ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2025

Ἰδιαίτερα σημαντικές πλέον οἱ ἐκλογές τῆς Κυριακῆς

Μέ τίς Δημοτικές καί Περιφερειακές ἐκλογές τῆς ἐρχομένης Κυριακῆς εἰσερχόμεθα σέ μιά παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, καθώς σέ ἕξι μῆνες ἀκολουθοῦν οἱ Εὐρωεκλογές.

Μέ τήν χώρα νά βρίσκεται ἐμπρός σέ μιά σκληρή δοκιμασία, λόγῳ τῶν τεραστίων φυσικῶν καταστροφῶν, ἀλλά καί μέ τό πολιτικό σκηνικό σέ «θολό τοπίο» ἔπειτα ἀπό τό «ρεσάλτο» ἐξ ἀλλοδαπῆς στήν ἡγεσία τοῦ κόμματος τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως, τά πράγματα κάθε ἄλλο παρά εὐχάριστα προμηνύονται. Ὑπάρχει, δηλαδή, σοβαρός κίνδυνος νά χαθεῖ ὅλο τό ἑξάμηνο σέ μιά συνεχῆ ἀντιπαράθεση ἐντυπώσεων, καθώς εἶναι βέβαιο ὅτι ὁ νέος Σύριζα θά ἐξακολουθήσει νά ἀσκεῖ τήν ἀντιπολίτευση μέσῳ «βιντεοκλίπ» τοῦ ἀρχηγοῦ, ὁ ὁποῖος θά ἀπουσιάζει ἀπό τήν αἴθουσα τοῦ Κοινοβουλίου καί ἡ κυβέρνηση εἶναι πολύ πιθανόν νά παρασυρθεῖ σέ αὐτόν τόν νέου τύπου πολιτικό διάλογο.

Ἐκεῖνο, πάντως, πού θεωρεῖται βέβαιο εἶναι ὅτι ἔχουμε πλέον εἰσέλθει σέ μία ἐντελῶς διαφορετική ἐποχή γιά τό πολιτικό γίγνεσθαι. Ἡ εὔκολη καί μέσα σέ ἐλάχιστο χρόνο ἐπικράτηση τοῦ νέου ἀρχηγοῦ τῆς «πρώτη φορά ἀριστερᾶς» δέν κατέδειξε μόνο τήν γύμνια τῶν «κορυφαίων στελεχῶν» της, ἀλλά καί τήν περίεργη διαστρωμάτωση τῶν ὀπαδῶν, οἱ ὁποῖοι, κάθε ἄλλο παρά «παραδοσιακοί» ἀριστεροί φάνηκαν νά εἶναι.

Ἡ εὐκολία μέ τήν ὁποία ἀποδέχθηκαν ἕναν ἄγνωστο ἐξ Ἑσπερίας, ὁ ὁποῖος περιορίσθηκε νά γνωστοποιήσει μόνο τό ὄνομά του, τίς σεξουαλικές προτιμήσεις του καί τήν παράθεση μερικῶν «θολῶν» ἀφηγημάτων, τά ὁποῖα, ὅμως, κρίθηκαν ἀρκετά ἀπό τούς ἀπογοητευμένους ὀπαδούς, γιά νά τόν θεωρήσουν ἐπαρκῆ, ἐξέπληξε.

Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ αἰφνιδιασμός ὑπῆρξε πλήρης, καθώς οἱ παραδοσιακοί καί –κατά τήν ἄποψή τους– κληρονομικῷ δικαίῳ διεκδικητές τῆς ἡγεσίας, εἶχαν φτιάξει τά μαγαζάκια τους καί εἶχαν «ἁπλώσει τραχανᾶ», γιά μιά ἀναμέτρηση, ἡ ὁποία ἐλάχιστα ἀπασχολοῦσε τήν κοινή γνώμη.

Ὅσο καί ἄν μᾶς φαίνεται περίεργο, τό γεγονός εἶναι ὅτι ἡ ἐμφάνιση τοῦ νέου ἀρχηγοῦ ἔχει προκαλέσει τό ἐνδιαφέρον τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων ἐνημερώσεως. Καί γιά νά ἐπιμένουν στήν προβολή ἀκόμη καί τοῦ πῶς πηγαίνει στό γυμναστήριο, σημαίνει ὅτι «γράφει» καί «μετρᾶ» στήν τηλεθέαση.

Ἔτσι, ἡ ἀναμέτρηση τῆς προσεχοῦς Κυριακῆς ἀποκτᾶ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον, ἰδίως γιά τούς ὑποψηφίους τούς ὁποίους ἔχει ὑποστηρίξει ὁ Σύριζα. Γεγονός εἶναι ὅτι οἱ ἐν λόγῳ ὑποψηφιότητες, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν ἐπιλογή τῆς προηγουμένης ἡγεσίας, εἶναι μᾶλλον ἀδύνατες καί δύσκολα θά διεκδικήσουν νῖκες.

Ὡστόσο, ἀποκτᾶ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον ὁ δεύτερος (ὅπου ὑπάρξει) γῦρος τῶν ἐκλογῶν, καθώς ἐκεῖ θά ἀναμετρηθοῦν οἱ ἐκπρόσωποι τῆς κυβερνητικῆς παρατάξεως, μέ ἐκπρόσωπο εἴτε ὑποστηριζόμενο ἀπό τόν Σύριζα εἴτε ἀπό τό ΠΑΣΟΚ.

Θά ὑπάρξει, λοιπόν, κάποιας μορφῆς συνεργασία μεταξύ τῶν δύο κομμάτων; Θά εἶναι οἱ ἐκλογές τοῦ δευτέρου γύρου προοίμιο μιᾶς γενικώτερης προσεγγίσεως (κατά πολλούς συγχωνεύσεως) τῶν δύο πλευρῶν οἱ ὁποῖες κάθε τόσο διατείνονται ὅτι ἐκπροσωποῦν τήν «δημοκρατική παράταξη»;

Θά θελήσουν ἐκεῖνοι πού ἀντιτίθενται στήν «νέα τάξη πραγμάτων» στόν Σύριζα νά ἐνισχύσουν μέ τήν ψῆφο τους ἀκόμη περισσότερο τόν «εἰσβολέα» νέο ἀρχηγό;

Χωρίς ἀμφιβολία, οἱ μέχρι πρό διμήνου «ἀδιάφορες» αὐτοδιοικητικές ἐκλογές, ἀποκτοῦν ἰδιαίτερο πολιτικό ἐνδιαφέρον. Γιά νά δοῦμε τί θά δοῦμε!

Απόψεις

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἐνοχλεῖται ἀπό τίς ὑποδείξεις τοῦ Προέδρου

Εφημερίς Εστία
Αἰχμές πρός τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης: «Καλό εἶναι νά μένει ἔξω ἀπό τίς πολιτικές συζητήσεις τό ὄνομά του» – Παράπονα Μητσοτάκη γιά τίς δημοσκοπήσεις γιατί «μετροῦν κόμματα πού δέν ὑπάρχουν» – Στό στόχαστρό του καί ὁ Εὐ. Βενιζέλος γιά τήν «μή κυβερνήσιμη χώρα»

Ὁ πλησίον

Μανώλης Κοττάκης
Μέ Αφορμή τόν θάνατο τοῦ Διονύση Σαββόπουλου εἰσηγοῦμαι μιά ἄσκηση πρός ἐπίλυση μέ τήν βοήθεια μιᾶς ἐκπληκτικῆς ἀνθρώπινης αἴσθησης πού δέν ἔχει ἡ ΑΙ: τῆς φαντασίας! Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν μουσική ὅλων τῶν μεγάλων συνθετῶν τῆς ἐποχῆς μας, ποιά ἀνθρώπινη χειρονομία θά ἐπιλέγαμε γιά νά τήν συμβολίσουμε; Ἐναλλακτικά, μέ ποιά εἰκόνα θά τήν ταυτίζαμε; Γιά ὅσο σκέπτεστε τίς ἀπαντήσεις σας, εἰσφέρω ὡς τροφή γιά σκέψη τίς δικές μου. Θά ταύτιζα τόν Μίκη μέ μιά ὑψωμένη γροθιά. Αὐτός ἦταν ὁ Θεοδωράκης, αὐτή καί ἡ Μεταπολίτευση. Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι. Τόν Μάνο μέ μιά μεγάλη ἀγκαλιά. Τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς πολιτικῆς συμπεριλήψεως. Τόν Μαρκόπουλο μέ τίς ρίζες. Ἦταν ὁ σκαπανεύς τους. Τόν Ξαρχάκο μέ τό σῆμα τῆς νίκης ἀπέναντι στό ἄδικο. Καί τόν Νιόνιο μέ ἕναν κύκλο. Τόν κύκλο τοῦ «ὅλοι μαζί». Πῶς ἀγκαλιάζονται καί χορεύουν οἱ παῖκτες τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ μετά ἀπό κάθε νίκη; Αὐτό. Αὐτός ἦταν ὁ Σαββόπουλος. Ἡ ἑλληνική χαρά κλεισμένη σέ κύκλο. Ὅλους ὅμως τούς μεγάλους μας τούς ἑνώνει μιά λεπτή νοητή γραμμή, ἡ ὁποία λείπει σήμερα κατά βάση ἀπό τόν δημόσιο βίο. Ἡ γραμμή τῆς Ἑλληνικότητας. Πολλούς ἐξ αὐτῶν τούς ἑνώνει καί τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπηρέασε τό ἔργο τους. Ὁ ἀριστερός Θεοδωράκης ἐκτόξευσε τό […]

Ἡ Ντόρα προτείνει τήν ἐπαναφορά τοῦ Συμβουλίου Δημοκρατίας!

Εφημερίς Εστία
Σέ μιάν ἀπροσδόκητη ἐξέλιξη, ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη πρότεινε νά καθήσουν στό ἴδιο τραπέζι οἱ πρώην Πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλῆς, Γιῶργος Παπανδρέου, Ἀλέξης Τσίπρας καί Ἀντώνης Σαμαρᾶς, καθώς καί ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος, προκειμένου νά ὑπάρξει ἐθνική συνεννόησις γιά τά ζητήματα πού ἀφοροῦν στήν ἐξωτερική πολιτικῆς τῆς χώρας σέ σχέση μέ τήν Τουρκία. Καί τοῦτο ἐνῶ κατ’ ἐπανάληψιν ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ἔχει δηλώσει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει τήν ἀποκλειστική εὐθύνη τῆς διακυβερνήσεως καί τῆς χαράξεως τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Ἡ πρότασις αὐτή τῆς κ. Μπακογιάννη συνιστᾶ ἐπαναφορά, ἔστω καί ἄτυπη, τοῦ Συμβουλίου τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο προεβλέπετο ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ 1975 καί κατηργήθη μέ τήν συνταγματική ἀναθεώρηση τοῦ 1986, κατά τήν ὁποία ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κατέστη ἀποκλειστικῶς τελετουργικός, μέ τό σύνολον τῶν ἁρμοδιοτήτων νά περιέρχονται στόν Πρωθυπουργό. Στό Συμβούλιο τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο συγκαλοῦσε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, μετεῖχαν, πέραν τοῦ ἐν ἐνεργείᾳ Πρωθυπουργοῦ, οἱ διατελέσαντες Πρωθυπουργοί, καθώς καί οἱ διατελέσαντες Πρόεδροι τῆς Δημοκρατίας. Τό Συμβούλιο αὐτό ἐλάχιστες φορές εἶχε συγκληθεῖ καί προεβλέπετο νά λειτουργεῖ συμβουλευτικῶς γιά πράξεις ρυθμίσεως τοῦ πολιτεύματος, μέ πρώτη προτεραιότητα τήν σύγκλιση τῶν ἀπόψεων ὅλων τῶν συμμετεχόντων. Τό πνεῦμα τῆς προτάσεως τώρα εἶναι πολύ διαφορετικό καί φαίνεται ὅτι στήν βάση της ὑπάρχει ὁ φόβος γιά τήν […]

Ἆσμα ἡρωικό καί πένθιμο γιά τόν Διονύσιο μελωδό

Δημήτρης Καπράνος
Ἦταν ἕνα «μουσικό πρωινό» τοῦ Νίκου Μαστοράκη, νομίζω τό ’65.

Σάββατον 23 Ὀκτωβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ H ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΟΤ