Ὥστε δέν μπορεῖ νά ὁμονοήσει ἡ πολιτική μας ἡγεσία!
Δέν μποροῦν «νά τά βροῦν» οἱ ἀρχηγοί τῶν κομμάτων. Ὁ Ἐρντογάν ἔκανε «πίκ-νίκ» στήν Ἀμμόχωστο, οἱ Ἀρμένιοι καῖνε τά σπίτια καί τίς ἐκκλησίες τους γιά νά μήν τά πατήσει ὁ Τοῦρκος (Ἀζέρος-Τοῦρκος, τό ἴδιο σφάζουν), ὁ ἀδίστακτος κατά φαντασίαν σουλτάνος γράφει στά παλαιότερα γεμενιά του τίς ἀποφάσεις τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν καί τήν ἄποψη τῶν πελιδνῶν χαρτογιακάδων τῆς ΕΕ, καί ἡμεῖς ἄδομεν. Ὁ ἀδελφός ἀρμενικός λαός –μᾶς ἑνώνει τό αἷμα τῶν προγόνων μας τό ὁποῖο ἔχυσαν οἱ Τοῦρκοι σφαγεῖς καί γενοκτόνοι, αἷμα ἱερό καί δεσμοί ἀκατάλυτοι– ὑπέστη γιά μία εἰσέτι φορά τό μαχαίρι τῶν βαρβάρων, ἐγκαταλειφθείς ἀπό τούς κατ’ ὄνομα μόνο «συμμάχους» καί «προστάτες» ὅπως ἀκριβῶς οἱ Ἕλληνες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Καί ἡμεῖς ἄδομεν. Ἡ πανδημία μᾶς ἔχει ξεφύγει, οἱ νεκροί γίνονται σιγά-σιγά ἁπλοί ἀριθμοί, οἱ ΜΕΘ στερεύουν, ὁ κόσμος εἶναι «στά κάγκελα», τά ἐμβόλια «ὅλο ἔρχονται», καί ἡμεῖς ἄδομεν. Ὁ λαός ὑποφέρει, τά χρήματα ἐξαφανίζονται πρίν προλάβουμε νά τά πάρουμε ἀπό τά μηχανήματα, τά σουπερμάρκετ βρῆκαν εὐκαιρία νά κάνουν ἀνατιμήσεις καί νά κερδοσκοπήσουν εἰς βάρος μας, τήν ὥρα πού κλείνουν καταστήματα «γιατί δέν βγαίνει τό νοίκι» (Ἄν ὑπάρχει Θεός!), καί ἡμεῖς ἄδομεν. Τά τουρκικά σεισμογραφικά καί γεωτρύπανα ὀργώνουν τά θαλάσσια πλευρά μας, πληγώνουν τό σῶμα τῆς πατρίδας, καταρρακώνουν τό πατριωτικό μας συναίσθημα, ὁ Ἐρντογάν ἁλωνίζει ἀνεμπόδιστος, καί ἡμεῖς ἄδομεν. Οἱ Τουρκοκύπριοι ἀποδοκιμάζουν τόν Ἐρντογάν καί τούς ἐποίκους πού ὁδηγοῦν τό νησί σέ διχοτόμηση καί στήν ἄλλη πλευρά γίνεται πορεία ἐναντίον τῶν μέτρων γιά τόν κορωνοϊό. Καί ἐκεῖνοι, ἄδοντες! Οἱ μικροί καί μεσαῖοι ἐπιχειρηματίες ἐξαφανίζονται, τά λουκέτα εἶναι πλέον τό μόνο βιομηχανικό προϊόν πού ἔχει ζήτηση, ἡ μεσαία τάξη βαίνει τάχιστα πρός ἐξαφάνιση, καί ὑμεῖς (τῆς Βουλῆς) ἄδετε! Χιλιάδες Ἕλληνες ναυτικοί εἶναι παγιδευμένοι στά πλοῖα ἐπί μῆνες, ἡ «λαμαρίνα» τούς ἔχει τσακίσει τήν ψυχή, οἱ ἀεροπορικές ἑταιρεῖες ἀδιαφοροῦν, το ἴδιο κάνουν καί οἱ χῶρες πού τούς φιλοξενοῦν», καί ἡμεῖς ἄδομεν!
Μάλιστα! Στήν Ἑλλάδα τοῦ «ἀπαγορευτικοῦ» σέ δεύτερη δόση, στήν Ἑλλάδα, ἡ ὁποία ἦταν «κλειστή» τήν 25η Μαρτίου, τό Πάσχα, τήν 28η Ὀκτωβρίου, στήν Ἑλλάδα τῆς «καραντίνας» καί τῶν πολιτῶν πού πεθαίνουν ἀπό τήν πανδημία μέ ρυθμό ταχυβόλου, οἱ πολιτικοί της ἡγέτες σκυλοτρώγονται γιά τήν «Πορεία τοῦ Πολυτεχνείου»! Σ’ αὐτούς, λοιπόν, τούς νεοσσούς καί τούς ἄσχετους μέ τήν πραγματικότητα, τούς ἐκμεταλλευτές ἐπετείων καί ἰδανικῶν, τό ποίημα τοῦ μεγίστου Ρένου Ἀποστολίδη, σέ ἐπανάληψη γιά νά τό μάθουν! «Ὅταν μεγάλωσε, ἔμαθε πώς ὁ πατέρας του ἦταν κι αὐτός, “τή νύχτα ἐκείνη” στό Πολυτεχνεῖο./Ἡ θεία του ἡ Λιλή, ὁ θεῖος του ὁ Μιχάλης, ἦταν κι αὐτοί “τή νύχτα ἐκείνη” στό Πολυτεχνεῖο./Ὅλοι οἱ γνωστοί τοῦ μπαμπᾶ, ὅλες οἱ γνωστές τῆς μαμᾶς, ἦταν κι αὐτοί “τή νύχτα ἐκείνη” στό Πολυτεχνεῖο./Τώρα, κάθε πρωί, καθώς κατηφορίζει τήν Πατησίων κι ἀντικρύζει τήν καγκελόπορτα τήν “κλεισμένη εἰς μνήμην” στριφογυρίζει στό νοῦ του ἡ ἴδια ἀπορία:/«Πῶς διάβολο χώρεσαν ὅλοι αὐτοί ἐδῶ μέσα;».
