Γιά νά μήν κρυβόμαστε πίσω ἀπό τόν ἀντίχειρά μας, ἡ καταδίκη τοῦ δημάρχου τῆς Χειμάρρας εἶναι ἧττα γιά τήν πατρίδα μας.
Εἶναι μία ἀκόμη ἔνδειξη, ὅτι ὁ «καλλιτέχνης» πού κυβερνᾶ τήν γείτονα χώρα καί τοῦ ὁποίου τά ἔργα ἐκθέσαμε ἐν Ἀθήναις, ἀποθρασύνεται συνεχῶς. Εἶναι ἡ πιστή ἀπεικόνιση τῆς παλαιᾶς καί σοφῆς ἑλληνικῆς παροιμίας: «Δῶσε θάρρος στόν χωριάτη, νά σ’ ἀνέβει στό κρεβάτι»!
Οὐδέποτε ἡ Ἀλβανία φέρθηκε φιλικά πρός τήν Ἑλλάδα. Ὅσο καί ἄν ἐμεῖς ἔχουμε στό παρελθόν προσπαθήσει νά πλησιάσουμε τούς γείτονες, μέ πολλούς καί διαφόρους τρόπους, στό τέλος ἡ προσπάθεια ἀποδεικνύεται μάταιη, καί ἴσως ἐπιζήμια.
Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, οὐδέποτε ἡ πατρίδα μας ἀποφάσισε νά δείξει ἐμπράκτως ὅτι εἶναι καί ἰσχυρότερη καί πιό ἀποφασιστική, ὡς χώρα μέλος τῆς εὐρωπαϊκῆς οἰκογένειας.
Αὐτά τά διαδοχικά «ζίγκ-ζάγκ» τῆς δικῆς μας πολιτικῆς, αὐτή ἡ μέθοδος τοῦ κατευνασμοῦ, λές καί ἐμεῖς ἀρχίσαμε «χειρῶν ἀδίκων», δέν μᾶς ἔχει βοηθήσει. Δέν θά σταθοῦμε στό κατά πόσον ἡ πατρίδα μας ἐνίσχυσε οἰκονομικῶς τήν Ἀλβανία, τότε, μέ τήν ἀθρόα ἔλευση Ἀλβανῶν στήν Ἑλλάδα, μετά τήν πτώση τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος.
Πολλοί Ἀλβανοί, πού ἐργάσθηκαν στήν χώρα μας, ἔφυγαν ἀπό ἐδῶ μέ περιουσίες (κέρδισαν χρήματα ἐργαζόμενοι, γιά νά τό ξεκαθαρίσουμε.)
Εἴχαμε, ὅμως, καί εἰσαγωγή ἐγκληματικῶν συμμοριῶν, οἱ ὁποῖες ὄχι μόνο ταλαιπώρησαν ἀλλά καί ἀκόμη ταλαιπωροῦν τήν κοινωνία μας, ἐν εἴδει «Μαφίας», πλέον.
Θά σταθοῦμε, ὅμως, στίς διπλωματικές προσπάθειες τίς ὁποῖες ἔχει μέχρι σήμερα καταβάλει ἡ χώρα μας γιά νά ἐνισχύσει τήν προσπάθεια ἐντάξεως τῆς Ἀλβανίας στήν εὐρωπαϊκή οἰκογένεια.
Προσπάθειες, πού ἔχουν ἀρχίσει ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Σαλί Μπερίσα καί πού συνεχίζονταν ἕως πρό μηνῶν, ὅταν, ἐπί τέλους, ἀποφασίσαμε νά «τρίξουμε τά δόντια» καί νά προειδοποιήσουμε –ἔστω καί ἐμμέσως– ὅτι ἐάν δέν ἀποδοθεῖ Δικαιοσύνη στήν ὑπόθεση Μπελέρη, θά ἀλλάξει ἡ στάση μας στήν ΕΕ.
Ἡ ἀπάντηση, ὅπως εἴδαμε, ἦλθε. Δύο χρόνια φυλακή ὁ δήμαρχος καί ἕτοιμος ὁ «καλλιτέχνης» νά ἐπιδράμει κατά τῶν περιουσιῶν τῶν Ἑλλήνων τῆς Χειμάρρας!
Ἐμφανές, λοιπόν, τό ὅτι ὁ «χωριάτης» δέν ἀνέβηκε ἁπλῶς στό κρεβάτι, ἀλλά ἀσχημονεῖ κατά τόν χειρότερο τρόπο εἰς βάρος μας!
Ἡ κατάφωρη παραβίαση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων σέ μιά χώρα στήν ὁποία ὀργιάζει ἡ παρανομία καί τό ἐμπόριο ναρκωτικῶν, εἶναι πλέον ἐμφανής.
Ὁ Μπελέρης εἶχε φθάσει πρό τῶν πυλῶν τῆς δημαρχίας, ἀλλά δύο ἡμέρες πρό τῆς ἐκλογῆς συνελήφθη μέ ἀστήρικτες κατηγορίες καί σύρθηκε στίς φυλακές. Ἐξελέγη πανηγυρικῶς, ἔχασε ὁ ἐκλεκτός τοῦ «καλλιτέχνη», ἀλλά στά Τίρανα ἐπικρατεῖ ὁ Νόμος τῆς ζούγκλας. «Ἔχω τήν δύναμη καί τό δείχνω.»
Δέν εἶναι, ὅπως καλῶς γνωρίζουμε, ἡ πρώτη φορά πού ἡ ὁμογένεια τή Βορείου Ἠπείρου δέχεται τά πυρά τῶν Τιράνων.
Θυμόμαστε ὅλοι τήν δολοφονία τοῦ ἄτυχου Κατσίφα, ἀπό τούς τραμπούκους τοῦ «καλλιτέχνη». Ἄν καί τώρα δέν εἶναι ἡ ὥρα νά χρησιμοποιήσουμε τά «βαριά ὅπλα» στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, τότε τό παιγνίδι τῆς βαλκανικῆς μας ὑπεροπλίας εἶναι χαμένο.
Ὁ «καλλιτέχνης» λησμονεῖ ὅτι ἔχει νά κάνει μέ τήν μεγαλύτερη οἰκονομία τῆς νοτίου Εὐρώπης. Καί παίζει μέ τήν φωτιά. Ἄς καταλάβει ὅτι τά «ζίγκ-ζάγκ» βρῆκαν τοῖχο!
