ΔΕΝ ΘΑΥΜΑΖΩ τόν Ὀρμπάν. Οὔτε βεβαίως τόν Σαλβίνι. Ἡ εὐρωπαϊκή Ἀκροδεξιά, στό σύνολό της, γνωρίζει νά ἀμφισβητεῖ ἀριστοτεχνικά τήν…

Εἴχαμε, πού λέτε, ἕναν γείτονα. Ὁ κλασσικός τύπος τοῦ ἀνθρώπου «ὅλων τῶν καταστάσεων», τοῦ ἀνθρώπου πού «ἤθελε νά ἔχει τό κεφάλι του ἥσυχο» καί πού γιά νά τό ἐξασφαλίσει δέν θά ἔδινε καί πολλή σημασία σέ ὅσα συνέβαιναν γύρω του…

Πέμπτη, 5 Μαρτίου 1959

Η ΣΚΗΝΗ στό ὑποκατάστημα μεγάλης τράπεζας πρό μηνός: Πελάτες της διαμαρτύρονται ἐπειδή ὑπάρχει μόνον ἕνας ὑπάλληλος στό γκισέ καί ἡ ἐξυπηρέτησή τους γίνεται μέ χαρακτηριστική καθυστέρηση.

Στίς ἀποκαλούμενες «κοινωνίες τῆς μετα-αλήθειας» (post truth) ἡ περίφημη «πάλη τῶν τάξεων» ἀντικαθίσταται ἀπό τόν πόλεμο κατά τῶν ἐλίτ… καί ἀπό τήν ὀργάνωση τοῦ ἐμπορίου φόβου

Ἀποχαιρετῶ τόν φίλο καί παλιό συνεργάτη Γιάννη Μπεχράκη, πού ἔφυγε ἀπό τήν ζωή στήν καλύτερη ἡλικία, στήν πιό ὥριμη φάση τῆς ἐκπληκτικῆς του σταδιοδρομίας-προσφορᾶς στήν δημοσιογραφία.

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 5 Μαρτίου 1919

Τετάρτη, 4 Μαρτίου 1959

ΕΠΕΙΔΗ γνωρίζω ἄριστα σέ ποιά χώρα ζῶ –ὁ παράδεισος ἀπό τήν κόλαση, ὁ θρίαμβος ἀπό τήν ἧττα καί ὁ ἐνθουσιασμός ἀπό τήν ἀπογοήτευση ἀπέχουν πάρα πολύ λίγο– ἔσπευσα νά γράψω τήν ἄποψή μου…

Μιά ἀκόμη συμφωνία μέ τήν κυβέρνηση τῆς Ἑλλάδος ὑπέγραψαν οἱ συμπατριῶτες μας ἐφοπλιστές, βάσει τῆς ὁποίας θά καταβάλλουν ἕνα σταθερό ποσοστό ἀπό τά μερίσματα τῶν ἐπιχειρήσεών τους κάθε χρόνο.

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 2 Μαρτίου 1919

Δευτέρα, 2 Μαρτίου 1959