Μοῦ τηλεφώνησε φίλος παλιός, συμμαθητής, ἀπό τήν Νέα Ὑόρκη
«Ἦταν ἐδῶ μία μεγάλη ὁμάδα ἀπό ὑπουργούς, ἐπί κεφαλῆς Τραπεζῶν καί ὀργανισμῶν καί παρουσίασαν σέ περίπου χίλιους ἐνδιαφερόμενους τίς ἐπενδυτικές εὐκαιρίες πού παρουσιάζει ἡ Ἑλλάδα. Νομίζω ὅτι πῆγαν καλά»… Λίγο ἀργότερα, μίλησα μέ ἕναν ἐκ τῶν διοργανωτῶν τῆς ἐκδηλώσεως καί πληροφορήθηκα ὅτι οἱ ἐνδιαφερόμενοι γιά ἐπενδύσεις στήν Ἑλλάδα ἦταν «σοβαροί καί ἐπώνυμοι». Μοῦ ἀνέφερε μάλιστα τό ὄνομα τοῦ γνωστοῦ μεγαλοεπενδυτῆ Τ. Πόλσον, πού εἶναι, πράγματι, σημαντικό. Ἀργότερα, εἶχα μέ τόν φίλο μου μιά συνομιλία μέσω τοῦ «Σκάιπ» καί ἔμαθα πολλά καί ἐνδιαφέροντα.
Κατ’ ἀρχήν μοῦ εἶπε ὅτι ἡ ἐμφάνιση ὅλων τῶν ὑπουργῶν καί τῶν ὑφυπουργῶν ἦταν σοβαρή καί ἐμπεριστατωμένη.
«Βρέ λεφτά θά πέσουν στήν Ἑλλάδα; Θά φέρουν ἐδῶ ἐπενδύσεις; Θά ἀνοίξουν οἱ δουλειές; Θά δοῦμε θέσεις ἐργασίας; Τί νά τό κάνω ἐγώ ἄν ἔκαναν καλή ἐμφάνιση; Ἀποτέλεσμα βλέπεις;»…
Ὁ φίλος μου, πού βρέθηκε στή Νέα Ὑόρκη γιά ἕνα μεταπτυχιακό καί ἔγινε μόνιμος κάτοικος, ἔχει στήσει τήν δική του ἐπιχείρηση καί περνάει μιά χαρά. Τά καλοκαίρια κάνει διακοπές στήν Ἑλλάδα, διατηρεῖ ἕνα σπίτι καί στήν Ἀθήνα καί εὐχαριστεῖ τόν Θεό πού τόν ὤθησε νά περάσει τόν Ἀτλαντικό. Τόν ἐνδιαφέρουν, ὅμως, ὅσα συμβαίνουν στήν πατρίδα του, ὅπου ζοῦν οἱ ἀδελφές του καί τά ἀνήψια του.
«Ἄκουσε νά σοῦ πῶ. Εἶχαν ἔλθει καί οἱ προηγούμενοι, πάλι μέ διευθυντές Τραπεζῶν καί ὀργανισμῶν. Καί ἐκεῖνοι εἶχαν μιλήσει στήν ἴδια ἐκδήλωση, πού πραγματοποιεῖται ἀπό Ἕλληνες ἐπιχειρηματίες κάθε χρόνο. Μπορῶ νά σοῦ πῶ ὅτι οἱ Ἀμερικανοί ἐπενδυτές εἶχαν δεῖ τούς προηγούμενους μέ ἐνδιαφέρον». Παραξενεύτηκα καί ρώτησα: «Μπά; Ἦταν ἐνδιαφέρουσες οἱ ἀπόψεις τῶν προηγούμενων; Καί γιατί δέν εἴδαμε ἐπενδύσεις;».
«Τούς εἶδαν μέ ἐνδιαφέρον γιατί σκέφτηκαν “ἄσε νά δοῦμε ἄν θά τά καταφέρουν αὐτοί οἱ ἀριστεροί, πού κάνουν ὅσα δέν τολμοῦν νά κάνουν οἱ δεξιοί”, ἀλλά λεφτά δέν ἔφεραν στήν Ἑλλάδα γιατί εἶχαν ἀμφιβολίες γιά τό ἄν θά πετύχει τό “ἀριστερό πείραμα”. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά, εἶδαν καί τούς Κινέζους νά μπαίνουν δυνατά στήν Ἑλλάδα καί μᾶλλον προβληματίστηκαν. Δέν εἶναι καί τό πιό εὐχάριστο γιά τούς Ἀμερικανούς ἐπενδυτές νά βρίσκουν μπροστά τους τόν μεγάλο τους ἀντίπαλο, ἔ;». Ρώτησα πάλι. «Καί τώρα; Πῶς μᾶς βλέπουν τώρα;». Ἡ ἀπάντηση ἦταν ἡ ἑξῆς: «Ὁπωσδήποτε, τό μήνυμα πού ἀπηύθυνε, μέσω τῆς τεχνολογίας, ἀπό τήν Ἀθήνα ὁ Πρωθυπουργός ἦταν σωστό. Πολύ καλά καί τά ἀγγλικά του, μήν τό περνᾶτε ἀψήφιστα αὐτό. Καί οἱ ὁμιλίες τῶν ὑπουργῶν, μέ στοιχεῖα, μέ ἀριθμούς, μέ προοπτική, ἦταν περισσότερο ἀπό ἐνδιαφέρουσες. Ὑπάρχουν, ὅμως, ἀκόμη θέματα. Καί πάνω ἀπ’ ὅλα ἡ ἔνταση πού παρατηρεῖται μέ τήν Τουρκία. Δέν πᾶς νά ἐπενδύσεις σέ μιά ἐπικίνδυνη ζώνη, ἐκτός ἄν πουλᾶς ὅπλα! Γι’ αὐτό νομίζω ὅτι οἱ ἐπενδυτές, πού ἔχουν πράγματι ἐνδιαφέρον γιά ἐπενδύσεις, θά περιμένουν ἀκόμη λίγο, γιά νά δοῦν ποῦ θά καταλήξει αὐτή ἡ κατάσταση. Ἄν δέν τελειώσει ἡ κρίση, δέν βλέπω νά ἔρχονται ἄλλα ἀμερικανικά χρήματα στήν Ἑλλάδα.»…
