Η ΤΑΙΝΙΑ τοῦ Κώστα Γαβρᾶ πού βασίζεται στό βιβλίο τοῦ Γιάνη Βαρουφάκη δέν ἔχει προβληθεῖ ἀκόμη στήν Ἑλλάδα
Πρέπει νά περιμένουμε ἕως τίς 29 Σεπτεμβρίου. Τότε θά πραγματοποιηθεῖ στό Μέγαρο Μουσικῆς ἡ Avant Première. Ὡς ἐκ τούτου δέν γνωρίζουμε ἄν ὁ διεθνοῦς φήμης σκηνοθέτης ἔχει ἐντάξει στό πολύκροτο φίλμ μιά ἀποκάλυψη πού κάνει ὁ πρώην ὑπουργός στήν σελίδα 158 τοῦ βιβλίου Ἐνήλικες στήν Αἴθουσα (Ἀνίκητοι Ἡττημένοι στήν ἑλληνική ἔκδοση).
Ὁ Βαρουφάκης εἶχε θέσει συγκεκριμένους ὅρους στόν Τσίπρα γιά νά ἀναλάβει τό Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν ὁ κυριότερος ἐκ τῶν ὁποίων ἦταν «νά ἔχω λόγο στό πρόγραμμα δημοσιονομικῆς πολιτικῆς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ πρίν τίς ἐκλογές». Αὐτό εἶχαν συμφωνήσει κολυμπώντας στό Πετροκάραβο, σέ μιά θαλάσσια περιοχή ἀνοικτά τῆς Αἴγινας. Καί ἔμεινε ἐνεός ὅταν διάβασε στό διαδίκτυο, ἀρχές τοῦ 2014, τό πρόγραμμα τῆς Θεσσαλονίκης. Τό χαρακτήριζε «καλοπροαίρετο ἀλλά ἀσυνάρτητο» διότι «ὑποσχόταν οὐσιαστικά ὅτι τό πτωχευμένο κράτος θά χρηματοδοτοῦσε τήν ἔξοδο ἀπό τήν κρίση μέ αὐξήσεις μισθῶν, ἐπιδόματα, ἐπιδοτήσεις». Φρόντισε μάλιστα νά ἐκδηλώσει ἀνοικτά τήν διαφωνία του μέ κείμενό του.
Καί ἐδῶ ἀρχίζουν τά ὡραῖα. Ἄν καί ὁ πρώην ὑπουργός θεωροῦσε τήν πρωτοβουλία του αὐτή ἀρχή τοῦ τέλους στήν σχέση του μέ τόν ΣΥΡΙΖΑ (μέ τό κείμενο ζητοῦσε «αἷμα καί δάκρυα»), ἐντούτοις, ὅπως διηγεῖται, λίγες μέρες μετά τοῦ τηλεφώνησε ὁ στενός συνεργάτης –τότε– τοῦ Τσίπρα Νῖκος Παππᾶς. «Δέν ἀλλάζει τίποτε!Ἐσύ θά διαμορφώσεις τό πραγματικό οἰκονομικό πρόγραμμα.Τό πρόγραμμα τῆς Θεσσαλονίκης ἦταν ἕνα κάλεσμα συσπείρωσης τοῦ κόσμου μας καί τίποτε περισσότερο» φέρεται πώς τοῦ εἶπε καί τόν ἄφησε ἐμβρόντητο. Ἡ συνομιλία αὐτή δέν διαψεύστηκε ποτέ. Γιατί τήν ὑπενθυμίζω; Μά γιατί παρατηρῶ τήν βάση πάνω στήν ὁποία ἀσκεῖται κριτική ἀπό τήν ἀντιπολίτευση στόν Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη γιά δῆθεν ἀνακολουθία μέ τήν προεκλογική του ἀτζέντα.
Μέ τέτοιους σκελετούς στήν ντουλάπα –«κάλεσμα συσπείρωσης» τά «θά» τῆς Θεσσαλονίκης!!!–ἔχει ἐνδιαφέρον νά ἀκούει κανείς τόν ΣΥΡΙΖΑ σήμερα νά μιλᾶ γιά ἀνακολουθία. Ἐάν ὑπάρχει μιά ἀνακολουθία, αὐτή θεωρῶ ἀφορᾶ τόν ἴδιο. Πρίν ἀπό τίς ἐκλογές ἡ Κουμουνδούρου κατηγοροῦσε τόν Κυριάκο Μητσοτάκη ὅτι εἶναι ἀνάλγητος, ἔχει κρυφό πρόγραμμα καί δέν δίνει τίποτα. Μετά τίς ἐκλογές τόν κατηγορεῖ γιατί δέν τά δίνει ἀμέσως ὅλα. Πρίν ἀπό τίς ἐκλογές τόν ἔλεγε νεοφιλελεύθερο πού ἐκπονεῖ ἀντιλαϊκές πολιτικές. Τώρα τόν ἐγκαλεῖ, γιατί δέν καταργεῖ ἀμέσως τό τέλος ἐπιτηδεύματος καί τήν εἰσφορά ἀλληλεγγύης τήν ὁποία –μήν τό ξεχνᾶμε– νομοθέτησε τό ΠΑΣΟΚ μέ τό ὁποῖο ἐρωτοτροπεῖ σήμερα ὁ ΣΥΡΙΖΑ.
Βεβαίως δέν ἀντιλέγουμε. Κάτι πρέπει νά πεῖ καί ἡ Ἀντιπολίτευση στήν Κυβέρνηση, Ἀντιπολίτευση εἶναι. Δέν θά μείνει βουβή. Ἀλλά ἡ πραγματική κριτική πού πρέπει νά γίνει στήν ΝΔ εἶναι πώς παρά τήν ἰσχυρή ἐντύπωση ὅτι τρέχει γρήγορα, χάνει τήν ἐκκίνηση καί διστάζει μέ τίς μεταρρυθμίσεις. ΔΕΗ – ΕΛΤΑ πρέπει νά ἐξυγιανθοῦν ἄμεσα μέ τήν ἀνάθεση τοῦ μάνατζμεντ σέ ἰδιώτη, γιά παράδειγμα. Ἄν δέν πάρεις τίς δύσκολες ἀποφάσεις στήν ἀρχή, μετά συνήθως τό μετανιώνεις. Ὁ πολιτικός χρόνος δέν εἶναι ἀτέλειωτος.
Ἀντιλαμβανόμαστε, βεβαίως, ὅτι ἐπί τοῦ παρόντος γίνεται διαχείριση τοῦ πολιτικοῦ χρόνου ἕως τίς κρίσιμες ψηφοφορίες γιά τήν ἀναθεώρηση, τήν ἐκλογή Προέδρου Δημοκρατίας καί τήν ψήφιση ἐκλογικοῦ νόμου, ἀλλά στίς μεγάλες στρατηγικές νῖκες σέ ὁδηγεῖ συνήθως ἡ πίεση τῆς μεγάλης πλειοψηφίας πρός τό σύστημα καί ὄχι ἡ διαχείριση τῶν ἀριθμῶν κλειστῶν σωμάτων καί οἱ τακτικισμοί. Αὐτή, ναί, θά ἦταν κάποιου εἴδους κριτική. Ἀλλά γιατί τό «τρεῖς τό λάδι τρεῖς τό ξύδι» ἀναβάλλεται προσκαίρως γιά νά διανεμηθεῖ μέσα στήν τετραετία ἐν τέλει, ὄχι, αὐτό δέν εἶναι κριτική. Περιμένουμε κάτι πιό πρωτότυπο ἀπό τήν Ἀριστερά. Τόση …φαντασία ἔδειξε κατά τήν διακυβέρνηση ἡ Κουμουνδούρου, τόσο γρήγορα στέρεψε ἡ σκέψη της στήν ἀντιπολίτευση; Ἐκπλησσόμεθα.
