Μοῦ τηλεφωνεῖ, Παρασκευή μεσημέρι, μιά καλή φίλη, διακεκριμένη ἐπιστήμων…
… «Τό βράδυ ἡ χορωδία “Libro C’ oro” παρουσιάζει τόν Ἐθνικό Ὕμνο στήν πλατεῖα Δημοτικοῦ Θεάτρου.».
Τήν χορωδία τήν γνωρίζω. Γνωρίζω ἐπίσης καί ἔχω ἀπολαύσει, στήν Κέρκυρα, τόν «Ὕμνον εἰς τήν Ἐλευθερίαν» τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ, τόν ὁποῖον μελοποίησε τό 1828 ὁ Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος γιά τετράφωνη ἀνδρική χορωδία καί πιάνο. Τό ἔργο ἀποτελεῖται ἀπό 25 ὠδές μέ τήν συγκλονιστική 25η σέ μορφή Fuga Reale.
Γιά ὅποιον δέν εἶναι γνώστης, ὁ «Ὕμνος εἰς τήν Ἐλευθερίαν» τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ δέν εἶναι μόνον οἱ δύο στροφές πού καθιερώθηκαν ὡς ὁ Ἐθνικός Ὕμνος τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Κύπρου. Νά διευκρινίσουμε ὅτι οἱ Κύπριοι, τό 1966, ἐπέλεξαν μόνο τήν μουσική τοῦ Ὕμνου καί ὄχι τούς στίχους. Ἦταν τά χρόνια πού ἡ Κύπρος δέν ἦταν διχασμένη καί ὑπῆρχε Τουρκοκύπριος ἀντιπρόεδρος. Σήμερα, βεβαίως, οἱ Κύπριοι, ὅπου ἀκουσθεῖ ὁ Ὕμνος, ἀποδίδουν τούς στίχους μέ τόν πρέποντα σεβασμό καί δύναμη!
Πηγαίνω, λοιπόν, Παρασκευή βραδάκι καί παρατηρῶ ὅτι ἔχει στηθεῖ «πάλκο» στόν πρό τοῦ Δημοτικοῦ Θεάτρου Πειραιῶς χῶρο. «Ἐδῶ θά εἶναι» σκέπτομαι καί κάθομαι –ὁλομόναχος– σέ μιά ἀπό τίς πλαστικές καρέκλες πού εἶχαν τοποθετηθεῖ.
Μέ πλησιάζει ἡ φίλη πού μοῦ εἶχε τηλεφωνήσει. «Δέν θά γίνει ἐδῶ ἡ ἐκδήλωση. Θά γίνει κάτω, στόν πεζόδρομο , ἔξω ἀπό τά ἐκδοτήρια.»
Ἐκεῖ, λοιπόν, μέ τά καταστήματα γύρω ἀνοιχτά, μέ τήν γειτονική καφετέρια νά μεταδίδει «πόπ» μουσική, καί μέ ἕνα τσοῦρμο παιδιά νά παίζουν γύρω-γύρω φωνάζοντας, εἶχαν στηθεῖ τά μικρόφωνα γιά νά ἑρμηνεύσει ἡ χορωδία τόν Ἐθνικό Ὕμνο!
«Καί τί θά γίνει στήν πλατεῖα μπροστά στό θέατρο;» ἐρωτῶ ἀφελῶς τήν ὑπεύθυνη τῆς χορωδίας. «Ἔχουν προγραμματίσει μιά ἄλλη ἐκδήλωση, γιά τίς δέκα τό βράδυ, πού ἐμεῖς θά ἔχουμε τελειώσει. Σέ ἐμᾶς ἡ διεύθυνση τοῦ Θεάτρου ἔδωσε μόνο τριάντα καθίσματα. Τά ἄλλα …περιμένουν ἄδεια δίπλα» μοῦ λέει…
Γιά ἑξήντα πέντε λεπτά, μαζί μέ περίπου σαράντα (καθίσαμε καί στήν καφετέρια, πού σταμάτησε τήν μουσική «πόπ») ἐκλεκτούς καί φιλόμουσους συμπολῖτες, παρακολουθήσαμε μιά ἐξαιρετική ἐκτέλεση τοῦ –ἰδιαιτέρως δύσκολου– ἔργου τοῦ Μάντζαρου, ἀνάμεσα σέ κορναρίσματα (παρκάρει καί περνᾶ ὅποιος θέλει στόν ὑποτιθέμενο πεζόδρομο τῆς ὁδοῦ Κολοκοτρώνη) κραυγές παιδιῶν καί ἐξατμίσεις ἀπό ποικίλα δίκυκλα!
Καί καθώς ἡ χορωδία ἑρμήνευε τήν ἐξαίσια «φούγκα» τῆς τελευταίας ὠδῆς, περνᾶ κι ἕνας τύπος πού ἀρχίζει νά …σφυρίζει κλέφτικα!
Μίλησα μέ τήν ὑπεύθυνη τοῦ καταπληκτικοῦ (χίλια μπράβο!) συγκροτήματος καί μοῦ ἐξήγησε τό «πῶς καί γιατί» ὁ Ἐθνικός Ὕμνος βρέθηκε στόν πεζόδρομο, διευκρινίζοντας ὅτι εὐχαριστεῖ τόν πρόεδρο τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἀθλητισμοῦ καί Πολιτισμοῦ τοῦ Δήμου, ὁ ὁποῖος ἐνέταξε τήν ἐκδήλωση στίς «Ἡμέρες Θάλασσας». Ἄρα, δέν ἀνήκει στόν ΟΠΑΝ ἡ εὐθύνη τοῦ συμβάντος!
Χρειάζεται, ἀσφαλῶς, περισσότερη ἔρευνα τό θέμα καί ἴσως ὁ δήμαρχος θά ἔπρεπε νά καλέσει τούς ἐμπλεκόμενους καί νά ἀναζητήσει τήν ἀλήθεια.
Ὁ Πειραιᾶς ἔχει παράδοση στόν Πολιτισμό καί τό Δημοτικό Θέατρο ὑπῆρξε κυψέλη καί κιβωτός τῶν Τεχνῶν. Μᾶλλον κάτι δείχνει νά μήν πηγαίνει καλά ἐκεῖ…
