Σάββατον, 8 Νοεμβρίου 1958

ΣΕ 28 περίπου μῆνες συμπληρώνονται 200 χρόνια ἀπό τήν ἐθνική μας παλιγγενεσία. Σέ ὁποιαδήποτε ἄλλη χώρα, πού σέβεται τήν ἱστορία της, οἱ προετοιμασίες γιά μιά τέτοια ἐπέτειο θά εἶχαν ξεκινήσει πρό πολλοῦ.

Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ἄνθιμος μοῦ εἶχε ἐκμυστηρευθεῖ σέ χρόνο ἀνύποπτο, τόν καιρό τῆς ποιμαντορίας του στήν Ἀλεξανδρούπολη, πώς «οὔτε ἐμᾶς συμφέρει ὁ χωρισμός Κράτους – Ἐκκλησίας μά οὔτε καί τό ἴδιο τό Κράτος».

Τώρα τελευταῖα ὅλο καί πιό συχνά παρατηρῶ τήν βιβλιοθήκη μου. Τίς βιβλιοθῆκες μου δηλαδή, ἀφοῦ τόσο τό σπίτι ὅσο καί τό ἐξοχικό τοῦ παπποῦ εἶναι γεμᾶτα βιβλία.

Παρασκευή, 7 Νοεμβρίου 1958

Γιά σκεφτεῖτε το! Πῆγε ὁ Λευτέρης Πετρούνιας καί ἀγωνίστηκε στό Κατάρ τραυματίας. Ποιός θά μποροῦσε νά τόν ψέξει ἄν ἔλεγε «Δέν μπορῶ νά μετάσχω στούς ἀγῶνες, πρέπει νά χειρουργηθῶ στόν ὦμο καί θά δοῦμε ἀργότερα τί θά γίνει;».

Πέμπτη, 6 Νοεμβρίου 1958

ΑΝΤΙ ΑΡΘΡΟΥ σήμερα προτιμῶ νά παραχωρήσω τήν θέση μου στόν μεγάλο μας ἐθνικό ποιητή Κωστῆ Παλαμᾶ.

Ὅσο τό πληθυσμιακό χάσμα μεταξύ Βορρᾶ καί Νότου θά αὐξάνεται τόσο πιό πολύ ἡ δημογραφία θά γίνεται εὔκολος συντελεστής συγκρούσεων

Ἡ γυναίκα μου ἐπιμένει νά ἰσχυρίζεται ὅτι ὅσοι κολυμποῦν στήν θάλασσα τόν χειμῶνα «δέν πᾶνε καλά»…

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 5 Νοεμβρίου 1918

Τετάρτη, 5 Νοεμβρίου 1958