ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2025

Κυκλοφοριακό: Ἐπανερχόμεθα, καί ζητεῖται λύσις

Μοῦ γράφει ἡ ἀναγνώστριά μας Βασιλική Κερασιώτη: «Διάβασα τό ἄρθρο σας μέ τίτλο “Σέ σημεῖο μηδέν πλέον τό κυκλοφοριακό πρόβλημα”. Θά ἤθελα νά σᾶς ἐνημερώσω ὅτι ἀπό τόν Αὔγουστο τοῦ 2021 ἔχει δημιουργηθεῖ σοβαρή δυσλειτουργία τῶν ὑπεραστικῶν συγκοινωνιῶν στά Μεσόγεια καί τήν Ἀνατολική Ἀττική ἀπό τό ΚΤΕΛ ΑΤΤΙΚΗΣ καί τήν Περιφέρεια Ἀττικῆς.

Ἐπιγραμματικά ἀναφέρω ὅτι τά προβλήματα ξεκίνησαν μέ τήν ἀπόφαση τοῦ τότε ἀντιπεριφερειάρχη κεντρικοῦ τομέα κ. Δημόπουλου νά μεταφερθεῖ ἡ ἀφετηρία ἀπό τήν ὁδό Μαυρομματαίων στό Νομισματοκοπεῖο (μόνο τῶν γραμμῶν τοῦ Λαυρίου, Ραφήνας καί Μαραθῶνα), παρ’ ὅλο πού εἶχαν προταθεῖ ἐφικτές λύσεις (ἀναφέρονται στίς συνημμένες ἐπιστολές), ὥστε νά παραμείνει ἡ ἴδια διαδρομή τῶν δρομολογίων. Ἀκολούθησε ἡ δραματική μείωση τῶν δρομολογίων. Ἡ ἀνωτέρω ἀλλαγή ἔγινε πρόχειρα, δέν ὑπῆρξε καμμία μέριμνα γιά τόν ἐπιβάτη, ὁ ὁποῖος πληρώνει δύο εἰσιτήρια, διότι δέν ὑπάρχει ἑνιαῖο εἰσιτήριο, ταλαιπωρεῖται μέ τίς μετεπιβιβάσεις καί ὁ χρόνος μετακινήσεώς του ἔχει διπλασιασθεῖ. Ἐδῶ καί 2,5 ἔτη ἔχω ἐπικοινωνήσει πολλές φορές (τηλεφωνικά καί γραπτά) μέ τήν Περιφέρεια Ἀττικῆς, τό Ὑπουργεῖο Μεταφορῶν, τόν Συνήγορο τοῦ Πολίτη, τόν ΟΑΣΑ, τούς δημάρχους καί τούς βουλευτές τῆς περιοχῆς χωρίς κανένα ἀποτέλεσμα (μπορεῖτε νά διαβάσετε τίς συνημμένες ἐπιστολές.) Πολλοί ἐπιβάτες, καί ἐγώ προσωπικά, χρησιμοποιούσαμε τό πορτοκαλί λεωφορεῖο τοῦ ΚΤΕΛ ΑΤΤΙΚΗΣ γιά τίς καθημερινές μας μετακινήσεις γιά 30 χρόνια, καί ἀπό τό 2021 ἀναγκαζόμαστε μέ δυσβάστακτο κόστος νά μετακινούμεθα μέ τά ΙΧ αὐτοκίνητά μας. Πῶς νά μήν δημιουργεῖται κυκλοφοριακό κομφούζιο;…

Χθές, μάλλιασε ἡ γλῶσσα τῶν ἐκφωνητῶν τοῦ ραδιοφώνου, νά μᾶς πληροφοροῦν ὅτι “στό ποτάμι δέ κουνιέται τίποτε” καί ὅτι “ἔχει τεράστιο πρόβλημα ἡ Ἀττική Ὁδός”. Μάλιστα, ἡ Ἀττική Ὁδός, γιά τήν ὁποία καταβάλλει ὁ πολίτης κάθε χρόνο ἕνα σεβαστό ποσόν, προκειμένου “νά πάει στόν προορισμό του πιό γρήγορα.” Ποιός δουλεύει ποιόν; Ποιά ὁδός ταχείας κυκλοφορίας, καί μάλιστα μέ διόδια πανάκριβα, ὅταν ἀπό τήν λεωφόρο Κηφισσιᾶς ἤ ἀπό τήν προβληματικότατη “παραλιακή” μέσῳ Κορωπίου φθάνεις πιό γρήγορα στόν προορισμό σου; Ποιός ὁ λόγος νά ὑπάρχουν διόδια σέ ἕναν δρόμο στόν ὁποῖο τά ὀχήματα κινοῦνται πλέον μέ ρυθμό κάβουρα ἤ χελώνας;

“Στό ’πα καί στό ξαναλέω, στόν γυαλό μήν κατεβεῖς” λέει τό δημῶδες ἆσμα. Κι ὅπως πᾶνε τά πράγματα, ὄχι μόνο στόν γυαλό, ἀλλά οὔτε ἀπό τό σπίτι σου στόν ἑπόμενο δρόμο δέν θά μπορεῖς πλέον νά κινηθεῖς ἐποχούμενος, σέ λίγο καιρό».

Τό ἐπισημαίνουμε γιά μία ἀκόμη φορά. Τό κυκλοφοριακό μας πρόβλημα δέν πάει ἄλλο. Ὅσο γιά τό «Νομισματοκοπεῖο», πού μᾶς γράφει ἡ ἀναγνώστριά μας, τί νά σᾶς πῶ. Βρέθηκα βράδυ στόν συγκεκριμένο σταθμό τοῦ «μετρό», ὅπου καί ἡ στάση τῶν «ὑπεραστικῶν», καί νόμισα ὅτι βρισκόμουν στίς συνοικίες τῶν περιθωριακῶν τῆς Νέας Ὑόρκης στήν δεκαετία τοῦ ’60! Ρημαγμένο τοπίο, σπασμένα τζάμια, κατακρεουργημένες πινακίδες. Ἄθλιο θέαμα ἐγκαταλείψεως παντελοῦς…

Καλά, αὐτή ἡ «Ἀττικό Μετρό» τί στήν εὐχή κάνει; Πιό πολύ ἐνδιαφερόταν γιά τούς σταθμούς τῶν ἁμαξῶν, τοῦ ἄγριου Φάρ-Οὐέστ, στήν ἐποχή τῶν Ἀπάτσι, ἡ «Γουέλς Φάργκο», νομίζω!

Απόψεις

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἐνοχλεῖται ἀπό τίς ὑποδείξεις τοῦ Προέδρου

Εφημερίς Εστία
Αἰχμές πρός τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης: «Καλό εἶναι νά μένει ἔξω ἀπό τίς πολιτικές συζητήσεις τό ὄνομά του» – Παράπονα Μητσοτάκη γιά τίς δημοσκοπήσεις γιατί «μετροῦν κόμματα πού δέν ὑπάρχουν» – Στό στόχαστρό του καί ὁ Εὐ. Βενιζέλος γιά τήν «μή κυβερνήσιμη χώρα»

Ὁ πλησίον

Μανώλης Κοττάκης
Μέ Αφορμή τόν θάνατο τοῦ Διονύση Σαββόπουλου εἰσηγοῦμαι μιά ἄσκηση πρός ἐπίλυση μέ τήν βοήθεια μιᾶς ἐκπληκτικῆς ἀνθρώπινης αἴσθησης πού δέν ἔχει ἡ ΑΙ: τῆς φαντασίας! Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν μουσική ὅλων τῶν μεγάλων συνθετῶν τῆς ἐποχῆς μας, ποιά ἀνθρώπινη χειρονομία θά ἐπιλέγαμε γιά νά τήν συμβολίσουμε; Ἐναλλακτικά, μέ ποιά εἰκόνα θά τήν ταυτίζαμε; Γιά ὅσο σκέπτεστε τίς ἀπαντήσεις σας, εἰσφέρω ὡς τροφή γιά σκέψη τίς δικές μου. Θά ταύτιζα τόν Μίκη μέ μιά ὑψωμένη γροθιά. Αὐτός ἦταν ὁ Θεοδωράκης, αὐτή καί ἡ Μεταπολίτευση. Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι. Τόν Μάνο μέ μιά μεγάλη ἀγκαλιά. Τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς πολιτικῆς συμπεριλήψεως. Τόν Μαρκόπουλο μέ τίς ρίζες. Ἦταν ὁ σκαπανεύς τους. Τόν Ξαρχάκο μέ τό σῆμα τῆς νίκης ἀπέναντι στό ἄδικο. Καί τόν Νιόνιο μέ ἕναν κύκλο. Τόν κύκλο τοῦ «ὅλοι μαζί». Πῶς ἀγκαλιάζονται καί χορεύουν οἱ παῖκτες τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ μετά ἀπό κάθε νίκη; Αὐτό. Αὐτός ἦταν ὁ Σαββόπουλος. Ἡ ἑλληνική χαρά κλεισμένη σέ κύκλο. Ὅλους ὅμως τούς μεγάλους μας τούς ἑνώνει μιά λεπτή νοητή γραμμή, ἡ ὁποία λείπει σήμερα κατά βάση ἀπό τόν δημόσιο βίο. Ἡ γραμμή τῆς Ἑλληνικότητας. Πολλούς ἐξ αὐτῶν τούς ἑνώνει καί τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπηρέασε τό ἔργο τους. Ὁ ἀριστερός Θεοδωράκης ἐκτόξευσε τό […]

Ἡ Ντόρα προτείνει τήν ἐπαναφορά τοῦ Συμβουλίου Δημοκρατίας!

Εφημερίς Εστία
Σέ μιάν ἀπροσδόκητη ἐξέλιξη, ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη πρότεινε νά καθήσουν στό ἴδιο τραπέζι οἱ πρώην Πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλῆς, Γιῶργος Παπανδρέου, Ἀλέξης Τσίπρας καί Ἀντώνης Σαμαρᾶς, καθώς καί ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος, προκειμένου νά ὑπάρξει ἐθνική συνεννόησις γιά τά ζητήματα πού ἀφοροῦν στήν ἐξωτερική πολιτικῆς τῆς χώρας σέ σχέση μέ τήν Τουρκία. Καί τοῦτο ἐνῶ κατ’ ἐπανάληψιν ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ἔχει δηλώσει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει τήν ἀποκλειστική εὐθύνη τῆς διακυβερνήσεως καί τῆς χαράξεως τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Ἡ πρότασις αὐτή τῆς κ. Μπακογιάννη συνιστᾶ ἐπαναφορά, ἔστω καί ἄτυπη, τοῦ Συμβουλίου τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο προεβλέπετο ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ 1975 καί κατηργήθη μέ τήν συνταγματική ἀναθεώρηση τοῦ 1986, κατά τήν ὁποία ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κατέστη ἀποκλειστικῶς τελετουργικός, μέ τό σύνολον τῶν ἁρμοδιοτήτων νά περιέρχονται στόν Πρωθυπουργό. Στό Συμβούλιο τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο συγκαλοῦσε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, μετεῖχαν, πέραν τοῦ ἐν ἐνεργείᾳ Πρωθυπουργοῦ, οἱ διατελέσαντες Πρωθυπουργοί, καθώς καί οἱ διατελέσαντες Πρόεδροι τῆς Δημοκρατίας. Τό Συμβούλιο αὐτό ἐλάχιστες φορές εἶχε συγκληθεῖ καί προεβλέπετο νά λειτουργεῖ συμβουλευτικῶς γιά πράξεις ρυθμίσεως τοῦ πολιτεύματος, μέ πρώτη προτεραιότητα τήν σύγκλιση τῶν ἀπόψεων ὅλων τῶν συμμετεχόντων. Τό πνεῦμα τῆς προτάσεως τώρα εἶναι πολύ διαφορετικό καί φαίνεται ὅτι στήν βάση της ὑπάρχει ὁ φόβος γιά τήν […]

Ἆσμα ἡρωικό καί πένθιμο γιά τόν Διονύσιο μελωδό

Δημήτρης Καπράνος
Ἦταν ἕνα «μουσικό πρωινό» τοῦ Νίκου Μαστοράκη, νομίζω τό ’65.

Σάββατον 23 Ὀκτωβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ H ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΟΤ