Τόν τελευταῖο καιρό στρώθηκα καί παρακολουθοῦσα ἐπί σχεδόν καθημερινῆς βάσεως τίς πρωινές «ἐνημερωτικές» ἐκπομπές. Κάτι τά συμβαίνοντα στήν Γάζα, κάτι οἱ πολιτικές ἐξελίξεις στήν χώρα μας, εἶπα νά ἀρχίσω ἀπό τό πρωί νά ἐνημερώνομαι, μήπως καί σχηματίσω ἄποψη καί εἰκόνα γιά τά γεγονότα.
Ἐπιτρέψτε μου κατ’ ἀρχάς νά παρατηρήσω ὅτι ὅλες, μά ὅλες, οἱ ἐν λόγῳ ἐκπομπές δέν ἔχουν τό στοιχεῖο τοῦ news, ὅπως τοὐλάχιστον τό ἐννοοῦσαν οἱ δικοί μου δάσκαλοι, ἡ Ἑλένη Βλάχου, ὁ Δημήτρης Παπαναγιώτου, ὁ Στάμος Ζούλας, ὁ Βαγγέλης Μπίστικας καί ὁ Ἀλέκος Φιλιππόπουλος.
Δηλαδή δέν ἐνέχουν τό στοιχεῖο τῆς ἐνημερώσεως, τό στοιχεῖο πού θά ἐπιτρέψει στόν θεατή νά πάει στό γραφεῖό του, στήν ὅποια ἐργασία του, στοιχειωδῶς ἐνημερωμένος.
Ἐπιτρέψτε μου ἐπίσης νά παρατηρήσω ὅτι εἶναι ἀπωθητική ἡ εἰκόνα τῶν «κομματικῶν» δημοσιογράφων. Κάπου ἔχουμε παρεξηγήσει τήν ἀποστολή μας. Ἄλλο εἶναι νά ἔχει προσωπική πολιτική κατεύθυνση ἡ ἄποψή μου (ἡ δική μου ἄποψη) καί ἄλλο νά ἐκφράζω τίς ἀπόψεις συγκεκριμένων κομμάτων.
Δέν μπορῶ νά καταλάβω τό πῶς ἐπαγγελματίες δημοσιογράφοι ὑψώνουν τόνο φωνῆς καί χειρονομοῦν, ἐπιδιώκοντας νά «περάσουν» τήν ἄποψη συγκεκριμένων πολιτικῶν ὁμάδων καί παρατάξεων.
Ὁ δημοσιογράφος ὀφείλει νά εἶναι ἤρεμος καί νά ἐπιχειρηματολογεῖ μέ στοιχεῖα καί ὄχι μέ θεατρινισμούς. Ὁ παρουσιαστής τῆς ἐκπομπῆς μπορεῖ νά ἐνεργεῖ κατά τό πῶς θά τοῦ ζητήσει νά «πάει τήν κουβέντα» ἡ διεύθυνση τοῦ μέσου ὅπου ἐργάζεται. Ὁ δημοσιογράφος, ὅμως, ὀφείλει νά κατευθύνει τήν συζήτηση στόν στόχο, στήν οὐσία καί ὄχι νά πηγαίνει «γιά νά πεῖ τό ποίημά του καί νά φύγει».
Ὁμολογῶ ὅτι γιά πολύ καιρό εἶχα ἀποφύγει νά βλέπω «πρωινάδικα» καί δέν εἶχα σχηματίσει ἄποψη γιά τούς (μόνιμους σχεδόν) «φιλοξενούμενους» στά «πάννελ». Τώρα γνωρίζω πλέον τί θά πεῖ ὁ καθένας ἀπό τούς καλεσμένους. Ἐπιτρέψτε μου ἐπίσης νά παρατηρήσω ὅτι τό νά ἔχουν οἱ ἐν λόγῳ ἐκπομπές μονίμους «προσκεκλημένους» (στήν οὐσία συνεργάτες) εἶναι μᾶλλον κακός σύμβουλος γιά τήν ἀξιοπιστία καί τήν ποιότητά τους.
Μοῦ ἔκανε ἐπίσης ἐντύπωση ἡ κακή –ἕως κάκιστη– χρήση τῆς γλώσσας, ἀλλά καί ἡ ἀδιαφορία τῶν παρουσιαστῶν νά διορθώσουν τίς «κοτσάνες» πού ἐκτοξεύονται ἀπό τά μεταφερόμενα μικρόφωνα. Ἡ ἐν ψυχρῷ δολοφονία τῶν τριτοκλίτων, τά ὁποῖα –πῶς νά τό κάνουμε;– δέν εἶναι ξένες λέξεις καί συνεπῶς κλίνονται καί ἔχουν γενική καί αἰτιατική (δοτική καί κλητική δέν τολμῶ νά ἀναφέρω, καθ’ ὅτι οὔτε οἱ παρουσιαστές πλέον δέν τίς γνωρίζουν) εἶναι συστηματική καί ἀνελέητη!
Νά ἀναφέρω ἐπίσης ὅτι εἶναι τοὐλάχιστον ἐπικίνδυνο νά ἀναφέρονται νέοι –σέ ἡλικία– παρουσιαστές καί δημοσιογράφοι σέ γεγονότα τά ὁποῖα δέν ἔχουν ζήσει ἀλλά καί γιά τά ὁποῖα δέν ἔχουν στρωθεῖ νά διαβάσουν. Ἐλάχιστοι εἶναι ἐκεῖνοι πού διαθέτουν εὐρύτητα γνώσεων καί ἀνάλογες ἐμπειρίες. Ἄς προσέχουν λοιπόν ἤ ἄς καθίσουν νά διαβάσουν.
Νά παρατηρήσω ἐπίσης ὅτι «σφαγή» τῆς γλώσσας γίνεται καί στά «Ἀθλητικά», ὅπου ἡ γραμματική δέχεται περισσότερα λακτίσματα καί ἀπό τήν μπάλλα!
Τέλος, νά συστήσω στούς παρουσιαστές καί τίς παρουσιάστριες (πού εἶναι σχεδόν ὅλες νέες σέ ἡλικία) νά διαβάζουν ἀλλά καί νά μελετοῦν τίς ἀνάλογες ἐκπομπές τῶν ξένων, μεγάλων εἰδησεογραφικῶν συγκροτημάτων.
