ΟI Eπιπτώσεις τῆς καταστάσεως στήν Ἐρυθρά Θάλασσα γίνονται ἤδη αἰσθητές στήν Ἑλλάδα. Μέχρι στιγμῆς τίς ὑφίστανται ἐπιχειρήσεις καί ἐπαγγελματίες, δέν θά ἀργήσουν ὅμως νά πλήξουν καί τήν τσέπη τῶν καταναλωτῶν.
Τότε θά καταλάβουμε τί θά πεῖ «εἰσαγόμενη ἀκρίβεια» καί θά συνειδητοποιήσουμε ὅτι οἱ ἀνατιμήσεις πού ἔχουμε ὑποστεῖ μέχρι σήμερα εἶναι ἁπλό προμήνυμα τῆς ἐπικειμένης καταιγίδος. Ἀρκεῖ νά περιοδεύσει κανείς τήν ἀκτή τῆς Πειραϊκῆς, γιά νά δεῖ τίς θαλάσσιες προσβάσεις πρός τόν λιμένα τοῦ Πειραιῶς ἄδειες.
- Tοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου
Ἐκεῖ πού μέχρι πρίν ἕναν ἀκόμη μῆνα τά πλοῖα καί κυρίως τά μεταφορᾶς ἐμπορευματοκιβωτίων καί τά Ro-Ro «συνωστίζονταν» σέ σειρά γιά νά μποῦν νά ξεφορτώσουν, τώρα βλέπει κανείς «ἐπίπεδο» εἰρηνικό ὁρίζοντα. Δέν ὑπάρχει οὔτε ἕνα πλοῖο. Αὐτό σημαίνει ὅτι φορτία δέν ξεφορτώνονται στό λιμάνι, ἡ ἐφοδιαστική ἁλυσίδα δέν τροφοδοτεῖται, οἱ ὁδικές καί σιδηροδρομικές μεταφορές ἀδρανοῦν. Ἕνας ὁλόκληρος κόσμος πού ζεῖ ἀπό τήν συνέχιση τῶν θαλασσίων μεταφορῶν στήν ξηρά, ἔχει καταδικασθεῖ σέ ἀπραξία. Καί ἀκολουθεῖ τό δεύτερο κῦμα ἐπιπτώσεων.
Ἔλλειψις φορτίων ἤ ἀκόμη καί καθυστέρησις παραδόσεων σημαίνει μία ἁλυσιδωτή ἀντίδραση, πού θά φθάσει μέχρι τά ράφια τῶν καταστημάτων καί τίς τσέπες τῶν καταναλωτῶν. Οἱ ἐπιχειρήσεις, ὅμως, ἤδη βλέπουν τό κόστος τοῦ χρήματος νά αὐξάνεται. Καθυστερήσεις παραδόσεων σημαίνει καί καθυστερήσεις πληρωμῶν. Σημαίνει ἐπέκτασις τοῦ χρόνου γιά τόν ὁποῖο μένουν δεσμευμένες πιστώσεις, οἱ ὁποῖες εἶναι, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, βραχυπρόθεσμοι τραπεζικοί δανεισμοί. Ὁδεύουμε, δηλαδή, πρός τήν κατεύθυνση μίας νέας οἰκονομικῆς κρίσεως.
Ἐπιπροσθέτως, ἡ Ἑλλάς ἔχει ἐξελιχθεῖ στόν κόμβο μεταφορτώσεως προϊόντων προερχομένων ἀπό τήν Κίνα, μέ προορισμό ὅλες τίς εὐρωπαϊκές χῶρες. Καί, πλέον, ἡ γραμμή αὐτή ἔχει διαταραχθεῖ.
Ὅλα αὐτά τά κινέζικα προϊόντα ἔρχονταν μέσῳ Σουέζ.
Πρό αὐτῆς τῆς καταστάσεως, ἡ Εὐρώπη, ἡ ὁποία θά ὑποστεῖ τίς συνέπειες τοῦ ἰδιοτύπου θαλασσίου ἀνταρτοπολέμου πού ἔχουν ἐξαπολύσει οἱ Χούθι, σέ δεύτερη φάση, μετά τήν Ἑλλάδα, ἀδρανεῖ καί προσπαθεῖ νά ἀποφασίσει τί θά κάνει. Εἶναι αὐτή μιά ἀκόμη ἀπόδειξις τῆς ἀνεπαρκείας καί τῶν ἀδυναμιῶν τῶν εὐρωπαϊκῶν θεσμῶν καί ὀργάνων. Τό σχέδιο εὐρωπαϊκῆς ἀποστολῆς πού θά προστατεύει τήν ναυσιπλοΐα στήν Ἐρυθρά Θάλασσα ἀκόμη συζητεῖται καί, καλῶς ἐχόντων τῶν πραγμάτων, ὁριστική ἀπόφασις θά ληφθεῖ ἀπό τήν Σύνοδο τῶν ἁρμοδίων ὑπουργῶν τῆς 19ης Φεβρουαρίου. Οἱ ἴδιοι ὑπουργοί εἶχαν συνεδριάσει καί προχθές, ἀλλά ἐκεῖ ἔκαναν μόνον προεργασία. Ἡ Σύνοδος ἦταν «ἄτυπη» καί ἀποφάσεις δέν μποροῦσαν νά ληφθοῦν! Ἔτσι, οἱ ὑπουργοί περιορίσθηκαν σέ διατύπωση εὐχολογίων καί σέ ἀστειάκιaα ὡς πρός τό ἐάν τό ὄνομα τῆς ναυτικῆς ἐπιχειρήσεως πού θά ἀναληφθεῖ θά εἶναι «Ἀσπίς» ἤ «Ἀσπίδες». Ἐν τέλει, ἐπελέγη τό «Ἀσπίδες»… Ἐκεῖ, ὅμως, ἐτελείωσε ἡ εὐρωπαϊκή συζήτησις. Ἀσφαλῶς καί δέν ἀποτελοῦν αὐτές οἱ μεθοδολογίες ὑπόδειγμα σοβαρότητος. Ὅμως, σέ αὐτό τό περιβάλλον καλούμεθα νά ἀναλάβουμε τήν διοίκηση μιᾶς ναυτικῆς ἀποστολῆς ἡ ὁποία θά διεξαχθεῖ σέ μίαν ἐξαιρετικῶς ἐπικίνδυνη θαλάσσια περιοχή τοῦ πλανήτου. Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις εἶχε διεξαγάγει καί ἄλλη ναυτική ἐπιχείρηση προστασίας τῆς ναυσιπλοΐας τό 2009. Τά δεδομένα, ὅμως, ἦσαν τότε πολύ διαφορετικά. Ἀναφερόμαστε στήν ἐπιχείρηση Ἀταλάντα γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς πειρατείας στήν θάλασσα ἀνοικτά τῆς Σομαλίας καί στό Κέρας τῆς Ἀφρικῆς. Ἐπρόκειτο γιά προστασία ἐμπορικῶν πλοίων σέ μίαν εὐρεῖα θαλασσία περιοχή, ὅπου ἡ ἀπειλή προερχόταν ἀπό ἐπιθέσεις ἐνόπλων ὁμάδων πού ἐπέβαιναν ταχυπλόων σκαφῶν καί κατελάμβαναν τά ἐμπορικά πλοῖα, προκειμένου νά ζητήσουν λύτρα γιά τήν ἀπελευθέρωσή τους.
Τώρα τό θέατρο τῆς ἐπιχειρήσεως εἶναι μιά κλειστή θάλασσα, ἡ Ἐρυθρά. Ἡ ἀπειλή προέρχεται ἀπό πυραύλους καί μή ἐπανδρωμένα ἀεροχήματα. Αὐτά θά πρέπει νά ἐντοπισθοῦν στόν ἀέρα καί νά ἀναχαιτισθοῦν σέ πολύ περιορισμένο χρόνο. Οἱ δυσκολίες εἶναι γεωμετρικῶς ὑπέρτερες καί ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι κανένα εὐρωπαϊκό ναυτικό δέν ἔχει πεῖρα τέτοιων ἐμπλοκῶν. Κατά τοῦτο, τό ἑλληνικό Πολεμικό Ναυτικό εὑρίσκεται σέ πολύ καλύτερη κατάσταση, δεδομένου ὅτι ἐπιχειρεῖ σέ μιά κλειστή θάλασσα, τό Αἰγαῖο, καί ἐκπαιδεύεται γιά τήν ἀντιμετώπιση ἀπειλῶν ἀπό ναυτικά βλήματα καί ἐσχάτως καί μή ἐπανδρωμένα. Παρ’ ὅτι, δέ, τά ὁπλικά συστήματα τῶν πλοίων μας δέν εἶναι καί ἡ τελευταία λέξις τῆς τεχνολογίας, εἶναι ἀξιόπιστα, τά δέ πληρώματα ἔχουν ἀποδειχθεῖ ἰδιαιτέρως ὑψηλοῦ ἐπιπέδου. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, στήν ἴδια κλειστή θάλασσα ἐπιχειροῦν ἤδη πολεμικά πλοῖα τῶν ΗΠΑ καί τῆς Βρεταννίας, στό πλαίσιο τῆς νατοϊκῆς ἐπιχειρήσεως «Φρουρός Εὐημερίας». Θά ἀπαιτηθεῖ, ὡς ἐκ τούτου, ἡ διαμόρφωσις διαδικασιῶν συντονισμένης δράσεως τῶν δύο ναυτικῶν ὁμάδων. Σημειώνουμε, ὅμως, ὅτι οἱ ΗΠΑ καί ἡ Βρεταννία, δύο χῶρες πού τό ἐμπόριό τους κινεῖται κυρίως στόν Ἀτλαντικό καί τόν Εἰρηνικό Ὠκεανό, δέν ἔχουν, δηλαδή, στό Σουέζ τά ζωτικά συμφέροντα πού ἔχει ἡ Εὐρώπη, ἐπέδειξαν ἄμεσα ἀντανακλαστικά καί ἀνέλαβαν σέ ὀλίγες μόνον ἡμέρες μίαν ἐπιχείρηση ἀντιμετωπίσεως τῶν Χούθι. Μάλιστα, δέν περιορίζονται στήν ἀμυντική δράση, ὅπως προγραμματίζεται γιά τήν εὐρωπαϊκή ἀποστολή. Ἀλλά προσβάλλουν καί θέσεις τῶν Χούθι στό ἔδαφος τῆς Ὑεμένης.
Προσοχή στό σημεῖο αὐτό. Οἱ προσβολές αὐτές δέν συνιστοῦν ἀπειλή κατά τῆς Ὑεμένης. Οἱ Χούθι δέν κυβερνοῦν τήν χώρα. Εἶναι μία ὁμάς αὐτονομιστῶν, πού ἐλέγχουν μέρος τοῦ ἐδάφους της καί μέχρι στιγμῆς ἡ Κυβέρνησις τῆς χώρας δέν ἔχει κατορθώσει νά τούς καταβάλει. Ἡ Ὑεμένη σχεδόν ἀπό τήν ἡμέρα πού διαμορφώθηκε ὡς κράτος εὑρίσκεται σέ διαρκῆ ἐμφύλιο πόλεμο. Οἱ ἄνθρωποι, δηλαδή, εἶναι ἐμπειροπόλεμοι καί «μπαρουτοκαπνισμένοι». Γιά αὐτό καί δέν εἶχαν κανέναν δισταγμό νά ἐπιχειρήσουν νά «κλείσουν» τήν Ἐρυθρά, συμπαριστάμενοι στήν Χαμάς. Γιά αὐτό καί δέν εἶναι εὔκολο νά ἀντιμετωπισθοῦν. Ἄλλως τε, πέρα ἀπό τήν θρησκευτική μοιρολατρία πού τούς χαρακτηρίζει, δέν ἔχουν καί τίποτε νά χάσουν. Πολεμοῦν ἀπό τότε πού θυμοῦνται τόν κόσμο. Καί δέν προτίθενται νά σταματήσουν….
