Ὁ ἐκφασισμός τοῦ δημοσίου βίου

ΕΜΕΙΝΑ ἄφωνος προχθές τό πρωί ὅταν πληροφορήθηκα τήν ἀπόλυση ἀθλητικοῦ συντάκτου τῆς ΕΡΤ…

… ἐξ αἰτίας ἑνός κακόγουστου χοντροκομμένου ἀστείου του γιά τά χαρακτηριστικά τῶν Κορεατῶν ἀθλητῶν τοῦ πίνγκ πόνγκ τό ὁποῖο θεωρήθηκε ρατσιστικό. Ἄφωνος ὄχι μόνο γιατί καρατομήθηκε ὁ συγκεκριμένος, ἐνῶ μένουν ἀκόμη στήν θέση τους οἱ μεγάλες κεφαλές, πού εὐθύνονται γιά τήν μή μετάδοση τῶν ἀγωνισμάτων τῶν Ἑλλήνων Ὀλυμπιονικῶν καί πρωταθλητῶν ὅπως ὁ Πετρούνιας καί ὁ Γκιώνης. Ἄφωνος ἐπειδή ἀπελύθη ἀπό τήν ἐργασία του δημοσιογράφος κατ’ ἀπαίτησιν μιᾶς στρατιᾶς ἀνωνύμων τοῦ Twitter οἱ ὁποῖοι κρυπτόμενοι πίσω ἀπό τήν ἀσφάλεια τῆς ἀνωνυμίας τους ἐπιτίθενται καθημερινῶς ὡς σύγχρονοι Ἰαβέρηδες ἐπί δικαίων καί ἀδίκων.

Διατάσσοντας πογκρόμ στό ὄνομα τοῦ ἀντιρατσισμοῦ, τῆς προστασίας τῶν γυναικῶν, τῶν μειονοτήτων, τῶν ΛΟΑΤΚΙ κ.λπ. Φοβᾶμαι ὅτι διανύουμε μιά ἐποχή στήν ὁποία κάποιοι συμπεριφέρονται πιό ρατσιστικά ἀπό τούς ρατσιστές στό ὄνομα τοῦ φιλελευθερισμοῦ. Φοβᾶμαι ὅτι διανύουμε μιά ἐποχή πού καταργεῖται τό κράτος δικαίου στό ὄνομα τοῦ κράτους δικαίου. Φοβᾶμαι ὅτι διανύουμε μιά ἐποχή πού καταργεῖται ἡ ἐλευθερία ἔκφρασης στό ὄνομα τῆς δῆθεν προστασίας τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου. Φοβᾶμαι ὅτι διανύουμε μιά ἐποχή στήν ὁποία φιλοξενεῖται στά ΜΜΕ ἡ μία καί μοναδική σκέψη καί ἐξαφανίζεται κάθε διαφορετική μέ τήν ἀσφάλεια τῆς κρατικῆς χρηματοδότησης (λίστα Πέτσα). Φοβᾶμαι ἐν τέλει ὅτι εἰσάγεται σταδιακῶς στήν Ἑλλάδα τό ὑβρίδιο μιᾶς δικτατορίας τῆς μοναδικῆς σκέψης στό ὄνομα ἑνός νοθευμένου φιλελευθερισμοῦ. Ὅποιος δέν πειθαρχεῖ, μαῦρο φίδι πού τόν ἔφαγε!

Ἐξηγοῦμαι: ὅποιος διαβάσει τά ἀνώνυμα tweet πού προκάλεσαν τήν ἀπόλυση Καρμοίρη ἀπό τήν ΕΡΤ (ἄνευ ἀκροάσεως) θά φρίξει: μερικά εἶναι πιό ρατσιστικά καί ἀπό τόν ρατσισμό πού καταγγέλλουν. Μερικά εἶναι καί πιό «χουντικά»: «Εἶναι ἡ ὥρα 10.03 καί βρίσκεται ὁ Δημοσθένης στήν θέση του; Ἀκόμη δέν ἀπολύθηκε;» ἔγραφε ἕνα. Εἶναι τῆς ἰδίας κοπῆς μέ αὐτά πού ζητοῦσαν νά μήν προσληφθεῖ στήν ΑΕΚ ὁ Τσάρτας ἐπειδή εἶχε ἄλλη ἄποψη ἀπό τήν κρατοῦσα γιά τούς παράνομους μετανάστες καί τούς δικαιούμενους νά φέρουν τήν ἑλληνική σημαία ἀριστούχους μαθητές. Καί δέν προσελήφθη. Ἀσχέτως ἄν αὐτά πού εἶπε γιά τούς μετανάστες εἶναι ἐπίσημη κρατική πολιτική σήμερα στό Αἰγαῖο καί τόν Ἕβρο. Εἶναι τῆς ἰδίας κοπῆς μέ αὐτά πού ἀπαίτησαν νά διακοπεῖ ἀπό τά ΜΜΕ τό σπότ γιά τήν ὑπογονιμότητα καί ὑπογεννητικότητα σέ πρόσφατο συνέδριο. Εἶναι τῆς ἰδίας κοπῆς μέ αὐτά πού ἀπαίτησαν ἀπό τήν διοίκηση τοῦ μετρό νά μήν ὀνομαστεῖ ὁ «Εὐαγγελισμός» στάση Παύλου Μπακογιάννη καί νά μήν ἀναρτηθοῦν στίς διαφημιστικές του πινακίδες συνθήματα οἰκογενειακῶν ὀργανώσεων κατά τῶν ἀμβλώσεων. Ἀσχέτως ἄν τό 30 τοῖς ἑκατό τῶν πολιτῶν ἔχει σύμφωνα μέ τίς δημοσκοπήσεις τήν αὐτή ἄποψη. Εἶναι τά ἴδια πού ἀπαιτοῦν νά κατεβαίνουν ἀπό τό διαδίκτυο ὅλα τά σχόλια κατά τῶν ἐμβολίων.

Στήν οὐσία σταδιακά ὁδηγούμαστε στόν ἐκφασισμό τοῦ δημοσίου βίου. Ὅποια ἄποψη δέν μᾶς ἀρέσει βαφτίζεται μέ εὐρύχωρη ἑρμηνεία «φασιστική», «ρατσιστική» «σεξιστική», «μισαλλόδοξη» «ἐθνικιστική», καί ἀπορρίπτεται. Διαγράφεται. Ἐξαφανίζεται. Ὁ φέρων αὐτήν ἀποκαλεῖται μίασμα καί εἴτε εἶναι συντάκτης, ντελιβερᾶς, παίκτης, τραγουδιστής, ἁπλός πολίτης, χάνει τήν δουλειά του! Εἴμαστε μέ τά καλά μας; Προφανῶς μπορεῖ νά διαφωνῶ μέ πολλές ἀπό τίς παραπάνω ἀπόψεις. Ἀπό θέση ἀρχῆς. Ἀλλά μόνο μιά ἄρρωστη, σέ παρακμή, δημοκρατία διώκει τήν ἀντίθετη ἄποψη. Ὅποια καί ἄν εἶναι αὐτή. Ἡ ὑγιής δημοκρατία ἔχει τήν ἀξιοπιστία καί τήν πειθώ νά κατανικᾶ τήν ἀντίθετη ἄποψη. Νά τήν ἀντιμετωπίζει κατά πρόσωπο. Νά μήν τῆς ἐπιτρέπει νά γίνεται δημοφιλής. Νά ἀποκαλύπτει καί νά ξεσκεπάζει τήν ἐπικινδυνότητά της. Μέ τήν ἰσχύ τῶν λέξεων. Ὄχι μέ τόν αὐταρχισμό τῶν μειονοτήτων πού κατάφεραν νά ἐλέγχουν πυλῶνες τοῦ συστήματος.

Ἡ καταδίωξη τῶν ρατσιστῶν, πραγματικῶν καί μή, ἀπό τούς κατ’ ἐπάγγελμα νεοφώτιστους μισαλλόδοξους ἔχει καί μία ἀκόμη πτυχή: τήν κατάργηση τοῦ κράτους δικαίου. Τήν κατάργηση τοῦ τεκμηρίου ἀθωότητας. Στό μέλλον οἱ «καθαγιασμένοι» τοῦ συστήματος θά καταδικάζουν ἀθώους μέ ἕνα tweet. Σἔ ἕνα πρωτοσέλιδο. Χωρίς ἀπόφαση πειθαρχικοῦ. Χωρίς ἀπόφαση δικαστηρίου. Συλλογικοῦ ὀργάνου μέ δημοκρατική νομιμοποίηση, δηλαδή. Ἔπεσαν ὅλοι προχθές ἐπάνω στόν Καρμοίρη νά τόν «φᾶνε». Ἀπορία ὅμως γιατί ἐπανεμφανίστηκε ἡ Ὀλυμπιονίκης τοῦ metoo γιά νά θυμηθεῖ τώρα καί νά καταγγείλει νέα σεξουαλική παρενόχληση στά 16 της ἀπό ἄλλον ὀλυμπιονίκη, τόν ὁποῖο ΔΕΝ ΚΑΤΩΝΟΜΑΣΕ ὅπως τόν παράγοντα ἀπό τήν Ραφήνα, δέν ἐξέφρασε κανείς. Κατέστη δυστυχῶς ὁ ἀνεμιστήρ τό πιό ἀγαπημένο ἀντικείμενο τῶν Ἰαβέρηδων.

Πλήν τῆς κατάργησης τοῦ κράτους δικαίου καί τῆς υἰοθέτησης τοῦ ρατσισμοῦ ὡς …ἀντιρατσιστικῆς μεθόδου, μέγα θέμα τῆς ἐποχῆς μας εἶναι καί ἡ ἐξαφάνιση τῆς διαφορετικῆς ἄποψης ἀπό τά παραδοσιακά ἠλεκτρονικά συστημικά ΜΜΕ. Μέ τό ἀζημίωτο βεβαίως. Τό προεδρικό σκάνδαλο μέ τά παράσημα ἐξαφανίστηκε. Μή νομίσει κανείς πώς ἐπειδή δέν ἀντιδρᾶ κανείς σέ ὅλες αὐτές τίς ἀσχήμιες –ὁ Καρμοίρης εἶναι τόσο ρατσιστής ὥστε εἶχε ἐξάρει δευτερόλεπτα πρίν ἀπό τήν γκάφα του τήν κορεατική δεινότητα– πώς δέν κυοφοροῦνται ὀργανωμένα ρεύματα μέσα στίς σιωπές. Μή νομίζει κανείς πώς ἐπειδή διασφαλίζεται ἡ μονοφωνία τῆς ἔκφρασης καί τό μονοπώλιο τῆς ὀρθότητας, δέν γεννῶνται νέες τάσεις. Ὑπάρχουν ἤδη. Ὁ σταθμός ἦταν ὁ ἀποκλεισμός τῆς ἀκροδεξιᾶς καί ἡ καταδίκη τῶν μελῶν της σέ φυλάκιση. Σήμερα ἀκόμη καί αὐτοί πού πανηγύριζαν ἔξω ἀπό τό ἐφετεῖο, πανεπιστημιακοί, ὄχι μόνο, ἀναγνωρίζουν πώς τό φαινόμενο δέν νικήθηκε, ἀλλά προελαύνει ἡ μοντέρνα ἀκροδεξιά. Ὅ,τι ἀποκλείεται, ἡρωοποιεῖται καί μυθοποιεῖται, ἐκεῖ καταλήγει. Ἀκόμη καί παραδοσιακοί θεσμοί ὅπως ἡ Ἐκκλησία φθίνουν ὅταν ἐμφανίζονται ὡς προέκταση τοῦ συστήματος. Κατά τήν ἀνάγνωση τῆς ἐγκυκλίου 3045 γιά τόν ἐμβολιασμό, οἱ ναοί ἀδειάζουν ἀπό πιστούς Ἔψαξε κάνεις τί φταίει; Γιατί; Ἡ δημοκρατία δέν μπορεῖ νά πορευτεῖ γιά πολύ μέ τό 1/3 μόνον. Εἶναι ἀνωμαλία. Αὐτή ἡ κατάσταση –ὅποιος διαφωνεῖ νά ἀπολύεται, νά διώκεται ποινικῶς, νά συκοφαντεῖται, νά λοιδορεῖται, νά διασύρεται, νά θεωρεῖται λεπρός καί ἀποσυνάγωγος– δέν μπορεῖ νά συνεχιστεῖ γιά πολύ. Ἀστυνομία σκέψης στήν χώρα πού γέννησε τήν δημοκρατία δέν χωρεῖ. Θά ξεπεραστεῖ ἐκ τῶν πραγμάτων. Ἀνωτέρα καί κατωτέρα Ἑλλάς δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει. Ὅσες φορές ἐπιχειρήθηκε, τά ἀποτελέσματα ἦταν τραγικά! Ἡ σύγκρουση τῶν δύο ρευμάτων, τοῦ ἑνός πού ἔχει ὡς στόχο τήν προστασία τοῦ ἀτόμου καί τοῦ ἄλλου πού ἔχει ὡς στόχο τήν συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ, κάτι πού ἀπαιτεῖ θυσίες καί ὑποχώρηση τῆς ἀτομικῆς ἐπιδίωξης, θά συνεχιστεῖ. Οἱ διώξεις εἶναι μάταιες, ὅταν τό διακύβευμα εἶναι τόσο ὑψηλό!