Π. Λασκαρίδης: Νά βάλουμε τό χέρι στήν τσέπη!

«Ἡ Ναυτιλία στήν Εὐρώπη πρέπει νά καταλάβει τήν θέση ἡ ὁποία τῆς ἀξίζει. Ἡ Ναυτιλία εἶναι ἰδιαίτερα σημαντική γιά τήν Οἰκονομία τῆς Εὐρώπης, ἀλλά μέχρι σήμερα δέν ἔχει βρεῖ τήν θέση ἡ ὁποία ἀναλογεῖ στίς δυνατότητες καί τήν προσφορά της.»

Τά λόγια αὐτά εἰπώθηκαν ἀπό τόν πρόεδρο τῆς Ἑνώσεως Εὐρωπαίων Ἐφοπλιστῶν Πάνο Λασκαρίδη, κατά τήν διάρκεια συζητήσεως στό Συνέδριο τῆς Ἑνώσεως Ἑλλήνων Ναυλομεσιτῶν.

Πῶς, ὅμως, θά βελτιώσει ἡ Ναυτιλία τήν θέση της στό εὐρωπαϊκό οἰκονομικό γίγνεσθαι; Μά, μέ τήν δημιουργία ἑνός ἱκανοῦ καί ἀποτελεσματικοῦ ναυτιλιακοῦ «lobby». Καί ποιό εἶναι ἐκεῖνο τό ἀπαραίτητο στοιχεῖο γιά νά «κτισθεῖ» ἕνα τέτοιο «lobby»; Μά, φυσικά, τό χρῆμα!

«Ἄν δέν βάλεις λεφτά, lobby στή ναυτιλία δέν φτιάχνεις!» τόνισε ὁ Πάνος Λασκαρίδης, ὑποστηρίζοντας ὅτι οἱ ἐφοπλιστικές ἑνώσεις ἔχουν φτιάξει ἕναν «κουμπαρᾶ» μέ 2.000.000 εὐρώ, τήν στιγμή πού οἱ περιβαλλοντικές ὀργανώσεις ἔχουν ἀντίστοιχο «κουμπαρᾶ» μέ 200.000.000 εὐρώ! «Πρέπει, λοιπόν, κι ἐμεῖς ἐδῶ νά ἀλλάξουμε στρατηγική καί νά βάλουμε τό χέρι στήν τσέπη!» εἶπε ὁ πρόεδρος.

Ὁ Π. Λασκαρίδης ἀναφέρθηκε στήν ἀδυναμία πού ἔχει ἐπιδείξει ὁ ἐφοπλισμός στό θέμα τῆς προβολῆς τῆς σημασίας του γιά τήν Εὐρώπη.

«Μέ τήν τακτική μας ἔχουμε ἐπιτρέψει νά δημιουργηθεῖ ἡ πεποίθηση ὅτι οἱ πλοιοκτῆτες δέν ἔχουμε σοβαρή πρόθεση νά ἐπηρεάσουμε τήν τοπική-εὐρωπαϊκή πολιτική, λόγω τοῦ ὅτι δραστηριοποιούμεθα σέ ὅλα τά λιμάνια τοῦ κόσμου. Ἔτσι, οἱ εὐρωπαϊκές ὑπηρεσίες καί οἱ εὐρωπαϊκές ὀντότητες δέν γνωρίζουν καί δέν ἐκτιμοῦν τό τεράστιο μέγεθος τῆς Ναυτιλίας μας» ἀνέφερε, τονίζοντας ὅτι τά δύο τελευταῖα χρόνια καταβάλλεται μία σημαντική προσπάθεια νά ἀλλάξει ἡ ἀνωτέρω κατάσταση.

«Πρέπει νά ὑπάρξει ἕνα μεγάλο πλέγμα πρωτοβουλιῶν πού πρέπει νά ληφθοῦν ἀπό πλευρᾶς τῆς ΕΕΕ ἀλλά καί ἀπό ὅσους ἐξ ἡμῶν συμμετέχουμε σέ ξένους ὀργανισμούς. Παράλληλα ἡ Πολιτεία ὀφείλει νά “παράγει” στελέχη τά ὁποῖα θά ἀπασχολοῦνται στίς ὑπηρεσίες τοῦ ὑπουργείου καί τοῦ Λιμενικοῦ Σώματος καί θά εἶναι ἄξια νά μᾶς ἐκπροσωποῦν στούς διεθνεῖς ὀργανισμούς, πρᾶγμα πού δυστυχῶς δέν συμβαίνει πάντα» ἀνέφερε ὁ πλοιοκτήτης.

«Ξέρετε τί προϋπολογισμό ἔχουν οἱ διεθνεῖς περιβαλλοντικές ὀργανώσεις; 150-200.000.000! Ὁ περιβαλλοντολόγος ἔχει 200.000.000 καί ὅλοι οἱ ἐφοπλιστές τῆς Εὐρώπης ἔχουμε δύο! Γιά τόν λόγο αὐτό, ὑπάρχουν σοβαρά κράτη πού πᾶνε καί κάνουν τή δουλίτσα τους, μόνοι τους, ὅπως ἡ Δανία. Δέν πολυκόπτονται νά ὑποβάλουν τίς ἀπόψεις τους στήν ECSA, ἀλλά ἔχουν δικό τους lobby! Πρέπει καί ἐμεῖς ἐδῶ νά ἀλλάξουμε στρατηγική καί νά βάλουμε τό χέρι στήν τσέπη. Ὑπάρχει μία λογική σέ ἐμᾶς τούς Ἕλληνες ἐφοπλιστές νά σώσουμε τά παλιά πλοῖα. Αὐτό τό καταλαβαίνω ἄν βρισκόμασταν πρίν 40 χρόνια. Ὅλοι μας τότε θέλαμε νά πάρουμε ἕνα παλιό πλοῖο καί μετά ἀπό λίγους μῆνες νά πάρουμε καί ἕνα δεύτερο. Ἀλλά ὅταν ἔχεις τόν νεότερο στόλο τοῦ κόσμου, δέν μπορεῖς νά ὑποστηρίζεις τά παλιά πλοῖα. Πυροβολοῦμε τόν ἑαυτό μας καί τά πόδια μας. Ἐμεῖς πρῶτοι δέν πρέπει νά θέλουμε τά παλιά πλοῖα!» κατέληξε ὁ Π. Λασκαρίδης.

Απόψεις

Παραβάσεις στίς δημόσιες συμβάσεις ἐνετόπισε τό Ἐλεγκτικό Συνέδριο

Εφημερίς Εστία
Γκρίζες ζῶνες στίς δημόσιες συμβάσεις καταγράφει τό Ἐλεγκτικό Συνέδριο, ὅπως προκύπτει ἀπό τούς ἐλέγχους πού ἐπραγματοποίησε σημειώνοντας διάφορες παραβάσεις.

Τότε πού ἀρχίζαμε νά καταλαβαίνουμε…

Δημήτρης Καπράνος
Διαβάζω ὅτι «θά γίνουν διάφορα» στήν παρέλαση τῆς 28ης Ὀκτωβρίου καί ἀναπολῶ.

Σάββατον 23 Ὀκτωβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΕΟΙ ΣΥΜΜΟΡΙΤΑΙ

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἐνοχλεῖται ἀπό τίς ὑποδείξεις τοῦ Προέδρου

Εφημερίς Εστία
Αἰχμές πρός τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης: «Καλό εἶναι νά μένει ἔξω ἀπό τίς πολιτικές συζητήσεις τό ὄνομά του» – Παράπονα Μητσοτάκη γιά τίς δημοσκοπήσεις γιατί «μετροῦν κόμματα πού δέν ὑπάρχουν» – Στό στόχαστρό του καί ὁ Εὐ. Βενιζέλος γιά τήν «μή κυβερνήσιμη χώρα»

Ὁ πλησίον

Μανώλης Κοττάκης
Μέ Αφορμή τόν θάνατο τοῦ Διονύση Σαββόπουλου εἰσηγοῦμαι μιά ἄσκηση πρός ἐπίλυση μέ τήν βοήθεια μιᾶς ἐκπληκτικῆς ἀνθρώπινης αἴσθησης πού δέν ἔχει ἡ ΑΙ: τῆς φαντασίας! Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν μουσική ὅλων τῶν μεγάλων συνθετῶν τῆς ἐποχῆς μας, ποιά ἀνθρώπινη χειρονομία θά ἐπιλέγαμε γιά νά τήν συμβολίσουμε; Ἐναλλακτικά, μέ ποιά εἰκόνα θά τήν ταυτίζαμε; Γιά ὅσο σκέπτεστε τίς ἀπαντήσεις σας, εἰσφέρω ὡς τροφή γιά σκέψη τίς δικές μου. Θά ταύτιζα τόν Μίκη μέ μιά ὑψωμένη γροθιά. Αὐτός ἦταν ὁ Θεοδωράκης, αὐτή καί ἡ Μεταπολίτευση. Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι. Τόν Μάνο μέ μιά μεγάλη ἀγκαλιά. Τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς πολιτικῆς συμπεριλήψεως. Τόν Μαρκόπουλο μέ τίς ρίζες. Ἦταν ὁ σκαπανεύς τους. Τόν Ξαρχάκο μέ τό σῆμα τῆς νίκης ἀπέναντι στό ἄδικο. Καί τόν Νιόνιο μέ ἕναν κύκλο. Τόν κύκλο τοῦ «ὅλοι μαζί». Πῶς ἀγκαλιάζονται καί χορεύουν οἱ παῖκτες τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ μετά ἀπό κάθε νίκη; Αὐτό. Αὐτός ἦταν ὁ Σαββόπουλος. Ἡ ἑλληνική χαρά κλεισμένη σέ κύκλο. Ὅλους ὅμως τούς μεγάλους μας τούς ἑνώνει μιά λεπτή νοητή γραμμή, ἡ ὁποία λείπει σήμερα κατά βάση ἀπό τόν δημόσιο βίο. Ἡ γραμμή τῆς Ἑλληνικότητας. Πολλούς ἐξ αὐτῶν τούς ἑνώνει καί τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπηρέασε τό ἔργο τους. Ὁ ἀριστερός Θεοδωράκης ἐκτόξευσε τό […]