AKOYME ἀπό χθές φωνές πολιτικῶν ἀρχηγῶν, οἱ ὁποῖες ζητοῦν τήν παραίτηση τοῦ Ὑπουργοῦ Προστασίας τοῦ Πολίτη Γιάννη Οἰκονόμου γιά ὅλα ὅσα συνέβησαν μέ τούς Κροᾶτες δολοφόνους στήν Νέα Φιλαδέλφεια.
Πρόκειται γιά τήν συνήθη ἄσκηση λαϊκισμοῦ πού ἀρνεῖται νά δεῖ πέρα ἀπό τά προφανῆ. Ἄν μιά τέτοια παραίτηση μποροῦσε νά λύσει τά προβλήματα, θά τήν ζητούσαμε κι ἐμεῖς. Ἀλλά ὁ ὀλίγων ἡμερῶν Ὑπουργός ὁ ὁποῖος ἀντικατέστησε τόν Νότη Μηταράκη μετά ἀπό ἕναν μῆνα θητείας στήν Κατεχάκη, δέν ἔχει προλάβει κἄν νά καθίσει στήν καρέκλα του. Ἐνῷ, ὅπως πληροφορηθήκαμε κατά τήν διάρκεια συγκροτήσεως τῆς Κυβερνήσεως, ἄλλο μέλος της, μέ ὄνομα βαρύ σάν ἱστορία στό ὁποῖο προτάθηκε τό συγκεκριμένο ὑπουργεῖο, ἀρνήθηκε νά τό ἀναλάβει, γνωρίζοντας σέ ποιό ναρκοπέδιο ἐπάνω θά πατοῦσε.
Τό πραγματικό ζήτημα λοιπόν δέν εἶναι ἄν θά παραιτηθεῖ ὁ Γιάννης Οἰκονόμου, ἀλλά ἄν ὁ νέος ὑπουργός, ὁ κάθε ὑπουργός, ἔχει τήν δυνατότητα καί τήν ἐξουσία κατά τήν διάρκεια τῆς θητείας του νά βγάλει ἀπό τήν παρακμή της τήν Ἑλληνική Ἀστυνομία. Νά ἀποκαταστήσει τήν ἀξιοκρατία. Νά ξερριζώσει ὅποιες διεφθαρμένες δομές της. Νά ἀποβάλει τά συμφέροντα πού παρεμβαίνουν στήν λειτουργία της, ὅπως τά περιέγραψε σέ ἐπιστολή του ὁ προηγούμενος ἀρχηγός Κωνσταντῖνος Σκούμας, ὁ ὁποῖος κατήγγειλε «κέντρα ἐξουσίας πίσω ἀπό τήν βίαιη διακοπή τῆς θητείας του», ἕναν μόλις μῆνα μετά τήν ἀνανέωσή της ἀπό τό ΚΥΣΕΑ.
Ἡ διάβρωση τῆς ΕΛ.ΑΣ. ὅμως δέν εἶναι χθεσινή. Ἄρχισε τήν προηγούμενη δεκαετία καί παροξύνθηκε τήν τελευταία τετραετία. Ἄρχισε τήν προηγούμενη δεκαετία, ὅταν ὁ κοριός τῆς ΕΥΠ συνέλαβε δεκάδες μέλη τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας νά διαπλέκονται μέ τό ὀργανωμένο ἔγκλημα. Τούς ἐκπροσώπους τοῦ νόμου νά εἶναι συνομιλητές μέ τούς ἐκπροσώπους τῆς παρανομίας.
Ἐκείνους πού ὑπό κανονικές συνθῆκες θά ἔπρεπε νά διώκουν! Τό πολύ ἐνδιαφέρον πόρισμα 6.000 σελίδων μαζί μέ τά ἠχογραφημένα ντοκουμέντα παραπέμφθηκε ἀπό τήν προηγούμενη κυβέρνηση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ σέ κάποιο …πταισματοδικεῖο, ὅταν τό τότε Μαξίμου συνειδητοποίησε ὅτι ἄν ἤθελε νά προχωρήσει μέ βάση τά εὑρήματα σέ ἀλλαγές, θά ἔπρεπε νά ξηλώσει τήν μισή μεσαία ἡγεσία τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας. Ἡ κατάσταση παροξύνθηκε στήν προηγούμενη τετραετία –καί ἐνδεικτικό αὐτῆς εἶναι τό περιεχόμενο τῆς ἐπιστολῆς τοῦ ἀποπεμφθέντος ὑπουργοῦ τῆς Ἀστυνομίας, ὁ ὁποῖος διαμαρτυρήθηκε ὅτι δέν ἔγιναν δεκτές οἱ εἰσηγήσεις του στίς κρίσεις καί ὅτι ἐπικράτησε ἀναξιοκρατία. Εἶναι μάλιστα χαρακτηριστικό ὅτι μετά τήν δημοσιοποίηση αὐτῆς τῆς ἐπιστολῆς ἡ τότε ἡγεσία τοῦ ὑπουργείου ἀποφάσισε τό πρωτοφανές, νά μή γίνει τελετή παράδοσης καί παραλαβῆς τοῦ παλαιοῦ πρός τόν νέο ἀρχηγό, ὅπως δεκαετίες συνέβαινε ἐθιμικά, ἀπό τόν φόβο μήν πεῖ κάτι παραπάνω μπροστά στίς κάμερες.
Εἶναι ἐπίσης ἐνδεικτικές δύο περιφερειακές ἱστορίες πού συνέβησαν μέσα σ’ αὐτό τό χρονικό διάστημα καί δείχνουν τήν κατάσταση πού ἐπικρατεῖ σέ ἕνα τμῆμα τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας, γεγονός πού ἀδικεῖ βεβαίως δεκάδες ἔντιμους ἄντρες καί γυναῖκες τοῦ σώματος, τό ἠθικό τῶν ὁποίων καταρρακώνεται. Ἡ ἀποκάλυψη, ὅτι ἀστυνομικός ἦταν σέ ἀνοικτή ἐπικοινωνία μέ καταληψίες στήν πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου καί τούς …ἐνημέρωνε ἐπί πολλά ἔτη γιά τόν χρόνο τῶν ἀστυνομικῶν ἐπεμβάσεων. Ἡ ἀποκάλυψη, ἐπίσης, ὅτι ἀστυνομικός εἶχε νοικιάσει ἀσυρμάτους τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας σέ κακοποιούς ἔναντι ἀνταλλάγματος. Ὅταν ἡ διάβρωση λοιπόν ἔχει φτάσει σ’ αὐτό τό σημεῖο (ἔστω κι ἄν θεωρήσουμε ὅτι αὐτά εἶναι μεμονωμένα γεγονότα) καί ἀξιωματικοί πού ὁρκίζονται νά φυλάσσουν τό Σύνταγμα καί τούς νόμους ἔρχονται σέ ἀνοιχτή ἐπικοινωνία μέ τούς παραβάτες τοῦ κοινοῦ ποινικοῦ δικαίου, τότε γιατί νά ἀποροῦμε γιά τήν κατάσταση πού βρίσκεται σήμερα ἡ Ἑλληνική Ἀστυνομία;
Ἄν ὑπάρχει ἀναξιοκρατία στόν βαθμό πού περιγράφεται στήν ἐπιστολή τοῦ ἀρχηγοῦ καί καταλύεται στήν πράξη ἡ ἱεραρχία τοῦ σώματος, τότε τί μποροῦμε νά περιμένουμε ἀπό ἄντρες καί γυναῖκες μέ καταρρακωμένο ἠθικό ὅταν τούς ζητεῖται νά κάνουν τήν δουλειά τους καί νά ρισκάρουν τήν ζωή τους γιά μᾶς; Ἡ διαφθορά καί ἡ ἀναξιοκρατία ὑπονομεύουν τήν ἀποτελεσματικότητα τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας.
Στήν πραγματικότητα, λοιπόν, τό ἐρώτημα δέν εἶναι ποιός θά εἶναι ὑπουργός Προστασίας τοῦ Πολίτη τά ἑπόμενα χρόνια, ἀλλά ὅποιος κι ἄν εἶναι ὑπουργός, ἄν μπορεῖ νά νικήσει τίς παγιωμένες σχέσεις πού ὑπάρχουν στό παρασκήνιο, ὅπως αὐτές πιστοποιήθηκαν σέ ἐπίσημα πορίσματα μεταξύ τμημάτων τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας καί τοῦ ὀργανωμένου ἐγκλήματος μέ τήν ἀνοχή πιθανόν τῶν θεσμῶν. Ἐάν ἡ ἐκτελεστική ἐξουσία δώσει τήν ἐξουσία καί τά μέσα στόν Ὑπουργό, τότε θά μποροῦμε νά ἐλπίζουμε σέ μία ἀστυνομία ἡ ὁποία δέν θά συνοδεύει ἐγκληματίες ἀπό τά σύνορα μέχρι τόν τόπο τοῦ ἐγκλήματος. Ἄν δέν τοῦ δώσει τά μέσα, τότε εἶναι ἐντελῶς ἀδιάφορο ποιός θά εἶναι ὁ ὑπουργός Προστασίας τοῦ Πολίτη. Γιατί, στήν πραγματικότητα, μολονότι θά κάθεται στήν καρέκλα, δέν θά εἶναι αὐτός ὁ ὑπουργός. Ὁ ὑπουργός, ὅπως ἔδειξαν καί τά πορίσματα τῆς ΕΥΠ ἐπί ΣΥΡΙΖΑ, μπορεῖ καί νά βρίσκεται στόν Κορυδαλλό. Ὁ Γιάννης Οἰκονόμου, πού γνωρίζω πάντως, ἐπ’ οὐδενί μπορεῖ νά τό ἀνεχτεῖ αὐτό. Θά ἀντιδράσει.
