ΠΡΟΣΦΑΤΑ ἐπισκέφθηκα ἀκριτικό νησί τῶν Δωδεκανήσων ὅπου παρακολούθησα καί τήν παρέλαση πού ἔγινε εἰς ἀνάμνηση ἑνός ἱστορικοῦ γεγονότος.

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 12 Ἰουνίου 1918

Δευτέρα, 16 Ἰουνίου 1958

Η «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Ἀριστερά» κυβέρνηση ἔχει ὁδηγήσει τήν χώρα σέ μία νέα κανονικότητα μέ σταθερά καί ἐπαναλαμβανόμενα χαρακτηριστικά σέ διάφορους τομεῖς.

Σάββατον, 14 Ἰουνίου 1958

ΝΟΜΙΖΩ ὅτι ἄδικα χάνουμε τόν χρόνο μας σέ περιττές ἀντιδικίες γιά τό περιεχόμενο τῆς συμφωνίας πού θά ὑπογράψει τήν Κυριακή στίς Πρέσπες ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Νῖκος Κοτζιᾶς μέ τόν ὁμόλογό του Νίκολα Δημητρώφ:

Σάββατον, 14 Ἰουνίου 1958

ΤΗΝ ΩΡΑ πού γράφονται αὐτές οἱ γραμμές εἶναι ἄγνωστο τό ἀκριβές περιεχόμενο τῆς συμφωνίας Τσίπρα – Ζάεφ.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ καθυστέρησε ἐσκεμμένα ἐπί μιάμισυ μέρα τήν παράδοση τοῦ κειμένου τῆς συμφωνίας μέ τά Σκόπια στά κόμματα γιά νά κάνει ἐπικοινωνιακή διαχείριση τῆς κρίσης καί γιά νά χειραγωγήσει τήν κοινή γνώμη.

Η ΚΡΙΣΗ ἀποκαλύπτει τούς χαρακτῆρες. Καί μολονότι δέν θά ἔπρεπε νά ἐντυπωσιάζομαι –μετά τόσα χρόνια συμμετοχῆς σέ αὐτό πού καλεῖται δημόσιος βίος– τελικῶς μοῦ συμβαίνει.

Παρασκευή, 13 Ἰουνίου 1958

ΟΙ ΜΑΖΙΚΕΣ ἀπελάσεις μουσουλμάνων ἰμάμηδων ἀπό τήν Αὐστρία καί τό λουκέτο στά τζαμιά τῆς Βιέννης ἀποτελοῦν μία πρώτης τάξεως εὐκαιρία γιά τήν χώρα μας προκειμένου νά δείξει στήν Εὐρώπη ποιός εἶναι ὁ κατάλληλος τρόπος ἐνσωμάτωσης τοῦ Ἰσλάμ σέ μιά κοινωνία χωρίς τό παραμικρό ρίσκο γιά τήν δημόσια τάξη καί ἀσφάλεια.