Πρίν ἀπό ἀρκετό καιρό, ἀπό αὐτήν τήν στήλη εἴχαμε ἀναφερθεῖ στό πρόβλημα τῆς (μή) προστασίας τῶν ἑλληνικῶν δασῶν.
Εἴχαμε ἐκφράσει τήν πεποίθηση, ὅτι κακῶς, κάκιστα, ἐτέθη στό περιθώριο τό 1998 ἡ Δασική Ὑπηρεσία καί ἀνετέθη ἡ εὐθύνη τῆς «δασοπυροσβέσεως» σέ περιπτώσεις πυρκαϊῶν στήν Πυροσβεστική Ὑπηρεσία.
Εἴχαμε ὑποστηρίξει ὅτι δέν μπορεῖ νά γίνεται ἡ καταπολέμηση τῶν πυρκαϊῶν μέ στρατηγική καί ἀρχιτεκτονική ὅμοια μέ ἐκείνη πού χρησιμοποιεῖται γιά τήν κατάσβεση ἀστικῶν ἤ περιαστικῶν πυρκαϊῶν. Εἴχαμε ἀκόμη ὑποστηρίξει ὅτι ἡ Δασική Ὑπηρεσία εἶναι τό ὄργανο στό ὁποῖο ἔπρεπε νά ἔχουν ἀφεθεῖ οἱ ἁρμοδιότητες καί ὅτι ἔπρεπε πάραυτα νά ἐπανέλθουν σέ αὐτό, μέ τήν ἄμεση πρόσληψη δασολόγων, οἱ ὁποῖοι εἶχαν (καί ἔχουν ἀκόμη) ἀποκοπεῖ ἀπό τόν χῶρο τόν ὁποῖο γνωρίζουν καλύτερα ἀπό τόν καθένα.
Εἴχαμε ἐπίσης φιλοξενήσει στήν «Ἑστία» ἄρθρο τοῦ πρώην γενικοῦ γραμματέως Δασῶν Δημ. Κατσούδα, ὁ ὁποῖος καί καλά γνωρίζει τό ἀντικείμενο καί ἀσχολεῖται μέ αὐτό ἐπιμόνως, ἐπί σειράν ἐτῶν, παρακολουθῶντας τίς ἐξελίξεις στόν συγκεκριμένο τομέα μέσα στό παγκόσμιο περιβάλλον.
Καί ἦλθε ἡ πρόσφατη συζήτηση στήν Βουλή, γιά νά ἀντιληφθεῖ ἡ ἑλληνική πολιτική σκηνή ὅτι δασική προστασία χωρίς Δασική Ὑπηρεσία δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει!
Καί εὐχάριστη (ἄν μπορεῖ νά ἐκληφθεῖ ὡς τέτοια) ἐντύπωση προκάλεσε τό γεγονός ὅτι τό ΠΑΣΟΚ συμφώνησε μέ αὐτή τήν ἄποψη, καθώς ἡ κυβέρνηση Σημίτη (τό 1998) μέ ὑπουργό τόν σημερινό ὑποψήφιο ἀρχηγό τοῦ Σύριζα Στέφανο Τζουμάκα, ἀπέκοψε τούς Δασικούς ἀπό τόν φυσικό τους χῶρο καί ἀνέθεσε τήν Δασοπυρόσβεση στήν Πυροσβεστική Ὑπηρεσία τῶν Πόλεων!
Νά σημειώσουμε ἀκόμη καί τήν καθαρή θέση ἐπί τοῦ θέματος τήν ὁποία στήριξε ὁ βουλευτής τοῦ ΚΚΕ Ἀθανάσιος Παφίλης.
Ἔγραψε προχθές σέ ἄρθρο του ὁ Δημ. Κατσούδας: «Τό στοίχημα τῆς δασοπυρόσβεσης εἶναι ἡ ἀπώλεια ὅσο τό δυνατόν λιγότερων ἑκταρίων δάσους καί ἄρα ἡ διαφύλαξη τοῦ ὑδάτινου ὁρίζοντα, τῶν ἐδαφῶν, ἡ ἀποφυγή πλημμυρῶν, ἡ βελτίωση τοῦ μικροκλίματος καί ἡ προστασία τῆς πανίδας. Στόν περιορισμό τῶν καμένων ἐκτάσεων πρέπει νά ἐπικεντρώνεται ἕνα καλό σύστημα δασοπυρόσβεσης, καθώς πάντα θά ἔχουμε πυρκαγιές, λόγῳ καί τῆς ἐπελαύνουσας κλιματικῆς κρίσης, ἡ ὁποία πάντως ἐπ’ οὐδενί δέν πρέπει νά ἀποτελεῖ δικαιολογία.
»Οἱ ἐπιδόσεις μιᾶς σειρᾶς μεσογειακῶν γειτονικῶν μας χωρῶν, ὅπως ἡ Ἰταλία, ἡ Ἱσπανία, ἡ Γαλλία, καθώς καί ἡ Τουρκία, δείχνουν ὅτι τά καταφέρνουν καλύτερα ἀπό τήν Ἑλλάδα. Ἡ ἐτήσια καταστροφή ἀπό πυρκαγιές σέ αὐτές εἶναι μικρότερη.
Ποιά εἶναι ἡ συνταγή; Ἡ ἀπάντηση βρίσκεται στή διαχείριση τῆς πρόληψης καί τῆς καταστολῆς δασικῶν πυρκαγιῶν ἀπό ἕνα καί μόνο ἑνιαῖο φορέα. Τόν ἑνιαῖο Φορέα Δασοπροστασίας. Χρειάζεται νά ἐνισχύσουμε τή Δασική Ὑπηρεσία ὅσον ἀφορᾶ τήν πρόληψη τῶν πυρκαγιῶν καί τήν πρώτη προσβολή, μέ τήν Πυροσβεστική νά ἔχει φυσικά τό δικό της ρόλο, ἰδιαίτερα στήν προστασία ἀνθρώπων καί οἰκισμῶν».
Φυσικά καί συμφωνοῦμε μέ τά αὐστηρά μέτρα πού ἀνακοινώθηκαν γιά τούς ἐκ προθέσεως ἤ ἐξ ἀμελείας ἐμπρησμούς. Μόνο μία παρατήρηση: Ναί, νά ἐλεγχθοῦν αὐστηρότατα οἱ Δῆμοι πού δέν φροντίζουν γιά τόν καθαρισμό καί τήν ἀποψίλωση τῶν «εὐφλέκτων» περιοχῶν τῆς ἁρμοδιότητός τους.
Ἀλλά τό κονδύλι τῶν ἑπτακοσίων ἑκατομμυρίων γιά ὅλους τούς Δήμους τῆς χώρας, εἶναι ἀνεπαρκέστατο. Ἄς τό ξαναδοῦν οἱ ἁρμόδιοι ὑπουργοί…
