι εἶναι σέ πορεία νά σοβαρευτεῖ καί νά σταθεῖ στό ὕψος τοῦ ἀξιώματος τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης, τοῦ «δίνει» μιά καί τά γκρεμίζει ὅλα. Στέκεται κάπου στήν μέση τοῦ πουθενά σέ ἕνα διάλειμμα τῆς «φουσκωτῆς» περιοδείας του στό Αἰγαῖο, παίρνει ὕφος χιλίων καρδιναλίων, μᾶς ἐνημερώνει μέ λουδοβίκειο ὕφος ὅτι «μᾶς ἔχει νέα» καί διακηρύσσει ἐν τέλει ὅτι «ἡ καπηλεία τοῦ πατριωτισμοῦ, τῆς πίστης καί τῆς οἰκογένειας ἀπό τήν Δεξιά τελειώνει ἐδῶ.» Ἐπειδή τό λέει αὐτός! Ὁ μετριοφρόνων καί ὁ ὑπεράνω. Νόμος!
Θά ἤθελα πάρα πολύ νά πιστέψω τόν ἡγεμόνα πού κηρύσσει τήν παύση τῆς καπηλείας «ἐδῶ καί τώρα», πού μᾶς ἐνημερώνει ὅτι «οἱ προοδευτικοί πολῖτες ἔχουν προσωπικό δικαίωμα στήν πίστη τους», καί πού πιστεύει ταυτόχρονα «στόν διαχωρισμό Κράτους – Ἐκκλησίας». Ἀλλά ὅταν δίδει στήν ὑπεράκτια ἑταιρεία πού διατηρεῖ στόν φορολογικό παράδεισο τοῦ Ντελαγουέαρ τό ὄνομα «Osios» τό ὁποῖο προφανῶς ἐμπνεύστηκε ἀπό τίς ἐπισκέψεις του στόν «Ὅσιο Δαυίδ», τολμᾶ καί μιλᾶ γιά πίστη ὁ ἀσεβής κύριος Κασσελάκης;
Ὅταν «εὐλογεῖ» τήν βεβήλωση τοῦ Σταυροῦ καί τῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας Θεοτόκου σέ μιά ἀφίσα ντοκυμανταίρ τοῦ Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μέ τό ἐπιχείρημα, ὅτι αὐτή ἀποτελεῖ «δημιούργημα τῆς ἐλευθερίας τῆς τέχνης» (αὐτό δήλωσε στήν συνάντησή του μέ τήν καλλιτέχνιδα), τολμᾶ καί μιλᾶ γιά πίστη ὁ κύριος Κασσελάκης;
Ὅταν ἀπαγγέλει τό «Πιστεύω» στά ἀγγλικά ὑλοποιῶντας τήν πολιτική τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς γιά τήν ἀποβολή τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας ἀπό τίς Θεῖες Λειτουργίες, ὥστε νά διαγραφεῖ γιά πάντα τό πρῶτο συνθετικό «Ἕλλην» ἀπό τήν ἐπωνυμία «Ἑλληνόρθοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀμερικῆς», τολμᾶ καί μᾶς μιλᾶ γιά πίστη ὁ κύριος Κασσελάκης;
Σέ ποιόν τά λέτε αὐτά, ἀγαπητέ; Καί κάτι ἀκόμη γιά τά θέματα τῆς θρησκείας. Πρέπει νά εἶναι κάποιος βαθιά ἀνιστόρητος γιά νά ζητᾶ στήν Ἑλλάδα, σέ αὐτή τήν συγκυρία, τόν χωρισμό Κράτους καί Ἐκκλησίας. Ἐννοῶντας προφανῶς τήν διακοπή τῆς μισθοδοσίας τοῦ κλήρου, ἡ ὁποία ὅμως, ἄν γίνει ποτέ, δέν χρειάζεται ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος. Σκέφτηκε ποτέ ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης ὅταν λέει τέτοιες ἐξυπνάδες τί θά σήμαινε πρακτικά γιά τά Πατριαρχεῖα μας, μέ πρῶτο τό Οἰκουμενικό, ὁ διαχωρισμός Κράτους – Ἐκκλησίας; Κάποιος νά τό ἐξηγήσει σέ αὐτόν τόν ἄσχετο πού ὑποδύεται τόν ἀρχηγό τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης.
Κατά προτίμηση ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης. Ἀλλά δέν τελειώσαμε. Ὁ κύριος Κασσελάκης ἀπειλεῖ ὅτι «ἡ καπηλεία τελειώνει ἐδῶ», ἀλλά ἐμεῖς λέμε ὅτι τώρα μόλις ἀρχίζουμε! Γιατί σάν πολύ φόρα πῆρε ὁ ἀρχηγός τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί σάν πολλά μᾶς τά εἶπε. Μιλᾶ γιά πατριωτισμό ὁ κύριος Κασσελάκης. Ὁ πατριωτισμός δέν εἶναι θεωρία ὅμως, εἶναι πράξη. Καί προπάντων ὁ πατριωτισμός εἶναι ὁ σεβασμός στά ἐθνικά σύμβολα. Βάφεται ἡ σημαία τῆς Ἑλλάδος ρόζ, γιά τήν ὁποία, ὅπως εἶπε ὁ Πρόεδρος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στό διάγγελμα ὀπερέττα τοῦ TikTok, «ἔχυσαν τό αἷμα τους καί χιλιάδες προοδευτικοί πολῖτες» καί ἐκεῖνος εὐλογεῖ …τήν βαφή ἀπό μπλέ σέ ρόζ μέ τό σαθρό καί γελοῖο ἐπιχείρημα τῆς «ἐλευθερίας τῆς τέχνης»;
Τί εἶναι, ἀγαπητέ, ἡ σημαία; Πανί; Κουρέλι; Ροῦχα μαζί πού πλύθηκαν καί ἔχουνε γίνει ρόζ; Γιά νά μήν ποῦμε γιά τόν ἐθνικό ὕμνο πού, ὅπως φάνηκε ἀπό τό βίντεο τῆς ὁρκωμοσίας του, δέν ἤξερε τούς στίχους του καί ἁπλῶς τούς συλλάβιζε. Ἄν θέλει νά καταλάβει ὁ ἀρχηγός τῆς ἀντιπολίτευσης τί εἶναι ἡ σημαία καί τί ὁ ὕμνος, ἄς πάει μιά βόλτα τώρα στήν καμπάνια του στήν Κομοτηνή, ἄς ξυπνήσει ἀξημέρωτα καί ἄς παρακολουθήσει στό μνημεῖο τοῦ Σπαθιοῦ πρίν ἀνατείλει ὁ ἥλιος τήν ἔπαρσή της ἀπό τήν μπάντα τοῦ 29ου Συντάγματος Πεζικοῦ.
Ὅ,τι κινεῖται καί ὅ,τι πετάει ἐκείνη τήν στιγμή γύρω ἀπό τό μνημεῖο, αὐτοκίνητα, ἄνθρωποι, ποδήλατα, κάρα μέ ζῶα, «κερώνουν» στήν θέα τῆς γαλανόλευκης. Σέ στάση προσοχῆς.
Λοιπόν, δέν θά ἐπεκταθοῦμε ἄλλο, παρά θά περιοριστοῦμε σέ μία ἁπλή ἔκκληση. Ἄν ἔχετε μέσα σας τήν πατρίδα καί τόν Χριστό, κύριε ἀρχηγέ τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης, δεῖξτε το καλύτερα. Μέ μεγαλύτερη ταπεινότητα καί μεγαλύτερη σεμνότητα. Οἱ ἀληθινοί Χριστιανοί καί πατριῶτες δέν κουνᾶν τόν δάκτυλο.
