H ΕΚΚΛΗΣΙΑ τῆς Ἑλλάδος δέν δικαιοῦται νά ἔχει ἄποψη γιά ἐπιλογές τῆς πολιτείας πού δέν ἀποτελοῦν θεολογικές ἀπόψεις. Αὐτό εἶπε grosso modo χθές ὁ Πρωθυπουργός στήν συνεδρίαση τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου.
Θά ἦταν εἰλικρινέστερος ἄν ἔλεγε ὅτι ἡ Ἐκκλησία δικαιοῦται νά ἔχει ἄποψη ἀκόμη καί γιά ζητήματα πού ἀφοροῦν θεολογικές ἀπόψεις, ἀρκεῖ νά συμφωνεῖ μέ τήν Κυβέρνηση. Διότι, ὅταν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης εἶπε μία καλή κουβέντα, πού ταίριαζε μέ τά κυβερνητικά σχέδια τοῦ γάμου τῶν ὁμοφύλων, ἡ Κυβέρνηση καί τά φιλικά της μέσα τήν ὑποδέχθηκαν μέ ἀνακούφιση. Μέ ζήτω. Πανηγυρικά. Τότε ἡ Ἐκκλησία μποροῦσε νά ἔχει ἄποψη. Ὅταν, ἐπίσης, ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης, Στέφανος Κασσελάκης, ὑπαινίχθηκε δημοσίως ὅτι ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος μπορεῖ καί νά συμφωνεῖ μαζί του γιά τόν γάμο, οἱ δηλώσεις αὐτές ἔτυχαν ἐκτεταμένης δημοσιότητας. Πάλι κανείς δέν ἔθεσε ζήτημα νομιμοποίησης τῆς συμμετοχῆς τῆς Ἐκκλησίας στόν δημόσιο διάλογο. Ἡ εἰκαζόμενη ἄποψη τοῦ μέχρι χθές σιωπηλοῦ Πατριάρχη ἦταν ἐκσυγχρονιστική. Πεφωτισμένου ἀνδρός. Βόλευε.
Τό συμπέρασμα εἶναι ἁπλό. Ἡ Κυβέρνηση θέλει τήν Ἐκκλησία ὑπάλληλό της. Ἐάν μιλᾶ, νά τάσσεται ὑπέρ της. Ἄν δέν τάσεται ὑπέρ της, νά σιωπᾶ. Μπορεῖ νά ἔχει ἄποψη καί νά τήν διατυπώνει στίς ἀκροάσεις τῶν κοινοβουλευτικῶν ἐπιτροπῶν μέχρι καί ὁ τελευταῖος Ἐξωραϊστικός Σύλλογος τῆς χώρας, ἀλλά ἡ Ἐκκλησία ὄχι! Ὅπως μοῦ εἶχε πεῖ κάποτε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, κάποιοι θέλουν τήν Ἐκκλησία σάν τά ἀκριβά «σερβάν», πού τά βάζαμε παλαιότερα στίς προθῆκες τῶν βιτρινῶν στά σπίτια γιά νά χαζεύουν, χωρίς νά τά ἀγγίζουν, οἱ ἐπισκέπτες. Ἐάν ὁ γάμος δέν εἶναι καί θεολογικό ζήτημα, τότε πρέπει νά μᾶς ἐξηγήσει ὁ Πρωθυπουργός γιατί ἔχει τοποθετήσει τήν εἰκόνα τῆς μάνας Παναγίας πίσω ἀπό τήν καρέκλα του στό Μαξίμου; Ἄν πιστεύει ὅτι ὁ γάμος δέν εἶναι καί θεολογικό ζήτημα, θά εἶχε ἐνδιαφέρον νά μάθουμε γιατί φορᾶ σταυρό στό στέρνο καί μᾶς τόν ἀποκαλύπτει ὅταν πηγαίνει στίς παραλίες τό καλοκαίρι; Ἔχουν αὐτά τά σύμβολα κάποια ἐπίδραση στήν σκέψη του ἤ μήπως μᾶς τά δείχνει γιά φιγούρα;
Εἶπε, ὅμως, καί κάτι ἀκόμη ἐνδιαφέρον ὁ κύριος Μητσοτάκης στούς ὑπουργούς του. Μέ τόν γάμο «προσθέτουμε δικαιώματα σέ κάποιους, χωρίς νά ἀφαιροῦμε δικαιώματα σέ πολλούς».
Ἐνδιαφέρουσα ἄποψη. Δοξάζει τήν ἀτομική ἐπιλογή, ὑποβιβάζει τήν ὀργανωμένη κοινωνία. Μέ αὐτή τήν λογική, ἄς νομιμοποιήσει αὔριο καί τήν ἐλεύθερη χρήση τῶν ναρκωτικῶν. Δέν ἀφαιρεῖ δικαίωμα ἀπό κανέναν. Οὔτε ἐνοχλεῖ κανέναν. Ἄς νομιμοποιήσει καί τήν πορνεία. Σεβαστή ἡ αὐτοδιάθεση τοῦ σώματος, ὅπως εἶπε στήν τηλεόραση καί ἕνας βουλευτής του. Δέν ἀφαιρεῖ δικαίωμα ἀπό κανέναν. Ἄς νομιμοποιήσει καί τήν εὐθανασία, ἀλλάζοντας τό ἰσχῦον καθεστώς. Δέν ἀφαιρεῖ δικαίωμα ἀπό κανέναν. Καταλαβαίνει μήπως τί κερκόπορτα ἀνοίγει εἰς βάρος τῆς «Μεγάλης Κοινωνίας», γιά νά θυμηθῶ καί ἐγώ τόν Κάμερον, πού τόσο διαφημίζουν κάποιοι σήμερα;
Μέ αὐτήν τήν τάχα φιλελεύθερη θέση, τό Κράτος ἀπεμπολεῖ τόν ρυθμιστικό του ρόλο νά παρεμβαίνει γιά νά διευθετεῖ διενέξεις πού ἔχουν ἐπίδραση στούς πολλούς. Τήν ἔρευνα τοῦ NBC, πού ἀπέδειξε μέ στοιχεῖα ὅτι τά τέκνα ὁμόφυλων ζευγαριῶν, γυναικῶν καί ἀνδρῶν, γίνονται καί αὐτά ὁμοφυλόφιλοι, γκέϊ καί λεσβίες, μέ συνέπεια νά σβήνει τό ἐνδεχόμενο διαιώνισης τῆς ἀνθρωπότητας, τήν μελέτησε ὁ κύριος Πρωθυπουργός;
Διότι, ἄν τήν μελέτησε, γνωρίζει ὅτι ὁ γάμος ἀφαιρεῖ δικαιώματα ἀπό τίς μελλοντικές κοινωνίες. Ὄχι ἀπό τόν διπλανό μας, στήν ἀδιαφορία τοῦ ὁποίου ποντάρει! Ἀπό μελλοντικές κοινωνίες!
Μέσα σέ αὐτήν τήν ἰδεολογική ἀτμόσφαιρα, δέν ἔλειψαν καί οἱ ἀνοησίες. Ἀκούσαμε: Ἡ εἰσήγηση τῆς Ἐκκλησίας θύμισε βαθύ Μεσαίωνα, γιατί ὁ Μεσογαίας ἐπικαλέστηκε καί τήν κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στίς μουσουλμανικές κοινωνίες. Ἀκούσαμε: Ἡ υἱοθέτηση τοῦ γάμου ἀποτελεῖ εὐρωπαϊκό κεκτημένο καί ὅποιοι τόν ἀπορρίπτουν παρεκκλίνουν ἀπό τό εὐρωπαϊκό κεκτημένο. Ἀκούσαμε:
Ὁ πολιτικός γάμος υἱοθετήθηκε τό 1982, παρά τήν σφοδρή ἀντίδραση τῆς Ἐκκλησίας, καί σήμερα, 42 χρόνια μετά, οὐδείς ἀσχολεῖται.
Ἐδῶ ἡ ἐπιστήμη σηκώνει τά χέρια ψηλά. Αὐτοί πού καθημερινά δίνουν ρέστα στίς τηλεοράσεις, γιά νά νομιμοποιηθοῦν 30.000 Μουσουλμᾶνοι, στήν πλειονότητά τους παράνομοι μετανάστες, δίνουν μέ ἀφορμή τόν γάμο ρεσιτάλ ρατσισμοῦ κατά τῶν μουσουλμανικῶν κοινωνιῶν! «Τά καλά καί συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν». Γιά νά νομιμοποιηθεῖ ὁ Χασάν, ζήτω τό Ἰσλάμ. Γιά νά παντρευτεῖ ὁ Μῆτσος μέ τόν Τάκη, ἀνάθεμα στό Ἰσλάμ.
Ὅσον ἀφορᾶ τό εὐρωπαϊκό κεκτημένο: Ποιό εὐρωπαϊκό κεκτημένο, ὦ ἀπατεῶνες μας; Καμμία ἀπόφαση τοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, καμμία ἀπόφαση τῆς Κομμισσιόν, καμμία ἀπόφαση τοῦ παλαιοῦ Δικαστηρίου Εὐρωπαϊκῶν Κοινοτήτων δέν ὑποχρεώνει τά κράτη μέλη νά νομοθετήσουν τήν ἰσότητα στόν γάμο. Τό οἰκογενειακό δίκαιο εἶναι ἐθνική νομοθεσία. Ἐθνικό κεκτημένο. Διαβάστε στό τεῦχος 8 τοῦ περιοδικοῦ «Ἐκκλησία» τήν ἀναλυτικότατη γνωμοδότηση τοῦ Θεόδωρου Παπαγεωργίου, τόν ὁποῖο συνέδραμε ὁ καθηγητής Ρόκας μέ πλῆθος παραπομπῶν σέ ἀποφάσεις εὐρωπαϊκῶν δικαστηρίων, μήπως καί μάθετε τίποτε. Πόσα ψέματα θά πεῖτε γιά νά πείσετε;
Τέλος, πράγματι νομοθετήθηκε ὁ πολιτικός γάμος τό 1982 καί, ἔκτοτε, ἀπό τήν πολιτεία οὐδείς ἀσχολεῖται. Αὐτό εἶναι καί τό πρόβλημα! Ἀλλά ὅσοι ἀσχολοῦνται μετά τήν νομοθέτηση αὐτῆς τῆς ἔννομης σχέσης μέ τόν χαλαρό τύπο –ἕνας δήμαρχος διαβάζει ἕνα κείμενο, τά ζεύγη μηρυκάζουν ἕνα ἑλληνικό “I do”– βλέπουν, τέλος, ὅτι ὁ θεσμός τοῦ γάμου πηγαίνει ἀπό τότε κατά διαβόλου.
Καί γιά λόγους οἰκονομικούς καί γιά λόγους ἠθικούς.
Ἡ ἀναλογία γάμων – διαζυγίων ἀνά 100 γάμους ἦταν 33,4 τό 2022 ἔναντι 34,2 τό 2022, ἔναντι 40,2 τό 2020, ἔναντι 32,1 τό 2019. Κοινῶς ἀποτυγχάνουμε συλλογικά καί ὡς πολιτεία καί ὡς κοινωνία. Ἀλλά κατά τήν Κυβέρνηση… οὐδείς ἀσχολεῖται!
Τούτων δοθέντων… συμφωνῶ: Ἡ χθεσινή συνεδρίαση τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου ἦταν ἱστορική. Θά ἔρθει ὁ καιρός στό μέλλον πού θά γραφτεῖ μέ μαῦρα γράμματα στήν ἱστορία.
