Δέν θά ἤθελα νά βρεθῶ ποτέ στή θέση τῶν στελεχῶν τῆς κυβερνήσεως, τά ὁποῖα πρόκειται νά ἀποφασίσουν τά μέτρα πού θά ληφθοῦν γιά τήν καταπολέμηση καί ἐξάλειψη τῆς βίας στούς ἀθλητικούς χώρους καί, κυρίως, ἔξω ἀπό αὐτούς.
Τό θέμα εἶναι πολύ δύσκολο, διότι γύρω ἀπό τίς ἐπαγγελματικές κυρίως ὁμάδες τῶν ὁμαδικῶν ἀθλημάτων, ἔχει δημιουργηθεῖ ἕνας τεράστιος κύκλος συμφερόντων, τά ὁποῖα ἔχουν ἄμεση σχέση καί ἐξάρτηση ἀπό διεθνεῖς ὀργανισμούς.
Ὑπάρχει τό τεράστιο οἰκονομικό μέγεθος τῶν πολυεθνικῶν ἀλλά καί ἑλληνικῶν ἑταιρειῶν τοῦ στοιχήματος, ὑπάρχουν ἐπενδύσεις πολλῶν ἑκατομμυρίων σέ ἔμψυχο καί ὄχι μόνο ὑλικό ἀπό μεγάλους ἐπιχειρηματίες καί, φυσικά, ὑπάρχει ἡ συμμετοχή τῶν ἑλληνικῶν ὁμάδων στίς διεθνεῖς διοργανώσεις (τέσσερεις ὁμάδες μας ἔπειτα ἀπό πολλά χρόνια μετέχουν σέ εὐρωπαϊκή διοργάνωση), ἀλλά καί οἱ μεγάλες συμφωνίες γιά τά τηλεοπτικά δικαιώματα μέ κανάλια καί «πλατφόρμες».
Βεβαίως, τώρα φαίνεται καθαρά πόσο μεγάλη ζημιά ἔχει προκληθεῖ στήν χώρα ἀπό τήν κατάργηση, μέσῳ προσφυγῶν στά εὐρωπαϊκά ὄργανα τῶν ἄλλοτε κορυφαίων ἐπιχειρηματιῶν τῆς διαπλοκῆς, τοῦ περίφημου νόμου Καραμανλῆ γιά τόν «βασικό μέτοχο».
Ἔτσι, παρά τό γεγονός ὅτι ἐκεῖνοι οἱ πρωταγωνιστές ἔχουν ἐξαφανισθεῖ ἀπό προσώπου γῆς, πνιγμένοι στίς ἀνομίες τους, τά μέσα ἐνημέρωσης πού διέθεταν, ἔχουν περάσει στά χέρια ἐπιχειρηματιῶν οἱ ὁποῖοι διαθέτουν καί ποδοσφαιρικές ἀνώνυμες ἑταιρεῖες.
Ἔτσι, τρεῖς τοὐλάχιστον ἐπιχειρηματίες –μεγαλομέτοχοι ἤ πρόεδροι μεγάλων ποδοσφαιρικῶν ἑταιρειῶν– εἶναι καί ἰδιοκτῆτες ἤ μεγαλομέτοχοι τριῶν ἀπό τά μεγαλύτερα ἑλληνικά «κανάλια».
Δυστυχῶς, βλέπουμε σέ ὁρισμένα ἀπό αὐτά δημοσιογράφους –ὑπαλλήλους– νά φανατίζουν, ὄχι μόνο ἀπό τά κανάλια ἀλλά καί ἀπό ἱστοσελίδες καί ἐφημερίδες, τίς χιλιάδες τῶν ὀπαδῶν, τούς ὁποίους ὠθοῦν τελικά στή βία καί τούς ὁποίους (ὄχι ὅλοι) χρησιμοποιοῦν γιά τήν ἀπόκτηση καί διατήρηση πολιτικῆς ἐπιρροῆς.
Πόσες φορές, ἄραγε, ἔχουμε ἀκούσει μέχρι τώρα τήν ἐπαίσχυντη φράση «ὁ λαός τῆς ὁμάδας μας θά ἀντιδράσει ἀναλόγως»;
Δυστυχῶς, αὐτοί οἱ «λαοί τῆς ὁμάδας» ἔχουν ὄνομα καί ἐπώνυμο. Ἀποκαλοῦνται «Λέσχες Ὀπαδῶν» καί μέ μία λέξη «ὀργανωμένοι».
Ἄν θυμᾶμαι καλά, μόνο ὁ Γιῶργος Βαρδινογιάννης ἀποπειράθηκε νά καταργήσει τούς «ὀργανωμένους» τῆς ἑταιρείας στήν ὁποία ἦταν μεγαλομέτοχος καί πρόεδρος, ἀλλά βρῆκε «τοῖχο» καί τό ἀποτέλεσμα εἶναι γνωστό, ἀφοῦ ὁδήγησε τήν οἰκογένεια Βαρδινογιάννη νά ἀποχωρήσει ἀπό τό ἑλληνικό ποδόσφαιρο.
Δυστυχῶς, ἡ Πολιτεία δέν φρόντισε νά πατήσει τό φίδι στό κεφάλι ὅταν εἴχαμε τό πρῶτο θῦμα, τόν ἄτυχο φίλαθλο τῆς «Λάρισας» Μπλιώνα, ὁ ὁποῖος ἄφησε τήν τελευταία του πνοή στήν κερκίδα, ὅταν δέχθηκε στόν λαιμό φωτοβολίδα πού ἐκτόξευσε ὀπαδός τῆς ἀντιπάλου ὁμάδος.
Ἡ συνέχεια εἶναι γνωστή, δολοφονίες, «καρτέρια θανάτου», συμπλοκές, εἰσβολή στούς ἀγωνιστικούς χώρους, πρόεδροι ἑταιρειῶν ποδοσφαίρου νά μετέχουν σέ ἐπεισόδια, ἀλλεπάλληλες τιμωρίες τῶν ὁμάδων μας ἀπό τούς διεθνεῖς ὀργανισμούς, ἐπιθέσεις ἐναντίον περιουσιῶν τῶν διαιτητῶν, γιά νά φθάσουμε τέλος στίς ἀπειλές εἰς βάρος τοῦ διαιτητῆ Παπαπέτρου καί τῆς οἰκογένειάς του καί στήν δολοφονική ἐπίθεση κατά τοῦ ἀστυνομικοῦ, τῆς ὁποίας ὁ δράστης συνελήφθη καί, ὁμολογῶντας, ἀπεκάλυψε τήν ὕπαρξη «ἀρχηγῶν», οἱ ὁποῖοι ἔστειλαν τούς ὀπαδούς νά ἐπιτεθοῦν στήν Ἀστυνομία καί τούς ἐφοδίασαν μέ τίς φονικές φωτοβολίδες.
Ἡ λύση δέν εἶναι «πονάει κεφάλι, κόβω κεφάλι». Ἡ λύση εἶναι πιό ἁπλῆ: Ἐφαρμόζω τούς ὑπάρχοντες νόμους! Ἄς τούς διαβάσει ἡ κυβέρνηση καί ἄς κάνει τό καθῆκον της.