Ο Λούλης, το σποτ, ο σεξισμός και στην κορφή κανέλα

Απεσύρθη, λέει, το μήνυμα του ηθοποιού Λούλη, ως «σεξιστικό»

Βρε τί έχουμε πάθει! Τί θα πει, αλήθεια, «σεξιστικό»; Ποιός είναι «σεξιστής» και τί είναι «σεξισμός»; Υπάρχουν αυτές οι έννοιες στην ελληνική πραγματικότητα; Παλαιότερα διαβάζαμε την λέξη «σεξομανής» και κάτι καταλαβαίναμε. Αλλά «Σεξιστής»; Μιλάμε αγγλικά από μικρά παιδιά και γνωρίζουμε ότι «sex» σημαίνει «φύλο», σημαίνει «ερωτική πράξη». Τί θα πει λοιπόν «ξεξισμός»; Η ροπή προς την ερωτική πράξη; Και γιατί κάποιος που, υπ’ αυτήν την έννοια, είναι «σεξιστής» είναι κατακριτέος; Και για να εξηγούμεθα (και δεν χρειάζομαι κανέναν Μπαμπινιώτη να μου το πει, μάλλον θα μπερδευτούμε) δεν μου λύνει την απορία ούτε η ερμηνεία που δίνει το Συμβούλιο της Ευρώπης στον όρο: «Ο σεξισμός είναι κάθε πράξη, χειρονομία, οπτική αναπαράσταση, προφορικός ή έγγραφος λόγος, πρακτική ή συμπεριφορά που βασίζεται στην ιδέα ότι ένα πρόσωπο ή μια ομάδα προσώπων υπερέχει λόγω του φύλου του». Πολύ γενικό, πολύ απόλυτοι πολύ «πονηρό». Σίγουρα φτιαγμένο από τους «πολιτικορθάκηδες», όπως αποκαλεί η νεολαία όλους εκείνους τους (και τις) τύπους, που ανακάλυψαν ξαφνικά ότι κάποιος άνθρωπος (στην περίπτωσή μας ο Λούλης) που αποφαίνεται- έστω και σε ένα σποτ για την τηλεόραση- ότι κάποιος άλλος άνθρωπος (άνδρας ή γυναίκα, δεν έχει σημασία), μπορεί να είναι επιπόλαιος ή να αδιαφορεί για το κοινό καλό, διαπράττει το «αδίκημα» του «σεξισμού»! Επειδή όλη αυτή η ιστορία με τον «σεξισμό», την «σεξιστική συμπεριφορά» και άλλους όρους τους οποίους ανακάλυψαν διάφορα περίεργα άτομα, που έχουν παρεξηγήσει το τί σημαίνει «ισότητα των φύλων» και κατατάσσουν μονίμως την γυναίκα σε δεύτερη μοίρα (κούνια που τους κούναγε) έχει ξεφύγει, καλό θα είναι να «μαζευτούν» λιγάκι… Είδα το «σποτ» με τον Λούλη περισσότερες από εκατό φορές! Πουθενά δεν υπάρχει «σεξισμός» (κατά την έννοια που δίνει στον όρο το Συμβούλιο της Ευρώπης) ούτε «σεξιστική συμπεριφορά». Αντιθέτως, ο ηθοποιός παραδέχεται ότι η κοπέλλα με την οποία συνομιλεί «τον κάνει ό,τι θέλει»!  Είναι ένα καθημερινό, απλό, στιγμιότυπο, που μπορεί να συμβεί στον καθένα, ο οποίος διατηρεί μια σχέση με μια γυναίκα, ερωτική ή φιλική.  Θα μπορούσε κάλλιστα το «σποτ» να το έχει ερμηνεύσει γυναίκα και ουδείς θα διαμαρτυρόταν ή θα μιλούσε για «σεξισμό»! Άκουσα πολλούς και πολλές (και κάποιους μεταξύ των δυο ) να αναφέρονται στο «σκανδαλώδες» σποτάκι. Το παρατήρησα προσεκτικά και αντελήφθην τελικά ότι «σεξιστής» μπορεί να είναι μόνο ο άνδρας!  Δηλαδή εαν -στο ίδιο σποτ- μια γυναίκα έλεγε στον σύντροφό της «τί λες, βρε ηλίθιε, που θα με κατεβάσεις στην πλατεία με ένα μάτσο ομοίους σου» ουδείς θα μιλούσε για «σεξισμό». Φυσικά δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις εκείνες (όπως του παραγωγού Γουίνιστιν κ.α) κατά τις οποίες ο άνδρας καταχράται το αξίωμα ή την ισχύ του για να επιβάλει τις ορέξεις του στην γυναίκα. Αλλά ο Λούλης ουδεμία τέτοια πρόθεση επέδειξε!

Ορθώς απεσύρθη το «σποτ», αφού προκάλεσε αντιδράσεις. Μόνο που ανοίγουμε άλλους δρόμους και τελικά θα γίνουν όλα «αποστειρωμένα». Με αντισηπτικό. Και μάσκα!

Απόψεις

«Βόμβα» ἀπό τόν Πρόεδρο Βουλῆς Λιβύης: Δέν ἀναγνωρίζουμε ΑΟΖ στήν Κρήτη!

Εφημερίς Εστία
Δῶρον ἄδωρον ἡ διακήρυξις τοῦ Ἀκίλα Σάλεχ ὅτι εἶναι ἄκυρο τό τουρκολιβυκό μνημόνιο ἐπειδή ἡ κυβέρνηση δέν εἶχε λάβει ψῆφο ἐμπιστοσύνης – Υἱοθετεῖ πλήρως τήν τουρκική θέση ὅτι ἡ μέση γραμμή χαράσσεται ἀπό τήν ἠπειρωτική Ἑλλάδα καί ὄχι τά νησιά

Δέν εἶναι ταινία, εἶναι Ἱστορία γιά νά τήν κρατᾶς φυλακτό!

Μανώλης Κοττάκης
Παρακολούθησα τήν πρώτη προβολή τῆς ταινίας «Καποδίστριας» τοῦ Γιάννη Σμαραγδῆ μαζί μέ τόν διευθυντή φωτογραφίας τοῦ φίλμ Δημήτρη Σταύρου ἀπό τά ὀρεινά τοῦ «Ἑλληνικοῦ Κόσμου».

Μέτρα Μητσοτάκη γιά δανειολῆπτες σέ ἑλβετικό φράγκο, ἀγρότες καί στεγαστικό

Εφημερίς Εστία
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στήν ὁμιλία του στήν Βουλή, πρό τῆς ἐγκρίσεως τοῦ προϋπολογισμοῦ τοῦ 2026 μέ ὀνομαστική ψηφοφορία (ἐνεκρίθη μέ 159 ψήφους «ναί», ἔναντι 136 «ὄχι» σέ σύνολο 295 ψηφισάντων), ἀνεφέρθη σέ μιά σειρά μέτρων, μεταξύ τῶν ὁποίων μέτρα γιά τούς δανειολῆπτες σέ ἑλβετικό φράγκο, τόν ΟΠΕΚΕΠΕ, τούς ἀγρότες καί τό στεγαστικό τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων.

Μνήμη Μπόστ, μνήμη ἑνός ἄλλου πολιτισμοῦ

Δημήτρης Καπράνος
Πέρασαν τριάντα χρόνια ἀπό τό 1995, ὁπότε μᾶς ἄφησε γιά πάντα ὁ Μέντης Μποσταντζόγλου (Μπόστ), ὁ ἄνθρωπος πού ἐπέβαλε τό δικό του, μοναδικό, ὕφος στόν χῶρο τοῦ Πολιτισμοῦ.

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ Η ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ